Joe: Hey, you know I ran into John

Joe: Hey, you know I ran into John today and he’s gonna actually be doin’ some travelin’ in Europe. He’s, uh, he says he’s gonna spend a lot of time in Prague.
David: Oh, Prague’s awesome. Ah . . . did I tell you I lived there?
Joe: No, get out of here. You never told me that.
David: Yeah, I lived in Prague about 15 years ago.
Joe: Oh, whoa, du-, what were you doing there?
David: Well, I was traveling. I didn’t actually know that I would end up in Prague. I was just gonna do whatever came along.
Joe: Wait, where’d you start out traveling?
David: I got a one way ticket to Amsterdam.
Joe: [laugh] Oh, nice.
David: And one of the only people that I knew in Europe was this chick that I used to go out with. So I figured I’d look her up. I knew she had another boyfriend at that point. But she said she could get me a place to stay and she was in Prague. So I figured I’d go there for a few weeks and see how it went.
Joe: She was from Prague? Or…
David: No, she was American, but she was over there teaching English.
Joe: Oh, nice, nice.
David: Yeah.
Joe: So wait, how long did you spend in Amsterdam?
David: I only spent about four days in Amsterdam before I got kind of sick of it.
Joe: So you were just goin’, you were just basically like, uh, travelin’ through.
David: Yeah, and then I started hitching.
Joe: Oh, nice, nice.
David: And kind of hooked up with some English chicks and just kind of spent a little bit of time with them on the road. And then eventually ended up, uh, on a train late at night and, uh, didn’t have any money, but pretended I didn’t understand what anyone was saying and ended up in Prague.
Joe: Wait, when you first took off, um, from the U.S., were you actually traveling alone?
David: Totally by myself.
Joe: Oh, sweet.
David: Yep.
Joe: Nice…
David: It’s funny, looking back, I didn’t have anything with me, y’know.
Joe: Yeah, you could just like basically, uh, take off on a whim.
David: I had like one pair of shoes and no health insurance and I was just, uh, livin' large.
Joe: [laugh] That’s nice. And you know what, now you would probably look back and think that you were totally broke. And, uh, that, now that you have kids, that would be a difficult, a very difficult thing to think of.
David: If I had to be responsible for them it would be difficult. But, y’know, I, uh, I was only responsible for me. And I kind of… I was, I was in the mood to, uh, to feel anonymous. I wanted to go where no one recognized me.
Joe: Yeah, no that sounds great. So you, I, that’s great that you just traveled alone. A lot of people, uh, are not into doin’ that, y’know?
David: Yeah, well, it’s a big deal.
Joe: Yeah, some people…
David: You’ve got to kind of put yourself out there and just see what happens, y’know.
Joe: Yeah, exactly. I actually, I’ve never traveled alone. But, uh, I, I’m sure I could do it, y’know, because, uh, I’m good, I, I feel like I’m pretty good at meeting people, y’know?
David: Yeah, yeah. Well sometimes it’s fun to meet people and other times it’s fun to just truly be on your own. And, y’know, you get into a situation where you, where you realize that nobody knows where you are…
Joe: [laugh]
David: …and you just have this total sense of, uh, freedom.
Joe: Yeah.
David: It's crazy.
Joe: Yeah, I can only imagine.
David: Yeah.
Joe: You took the train from Amsterdam to, uh, to Prague?
David: No, I took the train to somewhere in Germany and then I started thumbing on the side of the road.
Joe: [laugh] Oh, how long did you stay in Germany?
David: Uh, like two days.
Joe: Oh, that wasn’t long at all.
David: Yeah, just long enough for a couple of weird people to meet me and, uh, help me out, and take me to different places.
Joe: So they actually picked you up?
David: Yeah, at one point I decided that I didn’t really care what direction the car was going as long as it was warm and dry, I was getting in.
Joe: Wait, did you, were you actually like, uh, did you believe that you were headed to Prague at that point or were you just…
David: Yeah…I was…
Joe: …headed wherever?
David: No, I was headed to Prague, but I didn’t really care if it took me a while or what.
Joe: Oh, that’s cool.
David: So I just kind of went with the flow of what was happening.
Joe: Yeah, what did you think of Germany while you were there, because I’ve never been there…
David: Kind of weird…
Joe: …either.
David: …kind of weird. Uh, y’know, being, uh, being a Jew, uh…
Joe: [laugh]
David: …I was kind of aware of the history.
Joe: Yeah, I’m sure that that’s something that is pretty hard to forget.
David: Yeah, although, you know interestingly, the only person I met in Europe who was a deadhead was in Germany.
Joe: Oh really!
