The cultural heritage of Burhanpur,

The cultural heritage of Burhanpur, a historic district of the state of Madhya Pradesh in India, is
characterized by natural features and architectural and religious monuments (see Figure 1). The
historic urban landscape flourished in the 14th and 17th centuries, with many heritage components and
systems, such as picturesque landscapes, historic structures and environmental and health qualities.
This heritage is a tested model of sustainability and can be considered the outcome of a model
relationship between culture and nature that is livable, participatory and sustainable. Efforts of Mughal
emperor Jehangir are highlighted in the historic literature and some research papers with reference of
regulatory framework—Dastur-ul-amal in the encouragement of the combination of public and private
actions; and private investment [1]. Presently, the historic urban cultural landscape of Burhanpur is
confronting gradual erosion due to neglect, insensitive interventions, vandalism, development pressures
and encroachment by informal settlements (slums). The natural resource management systems and
complementary indigenous framework pertaining to the area’s planning and architectural traditions
have been lost in the absence of proper management services, the increasing demands of population
growth, over-intensive use of its walled city area and reliance on artificial technologies. These factors
have resulted in a complex system of interconnected problems, such as degradation of the quality of
life, high levels of energy consumption and pollution and the deterioration of the water and its quality.
The historic landscape of Burhanpur and its new developments need to interact and mutually reinforce
their roles to make the new city a better place to live and a more attractive place for inhabitants and
tourists/pilgrims alike. The landscape of Burhanpur needs to be understood, preserved and enhanced
for its environmental and health qualities and its beauty and historic characteristics in a visible,
practical and sustainable way within a modern city.
Figure

