She tried on forty-two outfits, but

She tried on forty-two outfits, but none seemed quite right.
She put on a pretty red dress and looked in the mirror. Then she screamed. Her mother ran into the room, and she screamed, too.
“Oh my heavens! She cried, “You’re completely covered with stripes!”
This was certainly true. Camilla was striped from head to toe. She looked like a rainbow. Mrs. Cream felt Camilla’s forehead.
“Do you feel alright?” she asked.
“I feel fine,” Camilla answered, “but just look at me!”
“You get back in bed this instant,” her mother ordered. “You’re not going to school today.”
Camilla was relieved. She didn’t want to miss the first day of school, but she was afraid of what the other kids would say. And she had no idea what to wear with those crazy stripes.
That afternoon, Dr. Bumble came to examine Camilla.
“Most extraordinary!” he exclaimed. “I’ve never seen anything like it. Are you having any coughing, sneezing, runny nose, aches, pains, or uncontrollable twitching?”
“No,” Camilla told him. “I feel fine.”
“Well then,” Dr. Bumble said, turning to Mrs. Cream, “I don’t see any reason why she shouldn’t go to school tomorrow. Here’s some ointment that should help clear those stripes in a few days. If it doesn’t, you know where to reach me.”
And off he went.
The next day was a disaster. Everyone at school laughed at Camilla. They called her “Camilla Crayon” and “Night of the Living Lollipop.”
She tried her best to act as if everything were normal, but when the class said the Pledge of Allegiance, her stripes turned red, white, and blue, and broke out in stars. The other kids thought this was great.
One yelled out, “Let’s see some purple polka dots!”
Sure enough, Camilla turned all purple polka-dotty.
Someone else shouted, “Checkerboard!” and a pattern of squares covered her skin.
Soon everyone was calling out different shapes and colors, and poor Camilla was changing faster than you can change channels on T.V.
That night, Mrs. Harms, the school principal, called.
“I’m sorry, Mrs. Cream,” he said. “I’m going to have to ask you to keep Camilla home from school. She’s just too much of a distraction, and I’ve been getting calls from the other parents. They’re afraid those stripes might be contagious.”
Camilla was so embarrassed. She couldn’t believe that two days ago everyone liked her. Now, nobody wanted to be in the same room with her. Her father tried to make her feel better.
“Is there anything I can get you, sweetheart?” he asked.
“No, thank you,” sighed Camilla.
What she really wanted was a nice plate of lima beans, but she had been laughed at enough for one day.
“Hmm, well, yes, I see,” Dr. Bumble mumbled when Mr. Cream phoned the next day. “I think I’d better bring in the Specialists. We’ll be right over.”
About an hour later, Dr. Bumble arrived with four people in long white coats. He introduced them to the Creams.
“This is Dr. Grop, Dr. Sponge, Dr. Cricket, and Dr. Young.”
Then the Specialists went to work on Camilla. They squeezed and jabbed, tapped and tested. It was very uncomfortable.
“Well. It’s not the mumps,” concluded Dr. Grop.
“Or the measles,” said Dr. Sponge.
“Definitely not chicken pox,” put in Dr. Cricket.
“Or sunburn,” said Dr. Young. “Try these,” said the Specialists.
They each handed her a bottle filled with different colored pills.
“Take one of each before bed,” said Dr. Grop.
They filed out the front door, followed by Dr. Bumble.
That night, Camilla took her medicine. It was awful. When she woke up the next morning, she did feel different, but when she got dressed, her clothes didn’t fit her right. She looked in the mirror, and there, staring back at her , was a giant, multi-colored pill with her face on it.
Dr. Bumble rushed over as soon as Mrs. Cream called. But this time, instead of the Specialists, he brought the Experts.