David: Yeah, and he was like so happy that I was into the Dead when he met me and I gave him one tape that I had…
Joe: [laugh]
David: …and he was just ecstatic, because they weren’t able to get tapes like we were at that point.
Joe: Oh, so he was actually German.
David: Yeah.
Joe: [laugh] That’s great.
David: Because this was before computers.
Joe: Yeah, well if you think about it the Dead played there in, uh, ’81, and, uh…
David: Yeah, he, he knew about them. He knew what was up, but he was like, y’know…
Joe: Yeah.
David: …I could use some music. And he had a Dead shirt on. He showed me. It was funny.
Joe: Wait, he, he was actually wearing a Grateful Dead shirt when you met him?
David: Uh-huh.
Joe: [laugh] That’s great.
David: It was like underneath a sweatshirt. He was like, “No, really.” He pulls over… He lifts up the sweatshirt. He was like “Look.” It was like an old tie-dye.
Joe: Were you wearing one also?
David: No.
Joe: Oh, so how did he know?
David: Uh, I just started talking about it and I had bootlegs with me.
Joe: Oh, that’s great.

Joe: Hey, you know I ran into John today and he’s gonna actually be doin’ some travelin’ in Europe. He’s, uh, he says he’s gonna spend a lot of time in Prague.
David: Oh, Prague’s awesome. Ah . . . did I tell you I lived there?
Joe: No, get out of here. You never told me that.
David: Yeah, I lived in Prague about 15 years ago.
Joe: Oh, whoa, du-, what were you doing there?
David: Well, I was traveling. I didn’t actually know that I would end up in Prague. I was just gonna do whatever came along.
Joe: Wait, where’d you start out traveling?
David: I got a one way ticket to Amsterdam.
Joe: [laugh] Oh, nice.
David: And one of the only people that I knew in Europe was this chick that I used to go out with. So I figured I’d look her up. I knew she had another boyfriend at that point. But she said she could get me a place to stay and she was in Prague. So I figured I’d go there for a few weeks and see how it went.
Joe: She was from Prague? Or…
David: No, she was American, but she was over there teaching English.
Joe: Oh, nice, nice.
David: Yeah.
Joe: So wait, how long did you spend in Amsterdam?
David: I only spent about four days in Amsterdam before I got kind of sick of it.
Joe: So you were just goin’, you were just basically like, uh, travelin’ through.
David: Yeah, and then I started hitching.
Joe: Oh, nice, nice.
David: And kind of hooked up with some English chicks and just kind of spent a little bit of time with them on the road. And then eventually ended up, uh, on a train late at night and, uh, didn’t have any money, but pretended I didn’t understand what anyone was saying and ended up in Prague.
Joe: Wait, when you first took off, um, from the U.S., were you actually traveling alone?
David: Totally by myself.
Joe: Oh, sweet.
David: Yep.
Joe: Nice…
David: It’s funny, looking back, I didn’t have anything with me, y’know.
Joe: Yeah, you could just like basically, uh, take off on a whim.
David: I had like one pair of shoes and no health insurance and I was just, uh, livin' large.
Joe: [laugh] That’s nice. And you know what, now you would probably look back and think that you were totally broke. And, uh, that, now that you have kids, that would be a difficult, a very difficult thing to think of.
David: If I had to be responsible for them it would be difficult. But, y’know, I, uh, I was only responsible for me. And I kind of… I was, I was in the mood to, uh, to feel anonymous. I wanted to go where no one recognized me.
Joe: Yeah, no that sounds great. So you, I, that’s great that you just traveled alone. A lot of people, uh, are not into doin’ that, y’know?
David: Yeah, well, it’s a big deal.
Joe: Yeah, some people…
David: You’ve got to kind of put yourself out there and just see what happens, y’know.
Joe: Yeah, exactly. I actually, I’ve never traveled alone. But, uh, I, I’m sure I could do it, y’know, because, uh, I’m good, I, I feel like I’m pretty good at meeting people, y’know?
David: Yeah, yeah. Well sometimes it’s fun to meet people and other times it’s fun to just truly be on your own. And, y’know, you get into a situation where you, where you realize that nobody knows where you are…
Joe: [laugh]
David: …and you just have this total sense of, uh, freedom.
Joe: Yeah.
David: It's crazy.
Joe: Yeah, I can only imagine.
David: Yeah.
Joe: You took the train from Amsterdam to, uh, to Prague?
David: No, I took the train to somewhere in Germany and then I started thumbing on the side of the road.
Joe: [laugh] Oh, how long did you stay in Germany?
David: Uh, like two days.
Joe: Oh, that wasn’t long at all.
David: Yeah, just long enough for a couple of weird people to meet me and, uh, help me out, and take me to different places.
