Myuu was immediately caught by some

Myuu was immediately caught by something warm, and she timidly opened her eyes. There was the person she wanted to meet, the one she helplessly expected to come when she heard his voice… He was certainly here. She was held by him. Myuu blinked and quietly watched Hajime just like the first time they met.

“Hey, Myuu. You, why are you always sopping wet when we meet?”

Hajime said jokingly, and quietly watched Myuu. She then asked him in a whisper.

“… Onii-chan?”

“I don’t know who is this Onii-chan is, but Hajime-san whose hair you pulled, cheeks you scratched, and eyepatch you took is certainly me.”

Hajime answered with a wry smile, and Myuu’s round pupil moistened. Following that…

“Onii-chan!!!”

She clung onto Hajime’s neck tightly and began to sob. Hajime had a troubled expression, and patted Myuu’s back. Afterwards, he agilely wrapped her in blanket.

And the two, Hajime and Myuu, who reunited once again near the water, were surrounded by men in black clothing who hurriedly rushed in. On the guests’ seats, there was a commotion and they wondered why Hajime didn’t immediately run away. However, even now, he didn’t look like he want to run away.

“Brat, looks like you aren’t that bright to lay your hands against Flithof. Leave that merchandise and I will give you a nice death, kay?”

Being surrounded by 20 strong looking men, Myuu raised her face from Hajime’s neck and looked up at him with uneasiness. Hajime draw his face closer to Myuu’s ear and whispered, It’ll be troublesome so close your ears and shut your eyes, and he placed Myuu’s small hand to close her ear. Even though Myuu wondered why, she nodded, and she felt at ease because Hajime had a calm attitude without any impatience or anxiety. She obediently used her hands to cover her ears, closed her eyes, and she buried her face in Hajime’s chest.

Veins popped on the forehead of the men in black when they were completely ignored, and shouted loudly, Don’t hurt the merchandise! And kill the brat! At the same time,

BOooOOoM!!!

With a dry explosive sound, the head of the leader of the men in black burst. Everyone let out an “Eh?,” and became pop-eyed without being able to understand anything. They could only watch the man in black collapse with his brain matter scattered from the back of his head. Using that chance, Hajime further fired in succession. While everyone was stiffened due to not knowing what had happened, the sound of rapid-fire rang out, and when they regained their senses, the number of the corpse who had their head burst totaled to 12.

At that time, they finally noticed the boy before them was nothing ordinary, and the black-clothed men backed away while the guests began to flood the exits, screaming.

“Y-You, what are you! What, how… this—!”

Confused and trying to fight his fear, one of the men in black frantically acted brave by raising his voice. Ten more people came from the interior and flinched when they saw the disastrous scene in the hall.

Seeing them, Hajime snorted.

“Why you ask? Don’t you understand just by seeing me? I come here to take back the thing you took from me. Next… is only a warning from me. This will happen to those who takes something from me. That’s why, shall I make the ending a flashy one?”

Hajime said so and used “Aerodynamic” to go up to the ceiling of the hall and unbeknownst to others, he jumped outside from the hole and reached the roof.

“Yue. Myuu was safely secured. How’s the thing on your end?”

“… Nn, they have reached the shelter. The final will be after all the guests came out.”

“I see, then let’s make the Finale a flashy one.”

“Nn!”

Hajime used “Aerodynamic,” jumping further into the sky. Then, he spoke to Myuu who faithfully closed her ears and buried her face into Hajime’s chest. She blinked and looked at the surrounding when Hajime said, “It is okay now, Myuu,” and… “Fuwah!?,” she said with a surprised voice.

It couldn’t be helped because when she opened her eyes, she was in the sky where she could see every part of the town. On the other side, the setting sun that seemed to be blazing, dying the evening sky in red. Above the ground were the man-made lights glittering, creating a beautiful illumination. Myuu’s eyes sparkled seeing the magnificent spectacle for the first time and she held Hajime’s chest while saying, Kyaa.

“Onii-chan is amazing! Onii-chan can fly in the sky!”

