Encouraging students to question th

Encouraging students to question the textbook
I have to work with a writing textbook which is rather prescriptive. It lays down a lot of rules about how things should be done in different types of texts and leaves very little to the imagination. At first I found this rather limiting but now I use it as a talking point at the start of each lesson. I actively encourage the students to comment on the extent to which they believe the approach recommended by the textbook would work in every context and whether it is possible to generalize about how to produce a particular kind of text in every situation. Of course the learners realize that the textbook writer cannot anticipate every situation and they are very creative in these discussions, often mentioning aspects of their culture which would oblige writers to do something differently. In this way I believe that questioning the textbook "rules" ends up teaching them more about writing and gives them a more sophisticated understanding of the way that context affects writing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่งเสริมให้นักเรียนสอบถามตำราเรียนมีการทำงานกับหนังสือเขียนที่ค่อนข้างเหมาะกับ มันวางลงมากกฎเกี่ยวกับว่าควรทำสิ่งในประเภทต่าง ๆ ของข้อความ และทิ้งน้อยมากจินตนาการ แรกพบนี้ค่อนข้างจำกัด แต่ตอนนี้ ผมใช้เป็นพูดถึงจุดเริ่มต้นของแต่ละบทเรียน ฉันกำลังส่งเสริมให้นักเรียนแสดงความคิดเห็นในขอบเขตที่พวกเขาเชื่อว่า วิธีที่แนะนำหนังสือจะทำงานในแต่ละบริบท และไม่ว่าจะเป็นไปทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการผลิตแบบเฉพาะข้อความในทุกสถานการณ์ หลักสูตรผู้เรียนทราบว่า ผู้เขียนตำราไม่มีทุกสถานการณ์ และมีความคิดสร้างสรรค์มากในเหล่านี้ มักจะกล่าวถึงลักษณะของวัฒนธรรมของตนซึ่งจะไว้ผู้เขียนจะทำแตกต่างกัน วิธีนี้เชื่อว่า สงสัยหนังสือ "กฎ" สิ้นสุดค่าสอนเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเขียน และช่วยให้เข้าใจความซับซ้อนมากขึ้นของทาง บริบทที่มีผลต่อการเขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่งเสริมให้นักเรียนตั้งคำถามตำรา
ผมต้องทำงานกับตำราเขียนที่ค่อนข้างกำหนด มันวางลงเป็นจำนวนมากของกฎเกี่ยวกับสิ่งที่ควรจะทำในรูปแบบที่แตกต่างกันของข้อความและใบน้อยมากที่จะจินตนาการ ตอนแรกฉันพบนี้ค่อนข้าง จำกัด แต่ตอนนี้ผมใช้มันเป็นจุดที่พูดในช่วงเริ่มต้นของแต่ละบทเรียน ฉันแข็งขันเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนที่จะแสดงความคิดเห็นในขอบเขตที่พวกเขาเชื่อว่าวิธีการที่แนะนำโดยตำราเรียนจะทำงานในทุกบริบทและไม่ว่าจะเป็นไปได้ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการผลิตชนิดหนึ่งของข้อความในทุกสถานการณ์ แน่นอนผู้เรียนรู้ว่านักเขียนตำราเรียนไม่สามารถคาดหวังทุกสถานการณ์และพวกเขามีความคิดสร้างสรรค์มากในการอภิปรายเหล่านี้มักจะกล่าวถึงแง่มุมของวัฒนธรรมของพวกเขาซึ่งจะบังคับให้นักเขียนที่จะทำบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน ด้วยวิธีนี้ผมเชื่อว่าคำถามตำรา "กฎ" จบลงด้วยการเรียนการสอนพวกเขามากขึ้นเกี่ยวกับการเขียนและให้พวกเขาเข้าใจความซับซ้อนมากขึ้นจากทางบริบทที่มีผลต่อการเขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่งเสริมให้นักเรียนถามตำรา
ฉันต้องทำงานกับการเขียนหนังสือ ซึ่งค่อนข้างจะคํา . มันวางกฎมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่ควรทำในประเภทที่แตกต่างกันของข้อความและใบน้อยมากที่จะจินตนาการ ที่แรกที่ฉันพบนี้ค่อนข้างจำกัด แต่ตอนนี้ผมใช้เป็นจุดพูดที่เริ่มต้นของแต่ละบทเรียนฉันอย่างแข็งขันส่งเสริมให้นักเรียนแสดงความคิดเห็นในขอบเขตที่พวกเขาเชื่อว่าแนวทางที่แนะนำหนังสือจะทำงานในทุกบริบท และไม่ว่าจะเป็นไปได้ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการผลิตเป็นชนิดเฉพาะของข้อความในทุกสถานการณ์ แน่นอนผู้เรียนตระหนักว่า นักเขียนตำราไม่สามารถคาดหวังในทุกสถานการณ์และพวกเขามีความคิดสร้างสรรค์มากในการสนทนาเหล่านี้มักจะพูดถึงแง่มุมของวัฒนธรรมของพวกเขาซึ่งจะช่วยให้ผู้เขียนทำสิ่งที่แตกต่างกัน วิธีนี้ผมเชื่อว่าคำถามหนังสือ " กฎ " สิ้นสุดการสอนพวกเขาเกี่ยวกับการเขียนและช่วยให้พวกเขามีความเข้าใจที่ซับซ้อนมากขึ้นของวิธีการที่บริบทมีผลต่อการเขียน