The abrasive wear behaviour of comm

The abrasive wear behaviour of commercially available
Fe-Cr-C hardfacing alloys, a hypereutectic type (A1) and a
hypoeutectic type (A2), that are commonly used in the sugar
industry has been studied. Although there was significant difference
in their hardnesses, there was no clear superiority in
wear resistance under the conditions examined. The mass loss
of the hardfacings increased linearly with sliding distance in
both dry and slurry conditions. However, the wear rate was not
always directly proportional to load; the hypereutectic coating
(A1) exhibited a transition from low to high wear coefficientwhen the higher loads were applied, which was due to severe
fracturing of the primary carbides.
The abrasion resistance of the hardfacings is determined
primarily by the microstructure. On the one hand, the hypoeutectic
material attained its wear resistance through the dispersion
of the carbides within the matrix and its capacity to undergo
strain hardening, with subsequent enhancement in its resistance
to microploughing and microcutting. On the other hand, the
hypereutectic resisted wear by virtue of its primary and eutectic
carbides. However, the electrode coating was too enriched with
carbon and chromium, producing a weld with excess carbide
volume that eventually reduced wear resistance.
The contribution of corrosion to the wear of the hypereutectic
coating was significant at low load but of less importance at the
higher loads with the onset of severe fracturing of the carbides.
The abrasive wear mechanisms were found to be predominantly
microcracking and microploughing in A1 and A2,
respectively. Both coatings also exhibited microcutting. The
M7C3 carbides in A1 provided an effective barrier to ploughing
and cutting of the abrasive particles but under stress the carbides
were extensively fractured, and spallation occurred after
repeated rotations of the disc. In contrast, A2 underwent plastic
deformation creating long furrows in the matrix.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรายสวมพฤติกรรมของใช้ได้ในเชิงพาณิชย์โลหะผสม hardfacing Fe Cr C ชนิด hypereutectic (A1) และชนิด hypoeutectic (A2), ที่ใช้บ่อยในน้ำตาลมีการศึกษาอุตสาหกรรม ถึงแม้ว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน hardnesses ของพวกเขา มีปมไม่ชัดเจนในใส่ความต้านทานภายใต้เงื่อนไขที่ตรวจสอบ การสูญเสียโดยรวมของ hardfacings การเพิ่มเชิงเส้นกับระยะทางในการเลื่อนเงื่อนไขทั้งแห้งและน้ำ อย่างไรก็ตาม อัตราการสึกหรอไม่สัดส่วนโดยตรงเสมอโหลด เคลือบ hypereutectic(A1) จัดแสดงช่วงการเปลี่ยนภาพจากต่ำการสึกหรอสูง coefficientwhen ใช้โหลดสูงขึ้น ที่เกิดรุนแรงfracturing ของ carbides หลักขูดของ hardfacings ถูกกำหนดหลักจากต่อโครงสร้างจุลภาค บนมือหนึ่ง hypoeutecticวัสดุเครื่องแต่งกายของความต้านทานผ่านกระจายตัวได้ของ carbides เมตริกซ์และของความสามารถในการรับแข็ง ต่อมาเพิ่มประสิทธิภาพในการต้านทานกับสายพันธุ์microploughing และ microcutting บนมืออื่น ๆ การresisted hypereutectic สวมอาศัยหลักการและ eutecticcarbides อย่างไรก็ตาม เคลือบอิเล็กโทรดถูกเกินไปอุดมไปด้วยคาร์บอนและโครเมียม ผลิตเชื่อมกับส่วนเกินไฮไดรด์ปริมาณที่ลดลงความต้านทานการสึกหรอในที่สุดสัดส่วนของการกัดกร่อนการสวมใส่ของ hypereutecticเคลือบได้อย่างมีนัยสำคัญ ที่โหลดต่ำ แต่ความสำคัญน้อยในการโหลดสูงกับของ fracturing carbides รุนแรงกลไกสึกหรอ abrasive พบเป็นส่วนใหญ่microcracking และ microploughing ใน A1 และ A2ตามลำดับ ไม้แปรรูปทั้งยังจัดแสดง microcutting ที่M7C3 carbides ใน A1 ให้อุปสรรคมีผลบังคับใช้ของมงคลและตัด ของอนุภาค abrasive แต่ภาย ใต้ความเครียด carbidesได้อย่างกว้างขวาง fractured และ spallation ที่เกิดขึ้นหลังจากหมุนเวียนซ้ำของดิสก์ ในทางตรงกันข้าม A2 เปลี่ยนพลาสติกแมพสร้างยาว furrows ในเมตริกซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมการสึกของเชิงพาณิชย์ที่มี
Fe-Cr-C ผสม hardfacing ประเภท hypereutectic (A1) และ
ชนิด hypoeutectic (A2) ซึ่งเป็นที่นิยมใช้น้ำตาลใน
อุตสาหกรรมได้รับการศึกษา แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ในความแข็งของพวกเขาไม่มีความเหนือกว่าชัดเจนในการ
ต้านทานการสึกหรอภายใต้เงื่อนไขที่ตรวจสอบ การสูญเสียมวล
ของ hardfacings เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงกับเลื่อนระยะทางใน
ทั้งแห้งและเงื่อนไขในการผสม อย่างไรก็ตามอัตราการสึกหรอไม่ได้
เสมอสัดส่วนโดยตรงกับโหลด เคลือบ hypereutectic
(A1) แสดงการเปลี่ยนแปลงจากต่ำไป coefficientwhen สึกหรอสูงโหลดที่สูงขึ้นถูกนำไปใช้ซึ่งเป็นผลจากการที่รุนแรง
พร่าพรายของคาร์ไบด์หลัก.