Joe: So they actually picked you up?
David: Yeah, at one point I decided that I didn’t really care what direction the car was going as long as it was warm and dry, I was getting in.
Joe: Wait, did you, were you actually like, uh, did you believe that you were headed to Prague at that point or were you just…
David: Yeah…I was…
Joe: …headed wherever?
David: No, I was headed to Prague, but I didn’t really care if it took me a while or what.
Joe: Oh, that’s cool.
David: So I just kind of went with the flow of what was happening.
Joe: Yeah, what did you think of Germany while you were there, because I’ve never been there…
David: Kind of weird…
Joe: …either.
David: …kind of weird. Uh, y’know, being, uh, being a Jew, uh…
Joe: [laugh]
David: …I was kind of aware of the history.
Joe: Yeah, I’m sure that that’s something that is pretty hard to forget.
David: Yeah, although, you know interestingly, the only person I met in Europe who was a deadhead was in Germany.
Joe: Oh really!
David: Yeah, and he was like so happy that I was into the Dead when he met me and I gave him one tape that I had…
Joe: [laugh]
David: …and he was just ecstatic, because they weren’t able to get tapes like we were at that point.
Joe: Oh, so he was actually German.
David: Yeah.
Joe: [laugh] That’s great.
David: Because this was before computers.
Joe: Yeah, well if you think about it the Dead played there in, uh, ’81, and, uh…
David: Yeah, he, he knew about them. He knew what was up, but he was like, y’know…
Joe: Yeah.
David: …I could use some music. And he had a Dead shirt on. He showed me. It was funny.
Joe: Wait, he, he was actually wearing a Grateful Dead shirt when you met him?
David: Uh-huh.
Joe: [laugh] That’s great.
David: It was like underneath a sweatshirt. He was like, “No, really.” He pulls over… He lifts up the sweatshirt. He was like “Look.” It was like an old tie-dye.
Joe: Were you wearing one also?
David: No.
Joe: Oh, so how did he know?
David: Uh, I just started talking about it and I had bootlegs with me.
Joe: Oh, that’s great.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

โจ: Hey คุณรู้ว่า ฉันวิ่งมาจอห์นวันนี้ และเขาเป็นไปจริง ได้ doin' บาง travelin' ในยุโรป กำลัง บริการ เขากล่าวว่า เขาจะใช้เวลาในกรุงปรากDavid: โอ้ กรุงปรากของน่ากลัว อา...