Buddhism is well known for its beli

Buddhism is well known for its belief in karma and rebirth and its teachings on nonviolence (ahiṃsā) (see Nonviolence in Religions) and compassion (karuṇā). However, there has been little critical or systematic study of its ethics, and scholarship in this field is still at an early stage. A few scholars have proposed tentative theoretical models adapted from Western typologies in an attempt to classify Buddhist ethics but so far none commands universal assent. Other scholars doubt whether Western classifications are appropriate for an Asian tradition and fear that imposing them too rigidly may produce a distorted picture of Buddhist teachings. This essay has three main objectives. The first is to inform the reader about the major Buddhist moral teachings; the second is to offer some preliminary reflections in terms of ethical theory; and the third is to give a brief introduction to contemporary Buddhist activism. The first section, therefore, is mainly descriptive and summarizes the teachings found in Buddhist scriptures. It makes reference to foundational concepts such as dharma and karma, the most important precepts, and the key virtues Buddhists seek to cultivate. The second section is more analytical, and examines Buddhist moral teachings from a Western perspective drawing on the concepts, categories, and terminology familiar to students of Western ethics. The third describes the contemporary phenomenon of “engaged Buddhism” as a force for social change. It should be borne in mind that Buddhism is a diverse tradition encompassing many schools and geographical regions, and that while this essay endeavors to focus on common elements, students will almost certainly encounter variations in interpretation, belief, and practice at a local level

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนาเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความเชื่อในกรรม และการเกิดใหม่ และนิพพานในอหิงสา (ahiṃsā) (ดูอหิงสาในศาสนา) และความสงสาร (กรุณา) อย่างไรก็ตาม มีน้อยสำคัญ หรือระบบการศึกษาของจริยธรรม และทุนในฟิลด์นี้จะอยู่ในการ นักวิชาการกี่ได้เสนอแบบจำลองทฤษฎีแน่นอนที่ดัดแปลงจาก typologies ตะวันตกในความพยายามที่จะจัดประเภทพุทธจริยธรรม แต่จนไม่มีคำสั่ง assent สากล นักวิชาการอื่น ๆ สงสัยว่า จัดประเภทตะวันตกเหมาะสำหรับประเพณีการเอเชีย และกลัวว่า สถานะ rigidly เกินไปอาจทำรูปเพี้ยนของพุทธธรรม บทความครั้งนี้มีวัตถุประสงค์หลักสาม แรกคือการ บอกผู้อ่านเกี่ยวกับหลักคุณธรรมสอนพระ ที่สองคือการ นำเสนอบางสะท้อนเบื้องต้นในทฤษฎีจริยธรรม และที่สามคือให้แนะนำสั้น ๆ เพื่อการเคลื่อนไหวของชาวพุทธร่วมสมัย ส่วนแรก ดังนั้น ส่วนใหญ่อธิบาย และสรุปคำสอนในคัมภีร์พระพุทธศาสนา ทำให้การอ้างอิงถึงแนวคิด foundational ธรรม และกรรม ศีลสำคัญ และพุทธคุณธรรมสำคัญพยายามปลูก ส่วนที่สองเป็นการวิเคราะห์เพิ่มเติม และตรวจสอบคำสอนทางศีลธรรมพุทธจากมุมมองตะวันตกวาดบนแนวคิด ประเภท และคำศัพท์ที่คุ้นเคยนักเรียนจริยธรรมตะวันตก ที่สามอธิบายปรากฏการณ์ร่วมสมัยของ "พระพุทธศาสนาร่วม" เป็นหน่วยสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม มันควรจะแบกรับทราบว่าพระพุทธศาสนาประเพณีหลากหลายครอบคลุมหลายโรงเรียนและภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ และว่า ขณะนี้เรียงความพยายามให้ความสำคัญกับองค์ประกอบทั่วไป นักเรียนจะเกือบแน่นอนพบความแตกต่างในการตีความ ความเชื่อ และการปฏิบัติในระดับท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระพุทธศาสนาเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความเชื่อในกรรมและการเกิดใหม่และคำสอนที่มีต่ออหิงสา (อหิงสา) (ดูอหิงสาในศาสนา) และความเมตตา (กรุณา) อย่างไรก็ตามได้มีการศึกษาที่สำคัญหรือเป็นระบบเล็ก ๆ น้อย ๆ ของจริยธรรมและทุนการศึกษาในด้านนี้ยังคงอยู่ในช่วงเริ่มต้น นักวิชาการไม่กี่ได้เสนอแบบจำลองทางทฤษฎีเบื้องต้นที่ดัดแปลงมาจาก typologies ตะวันตกในความพยายามที่จะแยกพุทธจริยธรรม แต่เพื่อให้ห่างไกลคำสั่งไม่มีการยอมรับเป็นสากล นักวิชาการอื่น ๆ สงสัยว่าการจำแนกประเภทตะวันตกมีความเหมาะสมสำหรับประเพณีเอเชียและกลัวว่าการจัดเก็บภาษีให้พวกเขาอย่างเหนียวแน่นมากเกินไปอาจก่อให้เกิดภาพที่บิดเบี้ยวของคำสอนทางพุทธศาสนา บทความนี้มีวัตถุประสงค์หลักสาม ครั้งแรกคือการแจ้งให้ผู้อ่านเกี่ยวกับคำสอนทางศีลธรรมที่สำคัญทางพุทธศาสนา; ที่สองคือการมีบางส่วนสะท้อนเบื้องต้นในแง่ของทฤษฎีจริยธรรม; และคนที่สามคือการให้แนะนำสั้น ๆ กับการเคลื่อนไหวร่วมสมัยพุทธ ส่วนแรกจึงเป็นส่วนใหญ่บรรยายและสรุปคำสอนที่พบในพระไตรปิฎก มันทำให้การอ้างอิงถึงแนวคิดพื้นฐานเช่นธรรมะและกรรมศีลที่สำคัญที่สุดและคุณธรรมที่สำคัญชาวพุทธพยายามที่จะปลูกฝัง ส่วนที่สองคือการวิเคราะห์มากขึ้นและตรวจสอบคำสอนทางพุทธศาสนาศีลธรรมจากมุมมองของเวสเทิร์วาดภาพบนแนวคิดประเภทและคำศัพท์ที่คุ้นเคยให้กับนักเรียนของจริยธรรมตะวันตก ที่สามอธิบายปรากฏการณ์ร่วมสมัยของ "ธุระพระพุทธศาสนา" เป็นแรงสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม มันควรจะเป็นพาหะในใจว่าพุทธศาสนาเป็นประเพณีที่มีความหลากหลายครอบคลุมหลายโรงเรียนและพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และในขณะที่ความพยายามของบทความนี้มุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบทั่วไปนักเรียนเกือบจะแน่นอนจะพบกับรูปแบบในการตีความความเชื่อและการปฏิบัติในระดับท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระพุทธศาสนาเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความเชื่อในเรื่องกรรมและการเกิดใหม่และคำสอนของอหิงสา ( Ahi ṃ S สยาม ) ( ดูอหิงสาในศาสนา ) และความเมตตา ( อินคา ) อย่างไรก็ตาม มีเล็ก ๆน้อย ๆที่สำคัญหรือการศึกษาอย่างเป็นระบบของจริยธรรม และทุนการศึกษาด้านนี้ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น .ไม่กี่ของนักวิชาการได้เสนอกำหนดแบบจำลองดัดแปลงมาจากตะวันตกรูปแบบในความพยายามที่จะจำแนกธรรม แต่เพื่อให้ห่างไกลไม่มีคำสั่งสากลเห็นด้วย นักวิชาการอื่น ๆสงสัยว่าหมวดหมู่ที่เหมาะสมกับคนเอเชียตะวันตกประเพณีและความกลัวที่สง่างามด้วย rigidly อาจผลิตภาพบิดเบี้ยวของคำสอนทางพุทธศาสนาบทความนี้มีวัตถุประสงค์หลักสาม . แรกคือการแจ้งให้ผู้อ่านเกี่ยวกับหลักพุทธจริยธรรมคำสอน ; ที่สองคือการเสนอเบื้องต้นสะท้อนในแง่ของทฤษฎีทางจริยศาสตร์ และส่วนที่สามคือให้สั้นเบื้องต้นเพื่อให้ชาวพุทธร่วมสมัย ส่วนแรกจึงได้บรรยายสรุปคำสอนและส่วนใหญ่พบในคัมภีร์พระพุทธศาสนามันทำให้การอ้างอิงถึงแนวคิดพื้นฐาน เช่น ธรรมะและกรรม ศีลที่สำคัญที่สุดและที่สำคัญชาวพุทธธรรมแสวงหาเพื่อฝึกฝน ส่วนที่สองคือ การวิเคราะห์ และศึกษาพุทธธรรมคำสอนจากมุมมองแบบตะวันตก บนแนวคิด ประเภท และศัพท์ที่คุ้นเคยให้กับนักเรียนในจริยศาสตร์ตะวันตก3 อธิบายปรากฏการณ์ร่วมสมัยของ " ศาสนาพุทธ " เป็นพลังเพื่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคม มันควรจะเป็นพาหะในใจว่า พระพุทธศาสนา เป็นประเพณีที่หลากหลายครอบคลุมหลายโรงเรียนและภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ และขณะนี้เรียงความความพยายามที่จะมุ่งเน้นองค์ประกอบทั่วไป นักเรียนเกือบจะแน่นอนจะพบการเปลี่ยนแปลงในการตีความ ความเชื่อ และการปฏิบัติงานในระดับท้องถิ่น