A piercing cry sounded.“T-they’re h

A piercing cry sounded.
“T-they’re here!” someone cried out.
Still flying, the Mazoku reached them in an instant.
Suddenly, just as the Mazoku approached, Lefille dashed forward to meet them, accelerating nonstop before leaping into the air.
“HAAAAAAA!”
—Before the other guards could even react, Lefille had already taken the lead in attacking the enemy.
Her blade flashed. With a single slash of her sword, longer than she was tall, three of the attacking Mazoku were sent flying.
As they touched down on the ground, Lefille and Mazoku faced off against one another.
The start of this battle had been crushing for the Mazoku.
This left a strong, clear impression on Mazoku and guard alike.
The guards shouted with both surprise and delight. From their safe place where they were watching, several of the merchants mirrored their excited cries.
—Just as Lefille had seized the initiative with this stunning display.
“—?!”
Mazoku presences suddenly descended from above.
Sensing this, several people looked up.
“From above!”
The magician girl’s warning was a second late as they were suddenly ambushed from above.
The Mazoku had apparently distracted them with an attack from one side while preparing to ambush them from above.
They’re trying to throw the battlefield into chaos! Shit, if they break our formation, we won’t be able to fix it.
This would destroy any advantage mages and archers held, and if this became a close-combat, tooth-and-nail fight, then they likely wouldn’t be able to separate themselves from the enemy until the battle was over.
If they were trained in how to handle situations such as this, as soldiers were, then things would be different, of course—
In any event, this was bad.
Accordingly, Suimei prepared to invoke his magic, when suddenly—
“In that case…”
A calm and cold voice left Lefille’s lips.
Accompanying her words, something happened.
“Wha—?!”
What did she just do?
Lefille’s surroundings suddenly began to glow with scarlet light.
A brilliant light that seemed as though it would sweep away the darkness radiated from the young girl. This light could only be described as the phenomenon commonly known as “aura”.
Concurrently, an enormous power altogether different from mana began to surge forth.
This power bathed her body, sword, and surroundings in dazzling light.
“—HAAAAA!”
Lefille slashed, as though to part to the heavens themselves.
Her sword was, of course, nowhere near long enough to reach her enemies from where she stood. As far as her enemies were concerned, she was simply slashing at the empty air. On the contrary, however, a brilliant crimson light traced the arc she drew in the air with her sword and continued onward, slicing apart all the Mazoku before her. Their corpses dropped to the ground.
Not even stopping to take a breath between strikes, she swung her sword relentlessly. As if a sudden storm, in an instant she’d attacked all the Mazoku who had encircled her with a tornado of slashes.
For these Mazoku, having misjudged her attack distance, this sword storm was an unavoidable, demonic whirlwind. Without so much as a cry, they were transformed into a pile of corpses.
“Wha…?” Suimei mumbled in shock.
The words “one-sided slaughter” passed through his mind.
The scene before him felt unreal. If he had to say why, then it was that scarlet light.