ผมบอกคุณฉันอาศัยอยู่ที่นั่นหรือไม่โจ: ไม่มี รับหาของที่นี่ คุณไม่เคยบอกว่าDavid: ใช่ ฉันอาศัยอยู่ในกรุงปรากประมาณ 15 ปีที่ผ่านมาโจ: โอ้ โอ้โฮ du- สิ่งคุณทำมีหรือไม่David: ดี ฉันเดิน จริง ๆ แล้วผมไม่ทราบว่า ผมจะลงเอยในกรุงปราก ผมเพิ่งไปทำอะไรมาตลอดโจ: รอ ที่คุณจะเริ่มออกเดินทางหรือไม่David: ผมได้ตั๋วเที่ยวเดียวไปอัมสเตอร์ดัมโจ: [หัวเราะ] Oh ดีDavid: และหนึ่งคนเท่านั้นที่ผมรู้ในยุโรปถูกนี้เจี๊ยบที่เคยไปออกด้วย ดังนั้นฉันคิด ฉันจะมองเธอ ฉันรู้ว่า เธอมีแฟนอื่นที่จุด แต่เธอกล่าวว่า เธอไม่รับฉันพัก และเธอในกรุงปราก ดังนั้นฉันคิดฉันจะไปมีกี่สัปดาห์ และเห็นว่ามันไปโจ: เธอจากปราก หรือ...David: ไม่มี เธออเมริกัน แต่เธอได้มีสอนภาษาอังกฤษโจ: โอ้ ดี ดีDavid: ใช่โจ: ดังนั้นรอ ได้เวลาในอัมสเตอร์ดัมDavid: ผมเท่านั้นใช้เวลาประมาณ 4 วันในอัมสเตอร์ดัมก่อนผมป่วยชนิดของมันโจ: เพื่อให้คุณมีเพียง goin' คุณได้โดยทั่วไปเพียงต้องการ บริการ travelin' ผ่านDavid: ใช่ แล้วฉันเริ่ม hitchingโจ: โอ้ ดี ดีDavid: และชนิดต่อกับลูกไก่บางภาษาอังกฤษและเพียงชนิดใช้จ่ายเพียงเล็กน้อยเพื่อเวลาพวกเขาบนถนน แล้ว ในที่สุดสิ้นสุดสูง บริการ รถดึก และ บริการ ไม่มีเงินเลย แต่ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่ทุกคนได้พูด และสิ้นสุดในปราก pretendedโจ: รอ เวลาคุณก่อนปิด อุ่ม จากสหรัฐอเมริกา มีคุณจริงเดินทางคนเดียวDavid: ทั้งหมด ด้วยตัวเองโจ: โอ้ หวานDavid: ฮ่ะโจ: ดี...David: มันเป็นเรื่องตลก มองกลับ ฉันไม่ได้มีอะไรกับฉัน y'knowโจ: ใช่ คุณสามารถเพียงเช่นโดยทั่วไป บริการ ถอดในความฝันซะDavid: มีรองเท้าคู่หนึ่งและไม่มีประกันสุขภาพ และผมเพียง บริการ livin' ขนาดใหญ่โจ: [หัวเราะ] ก็ดี และคุณรู้อะไร ขณะนี้ คุณจะคงดูย้อนกลับไป และคิดว่าที่คุณยากจนทั้งหมด และ บริการ ว่า ขณะที่คุณมีสำหรับเด็ก ที่จะยาก สิ่งยากมากที่จะคิดว่าDavid: ถ้าผมจะรับผิดชอบสำหรับพวกเขา มันจะเป็นเรื่องยาก แต่ y'know,,บริการ ผมเฉพาะชอบฉัน และชนิดของ... ผม ผมอยู่ในอารมณ์ไป บริการ ใจไม่ อยากจะไปที่ไม่มีใครรู้จักฉันโจ: ใช่ ไม่ว่าเสียงดี ดังนั้น คุณ ฉัน ที่ดีที่คุณเพิ่งได้เดินทางคนเดียว มาก บริการ ไม่เป็น doin' ที่ y'knowDavid: ดี ทำได้ใหญ่โจ: ใช่ บางคน...David: คุณได้ชนิดของใส่เองค่ะ และจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น y'knowโจ: ใช่ แน่นอน ผมจริง ผมได้เคยเดินทางคนเดียว แต่ บริการ ฉันสามารถทำมัน y'know จาก บริการ ดี ฉัน ฉันรู้สึกเหมือนฉันสวยดี ผู้ y'knowDavid: ใช่ใช่ ดีบางเรื่องสนุกเพื่อตอบสนองคนและบางครั้งก็ของสนุกอย่างแท้จริงเพียงคุณ และ y'know คุณได้รับในสถานการณ์ที่คุณ ที่คุณรู้ว่า nobody รู้ที่คุณมี...โจ: [หัวเราะ]David: ... และคุณเพียงแค่นี้ความรู้สึกทั้งหมดของ บริการ ฟรีดอมโจ: ใช่David: จะเป็นบ้าโจ: ใช่ ฉันสามารถจินตนาการDavid: ใช่โจ: คุณเอารถไฟจากอัมสเตอร์ดัมไป บริการ สู่ปรากDavid: ไม่มี ฉันเอารถไฟกับข้างในเยอรมนี และจากนั้น ผมเริ่ม thumbing ด้านของถนนโจ: [หัวเราะ] Oh เวลาคุณไม่อยู่ในเยอรมนีDavid: นอกจาก Uh เช่นสองวันโจ: โอ้ ที่ไม่ได้ยาวเลยDavid: ใช่ เพียงยาวพอสำหรับสองคนแปลกเรา บริการ ช่วยผม และพาฉันไปยังสถานต่าง ๆโจ: ดังนั้นพวกเขาจะรับคุณDavid: ใช่ ที่จุดหนึ่งที่ผมตัดสินใจว่า ฉันไม่จริง ๆ ดูแลทิศทางว่ารถเกิดขึ้นเป็นเวลานานจะได้อบอุ่น และแห้ง ฉันได้รับในโจ: รอ ไม่ได้ คุณถูกจริงเหมือน บริการ ได้คุณเชื่อว่า คุณได้มุ่งหน้าไปกรุงปรากที่จุด หรือมีเพียง...David: ใช่...