This dissertation examines practice

This dissertation examines practices and theories of vernacular authorship in the works of the troubadours of southern France, and the influence these practices had on later poets of Catalonia and Italy. It examines how developing notions of vernacular authorship represent both a rupture with and a continuation of Latin definitions of the auctor.
The first chapter examines the poetry of Guilhem IX, Duke of Aquitaine and Count of Poitiers, and evaluates the importance of Guilhem's political authority in his development of new categories of vernacular authorship that go beyond Latin definitions of the auctor. The second chapter is an analysis of vernacular and Latin references made to Guilhem's vassal and rival, the troubadour Eble II of Ventadorn, and how, although none of his poems have survived today, his status as literary authority in the poetry of the troubadours of the second and third generations served as a sort of pole star by which future troubadours oriented and authorized their own vernacular poetic projects. The third and fourth chapters study how the Catalan troubadour, Raimon Vidal, and the Occitan-born troubadour, Uc de Saint-Circ, introduce the works of the "classical" troubadours to foreign audiences in Catalonia and Italy, respectively. Chapter three focuses on Vidal's comparison of Old Occitan with Latin in his grammatical treatise, the Razos de Trobar, and his treatment of the troubadours of southern France as quotable literary authorities in his narrative works. Chapter four evaluates Uc de Saint-Circ's use of the Latin grammar- school texts, the accessus ad auctores, as literary models for his vidas (biographies) and razos (commentaries), which he uses to introduce the Occitan troubadours to a foreign Italian audience.
In each of these troubadours' works, there is a discernible influence of medieval definitions of the Latin auctor upon perspectives on vernacular authorship. Conversely, each of these troubadours' works displays an acute anxiety in its relationship to the Latin definitions of the author. The space in between these two reflexes of imitation and differentiation provides us with a framework in which the outlines of the vernacular author can be discerned. This dissertation is a contribution to that outline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยานิพนธ์นี้ตรวจสอบแนวทางปฏิบัติและทฤษฎีของพื้นถิ่นตอนเสียในงาน troubadours ของฝรั่งเศสตอนใต้ และอิทธิพลการปฏิบัติเหล่านี้มีกวีหลังเนียและอิตาลี มันตรวจสอบความเข้าใจการพัฒนาของพื้นถิ่นตอนเสียแสดงถึงทั้งแตกด้วย และ มีความต่อเนื่องของคำศัพท์ละตินของ auctor
