Survival of probiotics during stora

Survival of probiotics during storage is considerably affected by pH and titratable acidity of the products (Mortazavian et al., 2010). A very low pH value increases the concentration of undissociated organic acids in fermented products, thereby enhancing the bactericidal effect of these acids. Beverages such as fruit juices with low pH values possess a significant challenge to probiotics. Hood and Zottola (1988) were unable to recover cells of a Lactobacillus acidophilus culture after exposure to a pH of 2.0 for 45 min, while no significant reduction in the number of cells was observed even after 2 h exposure at a pH of 4.0. Goldin et al. (1992) found similar trends for survival of Lactobacillus rhamnosus GG in human gastric juice at pH values between 1.0 and 7.0. The optimum range of pH for growth of Lactobacillus acidophilus and Bifidobacteria is in the range of 5.5–6.0 and 6.0–7.0, respectively (De Vuyst, 2000). Lactobacilli are capable of growing and surviving in fermented products with pH values between 3.7 and 4.3 (Boylston et al., 2004). Bifidobacteria species are reported to be less acid tolerant, and a pH level below 4.6 is detrimental to their survival (Dunne et al., 2001; Lee & Salminen, 2009).
The acid tolerance of Bifidobacterium spp. depends upon the strain of the species and characteristics of the substrate.
For example, B. longum survived best in the presence of acids and bile salts, and B. lactis in fermented milks (Korbekandi et al., 2011). Sheehan, Ross, and Fitzgerald (2007) observed extensive differences in acid resistance of Lactobacillus and Bifidobacterium when added to orange, pineapple and cranberry juices. All of the strains survived better in orange and pineapple juices compared to cranberry juice. Among the different strains, L. casei, L. rhamnosus and L. paracasei survived for at least12 weeks in orange and pineapple juices at levels above 6.0 log CFU ml-1 (Rivera-Espinoza & Gallardo-Navarro, 2010). Reduction in pH of fermented meat products also poses a challenge for the survival of probiotics.A reduction in pH from 5.6 to 4.9 after fermentation affected the survival of probiotics (L. rhamnosus GG and E-97800) in the fermented sausage (Erkkila, Suihko, Eerola, Petaja, & Mattila-Sandholm, 2001). Several studies have indicated that cell viability in a fermented meat environment is strain dependent (Koณozyn-Krajewskaa & Dolatowski, 2012). The earlier results indicate that strain selection is verymuch essential in the development of probiotic foods, and those strains which can remain viable for an acceptable shelf life
