There are growing concerns on green

There are growing concerns on greenhouse gas (GHG) emission from wastewater treatment. It is generally known that decentralized treatment of wastewater allows industrial sectors to increase wastewater reuse rate, meanwhile usually consume more energy resulted additional GHG emissions. Therefore the optimized wastewater reuse system can be largely differed when GHG emissions are considered.

We optimized industrial wastewater reuse networks considering GHG emissions. We constructed a mathematical model of wastewater reuse network including intermediate treatment facilities and a final treatment plant. Amount of emission was calculated then converted to monetary terms via carbon price and cost minimization was performed.

An industrial sector with four types of plants was selected as a case study. We figured out changes in the system when installation of intermediate facilities was allowed. If decentralized treatment and reuse were adopted the amount of freshwater consumption were decreased to 65% of the base case; when GHG emissions were considered as additional cost, the freshwater consumption increased to 87%, which is a drawback from the former case. Sensitivity analyses on the GHG expenses were performed which showed importance of pricing scheme on the network formation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังมีความกังวลเพิ่มขึ้นบน (GHG) ก๊าซเรือนกระจกจากการบำบัดน้ำเสีย โดยทั่วไปจะมีชื่อเสียงที่แบบกระจายศูนย์บำบัดน้ำเสียช่วยให้ภาคอุตสาหกรรมเพื่อเพิ่มอัตราการนำน้ำเสีย ในขณะเดียวกัน มักจะใช้มากกว่าพลังงานส่งผลให้เกิดการปล่อยก๊าซ GHG เพิ่มเติม ดังนั้น ระบบนำน้ำเสียให้เหมาะสามารถเป็นส่วนใหญ่แตกต่างเมื่อปล่อยก๊าซ GHG จะพิจารณาเราปรับน้ำเสียอุตสาหกรรมเครือข่ายนำพิจารณาปล่อย GHG เราสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของเครือข่ายการนำน้ำเสียบำบัดกลางสิ่งอำนวยความสะดวกและโรงงานบำบัดขั้นสุดท้าย คำนวณจำนวนมลพิษแล้ว แปลงเป็นเงื่อนไขทางการเงินผ่านคาร์บอนราคา และทำการลดต้นทุนภาคอุตสาหกรรมที่ มีสี่ชนิดของพืชที่เลือกเป็นกรณีศึกษา เราคิดว่าการเปลี่ยนแปลงในระบบเมื่อได้รับอนุญาตให้ติดตั้งสิ่งอำนวยความสะดวกระดับปานกลาง ถ้ารักษาแบบกระจายศูนย์และนำมาใช้ใหม่ได้ถึงจำนวนปริมาณการใช้น้ำจืดได้ลดลงถึง 65% ของกรณีพื้นฐาน เมื่อปล่อย GHG ได้ถือเป็นต้นทุนเพิ่มเติม การบริโภคน้ำจืดเพิ่มขึ้น 87% ซึ่งเป็นจากกรณีอดีต วิเคราะห์ความไวเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายปริมาณได้กระทำซึ่งแสดงให้เห็นความสำคัญของการกำหนดราคาโครงร่างการจัดตั้งเครือข่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับก๊าซเรือนกระจก (GHG) ปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการบำบัดน้ำเสีย เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่าการกระจายอำนาจการรักษาน้ำเสียช่วยให้ภาคอุตสาหกรรมที่จะเพิ่มอัตราการใช้น้ำเสียในขณะเดียวกันมักจะกินพลังงานมากขึ้นส่งผลให้ปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้น ดังนั้นระบบที่นำมาใช้บำบัดน้ำเสียที่ดีที่สุดสามารถแตกต่างกันส่วนใหญ่เมื่อปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้รับการพิจารณา. เราเพิ่มประสิทธิภาพเครือข่ายที่นำมาใช้บำบัดน้ำเสียอุตสาหกรรมพิจารณาปล่อยก๊าซเรือนกระจก เราสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของเครือข่ายที่นำมาใช้บำบัดน้ำเสียรวมทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกการรักษาระดับกลางและโรงบำบัดสุดท้าย จำนวนเงินของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่คำนวณได้จากนั้นแปลงเป็นด้านการเงินผ่านทางราคาคาร์บอนและลดค่าใช้จ่ายที่ได้ดำเนินการ. ภาคอุตสาหกรรมที่มีสี่ประเภทของพืชที่ได้รับเลือกเป็นกรณีศึกษา เราคิดว่าการเปลี่ยนแปลงในระบบเมื่อการติดตั้งสิ่งอำนวยความสะดวกระดับกลางได้รับอนุญาต หากการรักษาการกระจายอำนาจและนำมาใช้จำนวนเงินที่ถูกนำมาใช้ในการบริโภคน้ำจืดลดลงถึง 65% จากกรณีฐาน; เมื่อปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้รับการพิจารณาเป็นค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นการบริโภคน้ำจืดที่เพิ่มขึ้นถึง 87% ซึ่งเป็นข้อเสียเปรียบจากกรณีอดีต ความไวในการวิเคราะห์ค่าใช้จ่ายก๊าซเรือนกระจกได้ดำเนินการซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของโครงการการกำหนดราคาในการสร้างเครือข่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีความกังวลเพิ่มขึ้นในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( GHG ) จากการบำบัดน้ำเสีย มันเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า การกระจายน้ำให้ภาคอุตสาหกรรมเพื่อเพิ่มอัตราการนำน้ำเสีย ในขณะเดียวกันมักจะกินพลังงานมากขึ้นทำให้การปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้น ดังนั้น การใช้ระบบบำบัดน้ำเสียได้มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากเมื่อพิจารณา

เราปรับน้ำเสียอุตสาหกรรมเครือข่ายการพิจารณาการปล่อยก๊าซเรือนกระจก . เราได้สร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของเครือข่ายการนำน้ำเสียรวมทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกการรักษาขั้นกลางและบำบัดน้ำเสียขั้นสุดท้าย ปริมาณของมลพิษมีค่าแล้วแปลงเป็นข้อตกลงทางการเงินผ่านทางราคาและต้นทุนลดคาร์บอนได้

ภาคธุรกิจอุตสาหกรรมที่มีสี่ชนิดของพืชถูกเลือกเป็นกรณีศึกษา เราคิดว่าการเปลี่ยนแปลงในระบบเมื่อติดตั้งเครื่องระดับกลางก็อนุญาต ถ้ารักษาแบบกระจายอำนาจและการใช้ปริมาณการบริโภคปลาลดลงถึง 65% ของฐานกรณี เมื่อมีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ถือว่าเป็นค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม , การบริโภคปลาเพิ่มขึ้น 87 เปอร์เซ็นต์ซึ่งเป็นข้อเสียเปรียบจากกรณีอดีต การวิเคราะห์ความไวในก๊าซเรือนกระจกค่าใช้จ่ายแสดงซึ่งแสดงให้เห็นความสำคัญของโครงการราคาในการพัฒนาเครือข่าย