ฉันโจ: ... .headed ไหนก็ได้David: ไม่ ฉันได้มุ่งหน้าไปกรุงปราก แต่ฉันไม่จริง ๆ ดูแลถ้ามันเอาฉันในขณะที่หรืออะไรโจ: โอ้ ที่อยู่เย็นDavid: ฉันเพียงชนิดของมาก ๆ กับการไหลของสิ่งเกิดขึ้นโจ: ใช่ สิ่งคุณคิดของเยอรมนีในขณะที่คุณมี เพราะเราไม่ได้มี...David: ชนิดของหลุดโลก...โจ:...ใดDavid: ... .kind เลย บริการ y'know ถูก บริการ มีความรอด บริการ...โจ: [หัวเราะ]David: ...ผมของทราบประวัติโจ: ใช่ ฉันแน่ใจว่า เป็นเรื่องที่ยากจะลืมเลือนสวยDavid: ใช่ แม้ว่า คุณรู้เรื่องน่าสนใจ บุคคลเท่าที่ผมเจอในยุโรปที่ถูก deadhead ขึ้นในประเทศเยอรมนีโจ: โอ้ จริง ๆDavid: ใช่ และไม่ชอบมีความสุขมากที่ผมไปเมื่อตายแล้วเขาพบฉัน และฉันให้เขาหนึ่งเทปที่ผม...โจ: [หัวเราะ]David: ... และเขาเป็นเพียงสุขสันต์ เนื่องจากพวกเขาไม่ได้รับเทปเหมือนเราได้ถึงจุดนั้นโจ: โอ้ เพื่อให้เขาได้จริงเยอรมันDavid: ใช่โจ: [หัวเราะ] ที่จะมากDavid: นี้ เพราะก่อนที่คอมพิวเตอร์โจ: ใช่ ดีถ้าคุณคิดว่า มันตายเล่นมีใน บริการ, ' 81 และ บริการ...David: ใช่ เขา เขารู้เกี่ยวกับพวกเขา เขารู้ว่าสิ่งมีค่า แต่เขาชอบ y'know ...โจ: ใช่David: ...ฉันสามารถใช้เพลง และเขาได้เสื้อตาย เขาแสดงให้ฉันเห็น มันเป็นเรื่องตลกโจ: รอ เขา เขาจะสวมเสื้อตายขอบคุณเมื่อคุณพบเขาDavid: Uh-huhโจ: [หัวเราะ] ที่จะมากDavid: ได้เช่นภายใต้การ sweatshirt เขาชอบ, "ไม่ จริง ๆ " เขาดึงผ่าน... เขายกขึ้น sweatshirt เขาเป็นเหมือน "หน้าตา" มันเป็นเหมือนการ tie-dye เก่าโจ: สวมใส่หนึ่งยังDavid: หมายเลขโจ: โอ้ ดังนั้นเขารู้หรือไม่David: Uh ผมเพิ่งเริ่มพูดถึง และผม bootlegs กับฉันโจ: โอ้ นั่นคือดี

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

โจ: เดี๋ยวก่อนคุณรู้ว่าฉันวิ่งเข้าไปในจอห์นในวันนี้และเขาจะจริงจะ doin 'Travelin บางคนในยุโรป เขาเอ่อเขาบอกว่าเขาจะใช้จ่ายมากเวลาในปราก
เดวิด: โอ้ปรากน่ากลัว Ah . . ฉันบอกคุณฉันอาศัยอยู่ที่นั่น?
โจ: ไม่ได้รับการออกจากที่นี่ คุณไม่เคยบอกผมว่า
เดวิด: ใช่ฉันอาศัยอยู่ในกรุงปรากประมาณ 15 ปีที่ผ่านมา
โจ:? โอ้ว้าวของปริมาณสิ่งที่คุณกำลังทำมี
เดวิด: ดีฉันกำลังเดินทาง ฉันไม่ได้รู้จริงว่าผมจะจบลงในปราก ฉันก็จะเพียงแค่สิ่งที่มาพร้อม
โจ: รอไหนที่คุณจะเริ่มออกเดินทาง?
เดวิด: ผมได้รับตั๋ววิธีหนึ่งที่จะอัมสเตอร์ดัม
โจ: [หัวเราะ] โอ้ดี
เดวิด: และหนึ่งในคนกลุ่มเดียวที่ ผมรู้ว่าในยุโรปเป็นเจี๊ยบที่ฉันใช้ที่จะออกไปกับเรื่องนี้ ดังนั้นฉันคิดฉันมองเธอขึ้น ฉันรู้ว่าเธอมีแฟนอีกคนหนึ่งที่จุดนั้น แต่เธอบอกว่าเธอจะได้รับฉันที่จะอยู่และเธอก็ปราก ดังนั้นฉันคิดว่าฉันจะไปที่นั่นไม่กี่สัปดาห์และดูว่ามันไป
โจ: เธอเป็นคนจากปราก? หรือ ...
เดวิด: ไม่มีเธอเป็นชาวอเมริกัน แต่เธอก็มีมากกว่าการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ
โจ: โอ้ดีดีที่
เดวิด: ใช่
โจ: ดังนั้นรอระยะเวลาที่คุณใช้จ่ายในอัมสเตอร์ดัม?
