“I just created twenty pill formula

“I just created twenty pill formulas. According to Furnace Lord Zhou’s logic, I, Fang Mu, am the maker of rules!” Meng Hao flicked his sleeve, sending the medicinal pill in his hand flying back to the apprentice alchemist who had given it to him. The apprentice alchemist clutched it excitedly. He had already decided to save this pill as a keepsake for the rest of his life.

Meng Hao’s words slammed like a thunderclap into old man Zhou’s ears. His face drained of blood, and his body trembled. His eyes were filled with veins of blood.

“Cease your ravings! Everything you’ve said is a contradiction of the East Pill Division’s Dao of alchemy! You’re simply trying to sow seeds of doubt in my heart. Such actions are worthy of execution!! My unfamiliarity with those pill formulas proves only that I’m unaware of where you acquired them! You’re just trying to put on a show!”

In Meng Hao’s mind, this old man was tenaciously annoying. A cold smile spread on his face as he retorted: “Oh? I’m just trying to put on a show? Furnace Lord Zhou, let me ask you this. What medicinal plant were you just holding in your hand?”

“Medicinal plant?” Old man Zhou was so furious that he could only stare blankly for a moment. He slapped his bag of holding to produce the medicinal plant he had been lecturing about earlier. “This is Seven Leaf clove….”

He was about to continue talking when Meng Hao let out an uproarious laugh. “Seven Leaf clove thrives on light which contains opposing Yin and Yang properties. It only grows during the evening, when the sun and moon shine together. Furthermore, at dusk, it will shine with a glow that contains seven colors. It looks almost exactly the same as Confusion Apex leaf and Blue Dawn leaf. The only way to tell the difference is by examining the stems, leaves and branches. The sky conditions can also be used as a determining factor.” Meng Hao’s gaze was as cold as ice. “Obviously, the plant you are holding in your hand is not Seven Leaf clove, but Blue Dawn leaf!”

His words sent the valley into an uproar. All of the apprentice alchemists turned their heads to look at old man Zhou, whose face instantly tightened. To misidentify a medicinal plant would lead to an incredible loss of face within the Sect.

More importantly if Zhou, as a Furnace Lord, had misidentified a medicinal plant, it could have a destructive effect on his reputation.

“Dusk is about to fall,” said Meng Hao in a voice that could sever nails and chop iron. “Soon the sun and the moon will shine together in the sky. If that plant you’re holding is really Seven Leaf clove, then it will glow with seven colors, and prove that I am wrong. In that case, I will humbly apologize to you in front of all the Sect disciples here today. Furthermore, in the future, I will never dare to place myself in your presence.” He flicked his sleeve.

The debate with old man Zhou had long since gone past the appointed time to end the lecture. Dusk was about to fall, and the moon was just becoming visible.

The debate had gone on for a long time, but the apprentice and master alchemists present could barely hold back their enthusiasm. They were virtually entranced with the proceedings.

“Nonsense!” fumed old man Zhou. “I’m one hundred and thirty seven years old! How old are you? How could I possibly misidentify… huh?” Before he could finish, the sky grew dark as dusk arrived. The sun and moon were both shining in the sky!

However, as the light of dusk fell onto the medicinal plant in his hand, no trace of a seven-colored glow could be seen. Meng Hao didn’t need to say another word. The buzz of conversation lifted up from the apprentice alchemists in the valley.

“That’s not Seven Leaf clove!!”

“I can’t believe… Furnace Lord Zhou actually pulled out the wrong medicinal plant!”

“If he can’t even produce the right medicinal plant, who could possibly listen to him speak of the Dao of alchemy!”

When Zhou heard all of the things people were saying, his face paled. He felt so ashamed that he wanted to hide. However, fury rose within his heart as he stared angrily at Meng Hao. It seemed he still had some fight left.

“You ignorant youth. You’re spouting nonsense! I became a Furnace lord sixty years ago. You….”

“You became a Furnace Lord sixty years ago, and sixty years from now, you will still be a Furnace Lord. As for me, perhaps I’m ignorant, and perhaps I’m young, but I am a Furnace Lord, just like you. In sixty years, you will be forced to prostrate yourself in worship to me! The reason for that is… your Dao of alchemy is flawed!” Meng Hao stood. Without so much as looking at Zhou, he walked out of the valley.