“Not fly, I just jump—… well whatever. More importantly, I will let Myuu watch some flashy fireworks now, okay?”

“Fireworks?”

“Fireworks is… something like explosion.”

“Explosion?”

Though he could not give a good explanation, Hajime didn’t mind it since the thing he need to do was still the same. While he holding Myuu with his right arm, he used “Aerodynamic” to stay in the sky, and took out a ring from “Treasure Box.” It was a remote detonator of the bomb made with “Induction Stone.” In fact, he had scattered the bombs into suitable locations while looking for Myuu.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Myuu ถูกจับทันที โดยสิ่งที่อบอุ่น และเธอ timidly เปิดดวงตาของเธอ มีคนที่เธอต้องการตอบสนอง หนึ่งเธอซมต้องมาเมื่อเธอได้ยินเสียงของเขา... เขาเป็นที่นี่แน่นอน เธอถูกจัดขึ้นโดย Myuu คันนั้นกะพริบ และเงียบ ๆ ดูฮาจิเมะมาเหมือนครั้งแรกที่พวกเขาพบ"เฮ้ Myuu คุณ ทำไมมีคุณเสมอ sopping เปียกเมื่อเรา"ฮาจิเมะมากล่าวติดตลก และเงียบ ๆ ดู Myuu เธอแล้วถามเขาในกระซิบ“… Onii จัง""ฉันไม่ทราบคือ Onii-จันทร์นี้ แต่ฮาจิเมะมาซังผมดึงคุณ คุณมีรอยขีดข่วน แก้ม และ eyepatch คุณเอาแน่นอนฉัน"ฮาจิเมะมาตอบ ด้วยรอยยิ้ม wry และชื้นของ Myuu รอบนักเรียน ต่อไปนี้ที่..."Onii จัง!!!"เธอ clung ลงบนคอของฮาจิเมะมาแน่น และเริ่มสะอึกสะอื้น ฮาจิเมะมามีนิพจน์ที่มีปัญหา และ patted ของ Myuu กลับ หลังจากนั้น เขา agilely ห่อเธอในผ้าห่มและสอง ฮาจิเมะมาและ Myuu ที่กลับมารวมตัวอีกครั้งใกล้น้ำ ถูกล้อมรอบ ด้วยชายในเสื้อผ้าสีดำที่รีบวิ่งใน บนที่นั่งพัก มีครองกว่า และพวกเขาสงสัยว่า ทำไมท่องไม่ได้ทันทีที่เรียกใช้อยู่ อย่างไรก็ตาม แม้ตอนนี้ เขาไม่ได้เหมือนเขาต้องการหนี"สารเลว ดูเหมือนว่าคุณไม่ได้ที่สว่างวางมือกับ Flithof ปล่อยให้สินค้าและจะให้ความตายดี เคย์? "ถูกล้อมรอบ ด้วย 20 แข็งแกร่งมอง ผู้ชาย Myuu ยกใบหน้าจากคอของฮาจิเมะมา และมองที่เขา ด้วยไม่สบายใจ ฮาจิเมะมาวาดเขาหน้าใกล้กับ Myuu ของหู และ กระซิบ ก็จะลำบากดังนั้นปิดหู และปิดตา และเขาวางของ Myuu มือขนาดเล็กเพื่อปิดหู แม้ว่า Myuu สงสัย ทำไม เธอพยักหน้า และเธอรู้สึกสบายใจ เพราะท่องมีทัศนคติความสงบโดยไม่อดทนหรือความวิตกกังวลใด ๆ เธอทรงเธอใช้มือปิดหูของเธอ และปิดดวงตาของเธอ และเธอฝังใบหน้าของเธอในหน้าอกของฮาจิเมะมาหลอดเลือดดำโผล่บนหน้าผากของชายในชุดดำเมื่อพวกเขาถูกละเว้นสมบูรณ์ และตะโกนเสียงดัง ไม่เจ็บสินค้า และฆ่าสารเลว ในเวลาเดียวกันBOooOOoM !!!