เดวิด: ฉันเพียงใช้เวลาประมาณสี่ วันในอัมสเตอร์ดัมก่อนที่ผมจะได้รับชนิดของป่วยของมัน
โจ: เพื่อให้คุณได้เพียงแค่ goin 'คุณได้เพียงแค่พื้นชอบเอ่อ Travelin' ผ่าน
เดวิด: ใช่แล้วผมเริ่มผูก
โจ: โอ้มีความสุขดี .
เดวิด: และติดยาเสพติดชนิดของขึ้นกับบางลูกไก่ภาษาอังกฤษและเพียงชนิดของการใช้จ่ายเล็กน้อยของเวลากับพวกเขาอยู่บนท้องถนน และแล้วในที่สุดจบลงด้วยการเอ่อบนรถไฟดึกและเอ่อไม่ได้มีเงินใด ๆ แต่แกล้งทำเป็นว่าผมไม่เข้าใจสิ่งที่คนพูดและจบลงในปราก
โจ: รอเมื่อคุณเอาแรก ออกเอ่อจากสหรัฐอเมริกาเป็นจริงคุณเดินทางคนเดียว?
เดวิด: ทั้งหมดด้วยตัวเอง
โจ: โอ้หวาน
เดวิด: ครับ
โจ: ดี ...
เดวิด: มันตลกมองย้อนกลับไปผมไม่ได้มีอะไรกับฉัน , y'know
โจ: ใช่คุณสามารถเช่นเดียวพื้นเอ่อจะออกในราชประสงค์
เดวิด: ผมมีอย่างหนึ่งคู่ของรองเท้าและไม่มีประกันสุขภาพและผมก็เอ่อสักขนาดใหญ่
โจ: [ หัวเราะ] นั่นคือความสุข และคุณรู้ว่าสิ่งที่ตอนนี้คุณอาจจะมองย้อนกลับไปและคิดว่าคุณถูกทำลายโดยสิ้นเชิง และเอ่อว่าตอนนี้ที่คุณมีเด็กที่จะเป็นเรื่องยากเป็นสิ่งที่ยากมากที่จะคิดว่า
เดวิด: ถ้าผมจะต้องรับผิดชอบสำหรับพวกเขามันจะเป็นเรื่องยาก แต่ y'know ผมเอ่อผมเป็นเพียงความรับผิดชอบสำหรับฉัน และชนิดของฉัน ... ฉันเป็นผมอยู่ในอารมณ์ที่จะเอ่อรู้สึกที่ไม่ระบุชื่อ ฉันอยากจะไปที่ไม่มีใครได้รับการยอมรับฉัน
โจ: ใช่ว่าเสียงดี ดังนั้นคุณฉันที่ดีที่คุณเพิ่งเดินทางคนเดียว ผู้คนจำนวนมากเอ่อไม่ได้เป็น doin 'ที่ y'know?
เดวิด: ใช่ดีก็เป็นเรื่องใหญ่
โจ: ใช่บางคน ...
เดวิด: คุณได้มีชนิดของใส่ตัวเองออกมีและ เพียงแค่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น y'know
โจ: ใช่ว่า ที่จริงผมผมไม่เคยเดินทางคนเดียว แต่เอ่อฉันฉันแน่ใจว่าฉันจะทำมัน y รู้เพราะเอ่อฉันดีฉันฉันรู้สึกเหมือนฉันสวยดีที่การพบปะผู้คน y'know?
เดวิด: ใช่ ใช่ ดีบางครั้งก็สนุกที่จะพบปะผู้คนและครั้งอื่น ๆ มันสนุกที่จะเป็นเพียงอย่างแท้จริงด้วยตัวคุณเอง และ y รู้คุณได้รับในสถานการณ์ที่คุณที่คุณตระหนักว่าไม่มีใครรู้ว่าอยู่ที่ไหน ...
โจ: [หัวเราะ]
เดวิด: ... และคุณก็มีความรู้สึกทั้งหมดนี้เอ่อเสรีภาพ
โจ: ใช่
เดวิด : มันบ้า
โจ: ใช่ฉันสามารถจินตนาการ
เดวิด: ใช่
โจ: คุณนั่งรถไฟจากอัมสเตอร์ดัมไปเอ่อไปปราก?
เดวิด: ไม่มีผมเอารถไฟไปที่ไหนสักแห่งในเยอรมนีและจากนั้นผมก็เริ่มพลิกใน ด้านข้างของถนน
โจ: [หัวเราะ] โอ้นานแค่ไหนที่คุณไม่ได้อยู่ในประเทศเยอรมนี?