ความต้านทานการกัดกร่อนของ hardfacings จะถูกกำหนด
โดยส่วนใหญ่จุลภาค ในมือข้างหนึ่ง, hypoeutectic
วัสดุบรรลุความต้านทานการสึกหรอผ่านการกระจายตัว
ของคาร์ไบด์ภายในเมทริกซ์และความสามารถในการได้รับการ
ชุบแข็งความเครียดกับการเพิ่มประสิทธิภาพในภายหลังความต้านทาน
การ microploughing และไมโคร ในทางตรงกันข้าม,
hypereutectic ต่อต้านการสวมใส่โดยอาศัยอำนาจตามหลักและยูเทคติกของ
คาร์ไบด์ อย่างไรก็ตามการเคลือบขั้วผสานเกินไปกับ
คาร์บอนและโครเมียมผลิตเชื่อมกับคาร์ไบด์ส่วนเกิน
ปริมาณที่ในที่สุดความต้านทานการสึกหรอลดลง.
การมีส่วนร่วมของการกัดกร่อนการสึกหรอของ hypereutectic
เคลือบอย่างมีนัยสำคัญที่โหลดต่ำ แต่มีความสำคัญน้อยกว่าที่
โหลดสูง กับการโจมตีของพร่าพรายที่รุนแรงของคาร์ไบด์.
กลไกสึกพบว่ามีส่วนใหญ่
microcracking และ microploughing ใน A1 และ A2,
ตามลำดับ เคลือบทั้งยังแสดงไมโคร
คาร์ไบด์ M7C3 ใน A1 ให้อุปสรรคที่มีประสิทธิภาพในการไถ
และตัดของอนุภาคที่มีฤทธิ์กัดกร่อน แต่ภายใต้ความเครียดคาร์ไบด์
ถูกหักอย่างกว้างขวางและ Spallation เกิดขึ้นหลังจากที่
ผลัดซ้ำของแผ่นดิสก์ ในทางตรงกันข้าม A2 ขนานพลาสติก
เสียรูปการสร้างร่องยาวในเมทริกซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขัดพฤติกรรมการสึกหรอของอาด
fe-cr-c Hardfacing โลหะผสมชนิด hypereutectic ( A1 ) และ
ประเภทไฮโปยูเทคติก ( A2 ) ที่มักใช้ในอุตสาหกรรมน้ำตาล
ได้เรียน แม้จะมีความแตกต่างของพวกเขาใน
Hardnesses ไม่มีอะไรชัดเจนเหนือกว่า
ความต้านทานการสึกหรอภายใต้เงื่อนไขตรวจสอบ การสูญเสียมวล
ของ hardfacings เพิ่มขึ้นตามระยะทางเลื่อน
แห้ง และสารละลายต่างๆ อย่างไรก็ตาม อัตราการสึกหรอไม่
มักจะเป็นสัดส่วนโดยตรงกับโหลด ;
เคลือบ hypereutectic ( A1 ) มีการเปลี่ยนจากสูงไปต่ำใส่ coefficientwhen โหลดสูงกว่ามาใช้ ซึ่งก็เนื่องจากรุนแรง

พร่าพรายของคาร์ไบด์ปฐมภูมิ