I wish the fuel to my happiness was

I wish the fuel to my happiness was something other than success.

Everything about a person is an amalgamation of his interpretation of the behavior of people around him. As a person, the little things you ingrained into you at childhood stay for life. Coming from a South Asian background, one of those little things was that your goal of life is to come out on top of some abstract man-made food chain.

It was always about being the best in everything you do - be it sports, music or school. Being an okay guitarist never cut it. Your parents were never proud of trying. They were proud of winning. At least that's the way it was for my family. Eventually, I guess I turned out to be a product of Pavlovian conditioning. Every time I would get good grades, I would get a pat on the back and would be happy. Every time I wouldn't, I'd be reprimanded and would be sad. Before I knew it, the pat on the back could be eliminated from the equation.

Now, success in the face of competition would be the source of most my true pleasure and failure would lead to a dark bitter unhappiness. The worse thing about that is that it works much like a video game. The more you win, the harder it becomes to keep winning. Soon, you feel like your true inherent potential is maxing out, and there's literally no further that you can go, at least none in that you can perceive.

When you plateau, the source of your happiness stops. You're constantly struggling to be on top of this food chain which doesn't really matter. You wonder, why couldn't my parents just taught me that happiness needn't come from success. What if I could be someone who could be truly happy regardless of what the other 7 billion people on the planet were doing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันหวังว่าน้ำมันเชื้อเพลิงที่มีความสุขของฉันเป็นสิ่งที่นอกเหนือจากความสำเร็จ. ทุกอย่างเกี่ยวกับคนที่ควบรวมของความหมายของพฤติกรรมของคนรอบ ๆ ตัวเขา ในฐานะที่เป็นคนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณเป็นคุณที่ฝังแน่นที่เข้าพักสำหรับชีวิตในวัยเด็ก ที่มาจากเอเชียใต้พื้นหลังหนึ่งในสิ่งเล็ก ๆ เหล่านั้นก็คือเป้าหมายของชีวิตของคุณคือการออกมาจากด้านบนของบางอย่างที่มนุษย์สร้างขึ้นนามธรรมห่วงโซ่อาหาร. มันก็มักจะเกี่ยวกับการที่ดีที่สุดในทุกสิ่งที่คุณทำ - ไม่ว่าจะเป็นกีฬา, เพลง หรือโรงเรียน เป็นมือกีต้าร์โอเคไม่เคยตัดมัน พ่อแม่ของคุณไม่เคยพยายามที่ภาคภูมิใจของ พวกเขามีความภาคภูมิใจในการชนะ อย่างน้อยนั่นคือวิธีที่มันเป็นสำหรับครอบครัวของฉัน ในที่สุดผมคิดว่าผมจะกลายเป็นสินค้าของเครื่อง Pavlovian เวลาที่ฉันจะได้รับผลการเรียนดีทุกฉันจะได้รับการตบกลับมาและจะมีความสุข เวลาที่ฉันจะไม่ทุกฉันต้องการจะตำหนิและจะเสียใจ ก่อนที่ผมจะรู้ว่ามันตบหลังอาจจะตัดออกจากสม. ตอนนี้ประสบความสำเร็จในการเผชิญกับการแข่งขันที่จะเป็นแหล่งที่มาของความสุขที่แท้จริงของฉันมากที่สุดและความล้มเหลวที่จะนำไปสู่ความทุกข์ขมเข้ม สิ่งที่เลวร้ายเกี่ยวกับเรื่องนั้นก็คือว่ามันทำงานเหมือนวิดีโอเกม มากกว่าที่คุณชนะมันจะกลายเป็นยากที่จะทำให้ชนะ ในไม่ช้าคุณรู้สึกเหมือนมีศักยภาพของคุณโดยธรรมชาติที่แท้จริงคือ maxing ออกและมีตัวอักษรไม่เพิ่มเติมที่คุณสามารถไปอย่างน้อยใครในที่คุณสามารถรับรู้. เมื่อคุณที่ราบสูงแหล่งที่มาของความสุขของคุณหยุด คุณกำลังดิ้นรนอย่างต่อเนื่องจะอยู่ด้านบนของห่วงโซ่อาหารซึ่งไม่ได้เรื่องจริงๆ คุณสงสัยว่าทำไมไม่สามารถที่พ่อแม่ของฉันเพียงแค่สอนผมว่ามีความสุขไม่จำเป็นต้องมาจากการประสบความสำเร็จ เกิดอะไรขึ้นถ้าฉันอาจจะเป็นคนที่สามารถจะมีความสุขอย่างแท้จริงไม่คำนึงถึงสิ่งอื่น ๆ 7 พันล้านคนบนโลกที่กำลังทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันต้องการเชื้อเพลิงเพื่อความสุขของฉันเป็นอย่างอื่นนอกจากความสำเร็จ

ทุกอย่างเกี่ยวกับคน เป็นรวมของการแปลความหมายของพฤติกรรมของคนรอบตัวเขา เป็น คน เล็ก ๆน้อย ๆสิ่งที่ฝังอยู่ในตอนวัยเด็กอยู่ตลอดชีวิต มาจากเอเชียใต้พื้นหลังหนึ่งในนั้น สิ่งที่เป็นเป้าหมายในชีวิตของคุณคือที่จะออกมาอยู่ด้านบนของห่วงโซ่อาหารนามธรรมที่มนุษย์สร้างขึ้น

มันเสมอเกี่ยวกับการที่ดีที่สุดในทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณทำ ไม่ว่าจะเป็นการกีฬา ดนตรี หรือโรงเรียน เป็นมือกีต้าร์ครับ ไม่เคยตัด พ่อแม่ไม่เคยภูมิใจในความพยายาม พวกเขาภูมิใจในชัยชนะ อย่างน้อยก็เพื่อครอบครัวของฉัน ในที่สุดฉันว่าฉันเปลี่ยนไปเป็นผลิตภัณฑ์ปรับ pavlovian . ทุกครั้งที่ผมจะได้คะแนนดี ผมก็แสดงความยินดี และจะได้มีความสุข ทุกครั้งที่ฉันจะไม่ ฉันจะถูกตำหนิและจะเศร้า ก่อนที่ผมจะรู้ว่ามัน ตบหลังสามารถตัดออกจากสมการ .

ตอนนี้ความสำเร็จในหน้าของการแข่งขันจะเป็นแหล่งที่มาของความสุขที่แท้จริงของฉันและความล้มเหลวมากที่สุดจะนำไปสู่เข้มขม ความทุกข์ สิ่งที่แย่ที่สุดเกี่ยวกับคือ ว่า มันทำงานมากเช่นวิดีโอเกม ยิ่งคุณชนะ จะยิ่งยากที่จะเก็บชัยชนะให้ได้ เร็ว ๆ นี้ คุณรู้สึกเหมือนศักยภาพแท้จริงของคุณเป็นจริงเป็น maxing ออก และมีอักษรไม่เพิ่มเติมที่คุณสามารถไปอย่างน้อยก็ในที่ที่คุณสามารถรับรู้

เมื่อคุณที่ราบสูง แหล่งหยุดความสุขของคุณ คุณกำลังดิ้นรนเพื่อให้อยู่ด้านบนของห่วงโซ่อาหารซึ่งไม่สำคัญ คุณสงสัยว่าทำไมไม่ได้ พ่อแม่ก็สอนฉันว่าต้องไม่มาจากความสุขความสำเร็จถ้าฉันสามารถเป็นใครที่จะมีความสุขอย่างแท้จริงไม่ว่าอีก 7 พันล้านคนบนโลกนี้กำลังทำอะไร