AbstractThis study examines whether

Abstract
This study examines whether and how the properties of corporate bond ratings change following Moody׳s and S&P׳s adoptions of the issuer-pay business model in the early 1970s. Regulators and debt market observers have criticized the issuer-pay model for creating an independence problem. However, the issuer-pay model allows for economic bonding between rating agencies and issuers through explicit contractual arrangements, which should improve the flow of nonpublic information. Using a difference-in-difference research design, I find that more optimistic ratings by issuer-pay rating agencies predict greater future profitability, differences between the ratings of issuer-pay and investor-pay rating agencies are associated with narrower secondary bond market bid-ask spreads, and that issuer-pay rating agencies become relatively more accurate and timely predictors of default compared to investor-pay agencies after the adoption of issuer-pay. These results reinterpret the recent findings of optimistic ratings by Jiang et al. (2012) as consistent with more informative bond ratings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อการศึกษานี้ตรวจสอบว่า และ วิธีคุณสมบัติขององค์กรผูกพันต่อหรือโทร Moody׳s และ S และ P׳s ของรูปแบบธุรกิจผู้ออกเงินในการเปลี่ยนแปลงอันดับ หน่วยงานกำกับดูแลและผู้สังเกตการณ์ของตลาดตราสารหนี้มีวิพากษ์วิจารณ์แบบผู้ออกเงินสร้างปัญหาที่มีความเป็นอิสระ อย่างไรก็ตาม ค่าจ้างผู้ออกแบบช่วยให้เศรษฐกิจยึดระหว่างสถาบันผู้ออกบัตรผ่านชัดเจนสัญญา ซึ่งควรปรับปรุงการไหลของข้อมูลที่ไม่ ใช้การออกแบบการวิจัยที่แตกต่าง ฉันค้นหาขึ้นในเชิงบวกจัดอันดับ โดยสถาบันจัดอันดับค่าจ้างออกคาดทำกำไรในอนาคต ความแตกต่างระหว่างอันดับของค่า จ้างออก และค่า จ้างนักลงทุนสถาบันเกี่ยวข้องกับมัธยมแคบตลาดตราสารหนี้ประมูลถามสเปรด และ ที่หน่วยงานจัดอันดับค่าจ้างออกเป็นค่อนข้างถูกต้อง และทำนายเวลาของการเริ่มต้นเมื่อเทียบกับหน่วยงานนักลงทุนจ่ายหลังจากการยอมรับค่าจ้างที่ผู้ออก ผลลัพธ์เหล่านี้ reinterpret ผลล่าสุดการจัดอันดับในเชิงบวกโดย Jiang et al. (2012) เป็นการสอดคล้องกับการจัดอันดับตราสารหนี้ข้อมูลเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้จะตรวจสอบว่าและวิธีการคุณสมบัติของการจัดอันดับหุ้นกู้มีการเปลี่ยนแปลงต่อไปนี้ Moody 's และ S & P' s ลูกบุญธรรมของรูปแบบธุรกิจผู้ออกจ่ายในช่วงต้นปี 1970 หน่วยงานกำกับดูแลและผู้สังเกตการณ์ตลาดตราสารหนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์รูปแบบ บริษัท ผู้ออกหลักทรัพย์จ่ายสำหรับการสร้างความเป็นอิสระของปัญหา อย่างไรก็ตามรูปแบบการออกหลักทรัพย์จ่ายช่วยให้พันธะทางเศรษฐกิจระหว่างหน่วยงานที่ประเมินและผู้ออกตราสารหนี้ผ่านสัญญาข้อตกลงอย่างชัดเจนซึ่งควรปรับปรุงการไหลเวียนของข้อมูลที่ไม่เปิดเผยต่อสาธารณชน ใช้การออกแบบการวิจัยความแตกต่างในความแตกต่างผมพบว่าการจัดอันดับโลกในแง่ดีมากขึ้นโดยหน่วยงานที่ประเมินผู้ออกจ่ายคาดการณ์กำไรในอนาคตมากขึ้นความแตกต่างระหว่างการจัดอันดับของผู้ออกจ่ายและการจัดอันดับของนักลงทุนที่มีค่าใช้จ่ายหน่วยงานที่มีความเกี่ยวข้องกับแคบพันธบัตรรอง bid- ตลาด ขอให้กระจายและที่สถาบันจัดอันดับ บริษัท ผู้ออกหลักทรัพย์จ่ายกลายทำนายค่อนข้างถูกต้องมากขึ้นและทันเวลาของการเริ่มต้นเมื่อเทียบกับหน่วยงานของนักลงทุนที่มีค่าใช้จ่ายหลังจากที่การยอมรับของผู้ออก-จ่าย ผลลัพธ์เหล่านี้แปลผลการวิจัยที่ผ่านมาของการจัดอันดับในแง่ดีโดยเจียง, et al (2012) ขณะที่สอดคล้องกับพันธบัตรเพิ่มเติมข้อมูลการจัดอันดับ