Meng Hao’s words reverberated in the man’s ears like thunder. He raised his hand to point at Meng Hao, but then a tremor ran through his body, and he coughed up a mouthful of blood. “Flawed…? Flawed…..?” Meng Hao’s words echoed about in his mind, causing him to forget to even offer a retort.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันเพิ่งสร้างสูตรยายี่สิบ ตามตรรกะของพระเจ้าเตาโจว ฝางหมู่ ฉันชงกฎ" เฮา เมง flicked แขนของเขา ส่งยายาในมือของเขาเดินทางกลับกลฝึกงานที่มีให้กับเขา กลฝึกงานคลัตช์มันขึ้ง เขาได้ตัดสินใจแล้วการบันทึกยานี้เป็นระลึกสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเขาเมงเฮาคำปากเช่นฝ่าเข้าไปในหูโจวของคนเก่า ใบหน้าของเขาระบายของเลือด และ trembled ร่างกายของเขา ตาของเขาเต็มไป ด้วยเส้นเลือดของเลือด"หยุด ravings ของคุณ ทุกอย่างที่คุณบอกเป็นความขัดแย้งของฝ่ายยาตะวันออกดาวของขลัง คุณเพียงแค่ต้องการหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยในใจ การดำเนินการเช่นการดำเนินการสถาน!! Unfamiliarity ของฉันกับสูตรยาพิสูจน์เท่านั้นว่า ฉันรู้ที่คุณได้รับพวกเขา คุณแค่พยายามในตัว"ในใจเมงเฮา ชายนี้เป็น tenaciously น่ารำคาญ รอยยิ้มเย็นประดับบนใบหน้าของเขาที่เขาโต้ว่า: "โอ้ ฉันเพียงแค่พยายามที่จะใส่ในการแสดง พระเจ้าเตาโจว ให้ฉันถามคุณนี้ พืชสมุนไพรอะไรได้คุณเพียงถือในมือของคุณ""พืชสมุนไพร" คนเก่าโจวถูกโกรธว่า เขาอาจเพียงมอง blankly สำหรับช่วงเวลา เขาตบกระเป๋าของเขาถือในการผลิตพืชสมุนไพรที่เขามีการบรรยายเกี่ยวกับก่อนหน้านี้ "นี่คือเจ็ดใบกานพลู..."กำลังจะดำเนินการพูดคุยเมื่อเมงเฮาให้ออกการหัวเราะ uproarious "เจ็ดใบกานพลูปลูกสร้างแสงซึ่งประกอบด้วยคุณสมบัติหยินและหยางที่ฝ่ายตรงข้าม เท่านั้นมันเติบโตในช่วงเย็น เมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ส่องแสงกัน นอกจากนี้ ยามค่ำ มันจะส่องกับแสงที่ประกอบด้วยเจ็ดสี มันเกือบจะตรงดูเหมือนสับสนปลายใบและใบสีฟ้ารุ่งอรุณ วิธีเดียวที่จะบอกความแตกต่าง โดยการตรวจสอบลำต้น ใบ และกิ่ง สภาพท้องฟ้ายังสามารถใช้เป็นตัวคูณ determining " สายตาเมงเฮาก็เย็นเป็นน้ำแข็ง "เห็นได้ชัด พืชที่คุณถืออยู่ในมือของคุณไม่เจ็ดใบกานพลู แต่รุ่งอรุณสีฟ้าใบ"คำพูดของเขาส่งไปหุบเขาเป็นโกลาหล ทั้งหมดของ alchemists ฝึกงานหันหัวมองชายโจว หน้าซึ่งทำให้รัดกุมได้ทันที การผนึกพืชสมุนไพรจะนำไปสู่การเสียหน้าในนิกายเหลือเชื่อสำคัญถ้าโจว เป็นแบบเตาพระเจ้า มีฟังก์พืชสมุนไพร มันอาจมีผลทำลายชื่อเสียงของเขา"ค่ำคือจะ ลดลง กล่าวว่า เฮาเมงในเสียงที่ตัดเล็บ และสับเหล็ก "เร็ว ๆ นี้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์จะส่องแสงร่วมกันบนท้องฟ้า ถ้าพืชที่คุณถือจริง ๆ เจ็ดใบกานพลู แล้วมันจะเรืองแสงเจ็ดสี และพิสูจน์ว่า ฉันผิด ในกรณีที่ จะถ่อมใจโทษคุณหน้าทุกนิกายสาวกนี่วันนี้ นอกจากนี้ ในอนาคต ผมจะไม่กล้าที่จะวางตนเองในสถานะการออนไลน์ของคุณ" เขา flicked แขนของเขาThe debate with old man Zhou had long since gone past the appointed time to end the lecture. Dusk was about to fall, and the moon was just becoming visible.The debate had gone on for a long time, but the apprentice and master alchemists present could barely hold back their enthusiasm. They were virtually entranced with the proceedings.