The microbial community of bacteria

The microbial community of bacteria and yeasts on the surfaces of fruit and
vegetables can influence the development of postharvest rots of fruit and vegetables . Although it was shown previously that the alphanumeric codes produced by the laser beams do not support the infiltration and survival of spoilage organism like Salmonella
spp. on tomato surface little additional information is available regarding the
decay of laser labeled fruits.
The present study addresses potential complications brought about by microflora population and various other postharvest losses on the laser labeled fruit in
comparison to non laser labeled.
investigatedThe composition and properties of a typical self-polishing, fungicide-containing
water wax was described by Newhall and Grierson (1955).
In general the rate of water loss from waxed fruit is comparable to unwashed fruit. Commercial use of waxes is extensive for fruits, especially apples and citrus, and some vegetables such as tomatoes, melons and cucumbers.
Limited use is observed in asparagus (Asparagus officinalis) peppers, carrots, radish, potatoes, squash and turnip (Baldwin, 1994).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุมชนจุลินทรีย์ของเชื้อแบคทีเรียและยีสต์บนพื้นผิวของผลไม้และผัก
สามารถมีอิทธิพลต่อการพัฒนาของเน่าหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้และผัก แต่มันแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ว่ารหัสตัวอักษรและตัวเลขที่ผลิตโดยลำแสงเลเซอร์ไม่สนับสนุนการแทรกซึมและการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตเน่าเสียเช่นเชื้อ Salmonella spp
บนพื้นผิวมะเขือเทศข้อมูลเพิ่มเติมน้อยสามารถใช้ได้เกี่ยวกับการสลายตัวของ
ผลไม้เลเซอร์ที่มีข้อความ
การศึกษาปัจจุบันที่อยู่ในภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นเกี่ยวกับนำโดยประชากรจุลินทรีย์และการสูญเสียหลังการเก็บเกี่ยวอื่น ๆ อีกมากมายเกี่ยวกับเลเซอร์ผลไม้ที่มีข้อความใน
เมื่อเทียบกับเลเซอร์ที่ไม่ติดฉลาก
investigatedthe องค์ประกอบและคุณสมบัติของตัวเองขัดทั่วไปเชื้อราที่มี
ขี้ผึ้งน้ำถูกอธิบายโดย NEWHALL และกรี (1955)
โดยทั่วไปอัตราการสูญเสียน้ำจากผลไม้แว็กซ์เทียบได้กับไม่เคยอาบน้ำผลไม้ ใช้ในเชิงพาณิชย์ของไขเป็นที่กว้างขวางสำหรับผลไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งแอปเปิ้ลและส้มและผักบางชนิดเช่นมะเขือเทศแตงโมและแตงกวา
จำกัด การใช้เป็นที่สังเกตในหน่อไม้ฝรั่ง (หน่อไม้ฝรั่ง officinalis) พริก, แครอท, หัวไชเท้ามันฝรั่งสควอชและหัวผักกาด (บอลด์วิน, 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชุมชนจุลินทรีย์แบคทีเรียและ yeasts บนพื้นผิวของผลไม้ และ
ผักสามารถมีอิทธิพลต่อการพัฒนาของ rots หลังการเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้ได้ ถึงแม้ว่ามันถูกแสดงไว้ก่อนหน้านี้ว่า รหัสอักษรผลิต โดยลำแสงเลเซอร์ไม่สนับสนุนการแทรกซึมและการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตเน่าเสียเช่นซัล
เบียส ในมะเขือเทศ ผิวเล็กน้อยเพิ่มเติมมีข้อมูลเกี่ยวกับการ
ผุของเลเซอร์ชื่อผลไม้
ปัจจุบันศึกษาอยู่ภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นมาเกี่ยวกับทางประชากร microflora สูญหลังการเก็บเกี่ยวต่าง ๆ บนเลเซอร์ชื่อผลไม้ใน
เปรียบเทียบป้ายเลเซอร์ไม่
investigatedThe องค์ประกอบและคุณสมบัติโดยทั่วไปของตนเองขัด มีสารเคมี
น้ำขี้ผึ้งถูกอธิบาย โดยเดนแฮมสปริงส์และรับเชิญ (1955)
อัตราการสูญเสียน้ำจากผลไม้ waxed ในทั่วไปจะเทียบได้กับผลไม้ unwashed พาณิชย์ใช้ไขที่เป็นอย่างละเอียดสำหรับ ผลไม้โดยเฉพาะแอปเปิ้ล และส้ม และผักบางอย่าง เช่นมะเขือเทศ แตง แตงกวา
จำกัดใช้จะพบในพริกหน่อไม้ฝรั่ง (แอสพารากัส officinalis) แครอท หัวผักกาด มัน ฝรั่ง สควอชและหัวผักกาด (บอลด์วิน 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุมชนจุลินทรีย์ของ yeasts และแบคทีเรียบนพื้นผิวของผลไม้และ
ผักสามารถที่จะมีอิทธิพลต่อการพัฒนาของคราบไคล postharvest ของผักและผลไม้ ถึงแม้ว่าจะเป็นที่แสดงไว้ก่อนหน้านี้ว่ารหัสตัวอักษรและตัวเลขที่ผลิตโดยแสงเลเซอร์ที่ไม่สนับสนุนการอยู่รอดและโจมตีเป็นการกระทำ spoilage เหมือนพอใจ
พืชบนพื้นผิวมะเขือเทศข้อมูลเพิ่มเติมมีอยู่น้อยจัดให้บริการเกี่ยวกับ
ฟันผุของผลไม้เลเซอร์มีข้อความ
การศึกษาในปัจจุบันที่แอดเดรสเกิด ภาวะ แทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นมาจากประชากรจุลินทรีย์ชนิดและความเสียหายอื่นๆที่หลากหลาย postharvest เลเซอร์ที่มีข้อความผลไม้ใน
เมื่อเปรียบเทียบกับเลเซอร์ไม่มีป้ายกำกับ
คุณสมบัติและการเขียน investigatedthe ตามแบบอย่างของตัวเอง - ขัดเงาที่ fungicide ที่มีสัญลักษณ์
พิพิธภัณฑ์ หุ่นขี้ผึ้งน้ำได้รับการอธิบายโดย Newhall และ grierson ( 1955 )
โดยทั่วไปอัตราของการสูญเสียน้ำจากผลไม้ก็จะใกล้เคียงกับผลไม้ไม่เคยชำระ ใช้งานการค้าของ waxes ที่หลากหลายสำหรับผลไม้โดยเฉพาะแอปเปิลและเครื่องคั้นน้ำผลไม้และผักบางอย่างเช่น,มะเขือเทศ,แตงกวาและแตงเมล่อน
การใช้จำกัด(มหาชน)พบว่ามีอยู่ในแอสพารากัส(แอสพารากัส officinalis )พริกสดมะเขือเทศแครอทหัวไชเท้าหัวผักกาดและสนามสควอซ( Baldwin 1994 )