The strength of the Viking influenc

The strength of the Viking influence on Old English appears from the fact that the indispensable elements of the language - pronouns, modals, comparatives, pronominal adverbs (like "hence" and "together"), conjunctions and prepositions - show the most marked Danish influence; the best evidence of Scandinavian influence appears in the extensive word borrowings for, as Jespersen indicates, no texts exist in either Scandinavia or in Northern England from this time to give certain evidence of an influence on syntax. The change to Old English from Old Norse was substantive, pervasive, and of a democratic character.[6][7] Like close cousins, Old Norse and Old English resembled each other, and with some words in common, they roughly understood each other;[7] in time the inflections melted away and the analytic pattern emerged.[9][12] It is most "important to recognise that in many words the English and Scandinavian language differed chiefly in their inflectional elements. The body of the word was so nearly the same in the two languages that only the endings would put obstacles in the way of mutual understanding. In the mixed population which existed in the Danelaw these endings must have led to much confusion, tending gradually to become obscured and finally lost." This blending of peoples and languages happily resulted in "simplifying English grammar."[6]

While the influence of Scandinavian language was strongest in dialects in the Danelaw region and Scotland, the spoken words crept into the language in the tenth and eleventh centuries near the transition from the Old to Middle English period, but such borrowed words only appeared in the Middle English writing at the beginning of the thirteenth century, likely because of a scarcity of literary texts from an earlier date.[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแรงของอิทธิพลไวกิ้งในภาษาอังกฤษโบราณปรากฏจากความจริงที่ว่าองค์ประกอบสำคัญของภาษา -คำสรรพนาม modals, comparatives แนวภาษา (เช่น "ดังนั้น" และ "กัน"), สันธาน และคำบุพบทจำนวน - แสดงอิทธิพลเดนมาร์กหมายมากที่สุด ปรากฏหลักฐานที่ดีที่สุดของสแกนดิเนเวียอิทธิพลในระหว่างคำกว้างขวาง เป็น Jespersen บ่งชี้ ข้อความไม่มีอยู่ ในสแกนดิเนเวียอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ ใน อังกฤษตอนเหนือจากเวลานี้จะให้หลักฐานบางอย่างมีอิทธิพลต่อการไวยากรณ์ การเปลี่ยนแปลงภาษาอังกฤษโบราณจากนอร์สเป็นสำคัญ แพร่ หลาย และอักขระประชาธิปไตย [6] [7] เช่นปิดญาติ นอร์ส และเก่าอังกฤษคล้ายกัน และ มีบางคำที่ เหมือนกัน พวกเขาประมาณเข้าใจกัน [7] ในเวลา inflections ที่ละลายไปและรูปแบบการวิเคราะห์ออกมา [9] [12] เป็น "สำคัญที่สุดในการจดจำว่า คำหลาย ๆ คำใน ภาษาอังกฤษ และสแกนดิเนเวียแตกต่างส่วนใหญ่ในองค์ประกอบของ inflectional เนื้อความของคำดังนั้นเกือบเหมือนกันในภาษาสองว่า เฉพาะตอนจบจะทำให้อุปสรรคในทางของความเข้าใจร่วมกันได้ ในประชากรผสมซึ่งอยู่ในบริเวณเดนลอว์เหล่านี้ตอนจบต้องได้นำไปสู่ความสับสนมาก พุ่งค่อย ๆ จะกลายเป็นบดบัง และหายในที่สุดก็ " นี้ผสมผสานของผู้คนและภาษาอย่างมีความสุขส่งผลให้ "ลดความซับซ้อนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ" [6]ในขณะที่อิทธิพลของภาษาสแกนดิเนเวียที่แข็งแกร่งในภาษาในภูมิภาคบริเวณเดนลอว์และสกอตแลนด์ คำพูดพุ่งเป็นภาษาในศตวรรษสิบ และสิบเอ็ดใกล้การเปลี่ยนแปลงจากเดิมระยะกลางภาษาอังกฤษ แต่คำยืมดังกล่าวปรากฏเฉพาะในภาษาไทยกลางเขียนในตอนต้นของศตวรรษที่สิบสาม โอกาสเนื่องจากขาดแคลนของวรรณกรรมตำราจากวันก่อนหน้า [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแข็งแรงของอิทธิพลไวกิ้งในภาษาอังกฤษปรากฏออกมาจากความจริงที่ว่าองค์ประกอบที่ขาดไม่ได้ของภาษา - สรรพนาม Modals, Comparatives วิเศษณ์สรรพนาม (เช่น "เหตุ" และ "ร่วมกัน") สันธานและคำบุพบท - การแสดงที่มีเครื่องหมายที่สุดอิทธิพลเดนมาร์ก ; หลักฐานที่ดีที่สุดจากอิทธิพลของสแกนดิเนเวียนที่ปรากฏในคำกู้ยืมอย่างกว้างขวางสำหรับเป็น Jespersen ระบุข้อความใด ๆ ที่มีอยู่ทั้งในสแกนดิเนเวีหรือในภาคเหนือของประเทศอังกฤษครั้งนี้เพื่อให้มีหลักฐานบางอย่างของการมีอิทธิพลต่อไวยากรณ์ การเปลี่ยนแปลงไปเก่าภาษาอังกฤษจากนอร์สเป็นเนื้อหาสาระที่แพร่หลายและเป็นตัวละครที่เป็นประชาธิปไตย. [6] [7] เช่นเดียวกับญาติใกล้ชิดอร์สโบราณและภาษาอังกฤษเก่าคล้ายกันและมีคำบางคำในการร่วมกันพวกเขาประมาณเข้าใจกันและกัน [7] ในเวลาโทนละลายออกไปและรูปแบบการวิเคราะห์โผล่ออกมา [9] [12]. มันเป็นส่วนใหญ่ "สำคัญที่จะยอมรับว่าในหลายคำภาษาอังกฤษและสแกนดิเนเวีแตกต่างกันส่วนใหญ่ในองค์ประกอบ inflectional ของพวกเขา. ร่างกายของคำก็เกือบเหมือนกันในสองภาษาที่มีเพียงตอนจบจะทำให้อุปสรรคในทางของความเข้าใจซึ่งกันและกัน . ในประชากรผสมที่มีอยู่ในตอนจบ Danelaw เหล่านี้จะต้องได้นำไปสู่ความสับสนมากพุ่งค่อยๆกลายเป็นบดบังและหายไปในที่สุด. " การผสมของชนชาติและภาษานี้ส่งผลให้มีความสุขในการ "ลดความซับซ้อนของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ." [6]

ในขณะที่อิทธิพลของภาษาสแกนดิเนเวียนได้ที่แข็งแกร่งที่สุดในภาษาถิ่นในภูมิภาค Danelaw และสกอตแลนด์คำพูดคืบคลานเข้ามาภาษาในศตวรรษที่สิบเอ็ดและใกล้ การเปลี่ยนแปลงจากเก่าไประยะเวลาภาษาอังกฤษยุคกลาง แต่เช่นคำที่ยืมมาปรากฏตัวในการเขียนภาษาอังกฤษยุคกลางที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่สิบสามเนื่องจากการขาดแคลนของวรรณกรรมจากวันก่อนหน้านี้. [6]