ด้วยแห้งระเบิดเสียง หัวของผู้นำของผู้ชายสีดำที่ ทุกคนให้ออก "Eh?" และเป็น pop-eyed ไม่ได้เข้าใจอะไร นอกจากนี้พวกเขาเท่านั้นสามารถดูคนที่อยู่ในสีดำยุบด้วยสมองของเขาสำคัญกระจายจากด้านหลังของศีรษะ โอกาสที่ใช้ ฮาจิเมะมาเพิ่มเติมยิงต่อเนื่อง ในขณะที่ทุกคนคือแข็งทื่อเนื่องจากไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น เสียงของ rapid-fire รังออก และเมื่อพวกเขางยนต์รู้สึกของพวกเขา จำนวนศพที่หัวของพวกเขาระเบิดรวม 12เวลา พวกเขาก็พบเด็กก่อนที่พวกเขาเป็นอะไรที่ธรรมดา และผู้ชายสวมดำสำรองไปในขณะที่แขกเริ่มน้ำท่วมออก กรีดร้อง“Y-You, what are you! What, how… this—!”Confused and trying to fight his fear, one of the men in black frantically acted brave by raising his voice. Ten more people came from the interior and flinched when they saw the disastrous scene in the hall.Seeing them, Hajime snorted.“Why you ask? Don’t you understand just by seeing me? I come here to take back the thing you took from me. Next… is only a warning from me. This will happen to those who takes something from me. That’s why, shall I make the ending a flashy one?”Hajime said so and used “Aerodynamic” to go up to the ceiling of the hall and unbeknownst to others, he jumped outside from the hole and reached the roof.“Yue. Myuu was safely secured. How’s the thing on your end?”“… Nn, they have reached the shelter. The final will be after all the guests came out.”“I see, then let’s make the Finale a flashy one.”“Nn!”Hajime used “Aerodynamic,” jumping further into the sky. Then, he spoke to Myuu who faithfully closed her ears and buried her face into Hajime’s chest. She blinked and looked at the surrounding when Hajime said, “It is okay now, Myuu,” and… “Fuwah!?,” she said with a surprised voice.It couldn’t be helped because when she opened her eyes, she was in the sky where she could see every part of the town. On the other side, the setting sun that seemed to be blazing, dying the evening sky in red. Above the ground were the man-made lights glittering, creating a beautiful illumination. Myuu’s eyes sparkled seeing the magnificent spectacle for the first time and she held Hajime’s chest while saying, Kyaa.“Onii-chan is amazing! Onii-chan can fly in the sky!”“Not fly, I just jump—… well whatever. More importantly, I will let Myuu watch some flashy fireworks now, okay?”“Fireworks?”“Fireworks is… something like explosion.”