“Hey, wait…!”
From what he knew, that light was not something that could possibly be found in the physical world.
Generally speaking, unless some external factor were to directly interfere, something like that would never manifest physically.
—The cries of the others were of a different sort than Suimei’s. They, too, were unable to fully comprehend what Lefille was doing, but their shouts were of joy.
“Amazing!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเจาะร้องไห้ฟัง" T-พวกเขาอยู่ที่นี่! " คนร้องออกมายังคงบิน Mazoku ของถึงพวกเขาในทันทีทันใดนั้น เหมือน Mazoku การทาบทาม Lefille เส้นประไปข้างหน้าจะพบพวกเขา เร่ง nonstop ก่อนกระโดดลอยในอากาศ"HAAAAAAA"— ก่อนที่เจ้าหน้าที่อื่น ๆ แม้กระทั่งสามารถตอบสนอง Lefille ได้แล้วนำในการโจมตีศัตรูใบมีดของเธอประกาย ด้วยเครื่องหมายทับเดียวดาบของเธอ นานกว่าเธอสูง สาม Mazoku โจมตีส่งบินขณะที่พวกเขาสัมผัสลงบนพื้นดิน Lefille และ Mazoku ประสบปิดกับคนอื่นเริ่มต้นการต่อสู้นี้มีถูกบดสำหรับ Mazoku ของนี้ทิ้งให้ความรู้สึกแข็งแกร่ง ชัดเจนใน Mazoku และยามเหมือนกันเจ้าหน้าที่ตะโกน ด้วยความประหลาดใจและความสุข จากการที่ได้ดูสถานที่ปลอดภัย หลายของพ่อค้ามิเรอร์ร้องไห้ตื่นเต้นของพวกเขา— เช่นเดียวกับ Lefille ได้ยึดพระราชดำรินี้แสดงผลที่สวยงาม“—?!”เป็น Mazoku ก็สืบเชื้อสายมาจากด้านบนการตรวจจับนี้ หลายคนมองขึ้นจากเหนือ"คำเตือนของนักมายากลสาวถูกสองช่วงดึกพวกเขาถูกซุ่มโจมตีจากด้านบนก็Mazoku ที่มีเห็นได้ชัดว่าฟุ้งซ่านเหล่านั้น ด้วยการโจมตีจากด้านหนึ่งขณะกำลังเตรียมจะซุ่มโจมตีได้จากข้างพวกเขากำลังพยายามที่จะออกสนามรบวุ่นวาย อึ หากพวกเขาทำลายการก่อตัวของเรา เราจะไม่สามารถแก้ไขนี้จะทำลายผู้วิเศษทุกสิ่ง และถือธนู และถ้านี้กลายเป็นปิดในการต่อสู้ ต่อสู้ฟัน และเล็บ แล้วพวกเขาอาจจะไม่สามารถแยกตัวเองจากศัตรูจนกว่าการต่อสู้ถ้าพวกเขาฝึกฝนในวิธีการจัดการกับสถานการณ์เช่นนี้ เป็นทหาร แล้วสิ่งที่จะแตกต่างกัน แน่นอน —ในกรณีใด ๆ นี้เป็นสิ่งที่ไม่ดีตามลำดับ Suimei เตรียมเรียกเวทมนตร์ของเขา เมื่อจู่ ๆ —ในกรณีที่..."ความสงบ และเย็นเสียงซ้ายริมฝีปากของ Lefilleสิ่งที่เกิดขึ้นมาพร้อมกับคำพูดของ" Wha — ! "เธอแค่ทำอะไรสภาพแวดล้อมของ Lefille ก็เริ่มเรืองรอง ด้วยแสงสีแดงมีแสงสว่างสดใสที่ดูเหมือนว่ามันจะปัดทิ้งความมืดแผ่จากเด็กสาว แสงนี้อาจจะอธิบายเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกกันว่า "aura" เท่านั้นพร้อม มีพลังงานมหาศาลทั้งหมดแตกต่างจากมานาเริ่มที่จะกระชากออกมาพลังงานนี้อาบน้ำร่างกายของเธอ ดาบ และสภาพแวดล้อมในพราวแสง" — HAAAAA ! "Lefille เฉือน ประหนึ่งไปสวรรค์เองดาบของเธอได้ แน่นอน กินนานพอถึงศัตรูของเธอจากที่เธอยืนอยู่ เป็นศัตรูของเธอกังวล เธอก็แค่อย่างเจ็บแสบที่อากาศว่างเปล่า การ์ตูน อย่างไรก็ตาม แสงเข้มยอดเยี่ยมติดตามโค้งเธอวาดไว้ในอากาศ ด้วยดาบของเธอ และยังคงเป็นต้นไป หั่นแยก Mazoku ทั้งหมดก่อนเธอ ศพของพวกเขาลดลงไปพื้นNot even stopping to take a breath between strikes, she swung her sword relentlessly. As if a sudden storm, in an instant she’d attacked all the Mazoku who had encircled her with a tornado of slashes.For these Mazoku, having misjudged her attack distance, this sword storm was an unavoidable, demonic whirlwind. Without so much as a cry, they were transformed into a pile of corpses.“Wha…?” Suimei mumbled in shock.The words “one-sided slaughter” passed through his mind.The scene before him felt unreal. If he had to say why, then it was that scarlet light.“Hey, wait…!”From what he knew, that light was not something that could possibly be found in the physical world.Generally speaking, unless some external factor were to directly interfere, something like that would never manifest physically.—The cries of the others were of a different sort than Suimei’s. They, too, were unable to fully comprehend what Lefille was doing, but their shouts were of joy.“Amazing!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงร้องแหลมก็ดังขึ้น" เขามาที่นี่ ! " ใครร้องไห้ออกมายังคงบิน , มาโซคุถึงพวกเขาทันทีทันใดนั้น เช่นเดียวกับมาโซคุเดินเข้ามา lefille สาดไปข้างหน้าเพื่อตอบสนองพวกเขาเร่งไม่หยุดก่อนที่จะกระโจนเข้าไปในอากาศ" haaaaaaa ! "- ก่อนที่ทหารอื่น ๆสามารถตอบสนอง lefille ได้นำในการโจมตีศัตรูใบมีดของเธอแวบ ด้วยการหวดเดียวของดาบของเธอมากกว่าเธอ สูง สามของการโจมตีมาโซคุถูกส่งไปบินพวกเขาสัมผัสลงบนพื้น และ lefille มาโซคุเจอกับคนอื่นการเริ่มต้นของการต่อสู้นี้ได้รับการบดสำหรับมาโซคุ .นี้เหลือแข็งแรง ความประทับใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับมาโซคุ ยามเหมือนกันทหารตะโกนทั้งแปลกใจและความสุข จากสถานที่ที่ปลอดภัยของพวกเขาที่พวกเขาดู หลายร้านค้ากระจกของพวกเขาตื่นเต้นจะร้องไห้- เป็น lefille ได้ยึดความคิดริเริ่มกับจอแสดงผลที่สวยงามนี้" - ? ! "มาโซคุหนักก็ลงมาจากข้างบนภาพนี้ หลายๆ คนก็มองขึ้นไป" จากข้างบน "เตือนสาวนักมายากลเป็นสองสายตามที่พวกเขาก็โจมตีจากด้านบนพวกมาโซคุคงฟุ้งซ่านพวกเขาด้วยการโจมตีจากด้านหนึ่งในขณะที่เตรียมซุ่มโจมตีพวกเขาจากข้างบนพวกเขาพยายามที่จะโยนสนามรบในความวุ่นวาย ! เวร ถ้าพวกเขาแบ่งการเกิดของเรา เราไม่สามารถแก้ไขมันได้นี้จะทำลายใด ๆประโยชน์ผู้วิเศษและพลธนูขึ้น และถ้าเรื่องนี้กลายเป็นการต่อสู้ปิด ฟันและเล็บต่อสู้ แล้วพวกเขาอาจจะไม่สามารถที่จะแยกตัวเองจากศัตรู จนกระทั่งการต่อสู้มากกว่าถ้าพวกเขามีการฝึกอบรมในวิธีการจัดการกับสถานการณ์เช่นนี้ เป็นทหาร แล้วสิ่งที่จะแตกต่างกัน แน่นอนในกรณีใด ๆ นี้เสียดังนั้น suimei เตรียมที่จะเรียกใช้เวทมนตร์ของเขา เมื่อจู่ๆ -" ถ้าอย่างนั้น . . . "ความสงบและเย็นเสียงซ้าย lefille ของริมฝีปากกับคำพูดของเธอ มีบางอย่างเกิดขึ้น" หา ? ! "อะไรที่เธอทำ ?lefille ของสภาพแวดล้อมก็เริ่มเรืองแสงสีแดงที่มีไฟสดใส แสงที่ดูราวกับจะกวาดความมืดที่เกิดจากเด็กสาว แสงนี้สามารถเท่านั้นจะอธิบายปรากฏการณ์ที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น " ออร่า "นอกจากนี้ พลังมหาศาลทั้งหมดแตกต่างจากความมานะเริ่มกระชากออกมาพลังนี้อาบน้ำให้ร่างกายของเธอ ดาบ และสภาพแวดล้อมที่พราวแสง" - haaaaa ! "lefille เฉือน ราวกับว่าเป็นส่วนหนึ่งกับสวรรค์เองดาบของหล่อน แน่นอน ไม่มีที่ไหนใกล้นานพอที่จะไปถึงศัตรูของเธอจากที่เธอยืนอยู่ เท่าที่ศัตรูของเธอเป็นห่วงเธอก็เจ็บแสบในอากาศที่ว่างเปล่า ในทางตรงกันข้าม แสงแดงสดใสแกะรอยอาร์ค เธอวาดในอากาศด้วยดาบของเธอและยังคงเป็นต้น เฉือนกันทั้งหมดมาโซคุก่อนเธอ ศพของพวกเขาลดลงไปที่พื้นดินหยุดแม้แต่จะหายใจระหว่างการนัดหยุดงาน เธอตวัดดาบของเธออย่างไม่มีที่สิ้นสุด เช่นถ้าพายุฉับพลัน ในทันทีที่เธอโจมตีทั้งหมดมาโซคุที่ล้อมเธอกับพายุทอร์นาโด slashes .สำหรับเหล่านี้มาโซคุ มีผิด เธอโจมตีระยะทางนี้พายุดาบปีศาจเป็นผู้ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ . โดยไม่ต้องมากเป็นร้องไห้ พวกเขาถูกเปลี่ยนลงในกองซากศพ" อะ . . . . . . . ? " suimei พึมพำช๊อคคำว่า " ข้างเดียวฆ่า " ผ่านจิตใจของเขาฉากก่อนที่เขารู้สึกจริง ถ้าเขาจะพูดทำไม แล้วมันเป็นแสงแดงที่" เฮ้ย เดี๋ยว . . . . . . . "จากสิ่งที่เขารู้ ว่าแสงไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่อาจจะพบได้ในโลกทางกายภาพโดยทั่วไปแล้ว นอกจากปัจจัยภายนอกบางอย่างโดยตรงรบกวน อะไรอย่างที่ไม่เคยปรากฏทางกายภาพ- เสียงร้องของผู้อื่น มีการจัดเรียงที่แตกต่างกันกว่า suimei . พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจสิ่งที่ lefille กำลังทำอะไร แต่เสียงของความสุข" สุดยอด ! "