Dr. Gourd and Mr. Mellon were the finest scientific minds in the land. Once again, Camilla was poked and prodded, looked at and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอพยายามบนชุดที่สอง แต่ไม่ดูเหมือนถูกต้องเธอใส่ชุดสีแดงสวย และดูในกระจก แล้ว เธอกรีดร้อง แม่ของเธอวิ่งเข้าไปในห้องพัก และเธอกรีด ร้อง เกินไป"โอ้ สวรรค์ของฉัน ร่ำไห้ "สมบูรณ์ปก มีลายเส้น"นี้คือความจริงอย่างแน่นอน คามิลลาเป็นลายตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอเหมือนรุ้ง นางครีมรู้สึกว่าหน้าผากของคามิลลา"คุณรู้สึก alright " เธอถาม"ฉันรู้สึกดี คามิลลาตอบ, " แต่เพียงแค่มองที่ฉัน"คุณกลับในทันทีนี้ แม่ของเธอสั่ง "คุณจะไม่ไปโรงเรียนวันนี้"คามิลลาก็โล่งใจ เธอไม่อยากพลาดวันแรกของโรงเรียน แต่เธอกลัวสิ่งที่เด็กคนอื่น ๆ จะพูด และเธอมีความคิดสิ่งที่สวมใส่ มีลายเส้นที่บ้าบ่ายวันนั้น ดร.บอลมาพิเคราะห์คามิลลา"พิเศษสุด" ที่เขา exclaimed "ฉันไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้ คุณมีใด ๆ ไอ ฝัน น้ำมูกจมูก ปวดเมื่อย ปวด หรือกระตุกไม่สามารถควบคุมได้หรือไม่""ไม่ คามิลลาบอกเขา "ฉันรู้สึกดี""ถ้าอย่างนั้น ดร.บอลกล่าวว่า หันไปนางครีม "ฉันไม่เห็นเหตุผลใด ๆ ว่าทำไมเธอไม่ควรไปโรงเรียนพรุ่งนี้ นี่คือบางครีมจะช่วยในการล้างลายเหล่านั้นในกี่วัน ถ้าไม่ คุณทราบว่าถึงฉัน"และปิดเขาไปภัยพิบัติในวันถัดไปได้ ทุกคนที่โรงเรียนเยาะคามิลลา เรียกว่าเธอ "คามิลลาดินสอ" และ "กลางคืนของอมยิ้มนั่งเล่น"เนินสูงเพื่อดำเนินการว่าทุกอย่างได้ปกติ แต่เมื่อคลากล่าวว่า จำนำของความจงรักภักดี เธอแถบเปิดสีแดง สีขาว และสีฟ้า และในดาว เด็กคนอื่น ๆ ความคิดนี้หนึ่งตะโกน "เห็นบางลายจุดสีม่วง"พอแน่ใจว่า คามิลลาเปิดสีม่วงทั้งหมด dotty ลายคนอื่นตะโกน "ลายสก็อต" และรูปแบบของสี่เหลี่ยมปกคลุมผิวของเธอเร็ว ๆ นี้ ทุกคนถูกเรียกรูปร่างแตกต่างกันและสี และคามิลลายากจนมีการเปลี่ยนแปลงเร็วกว่าคุณสามารถเปลี่ยนช่องรายการทีวีคืนนั้น เรียกว่านางอันตราย หลักการโรงเรียน"ฉันขอโทษ นางครีม, " เขากล่าวว่า "ฉันจะต้องมีการขอให้คุณเพื่อป้องกันไม่ให้คามิลลาบ้านโรงเรียน เธอเป็นเพียงมากเกินไปของเครื่องล่อใจ และฉันได้รับโทรศัพท์จากผู้ปกครองอื่น ๆ พวกเขากลัวลายเส้นเหล่านั้นอาจเป็นโรคติดต่อ"คามิลลาก็อายมาก เธอไม่เชื่อว่า สองวันที่แล้วทุกคนชอบเธอ ตอนนี้ ไม่มีใครอยากอยู่ในห้องเดียวกับเธอ พ่อของเธอพยายามทำให้เธอรู้สึกดี"มีอะไรได้คุณ สุดที่รัก" เขาถามไม่ ขอบคุณ ถอนหายใจคามิลลาสิ่งที่เธอต้องเป็นจานดีถั่วลิมา แต่เธอก็ถูกหัวเราะเยาะพอสำหรับหนึ่งวัน"อืมม ดี ใช่ ฉันเห็น ดร.บอล mumbled เมื่อนายครีมโทรแจ้งในวันถัดไป "ผมคิดว่า ผมจะดีกว่านำผู้เชี่ยวชาญ เราจะเหมาะสมกว่านี้"ประมาณชั่วโมงต่อมา ดร.บอลมา ด้วยสี่คนในเสื้อยาวสีขาว เขาแนะนำพวกเขาไปในครีม"นี่คือดร. Grop ดร.