In this study, the exposure of snai

In this study, the exposure of snails to contaminated sediment
resulted in alterations in the epithelial cells of the gills including
reduction in length or loss of cilia, increase in the number of
mucous cells, and vacuolation or degeneration of columnar cells
of gill filament. These symptoms were also observed in the gills of
B. areolata exposed to Cd and Pb (Supanopas et al., 2005; Tanhan
et al., 2005), M. cornuarietis exposed to PtCl2 (Osterauer et al.,
2010), Cu and Li (Sawasdee et al., 2011), and P. canaliculata
exposed to Mae Klong sediment (Kruatrachue et al., 2011).Damage to the gills is likely to result in a reduction of oxygen
consumption and disruption of the osmoregulation process

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ แสงเหมาะ ๆ ไปตะกอนที่ปนเปื้อนส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเซลล์เยื่อบุผิวของเหงือกรวมทั้งลดความยาวหรือขาดทุนของ cilia เพิ่มจำนวนเซลล์เมือก และ vacuolation หรือเสื่อมสภาพของเซลล์เรียงเป็นแนวตั้งของเส้นใยเหงือก อาการเหล่านี้ยังถูกตั้งข้อสังเกตในเหงือกของB. areolata สัมผัสกับซีดีและ Pb (Supanopas et al. 2005 Tanhanet al. 2005), cornuarietis เมตรสัมผัสกับ PtCl2 (Osterauer et al.,2010, Cu และ Li (สวัสดี et al. 2011), และ P. เชอรี่สัมผัสกับตะกอนแม่กลอง (เครือตราชู et al. 2011) ความเสียหายเหงือกมีแนวโน้มจะส่งผลในการลดลงของออกซิเจนการบริโภคและการหยุดชะงักของกระบวนการ osmoregulation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษานี้การสัมผัสของหอยทากตะกอนปนเปื้อน
มีผลในการเปลี่ยนแปลงในเซลล์เยื่อบุผิวของเหงือกรวมถึง
การลดลงในระยะเวลาหรือการสูญเสียตา, การเพิ่มจำนวนของ
เซลล์เมือกและ vacuolation หรือการเสื่อมของเซลล์คอลัมน์
เหงือกใย อาการเหล่านี้ยังพบได้ในเหงือกของ
บี หวานสัมผัสกับซีดีและ Pb (Supanopas et al, 2005;. Tanhan
. et al, 2005) (. Osterauer, et al, เอ็ม cornuarietis สัมผัสกับ PtCl2
2010) (. สวัสดี et al, 2011), ลูกบาศ์กและหลี่และ พี canaliculata
สัมผัสกับแม่กลองตะกอน (Kruatrachue et al. 2011) .Damage เหงือกมีแนวโน้มที่จะส่งผลให้เกิดการลดลงของออกซิเจน
การบริโภคและการหยุดชะงักของกระบวนการ Osmoregulation

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาการปนเปื้อนตะกอนดินหอยทากส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเซลล์บุผิวของเหงือกรวมทั้งลดความยาวของ cilia หรือขาดทุนเพิ่มขึ้นจำนวนเมือกเซลล์ และเซลล์ หรือความเสื่อมของกะรุนของกิล คือ อาการเหล่านี้พบในเหงือกของB . areolata สัมผัสกับแคดเมียมและตะกั่ว ( supanopas et al . , 2005 ; tanhanet al . , 2005 ) , ม. cornuarietis ตาก ptcl2 ( osterauer et al . ,2010 ) , ทองแดง และหลี่ ( Sawasdee et al . , 2011 ) และลายหน้าเปิดรับ แม่กลองตะกอน ( เครือตราชู et al . , 2011 ) . ความเสียหายให้กับเหงือกมีแนวโน้มที่จะมีผลในการลดลงของออกซิเจนการบริโภคและการหยุดชะงักของกระบวนการต่างๆ