เดวิด: เอ่อ, เช่นสองวัน
โจ: โอ้ที่ไม่นานเลย
เดวิด: ใช่เพียงแค่นานพอสำหรับ คู่ของคนแปลกที่จะพบกับผมและเอ่อช่วยฉันออกและพาฉันไปยังสถานที่ที่แตกต่างกัน
โจ: ดังนั้นพวกเขาจริงเลือกคุณขึ้น?
เดวิด: ใช่ที่จุดหนึ่งที่ผมตัดสินใจว่าผมจะไม่สนใจจริงๆสิ่งที่ทิศทาง รถกำลังจะไปตราบใดที่มันเป็นอบอุ่นและแห้งผมได้รับใน
โจ: รอคุณอยู่ที่คุณต้องการจริงเอ่อคุณเชื่อว่าคุณกำลังมุ่งหน้าไปปรากที่จุดนั้นหรือเป็นคุณเพียงแค่ ...
เดวิด: ใช่ ... ผม ...
โจ: ... มุ่งหน้าไปยังที่ใดก็ตามที่?
เดวิด: ไม่ฉันกำลังมุ่งหน้าไปปราก แต่ฉันไม่ได้จริงๆดูแลถ้ามันเอาฉันในขณะที่หรือสิ่งที่
โจ: โอ้ที่เย็น
เดวิด: ดังนั้นผมเพียงชนิด ของไปกับการไหลของสิ่งที่เกิดขึ้น
โจ: ใช่สิ่งที่คุณคิดว่าของเยอรมันในขณะที่คุณอยู่ที่นั่นเพราะผมไม่เคยมี ...
เดวิด: ชนิดของแปลก ...
โจ: ... ทั้ง
เดวิด ... ชนิดของแปลก . เอ่อ, y'know เป็นเอ่อเป็นยิวเอ่อ ...
โจ: [หัวเราะ]
เดวิด: ... ฉันเป็นชนิดของความตระหนักในประวัติศาสตร์
โจ: ใช่ฉันแน่ใจว่านั่นคือสิ่งที่ยากที่จะลืม .
เดวิด: ใช่แม้ว่าคุณจะรู้ว่าน่าสนใจเพียงคนเดียวที่ฉันได้พบในยุโรปที่เป็น deadhead เป็นในเยอรมนี
โจ: โอ้จริงๆ
เดวิด: ใช่และเขาก็มีความสุขเหมือนว่าผมเป็นความตายเมื่อเขาได้พบ ผมและผมให้เขาเป็นหนึ่งในเทปที่ฉันมี ...
โจ: [หัวเราะ]
เดวิด: ... และเขาก็มีความสุขเพียงเพราะพวกเขาไม่สามารถที่จะได้รับเทปเหมือนเราอยู่ในจุดที่
โจ: โอ้เขาจึงเป็นจริงเยอรมัน .
เดวิด: ใช่
โจ: [หัวเราะ] นั่นคือที่ดี
เดวิด: เพราะนี้คือเครื่องคอมพิวเตอร์ก่อนที่
โจ: ใช่ดีถ้าคุณคิดเกี่ยวกับมันตายเล่นอยู่ที่นั่นในเอ่อ 81 และเอ่อ ...
เดวิด: ใช่ เขาเขารู้เกี่ยวกับพวกเขา เขารู้ว่าสิ่งที่เป็นขึ้นมา แต่เขาก็ชอบ y'know ...
โจ: ใช่
เดวิด: ... ฉันสามารถใช้บางเพลง และเขาก็มีเสื้อตายเมื่อวันที่ เขาแสดงให้ฉันเห็น มันเป็นเรื่องตลก
โจ: รอเขาเขาเป็นจริงการสวมใส่เสื้อเชิ้ตตายกตัญญูรู้คุณเมื่อคุณเจอเขา?
เดวิด: Uh-ฮะ
โจ: [หัวเราะ] นั่นคือที่ดี
เดวิด: มันเป็นเหมือนอยู่ใต้เสื้อยืด เขาเป็นเหมือน "ไม่มีจริงๆ." เขาดึงไป ... เขายกเสื้อสวมหัว เขาเป็นเหมือนมันเป็นเหมือนเก่ามัดย้อม "ดู".
โจ: คุณสวมใส่หนึ่งยัง
เดวิด: เลขที่
โจ: โอ้ดังนั้นวิธีการที่เขารู้มั้ย?