should only be used to ensure actual benefits to the consumer. Tolerance to bile and acid stresses is a useful indictor
of technological performance of the strain in probiotic foods (Park, So, & Heo, 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยู่รอดของ probiotics ระหว่างการเก็บรักษาอย่างมากได้รับผลกระทบโดยค่า pH ว่า titratable ผลิตภัณฑ์ (Mortazavian et al., 2010) มีค่า pH ต่ำมากเพิ่มความเข้มข้นของกรดอินทรีย์ undissociated ร้าผลิตภัณฑ์ เพื่อเพิ่มผล bactericidal ของกรดเหล่านี้ เครื่องดื่มเช่นน้ำผลไม้ที่มีค่า pH ต่ำมีความท้าทายที่สำคัญการ probiotics ฮูดและ Zottola (1988) ไม่สามารถกู้คืนเซลล์ของแลคโตบาซิลลัส acidophilus วัฒนธรรมหลังจากสัมผัสกับ pH 2.0 สำหรับ 45 นาที ในขณะที่ไม่ลดจำนวนเซลล์สำคัญที่สังเกตแม้หลังจาก 2 h แสงที่ pH 4.0 Goldin et al. (1992) พบแนวโน้มที่คล้ายกันเพื่อความอยู่รอดของแลคโตบาซิลลัส rhamnosus GG ในมนุษย์ gastric น้ำที่ค่า pH ระหว่าง 7.0 และ 1.0 ช่วงเหมาะสมของการเจริญเติบโตของแลคโตบาซิลลัส acidophilus และ Bifidobacteria อยู่ในช่วง 5.5-6.0 และ 6.0 – 7.0 ตามลำดับ (เด Vuyst, 2000) Lactobacilli จะสามารถเติบโต และการรอดในผลิตภัณฑ์หมักมีค่า pH ระหว่าง 3.7 และ 4.3 (Boylston et al., 2004) มีรายงานชนิด Bifidobacteria เป็น กรดน้อยป้องกันความผิดพลาด และระดับค่า pH ต่ำกว่า 4.6 เป็นผลดีเพื่อความอยู่รอด (Dunne et al., 2001 ลี & Salminen, 2009)การยอมรับโอ Bifidobacterium กรดขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ของสายพันธุ์และลักษณะของพื้นผิวตัวอย่าง longum เกิดรอดชีวิตสุดในต่อหน้าของกรด และเกลือน้ำดี และ lactis เกิดในร้า milks (Korbekandi et al., 2011) Sheehan รอสส์ และห้อง (2007) สังเกตความแตกต่างหลากหลายในความต้านทานต่อกรดของแลคโตบาซิลลัสและ Bifidobacterium เมื่อเพิ่มสีส้ม สับปะรด และน้ำผลไม้แครนเบอร์รี่ ทุกสายพันธุ์รอดชีวิตดีกว่าน้ำส้มและสับปะรดเมื่อเทียบกับน้ำผลไม้แครนเบอร์รี่ ระหว่างสายพันธุ์ต่าง ๆ L. casei, L. rhamnosus และ L. paracasei รอดชีวิตสำหรับในสัปดาห์ least12 ส้มและสับปะรดน้ำที่ระดับเหนือ 6.0 ล็อก CFU ml-1 (ริเวอรา Espinoza แอนด์โฮสเทลกัลลาร์โด-Navarro, 2010) ลดค่า pH ของผลิตภัณฑ์เนื้อหมักยังทำสิ่งท้าทายสำหรับความอยู่รอดของ probioticsลด pH จาก 5.6 4.9 หลังจากหมักได้รับผลกระทบความอยู่รอดของ probiotics (L. rhamnosus GG และ E 97800) ในไส้กรอกหมัก (Erkkila, Suihko, Eerola, Petaja และ Mattila-Sandholm, 2001) ศึกษาต่าง ๆ ได้บ่งชี้ว่า ชีวิตเซลล์ในเนื้อหมักต้องใช้อ้างอิง (Koณozyn-Krajewskaa และ Dolatowski, 2012) ผลลัพธ์ก่อนหน้านี้บ่งชี้ว่า ต้องใช้เลือกเป็น verymuch