“Nonsense!” fumed old man Zhou. “I’m one hundred and thirty seven years old! How old are you? How could I possibly misidentify… huh?” Before he could finish, the sky grew dark as dusk arrived. The sun and moon were both shining in the sky!However, as the light of dusk fell onto the medicinal plant in his hand, no trace of a seven-colored glow could be seen. Meng Hao didn’t need to say another word. The buzz of conversation lifted up from the apprentice alchemists in the valley.“That’s not Seven Leaf clove!!”“I can’t believe… Furnace Lord Zhou actually pulled out the wrong medicinal plant!”“If he can’t even produce the right medicinal plant, who could possibly listen to him speak of the Dao of alchemy!”When Zhou heard all of the things people were saying, his face paled. He felt so ashamed that he wanted to hide. However, fury rose within his heart as he stared angrily at Meng Hao. It seemed he still had some fight left.“You ignorant youth. You’re spouting nonsense! I became a Furnace lord sixty years ago. You….”“You became a Furnace Lord sixty years ago, and sixty years from now, you will still be a Furnace Lord. As for me, perhaps I’m ignorant, and perhaps I’m young, but I am a Furnace Lord, just like you. In sixty years, you will be forced to prostrate yourself in worship to me! The reason for that is… your Dao of alchemy is flawed!” Meng Hao stood. Without so much as looking at Zhou, he walked out of the valley.Meng Hao’s words reverberated in the man’s ears like thunder. He raised his hand to point at Meng Hao, but then a tremor ran through his body, and he coughed up a mouthful of blood. “Flawed…? Flawed…..?” Meng Hao’s words echoed about in his mind, causing him to forget to even offer a retort.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันเพิ่งสร้างยี่สิบสูตรยา ตามตรรกะเตาพระเจ้าโจวผมฝางหมู่ am ผลิตของกฎ! "เม้งเฮาสะบัดแขนเสื้อของเขาส่งยาสมุนไพรในมือของเขาบินกลับไปเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานที่ได้มอบให้แก่เขา นักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานกำมันตื่นเต้น เขาได้ตัดสินใจแล้วที่จะบันทึกยานี้เป็นของที่ระลึกสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขาได้. คำเม้งเฮาส์กระแทกเหมือนฟ้าผ่าในหูคนเก่าของโจว ใบหน้าของเขาระบายเลือดและร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดเลือด. "หยุดพร่ำเพ้อของคุณ! ทุกสิ่งที่คุณได้กล่าวว่าเป็นความขัดแย้งของยาส่วนตะวันออกของดาวของการเล่นแร่แปรธาตุ! คุณเพียงแค่พยายามที่จะหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยในหัวใจของฉัน การกระทำดังกล่าวมีความคุ้มค่าของการดำเนิน !! ประสบการณ์ของฉันกับบรรดาสูตรยาพิสูจน์ให้เห็นเพียงว่าฉันไม่รู้ที่คุณได้รับพวกเขา! คุณเพียงแค่พยายามที่จะใส่ในการแสดง! " ในใจของเม้ง Hao ของชายชราคนนี้เป็นที่น่ารำคาญอย่างหวงแหน รอยยิ้มเย็นแพร่กระจายบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาโต้: "โอ้? ฉันแค่พยายามที่จะใส่ในการแสดง? เตาพระเจ้าโจวให้ฉันถามคุณนี้ สิ่งที่พืชสมุนไพรที่ถูกคุณเพียงแค่ถือในมือของคุณ? " " พืชสมุนไพร? "ชายชราโจวจึงโกรธที่เขาสามารถจ้องมอง blankly สักครู่ เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองในการผลิตพืชสมุนไพรที่เขาได้รับการบรรยายเกี่ยวกับก่อนหน้านี้ "นี่คือกานพลูเจ็ดใบ ... ." เขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการดำเนินการต่อการพูดคุยเมื่อเม้งเฮาให้ออกหัวเราะดังระงม "เซเว่นกานพลูใบปลูกสร้างแสงที่มีฝ่ายตรงข้ามหยินและหยางคุณสมบัติ มันเติบโตในช่วงเย็นเมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ส่องแสงด้วยกัน นอกจากนี้ในตอนค่ำก็จะส่องด้วยแสงที่มีเจ็ดสี มันมีลักษณะเกือบจะเหมือนกับความสับสนใบเอเพ็กซ์และใบสีฟ้ารุ่งอรุณ วิธีเดียวที่จะบอกความแตกต่างคือโดยการตรวจสอบลำต้นใบและกิ่งก้าน เงื่อนไขท้องฟ้านอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เป็นปัจจัยกำหนด. "จ้องมองเม้งเฮาเป็นเย็นเป็นน้ำแข็ง "เห็นได้ชัดว่าพืชที่คุณกำลังถืออยู่ในมือของคุณไม่ได้เป็นเซเว่นกานพลูใบ แต่ใบสีฟ้าอรุณ!" คำพูดของเขาที่ส่งเข้าไปในหุบเขาความโกลาหล ทั้งหมดของนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานหันหัวของพวกเขาจะมองไปที่ชายชราโจวมีใบหน้ารัดกุมทันที เพื่อ misidentify พืชสมุนไพรจะนำไปสู่การสูญเสียที่น่าทึ่งของใบหน้าภายในนิกาย. ที่สำคัญถ้าโจวเป็นพระเจ้าเตาได้ misidentified พืชสมุนไพรก็อาจมีผลทำลายชื่อเสียงของเขา. "Dusk เป็นเรื่องเกี่ยวกับการตก "เม้งเฮากล่าวว่าในเสียงที่สามารถตัดเล็บและสับเหล็ก "เร็ว ๆ นี้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์จะส่องแสงด้วยกันในท้องฟ้า หากพืชที่คุณถือมันกานพลูเจ็ดใบแล้วมันจะเรืองแสงเจ็ดสีและพิสูจน์ให้เห็นว่าฉันผิด ในกรณีที่ผมเจียมจะขอโทษคุณในด้านหน้าของทุกสาวกนิกายนี่ในวันนี้ นอกจากนี้ในอนาคตผมจะไม่กล้าที่จะวางตัวเองอยู่ในสถานะของคุณ. "เขาสะบัดแขนเสื้อของเขา. การอภิปรายกับคนเก่าโจวได้หายไปนานตั้งแต่อดีตที่ผ่านมาเวลาที่กำหนดที่จะจบการบรรยาย Dusk กำลังจะตกและดวงจันทร์เป็นเพียงกลายเป็นมองเห็น. การอภิปรายได้หายไปเป็นเวลานาน แต่ฝึกงานและต้นแบบนักเล่นแร่แปรธาตุปัจจุบันแทบจะไม่สามารถถือกลับกระตือรือร้นของพวกเขา พวกเขาถูกตะลึงแทบกับการดำเนินการ. "ไร้สาระ!" ชายชรา fumed โจว "ผมอายุ 137 ปี! คุณอายุเท่าไหร่? ดิฉันจะ misidentify ... ฮะ? "ก่อนที่เขาจะจบท้องฟ้ามืดเติบโตมาถึงค่ำ ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ทั้งสองส่องแสงในท้องฟ้า! แต่เป็นแสงแห่งความมืดลดลงเข้าสู่พืชสมุนไพรในมือของเขาร่องรอยของการเรืองแสงเจ็ดสีไม่สามารถเห็นได้ เม้ง Hao ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก ฉวัดเฉวียนของการสนทนายกขึ้นจากนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานในหุบเขา. "นั่นไม่ใช่เซเว่นกานพลูใบ !!" "ฉันไม่สามารถเชื่อว่า ... เตาพระเจ้าโจวดึงจริงออกพืชสมุนไพรผิด!" "ถ้าเขาไม่สามารถแม้แต่จะผลิต พืชสมุนไพรที่เหมาะสมที่อาจจะฟังเขาพูดถึงดาวของการเล่นแร่แปรธาตุ! " เมื่อโจวได้ยินทุกสิ่งที่ผู้คนกำลังพูดใบหน้าของเขา paled เขารู้สึกละอายใจว่าเขาอยากจะซ่อน แต่ความโกรธเพิ่มขึ้นในหัวใจของเขาในขณะที่เขาจ้องมองด้วยความโกรธที่เม้งเฮา มันดูเหมือนว่าเขายังคงมีการต่อสู้บางส่วนที่เหลือ. "คุณไม่รู้เยาวชน คุณกำลังพ่นเรื่องไร้สาระ! ฉันกลายเป็นเจ้านายของเตาหกสิบปีที่ผ่านมา คุณ ... . " " คุณกลายเป็นพระเจ้าเตาหกสิบปีที่ผ่านมาและหกสิบปีนับจากนี้คุณจะยังคงเป็นพระเจ้าเตา สำหรับฉันบางทีฉันไม่รู้และบางทีฉันเด็ก แต่ฉันเป็นพระเจ้าเตาเช่นเดียวกับคุณ ในหกสิบปีคุณจะถูกบังคับให้กราบตัวเองในการนมัสการให้ฉัน! เหตุผลที่เป็น ... ดาวของคุณของการเล่นแร่แปรธาตุเป็นข้อบกพร่อง! "เม้งเฮายืนอยู่ โดยไม่ต้องให้มากที่สุดเท่าที่มองโจวเขาเดินออกมาจากหุบเขา. คำเม้งเฮาส์ก้องอยู่ในหูของมนุษย์เช่นฟ้าร้อง เขายกมือขึ้นชี้ไปที่เม้งเฮา แต่แล้วสั่นวิ่งผ่านร่างกายของเขาและเขาไอคำหนึ่งของเลือด "ข้อบกพร่อง ... ? ข้อบกพร่อง ... .. ? "คำเม้งเฮาสะท้อนเกี่ยวกับในใจของเขาทำให้เขาลืมที่จะยังมีโต้