Adrenaline and cortisol, the major

Adrenaline and cortisol, the major stress hormones, are known for its direct control on stress response in fish. Likewise, as an important stress modifier hormone, thyroid hormone has also been implicated in stress response of fish. We tested whether the hypothesis on the phenomenon of inter-hormonal interference, a process that explains the hormonal interactions, operates in fish particularly between adrenaline, cortisol and thyroid hormones. To achieve this goal, indices of acid–base, osmotic and metabolic regulations were quantified after adrenaline challenge in propranolol pre-treated air-breathing fish (Anabas testudineus). Short-term adrenaline (10 ng g−1) injection for 30 min produced a rise in plasma cortisol without affecting plasma T3 and T4. On the contrary, blocking of adrenaline action with a non-selective blocker, propranolol (25 ng g−1) for 90 min reduced plasma cortisol along with plasma T4 and that indicate a possible interference of these hormones in the absence of adrenaline challenge. Similarly, a reduction in plasma T3 was found after adrenaline challenge in propranolol pre-treated fish and that suggests a functional synergistic interference of adrenaline with T3. Adrenaline challenge in these fish, however, failed to abolish this propranolol effect. The remarkable systemic hypercapnia and acidosis by propranolol pre-treatment were reversed by adrenaline challenge, pointing to a direct action of adrenaline on acid–base indices probably by a mechanism which may not require β-adrenergic receptor systems. Interestingly, the prominent adrenaline-induced hyperglycemia, hyperlactemia and hyperuremea were not altered by propranolol treatment. Similarly, adrenaline challenge promoted and propranolol reduced the osmotic competencies of the gills, kidneys and liver of this fish as evident in the sodium and proton pump activities. The modified physiologic actions of adrenaline and its modified interaction with THs and cortisol in blocked fish indicate an interaction of adrenaline with cortisol and THs. Our physiologic evidences thus support the hypothesis of the phenomenon of inter-hormonal interference.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตื่นเต้นและคอร์ติซอ ฮอร์โมนความเครียดที่สำคัญ เป็นที่รู้จักสำหรับการควบคุมโดยตรงในการตอบสนองความเครียดในปลา ทำนองเดียวกัน เป็นการความเครียดที่สำคัญปรับฮอร์โมน ฮอร์โมนไทรอยด์มียังได้เกี่ยวข้องในการตอบสนองความเครียดของปลา เราทดสอบว่าสมมติฐานเกี่ยวกับปรากฏการณ์ของการรบกวนระหว่างฮอร์โมน กระบวนการที่อธิบายปฏิสัมพันธ์ของฮอร์โมน ดำเนินการในปลาโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างตื่นเต้น คอร์ติซอ และไทรอยด์ฮอร์โมน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ ดัชนีความเป็นกรด – ด่าง น้ำ และเผาผลาญถูกวัดหลังจากที่ตื่นเต้นท้าทายในโพรพาโนลอลก่อนถือปลาอากาศหายใจ (สกุลปลาหมอ testudineus) ระยะสั้นตื่นเต้น (10 ฉบับ g−1) ฉีด 30 นาทีผลิตคอร์ติซอพลาสม่าขึ้นโดยไม่กระทบกับพลาสม่า T3 และ T4 การ์ตูน บล็อกของการกระทำที่ตื่นเต้นกับตัวเลือกบล็อก โพรพาโนลอล (25 ฉบับ g−1) คอร์ติซอพลาสม่าลดลง 90 นาทีพร้อมกับพลาสม่า T4 และที่ว่า สัญญาณรบกวนที่เป็นไปได้ของฮอร์โมนเหล่านี้ขาดความตื่นเต้นท้าทายกัน ในทำนองเดียวกัน ในพลาสม่า T3 พบหลังจากที่ตื่นเต้นท้าทายในโพรพาโนลอลก่อนรักษาปลาที่แนะนำการทำงานเสริมฤทธิ์กันสัญญาณรบกวนของตื่นเต้นกับ T3 ตื่นเต้นท้าทายในปลาเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถยกเลิกผลนี้โพรพาโนลอล Hypercapnia ระบบที่โดดเด่นและภาวะความเป็นกรดโพรพาโนลอลก่อนรักษามีการย้อนกลับ โดยตื่นเต้นท้าทาย ชี้เป็นการกระทำโดยตรงของตื่นเต้นบนดัชนีกรด – ด่างอาจ โดยกลไกซึ่งอาจต้องมีการพัฒนาในหลอดทดลองβรับระบบ น่าสนใจ น้ำตาลในเลือดสูงเกิดตื่นเต้นโดดเด่น hyperlactemia และ hyperuremea ถูกเปลี่ยนแปลง โดยการรักษาโพรพาโนลอล ในทำนองเดียวกัน ส่งเสริมความท้าทายตื่นเต้น และโพรพาโนลอลลดความสามารถดูดซึมน้ำของเหงือก ไต และตับของปลานี้เป็นในกิจกรรมปั๊มโซเดียมและโปรตอน การกระทำ physiologic แก้ไขของความตื่นเต้นและการโต้ตอบแก้ไข THs และคอร์ติซอในปลาที่ถูกบล็อกแสดงการโต้ตอบของตื่นเต้นกับคอร์ติซอและ THs หลักฐานของเรา physiologic จึงสนับสนุนสมมติฐานของปรากฏการณ์ของการรบกวนฮอร์โมนระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตื่นเต้นและ cortisol, ฮอร์โมนความเครียดที่สำคัญเป็นที่รู้จักสำหรับการควบคุมโดยตรงของตนในการตอบสนองต่อความเครียดในปลา ในทำนองเดียวกันในฐานะที่เป็นฮอร์โมนความเครียดปรับปรุงที่สำคัญไทรอยด์ฮอร์โมนยังได้รับการที่เกี่ยวข้องในการตอบสนองต่อความเครียดของปลา เราได้ทดสอบว่าสมมติฐานเกี่ยวกับปรากฏการณ์ของการรบกวนระหว่างฮอร์โมนกระบวนการที่อธิบายปฏิสัมพันธ์ฮอร์โมนดำเนินการในปลาโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างตื่นเต้น cortisol และฮอร์โมนไทรอยด์ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ดัชนีของกรดเบส, ออสโมติกและกฎระเบียบของการเผาผลาญถูกวัดหลังจากที่ท้าทายตื่นเต้นใน propranolol ก่อนรับการรักษาปลาอากาศหายใจ (Anabas testudineus) ตื่นเต้นระยะสั้น (10 กรัม NG-1) การฉีดเป็นเวลา 30 นาทีผลิตเพิ่มขึ้นในคอร์ติซอพลาสม่าโดยไม่มีผลต่อ T3 และ T4 พลาสม่า ในทางตรงกันข้ามการปิดกั้นของการกระทำตื่นเต้นกับการป้องกันไม่เลือก, propranolol (25 NG G-1) เป็นเวลา 90 นาทีลดคอร์ติซอพลาสม่าพร้อมกับ T4 และพลาสม่าที่บ่งชี้ถึงการแทรกแซงเป็นไปได้ของฮอร์โมนเหล่านี้ในกรณีที่ไม่มีความท้าทายตื่นเต้น ในทำนองเดียวกันการลด T3 พลาสม่าถูกพบหลังจากการท้าทายตื่นเต้นในปลาก่อนได้รับการรักษาและ propranolol ที่แสดงให้เห็นสัญญาณรบกวนการทำงานของการทำงานร่วมกันตื่นเต้นกับ T3 ความท้าทายตื่นเต้นในปลาเหล่านี้ แต่ล้มเหลวที่จะยกเลิกผล propranolol นี้ hypercapnia ระบบที่โดดเด่นและดิสก์โดย propranolol รักษาก่อนเป็นตรงกันข้ามโดยความท้าทายตื่นเต้นชี้ไปที่การกระทำโดยตรงของ adrenaline ดัชนีกรดเบสอาจจะโดยกลไกซึ่งอาจไม่จำเป็นต้องมีระบบการรับβ-adrenergic ที่น่าสนใจที่โดดเด่นตื่นเต้นที่เกิดน้ำตาลในเลือดสูง, hyperlactemia และ hyperuremea ไม่ได้ถูกเปลี่ยนแปลงโดยการรักษา propranolol ในทำนองเดียวกันตื่นเต้นท้าทายส่งเสริมและ propranolol ลดสมรรถนะออสโมติกของเหงือกไตและตับของปลานี้เป็นที่เห็นได้ชัดในโซเดียมและโปรตอนปั๊มกิจกรรม แก้ไขการกระทำทางสรีรวิทยาของ adrenaline และการมีปฏิสัมพันธ์การแก้ไขกับ THS และ cortisol ในปลาบล็อกบ่งบอกถึงการมีปฏิสัมพันธ์ของ adrenaline กับ cortisol และ THS หลักฐานทางสรีรวิทยาของเราจึงสนับสนุนสมมติฐานของปรากฏการณ์ของการรบกวนระหว่างฮอร์โมนที่