เดวิด: เอ่อ, ฉันเพิ่งเริ่มต้นพูดคุยเกี่ยวกับมันและฉัน มี bootlegs กับฉัน
โจ: โอ้ที่ดี

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

โจ : นี่ คุณรู้มั้ย ฉันวิ่งเข้าไปทำไม จอห์น และวันนี้เขาจะได้ทำบ้างมั้ย travelin ' ในยุโรป เขา เอ่อ เขาบอกว่า เขาจะใช้จ่ายมากเวลาในปราก
โอ้ , ปราก เจ๋งไปเลย อ่า . . . . . . . ผมเคยบอกคุณว่าผมจะอยู่ตรงนั้น
โจ : ไม่ ออกไปจากที่นี่ คุณไม่เคยบอกชั้นเลย .
เดวิด : ใช่ , ฉันอาศัยอยู่ในปรากประมาณ 15 ปีที่ผ่านมา .
โจ : โอ้ ว้าว ดู - คุณไปทำอะไรที่นั่น ?
เดวิด : ดีผมเดินทาง จริงๆแล้ว ผมไม่ค่อยรู้ ว่า ฉัน จะ สิ้นสุด ใน ปราก ฉันเหรอจะทำอะไรมา
โจ : เดี๋ยว นายเริ่มออก เดินทาง
ผมได้ตั๋วเที่ยวเดียวไปอัมสเตอร์ดัม
โจ : [ หัวเราะ ] โอ้ดีจริง
ดาวิดคนเดียวที่ฉันรู้จักในยุโรปคือสาวคนนี้รึเปล่าที่ฉันใช้อะไรออกไปด้วย ดังนั้นฉันคิดว่าฉันมองเธอฉันรู้ว่าเธอมีแฟนอีกคนที่ จุด แต่เธอบอกว่าเธอจะให้ฉันอยู่และอยู่ในปราก ดังนั้นฉันรึเปล่าก็เลยไปไม่กี่สัปดาห์ และเห็นว่ามันไป .
โจ : เธอจากปราก หรือ . . . . . . .
ไม่ก็อเมริกา แต่เธอก็ไปสอนภาษาอังกฤษ
โอ้ ดี ดี

เดวิด : ใช่ โจ : งั้นรอ นานแค่ไหน ที่คุณใช้จ่ายในอัมสเตอร์ดัมแล้ว
ดาวิดฉันใช้เวลาเพียงประมาณสี่วันในอัมสเตอร์ดัม ก่อนที่ฉันจะได้เต็มทนแล้ว
โจ : งั้นนายก็แค่ไปคุณก็เหมือนกับ เอ่อ . . . . .
เดวิด : ใช่ แล้วผมก็เริ่มผูก .
โอ้ ดี ดี .
เดวิด : ใจดี ของกิ๊กกันไหมกับภาษาอังกฤษ สาวๆ แค่ใช้เวลาสักหน่อยไหมน้อยของเวลากับพวกเขาบนถนน แล้วสุดท้ายก็มาจบลงที่ เอ่อบนรถไฟสายรึเปล่า ตอนกลางคืน และ เอ่อ ก็ไม่มีเงิน แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนพูดและจบลงในปราก
โจ : เดี๋ยว ตอนคุณไป อืม จากสหรัฐอเมริกา มีคุณจริง เดินทางคนเดียวเหรอ ?
เดวิด : ทั้งหมดด้วยตัวเอง โอ้ หวาน
.
เดวิด : ใช่ โจ : ดี

. . . . . . . ชื่อมันตลกดี มองย้อนกลับไป ผมไม่ได้มีอะไรกับผมนะ
เออคุณเหมือนจะ เอ่อ ถอดบน whim .
ผมมีเหมือนหนึ่งคู่ของรองเท้าและไม่มีประกันสุขภาพ และผมก็แค่ใช้ชีวิตขนาดใหญ่ .
โจ : [ หัวเราะ ] ดีจัง และคุณก็รู้ว่าคุณอาจจะมองไปทำไม คิดว่าคุณไม่มีเงินแล้ว และ เอ่อ นั้น ตอนนี้คุณมีเด็ก ๆ จะอะไรได้ยาก สิ่งที่ยากมากที่จะคิดว่า .
ดาวิดถ้าฉันต้องรับผิดชอบนั้นเป็นเรื่องที่ยาก แต่ รู้ ผม เอ่อ ทำไมแค่รับผิดชอบฉัน และฉัน . . . . . . . ผมอยู่ในอารมณ์ที่จะ . . เอ่อ . . . รู้สึกมั้ยที่ไม่ระบุชื่อ ฉันต้องการไปที่ที่ไม่มีใครรู้จักฉัน
เออ ไม่มีดีเลย ดังนั้น ผมเลยว่า คุณเพิ่งเดินทางมาคนเดียว ทำไมคนเยอะอ่า ไม่ไปทำแบบนั้น รู้มั้ย ?
เดวิด : ใช่

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.