ฟองน้ำ ดร.คริกเก็ต และดร.หนุ่มสาว"จากนั้น ผู้เชี่ยวชาญไปทำงานกับคามิลลา พวกเขาบีบ และ jabbed เคาะ และทดสอบ มันก็อึดอัดมาก"ดี ไม่ใช่โรคคางทูม สรุปดร. Grop"หรือ หัด ฟองน้ำดร.กล่าวว่า"ไม่แน่นอนอีสุกอีใส ใส่ในดร.คริกเก็ต"หรือถูกแดด เผา หนุ่มสาวดร.กล่าวว่า "ลองเหล่านี้ กล่าวว่า ผู้เชี่ยวชาญแต่ละมือเธอขวดเต็มไป ด้วยยาสีที่แตกต่างกัน"ใช้เวลาหนึ่งในแต่ละก่อนนอน กล่าวว่า ดร. Gropพวกเขายื่นออกประตูด้านหน้า ตามมา ด้วยดร.บอลคืนนั้น คามิลลาเอายาของเธอ มันถูกมาก เมื่อเธอตื่นขึ้นมาตอนเช้าถัดไป เธอไม่รู้สึกแตกต่างกัน แต่เมื่อเธอได้แต่งกาย เสื้อผ้าของเธอไม่พอดีกับขวาของเธอ เธอมองในกระจก และมี จ้องมองมาที่เธอ ยักษ์ หลายสียากับใบหน้าของเธอมันดร.บอลวิ่งผ่านทันทีที่เรียกว่าครีมนาง แต่เวลานี้ แทนผู้เชี่ยวชาญ เขานำผู้เชี่ยวชาญนาย Mellon และดร.มะระมีความคิดทางวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดในแผ่นดิน อีกครั้ง คามิลลาถูกแหย่ และตรวจสอบสภาพวาลว์ ดู และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอพยายามในสี่สิบสองชุด แต่ไม่มีใครดูเหมือนค่อนข้างขวา.
เธอใส่ชุดสีแดงสวยและมองในกระจก จากนั้นเธอก็กรีดร้อง แม่ของเธอวิ่งเข้ามาในห้องและเธอกรีดร้องด้วย.
"โอ้สวรรค์ของฉัน! เธอร้องไห้ "คุณครอบคลุมด้วยลายเส้น!"
นี่คือความจริงอย่างแน่นอน คามิลล่าได้รับลายตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอมองเหมือนรุ้ง นางครีมรู้สึกหน้าผากคามิลล่า.
"คุณรู้สึกว่าไม่เป็นไร?" เธอถาม.
"ฉันรู้สึกดี" คามิลล่าตอบว่า " แต่เพียงมองมาที่ฉัน!"
"คุณจะได้รับกลับมาอยู่ในเตียงทันทีนี้" แม่ของเธอได้รับคำสั่ง "คุณไม่ได้ไปโรงเรียนวันนี้."
คามิลล่าก็โล่งใจ เธอไม่ต้องการที่จะพลาดวันแรกของโรงเรียน แต่เธอก็กลัวในสิ่งที่เด็กคนอื่น ๆ จะบอกว่า และเธอมีความคิดว่าจะสวมใส่มีลายเส้นบ้าเหล่านั้น.
บ่ายวันนั้นดร. บัมเบิลมาเพื่อตรวจสอบคามิลล่า.
"ที่พิเศษที่สุด!" เขาอุทาน "ผมไม่เคยเห็นอะไรเช่นนั้น คุณมีไอ ๆ จามน้ำมูกไหลปวดเมื่อยปวดหรือกระตุกที่ควบคุมไม่ได้? "
" ไม่ "คามิลล่าบอกเขาว่า "ผมรู้สึกดี."
"ถ้าอย่างนั้น" ดร. บัมเบิลกล่าวว่าหันไปนางครีม "ผมไม่เห็นเหตุผลว่าทำไมเธอไม่ควรไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้ นี่คือครีมบางอย่างที่จะช่วยล้างลายเส้นเหล่านั้นในไม่กี่วัน ถ้ามันไม่ได้คุณจะรู้ว่าการที่จะเข้าถึงฉัน. "
และนอกเขาไป.
ในวันถัดไปคือความหายนะ ทุกคนที่โรงเรียนคามิลล่าหัวเราะเยาะ พวกเขาเรียกเธอว่า "คามิลล่าดินสอสี" และ "คืนชีวิตอมยิ้ม."
เธอพยายามที่ดีที่สุดของเธอจะทำหน้าที่เป็นถ้าทุกอย่างเป็นปกติ แต่เมื่อเรียนดังกล่าวปฏิญาณความจงรักภักดีลายเส้นของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง, สีขาว, สีฟ้าและยากจน ออกมาในดาว เด็กคนอื่น ๆ คิดว่านี้เป็นที่ดี.