“Explosion?”Though he could not give a good explanation, Hajime didn’t mind it since the thing he need to do was still the same. While he holding Myuu with his right arm, he used “Aerodynamic” to stay in the sky, and took out a ring from “Treasure Box.” It was a remote detonator of the bomb made with “Induction Stone.” In fact, he had scattered the bombs into suitable locations while looking for Myuu.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Myuu ถูกจับทันทีโดยบางสิ่งบางอย่างอบอุ่นและเธอเหนียมเปิดตาของเธอ มีคนที่เธออยากจะพบหนึ่งที่เธอคาดว่าหมดหนทางที่จะมาเมื่อเธอได้ยินเสียงของเขา ... เขาได้อย่างแน่นอนที่นี่ เธอได้รับการจัดขึ้นโดยเขา Myuu กระพริบตาและเงียบดูฮาจิเมะเช่นเดียวกับครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน. "เฮ้ Myuu คุณทำไมคุณมักจะเปียกมากเปียกเมื่อเราพบ? " ฮาจิเมะกล่าวติดตลกและเฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ Myuu จากนั้นเธอก็ถามเขากระซิบ. " ... Onii จัง?" "ผมไม่ทราบว่าใครเป็นแบบนี้ Onii-จัง แต่ฮาจิเมะซังซึ่งผมคุณดึงแก้มคุณมีรอยขีดข่วนและคาดคุณเอาแน่นอนฉัน " ฮาจิเมะตอบด้วยรอยยิ้มเบี้ยวและนักเรียนรอบ Myuu ของชุบ ต่อไปนี้ที่ ... "Onii จัง !!!" เธอยึดติดลงบนคอของฮาจิเมะแน่นและเริ่มที่จะร้องไห้ ฮาจิเมะมีการแสดงออกที่มีปัญหาและตบกลับ Myuu ของ หลังจากนั้นเขาหยอยห่อของเธอในผ้าห่ม. และสองฮาจิเมะและ Myuu ที่กลับมารวมตัวอีกครั้งใกล้น้ำที่ถูกล้อมรอบด้วยคนในเสื้อผ้าสีดำที่วิ่งอย่างรีบเร่งใน. บนที่นั่งของผู้เข้าพักมีความวุ่นวายและพวกเขาสงสัย ทำไมฮาจิเมะไม่ได้วิ่งหนีไปทันที อย่างไรก็ตามแม้ตอนนี้เขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนเขาต้องการที่จะวิ่งหนีไป. "สารเลว, ดูเหมือนว่าคุณจะไม่สดใสที่จะวางมือของคุณกับ Flithof ปล่อยให้สินค้านั้นและผมจะทำให้คุณตายดีเคย์? " ถูกล้อมรอบไปด้วย 20 คนที่กำลังมองหาที่แข็งแกร่ง Myuu ยกใบหน้าของเธอมาจากลำคอของฮาจิเมะและเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความไม่สบายใจ ฮาจิเมะวาดใบหน้าของเขาใกล้ชิดกับหู Myuu และกระซิบมันจะลำบากเพื่อปิดหูของคุณและปิดตาของคุณและเขาวางมือเล็ก ๆ Myuu เพื่อปิดหูของเธอ แม้ว่า Myuu สงสัยว่าทำไมเธอพยักหน้าและเธอรู้สึกสบายใจเพราะฮาจิเมะมีทัศนคติที่สงบโดยไม่ต้องอดทนหรือความวิตกกังวลใด ๆ เธอเชื่อฟังใช้มือของเธอเพื่อให้ครอบคลุมหูของเธอปิดตาของเธอและเธอฝังใบหน้าของเธอในหน้าอกของฮาจิเมะ. หลอดเลือดดำโผล่บนหน้าผากของชายในชุดดำเมื่อพวกเขาถูกละเลยอย่างสมบูรณ์และตะโกนเสียงดังอย่าทำร้ายสินค้า! และฆ่าเด็กเหลือขอ! ในเวลาเดียวกัน, BOooOOoM !!! ด้วยเสียงระเบิดแห้งหัวของผู้นำของคนในระเบิดสีดำที่ ทุกคนให้ออกเป็น "เอ๊ะ ?," และกลายเป็นป๊อปตาโดยไม่มีความสามารถที่จะเข้าใจอะไร พวกเขาเท่านั้นที่สามารถดูคนในการล่มสลายสีดำกับเรื่องสมองของเขากระจัดกระจายจากด้านหลังของศีรษะของเขา