บทแรกตรวจสอบบทกวี ของ Guilhem IX ดยุ Aquitaine นับปัวตีเย และประเมินความสำคัญของอำนาจทางการเมืองของ Guilhem ในประเภทใหม่ของพื้นถิ่นตอนเสียที่เกินกำหนดติของ auctor พัฒนาของเขา บทที่สองเป็นการวิเคราะห์อ้างอิงพื้นถิ่นตอน และละตินที่ทำ Guilhem ของ vassal และคู่ต่อสู้ troubadour II Eble ของ Ventadorn และว่า แม้ว่าไม่มีบทกวีของเขามีชีวิตรอดวันนี้ สถานะของเขากับวรรณกรรมในบทกวีของ troubadours รุ่นสอง และสามเป็นการเรียงลำดับของดาวเหนือที่มุ่งเน้น และอำนาจตนเองโครงการบทกวีพื้นถิ่นตอน troubadours ในอนาคต การศึกษาที่สาม และสี่บทว่า troubadour คาตาลัน มอน Vidal และการเกิดอ็อกซิตัน troubadour, Uc เดอแซงต์-Circ แนะนำงานของ troubadours "คลาสสิก" ให้ผู้ชมต่างในคาตาโลเนียและอิตาลี ตามลำดับ บทที่ 3 เน้นการเปรียบเทียบของ Vidal ของอ็อกซิตันเก่ากับละตินในตำรับของไวยากรณ์ Razos de Trobar และการทำงานของเขารักษา troubadours ฝรั่งเศสภาคใต้เป็นหน่วยงานวรรณกรรมที่อ้างในเขา บทที่ 4 ประเมินใช้ Uc เดอแซงต์-Circ ของข้อไวยากรณ์โรงเรียนละติน auctores โฆษณา accessus เป็นรูปแบบงานวรรณกรรมของเขา vidas (ชีวประวัติ) และ razos (อรรถกถา), ซึ่งเขาใช้เพื่อแนะนำ troubadours อ็อกซิตันให้กับผู้ชมอิตาลีต่างประเทศ
ในแต่ละงานของ troubadours เหล่านี้ มีการ discernible อิทธิพลของยุคกลางคำนิยามของ auctor ติตามมุมมองบนพื้นถิ่นตอนเสีย ในทางกลับกัน troubadours' เหล่านี้ทำงานแต่ละแสดงความวิตกกังวลเฉียบพลันในความคำนิยามติของผู้เขียน พื้นที่ระหว่างเหล่านี้สะท้อนสองของเทียมและสร้างความแตกต่างให้เราสามารถเข้าใจเค้าร่างของพื้นถิ่นตอนผู้เขียนกรอบ วิทยานิพนธ์นี้เป็นส่วนที่ร่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ศึกษาปฏิบัติและทฤษฎีที่มีผลงานในงานเร่ของฝรั่งเศสตอนใต้ และอิทธิพลของการปฏิบัติเหล่านี้ มีกวีต่อมาสเปนและอิตาลี มันตรวจสอบวิธีการพัฒนาความคิดของพื้นถิ่นผลงานเป็นตัวแทนทั้งแตกและความต่อเนื่องของความหมายภาษาละตินของ auctor .
บทแรกแห่งบทกวีของ guilhem 9 ดยุคแห่งอากีแตนและนับของปัวตีเย และประเมินความสำคัญของอำนาจทางการเมือง guilhem ในการพัฒนาของประเภทใหม่ที่มีผลงานที่เกินความหมายภาษาละตินของ auctor . บทที่ 2 การวิเคราะห์พื้นถิ่นและการอ้างอิงละตินให้ข้าราชบริพาร guilhem และของคู่แข่งที่ทรูบาดูร์เอเบิล 2 ventadorn และวิธีการ แม้ว่าไม่มีบทกวีของเขารอดชีวิตมาได้วันนี้ ในฐานะผู้มีอำนาจในวรรณกรรมร้อยกรองของทรูบาดูร์ของรุ่นที่สองและสาม ทำหน้าที่เป็นจัดเรียงของดาวขั้วโลกที่มุ่งเน้นและอำนาจของตนเองในอนาคตทรูบาดูร์กวีที่มีโครงการ บทที่ 3 และ 4 ศึกษาว่า คาตาลัน ทรูบาดูร์จำกัด วิดาล , ,และ ันเกิดทรูบาดูร์ , ฯลฯ เดอ เซนต์ภาษาไทย แนะนำผลงานของ " ทรูบาดูร์คลาสสิก " ผู้ชมต่างประเทศสเปน และอิตาลี ตามลำดับ บทที่สาม เน้น วิดัล ก็เปรียบเทียบกับในตำราไวยากรณ์ละตินันเก่าของเขา razos de trobar ของเขาและการเร่ของภาคใต้ฝรั่งเศสเป็นหน่วยงานวรรณกรรมอ้างอิงได้ในงานเรื่องเล่าของเขาบทที่ 4 ประเมิน UC de Saint ซีใช้ภาษาละตินไวยากรณ์ - ข้อความที่โรงเรียน auctores ลงประกาศ accessus เป็นรูปแบบวรรณกรรมสำหรับ vidas ของเขา ( ประวัติ ) และ razos ( วิจารณ์ ) ซึ่งเขาใช้เพื่อแนะนำ Occitan เร่ไปต่างประเทศอิตาลีผู้ชม
ในแต่ละเร่เหล่านี้ทำงานมีบอกความหมายของอิทธิพลของภาษาละตินยุคกลาง auctor บนมุมมองในพื้นถิ่นงานเขียน ในทางกลับกัน แต่ละเร่ ' ผลงานเหล่านี้แสดงความวิตกกังวลเฉียบพลันในความสัมพันธ์ของตนกับภาษาละตินคำนิยามของผู้เขียนพื้นที่ระหว่างสองการตอบสนองของการเลียนแบบ และสร้างความแตกต่างให้กับเรา เป็นกรอบที่กรอบของภาษา ผู้เขียนสามารถเข้าใจ . วิทยานิพนธ์นี้เป็นส่วนที่เค้าร่าง