หนึ่งตะโกนออกมา "ลองมาดูบางลายจุดสีม่วง!"
พอแน่ใจว่าคามิลล่าหันทุกสีม่วงลายขี้หลงขี้ลืม.
คนอื่นตะโกน "หมาก" และรูปแบบของช่องสี่เหลี่ยมปกคลุมผิวของเธอ.
เร็ว ๆ นี้ ทุกคนได้รับการโทรออกรูปร่างที่แตกต่างและสีและคามิลล่าที่น่าสงสารก็เปลี่ยนเร็วกว่าคุณสามารถเปลี่ยนช่องทีวีใน
คืนนั้นนางอันตรายครูใหญ่โรงเรียนที่เรียกว่า.
"ฉันขอโทษนางครีม" เขากล่าว "ฉันจะต้องขอให้คุณเพื่อให้บ้านคามิลล่าจากโรงเรียน เธอเป็นเพียงมากเกินไปสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวและฉันได้รับโทรศัพท์จากผู้ปกครองอื่น ๆ พวกเขากลัวลายเส้นเหล่านั้นอาจจะเป็นโรคติดต่อ. "
คามิลล่าก็อายมาก เธอไม่อยากจะเชื่อว่าสองวันที่ผ่านมาทุกคนชอบเธอ ตอนนี้ไม่มีใครอยากจะอยู่ในห้องเดียวกันกับเธอ พ่อของเธอพยายามที่จะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น.
"มีอะไรที่ฉันจะได้รับคุณที่รัก?" เขาถาม.
"ไม่ขอบคุณ" ถอนหายใจคามิลล่า.
สิ่งที่เธอต้องการจริงๆคือจานที่ดีของถั่วลิมา แต่เธอได้รับ หัวเราะเยาะเพียงพอสำหรับวันหนึ่ง.
"อืม, ดี, ใช่ฉันเห็น" ดร. บัมเบิลพึมพำเมื่อนายครีมโทรในวันถัดไป "ผมคิดว่าผมควรที่จะนำมาในผู้เชี่ยวชาญ เราจะได้รับสิทธิมากกว่า. "
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาดร. บัมเบิลถึงกับสี่คนในเสื้อคลุมยาวสีขาว เขาแนะนำให้พวกเขาครีม.
"นี่คือดร. Grop ดรฟองน้ำ, ดร. คริกเก็ตและดร. หนุ่ม."
จากนั้นผู้เชี่ยวชาญไปทำงานกับคามิลล่า พวกเขาบีบและจิ้มเคาะและทดสอบ มันก็อึดอัดมาก.
"ดี มันไม่ได้เป็นโรคคางทูม "ดร. สรุป Grop.
" หรือโรคหัด "ดรฟองน้ำกล่าวว่า.
" ไม่แน่นอนอีสุกอีใส "ใส่ในคริกเก็ตดร.
" หรือการถูกแดดเผา "ดร. หนุ่มกล่าวว่า "ลองเหล่านี้" กล่าวว่าผู้เชี่ยวชาญ.
พวกเขาแต่ละคนส่งเธอขวดที่เต็มไปด้วยเม็ดสีที่แตกต่างกัน.
"ใช้เวลาหนึ่งของแต่ละก่อนนอน" ดร Grop กล่าว.
พวกเขายื่นออกไปทางประตูด้านหน้าตามด้วยดร. บัมเบิล.
คืนนั้น คามิลล่าเอายาเธอ มันเป็นที่น่ากลัว เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเช้าวันรุ่งขึ้นเธอไม่รู้สึกแตกต่างกัน แต่เมื่อเธอได้สวมใส่เสื้อผ้าของเธอไม่เหมาะกับขวาของเธอ เธอมองในกระจกและมีจ้องมองกลับมาที่เธอเป็นยักษ์ยาหลายสีที่มีใบหน้าของเธอบน.
ดร. บัมเบิลรีบวิ่งไปเป็นเร็ว ๆ นี้ขณะที่นางครีมเรียกว่า แต่ครั้งนี้แทนที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เขานำผู้เชี่ยวชาญ.
ดร. มะระและนายเมลลอนเป็นความคิดทางวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดในแผ่นดิน อีกครั้งหนึ่งที่คามิลล่าถูกแหย่และแหย่มองและ