ใช้โอกาสที่ฮาจิเมะยิงต่อไปอย่างต่อเนื่อง ขณะที่ทุกคนได้รับการแข็งทื่อเนื่องจากไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นเสียงอย่างรวดเร็วไฟดังออกมาและเมื่อพวกเขากลับมารู้สึกของพวกเขาจำนวนศพที่มีหัวของพวกเขาระเบิดรวมทั้งสิ้น 12 ในเวลานั้นพวกเขาก็สังเกตเห็น เด็กก่อนที่พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรธรรมดาและคนดำสวมถอยห่างขณะที่แขกเริ่มน้ำท่วมออกจากกรีดร้อง. "Y-คุณสิ่งที่คุณ! อะไร, อย่างไร ... this-! " สับสนและพยายามที่จะต่อสู้ความกลัวของเขาคนหนึ่งของคนในสีดำเมามันทำหน้าที่กล้าหาญโดยการเพิ่มเสียงของเขา สิบคนมากขึ้นมาจากการตกแต่งภายในและสะดุ้งเมื่อพวกเขาเห็นฉากหายนะในห้องโถง. เห็นพวกเขา Hajime snorted. "ทำไมคุณถาม? คุณไม่เข้าใจเพียงแค่เห็นฉัน? ฉันมาที่นี่เพื่อที่จะกลับสิ่งที่คุณเอาไปจากฉัน ต่อไป ... เป็นเพียงการเตือนจากฉัน นี้จะเกิดขึ้นกับผู้ที่จะใช้เวลาบางสิ่งบางอย่างจากฉัน นั่นเป็นเหตุผลที่เราจะกระทำให้สิ้นสุดฉูดฉาดหนึ่ง? " ฮาจิเมะกล่าวว่าดังนั้นและใช้" พลศาสตร์ "ที่จะขึ้นไปถึงเพดานของห้องโถงและถิ่นที่คนอื่น ๆ เขากระโดดนอกจากหลุมและถึงหลังคา. " ยู Myuu เป็นหลักประกันได้อย่างปลอดภัย วิธีการของสิ่งที่ในส่วนของคุณได้หรือไม่ " " ... Nn พวกเขาได้มาถึงที่พักพิง สุดท้ายจะเป็นหลังจากที่แขกทุกคนออกมา. " " ผมเห็นแล้วขอให้ตอนจบฉูดฉาดหนึ่ง. " " Nn! " ฮาจิเมะใช้" พลศาสตร์ "กระโดดต่อไปในท้องฟ้า จากนั้นเขาพูดกับ Myuu ที่นับถือปิดหูของเธอและฝังใบหน้าของเธอเข้าหน้าอกของฮาจิเมะ เธอกระพริบตาและมองไปที่รอบเมื่อฮาจิเมะกล่าวว่า "มันไม่เป็นไรตอนนี้ Myuu" และ ... "Fuwah!?" เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ. มันช่วยไม่ได้เพราะเมื่อเธอเปิดตาของเธอเธอเป็น ในท้องฟ้าที่เธอจะได้เห็นทุกส่วนของเมือง ในด้านอื่น ๆ ดวงอาทิตย์ตั้งค่าที่ดูเหมือนจะเห็นได้ชัดตายท้องฟ้ายามเย็นสีแดง เหนือพื้นดินที่ถูกไฟที่มนุษย์สร้างขึ้นระยิบระยับสร้างความสว่างสวยงาม ดวงตาเป็นประกายของ Myuu เห็นปรากฏการณ์ที่สวยงามเป็นครั้งแรกและเธอจัดขึ้นที่หน้าอกของฮาจิเมะในขณะที่พูด Kyaa. "Onii จังเป็นที่น่าอัศจรรย์! Onii จังสามารถบินอยู่บนท้องฟ้า! " " ไม่บินผมก็กระโดด ... ดีสิ่งที่ ที่สำคัญกว่าฉันจะให้ Myuu ชมดอกไม้ไฟฉูดฉาดตอนนี้โอเค? " " ดอกไม้ไฟ? " " ดอกไม้ไฟคือ ... สิ่งที่ต้องการระเบิด. " " ระเบิด? " แม้ว่าเขาจะไม่สามารถให้คำอธิบายที่ดี, ฮาจิเมะไม่ได้ใจมันตั้งแต่ สิ่งที่เขาต้องทำก็ยังคงเหมือนเดิม ในขณะที่เขาถือ Myuu ด้วยแขนข้างขวาของเขาเขาใช้ "พลศาสตร์" ที่จะอยู่ในท้องฟ้าและเอาแหวนออกจาก "Treasure Box." มันเป็นรีโมตระเบิดที่ทำกับ "การเหนี่ยวนำหิน." ในความเป็นจริงเขา มีฝนฟ้าคะนองกระจายระเบิดเข้าไปในสถานที่ที่เหมาะสมในขณะที่มองหา Myuu