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของ Burhanpur ย่านประวัติศาสตร์ของรัฐมัธยประเทศอินเดียลักษณะ โดยธรรมชาติคุณสมบัติและอนุสาวรีย์สถาปัตยกรรม และศาสนา (ดูรูปที่ 1) ที่ภูมิทัศน์เมืองประวัติศาสตร์ความเจริญรุ่งเรืองใน 14 และ 17 ศตวรรษ กับคอมโพเนนต์มรดกมากมาย และระบบ เช่นภูมิประเทศที่สวยงาม โครงสร้างประวัติศาสตร์ และสิ่งแวดล้อม และสุขภาพคุณภาพมรดกนี้เป็นแบบทดสอบอย่างยั่งยืน และสามารถพิจารณาผลลัพธ์ของแบบจำลองความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและธรรมชาติที่น่าอยู่ การมีส่วนร่วม และยั่งยืน ความพยายามของ Mughalจักรพรรดิ Jehangir จะเน้นที่ประวัติศาสตร์วรรณคดีและบางเอกสารอ้างอิงของการวิจัยกรอบระเบียบ — Dastur-ul-amal ในสนับสนุนการรวมกันของรัฐ และเอกชนการดำเนินการ และการลงทุนส่วนตัว [1] ปัจจุบัน ประวัติศาสตร์เมืองวัฒนธรรมภูมิทัศน์ของ Burhanpur คือค่อย ๆ กัดเซาะเนื่องจากละเลย แทรกแซงซ้อน ก่อกวน ความดันพัฒนาเผชิญและ encroachment โดยเป็นการจ่ายเงิน (slums) ระบบการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และกรอบพื้นเสริมเกี่ยวกับพื้นที่การวางแผน และสถาปัตยกรรมประเพณีมีการสูญหายของบริการการจัดการที่เหมาะสม ความต้องการเพิ่มขึ้นของประชากรเจริญเติบโต ใช้มากเกินที่ตั้งเมืองและพึ่งพาเทคโนโลยีการประดิษฐ์ ปัจจัยเหล่านี้มีผลในระบบที่ซับซ้อนของปัญหาการเชื่อมต่อกัน เช่นของคุณภาพของชีวิต การใช้พลังงานและมลพิษระดับสูง และการเสื่อมสภาพของน้ำและคุณภาพของภูมิทัศน์ประวัติศาสตร์ Burhanpur และพัฒนาของใหม่ต้องทำงาน และเสริมสร้างซึ่งกันและกันบทบาทของพวกเขาให้ใหม่ดีอยู่และน่าสนใจมากขึ้นในประชากร และนักท่องเที่ยว/พิลกริมส์เหมือนกัน ภูมิทัศน์ของ Burhanpur ต้องเข้าใจ เก็บรักษา และปรับปรุงของสิ่งแวดล้อม และสุขภาพคุณภาพ และความสวยงาม และลักษณะประวัติศาสตร์ในการมองเห็นในทางปฏิบัติ และยั่งยืนทางภายในเมืองที่ทันสมัยรูป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มรดกทางวัฒนธรรมของ Burhanpur
เป็นย่านประวัติศาสตร์ของรัฐมัธยประเทศในอินเดียที่มีความโดดเด่นด้วยคุณสมบัติที่เป็นธรรมชาติและสถาปัตยกรรมอนุสรณ์สถานและศาสนา(ดูรูปที่ 1)
ภูมิทัศน์เมืองประวัติศาสตร์ความเจริญรุ่งเรืองในศตวรรษที่ 14 และ 17
ที่มีส่วนประกอบของมรดกทางวัฒนธรรมจำนวนมากและระบบเช่นภูมิทัศน์ที่งดงามโครงสร้างทางประวัติศาสตร์และสิ่งแวดล้อมและคุณภาพสุขภาพ. มรดกนี้เป็นรูปแบบการทดสอบของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและได้รับการพิจารณาผลของรูปแบบที่มีความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและธรรมชาติที่น่าอยู่, การมีส่วนร่วมและมีความยั่งยืน ความพยายามของโมกุลจักรพรรดิ Jehangir เป็นไฮไลต์ในวรรณคดีประวัติศาสตร์และเอกสารงานวิจัยบางส่วนที่มีการอ้างอิงของกรอบDastur ยู-amal กำกับดูแลในการส่งเสริมการรวมกันของภาครัฐและเอกชนในการดำเนินการ; และการลงทุนภาคเอกชน [1] ปัจจุบันภูมิทัศน์วัฒนธรรมเมืองเก่าแก่ของ Burhanpur จะเผชิญหน้ากับการกัดเซาะอย่างค่อยเป็นค่อยไปเนื่องจากการละเลยการแทรกแซงตายป่าเถื่อนแรงกดดันการพัฒนาและการบุกรุกโดยการชำระหนี้อย่างไม่เป็นทางการ (สลัม) ระบบการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและกรอบการทำงานที่สมบูรณ์ของชนพื้นเมืองที่เกี่ยวข้องกับการวางแผนของพื้นที่และประเพณีสถาปัตยกรรมได้รับการสูญหายในกรณีที่ไม่มีการบริการการจัดการที่เหมาะสมกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นของประชากรการเจริญเติบโตกว่ามากใช้พื้นที่เมืองที่มีกำแพงล้อมรอบและความเชื่อมั่นในเทคโนโลยีเทียม ปัจจัยเหล่านี้มีผลในระบบที่ซับซ้อนของปัญหาที่เชื่อมต่อกันเช่นการเสื่อมสภาพของคุณภาพของชีวิตระดับสูงของการใช้พลังงานและมลพิษและการเสื่อมสภาพของน้ำและคุณภาพ. ภูมิทัศน์ประวัติศาสตร์ Burhanpur และการพัฒนาใหม่ต้องดำเนินการโต้ตอบ และร่วมกันเสริมสร้างบทบาทของพวกเขาที่จะทำให้เมืองใหม่ที่ดีในการมีชีวิตอยู่และเป็นสถานที่ที่น่าสนใจมากขึ้นสำหรับคนท้องถิ่นและนักท่องเที่ยว/ ผู้แสวงบุญเหมือนกัน ภูมิทัศน์ของ Burhanpur จะต้องเข้าใจการรักษาและปรับปรุงสิ่งแวดล้อมและคุณภาพสุขภาพและความงามและลักษณะของประวัติศาสตร์ในที่มองเห็นได้ในทางปฏิบัติและวิธีการที่ยั่งยืนภายในเมืองที่ทันสมัย. เต็มตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มรดกทางวัฒนธรรมของ burhanpur เป็นแหล่งประวัติศาสตร์ของรัฐ Kerala ในประเทศอินเดีย เป็นลักษณะโดยลักษณะธรรมชาติและ
สถาปัตยกรรมและอนุสาวรีย์ทางศาสนา ( ดูรูปที่ 1 )
ภูมิทัศน์เมืองประวัติศาสตร์ความเจริญรุ่งเรือง ในศตวรรษที่ 14 และ 17 , ส่วนประกอบและมรดกมากมาย
ระบบ เช่นภูมิทัศน์ที่งดงาม , โครงสร้างทางประวัติศาสตร์ และ คุณภาพ สิ่งแวดล้อม และสุขภาพ
มรดกนี้เป็นทดสอบรูปแบบของความยั่งยืน และสามารถพิจารณาผลของแบบจำลอง
ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและธรรมชาติที่อยู่น่าอยู่ แบบมีส่วนร่วมและยั่งยืน ความพยายามของจักรพรรดิโมกุล
jehangir จะเน้นในวรรณคดีประวัติศาสตร์และการวิจัยเอกสารที่มีการอ้างอิงของ
ได้แก่ บริษัท จับมือใครดมไม่ได้ UL Amal ในกำลังใจของการรวมกันของรัฐและเอกชน
การกระทํา และการลงทุนส่วนบุคคล [ 1 ] ปัจจุบัน ภูมิทัศน์เมืองทางวัฒนธรรมประวัติศาสตร์ของ burhanpur คือค่อยๆกัดเซาะเนื่องจาก
เผชิญหน้ากับละเลย ตายด้านการแทรกแซง , ป่าเถื่อน , การพัฒนาและแรงกดดัน
บุกรุกโดยการตั้งถิ่นฐานเป็นทางการ ( สลัม ) และระบบการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ
กรอบแบบดั้งเดิมเกี่ยวกับการวางแผนและประเพณีสถาปัตยกรรม
ของพื้นที่ได้รับการสูญหายในการขาดของการบริการการจัดการที่เหมาะสมกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นของประชากร
การเจริญเติบโตมากกว่าการใช้งานหนักของเมืองที่มีพื้นที่และการพึ่งพาเทคโนโลยีที่ประดิษฐ์ ปัจจัยเหล่านี้
มีผลในระบบที่ซับซ้อนของปัญหาที่เชื่อมโยง ,เช่น การย่อยสลายคุณภาพ
ชีวิตสูง ระดับของการใช้พลังงานและมลพิษและการเสื่อมสภาพของน้ำและคุณภาพของ
ภูมิทัศน์ประวัติศาสตร์ของ burhanpur และการพัฒนาใหม่ของต้องโต้ตอบ และร่วมกันเสริมสร้าง
บทบาทให้ใหม่ของเมืองเป็นสถานที่ที่ดีที่จะอยู่และสถานที่น่าสนใจมากขึ้นสำหรับชาวและ
นักท่องเที่ยว / ผู้แสวงบุญเหมือนกันภูมิทัศน์ของ burhanpur ความต้องการที่จะ เข้าใจ รักษาและปรับปรุงสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ
คุณภาพและความงามและประวัติศาสตร์ในลักษณะที่มองเห็นได้ และวิธีปฏิบัติที่ยั่งยืนภายใน

รูปเมืองที่ทันสมัย