จำเป็นในการพัฒนาของโปรไบโอติกส์อาหาร และเหล่าสายพันธุ์ที่สามารถอยู่ได้ในอายุการยอมรับสามารถปฏิบัติได้ให้ประโยชน์จริงเพื่อผู้บริโภค ยอมรับกับความเครียดของน้ำดีและกรดเป็น indictor มีประโยชน์การแสดงเทคโนโลยีของสายพันธุ์ในอาหารโปรไบโอติกส์ (พาร์ค ดังนั้น และเฮา 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอยู่รอดของโปรไบโอติกระหว่างการเก็บรักษาได้รับผลกระทบอย่างมากจากความเป็นกรดด่างและค่าความเป็นกรดของผลิตภัณฑ์ (Mortazavian et al., 2010) ค่าพีเอชต่ำมากเพิ่มความเข้มข้นของกรดอินทรีย์ในรูปของ undissociated ในผลิตภัณฑ์หมักจึงช่วยเพิ่มผลฆ่าเชื้อแบคทีเรียกรดเหล่านี้ เครื่องดื่มเช่นน้ำผลไม้ที่มีค่าพีเอชต่ำมีความท้าทายที่สำคัญในการโปรไบโอติก เครื่องดูดควันและ Zottola (1988) เขาไม่สามารถที่จะกู้คืนเซลล์ของวัฒนธรรม * Lactobacillus acidophilus หลังจากที่สัมผัสกับค่า pH 2.0 สำหรับ 45 นาทีในขณะที่ไม่มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนของเซลล์ก็สังเกตเห็นแม้หลังจาก 2 ชั่วโมงเปิดรับที่ pH 4.0 โกลดินและคณะ (1992) พบแนวโน้มที่คล้ายกันเพื่อความอยู่รอดของ Lactobacillus rhamnosus GG ในน้ำย่อยของมนุษย์ที่มีค่าความเป็นกรดด่างระหว่าง 1.0 และ 7.0 ช่วงที่เหมาะสมของค่า pH สำหรับการเจริญเติบโตของ Lactobacillus acidophilus และไบฟิโดแบคทีเรียอยู่ในช่วง 5.5-6.0 และ 6.0-7.0 ตามลำดับ (De Vuyst, 2000) Lactobacilli มีความสามารถในการเจริญเติบโตและมีชีวิตรอดในผลิตภัณฑ์หมักที่มีค่าความเป็นกรดด่างระหว่าง 3.7 และ 4.3 (บอยล์สตัน et al., 2004) สายพันธุ์ไบฟิโดแบคทีเรียจะมีการรายงานให้เป็นกรดน้อยใจกว้างและระดับค่า pH ต่ำกว่า 4.6 เป็นอันตรายต่อความอยู่รอดของพวกเขา (ดันน์และคณะ, 2001;. ลี & Salminen, 2009).
ความอดทนของกรด Bifidobacterium spp ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ของสายพันธุ์และลักษณะของพื้นผิว.
ตัวอย่างเช่น B. longum รอดชีวิตที่ดีที่สุดในการปรากฏตัวของกรดและเกลือน้ำดีและบี lactis ในนมหมัก (Korbekandi et al., 2011) ซีแฮนรอสส์และฟิตซ์เจอรัลด์ (2007) สังเกตเห็นความแตกต่างอย่างกว้างขวางในการต้านทานกรดแลคโตบาซิลลัสและ Bifidobacterium เมื่อเข้ามาอยู่ในสีส้มสับปะรดและน้ำผลไม้แครนเบอร์รี่ ทุกสายพันธุ์รอดชีวิตที่ดีขึ้นในน้ำผลไม้สีส้มและสับปะรดเมื่อเทียบกับน้ำแครนเบอร์รี่ ในบรรดาสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน, L. Casei, L. rhamnosus ลิตรและ paracasei รอดชีวิตอย่าง least12 สัปดาห์ในน้ำผลไม้สีส้มและสับปะรดในระดับที่สูงกว่า 6.0 log CFU มล-1 (ริเวร่า-พิโนซ่า & Gallardo-วาร์, 2010) การลดลงของค่า pH ของผลิตภัณฑ์เนื้อหมักยัง poses ความท้าทายสำหรับการอยู่รอดของการลด probiotics.A ค่า pH 5.6-4.9 หลังจากหมักได้รับผลกระทบอยู่รอดของโปรไบโอติก (L. rhamnosus GG และ E-97800) ในไส้กรอกหมัก (Erkkila, Suihko , Eerola, Petäjäและ Mattila-Sandholm, 2001) งานวิจัยหลายชิ้นชี้ให้เห็นว่าการมีชีวิตเซลล์ในสภาพแวดล้อมที่เป็นเนื้อหมักเป็นสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับ (Ko ณ ozyn-Krajewskaa & Dolatowski, 2012) ผลการก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการเลือกสายพันธุ์ที่เป็น verymuch ที่สำคัญในการพัฒนาของอาหารโปรไบโอติกและสายพันธุ์เหล่านั้นซึ่งยังคงสามารถทำงานได้สำหรับอายุการเก็บรักษาที่ยอมรับได้
ควรจะใช้เพื่อให้แน่ใจว่าผลประโยชน์ที่แท้จริงของผู้บริโภค ความทนทานต่อน้ำดีและความเครียดเป็นกรด indictor ประโยชน์
ของการปฏิบัติงานเทคโนโลยีของสายพันธุ์ในอาหารโปรไบโอติก (ปาร์คดังนั้น & Heo, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอยู่รอดของโปรไบโอติกในกระเป๋ามากมีผลต่อ pH และปริมาณความเป็นกรดของผลิตภัณฑ์ ( mortazavian et al . , 2010 ) ค่า pH ต่ำมากเพิ่มความเข้มข้นของกรดอินทรีย์ใน undissociated หมักจึงเพิ่มผลฆ่าเชื้อแบคทีเรียของกรดเหล่านี้ เครื่องดื่ม เช่น น้ำผลไม้ ด้วยค่า pH ต่ำมีความท้าทายที่สำคัญที่จะเพิ่ม .เครื่องดูดควัน และ zottola ( 1988 ) ไม่สามารถที่จะกู้คืนของ Lactobacillus acidophilus เซลล์วัฒนธรรมหลังจากการสัมผัสกับ pH 2.0 สำหรับ 45 นาที ในขณะที่ไม่พบการลดจำนวนของเซลล์พบว่าแม้หลังจากการเปิดรับ 2 H ที่ pH 4.0 โกลดิน et al . ( 1992 ) พบแนวโน้มที่คล้ายกันเพื่อความอยู่รอดของ Lactobacillus GG ใน rhamnosus ไฟธาตุมนุษย์ที่ค่า pH ระหว่าง 1.0 และ 7.0 .ช่วง pH ที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของ acidophilus Lactobacillus Bifidobacteria และอยู่ในช่วง 5.5 - 6.0 และ 6.0 และ 7.0 ตามลำดับ ( เดอ vuyst , 2000 ) แลคโตบาซิลัสจะสามารถเติบโตและอยู่รอดในการหมักที่มีค่า pH ระหว่าง 3.7 และ 4.3 ( Boylston et al . , 2004 ) ไบฟิโดแบคทีเรียสายพันธุ์ว่าเป็นน้อยกว่ากรด ใจกว้าง และระดับ pH ต่ำกว่า 46 เป็นอันตรายต่อการอยู่รอดของพวกเขา ( ดันน์ et al . , 2001 ; ลี & salminen , 2009 ) .
กรดความอดทนของ Bifidobacterium spp . ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ของชนิดและลักษณะของพื้นผิว .
ตัวอย่างเช่น พ. longum รอดที่ดีที่สุดในการแสดงตนของกรดและเกลือน้ำดี และ B . lactis ในนมหมัก ( korbekandi et al . , 2011 ) ชีฮาน รอสฟิตซ์เจอรัลด์ ( 2007 ) และสังเกตอย่างละเอียด ทนกรดและความแตกต่างของ Lactobacillus ครองโลกเมื่อเพิ่ม ส้ม สับปะรด และแครนเบอร์รี่น้ำผลไม้ ทั้งหมดของสายพันธุ์รอดดีกว่าในสีส้มและผลไม้สับปะรด เทียบกับ น้ำแครนเบอร์รี่ ระหว่างสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน L . casei , L . rhamnosus และparacasei รอดชีวิตที่ least12 สัปดาห์ในส้มและผลไม้สับปะรดที่ระดับเหนือ 6.0 log CFU แน่นอน ( ริเวร่า Espinoza &กัลญาร์โด นาวาร์โร , 2010 ) การลดความเป็นกรดของผลิตภัณฑ์เนื้อหมักยัง poses ความท้าทายเพื่อความอยู่รอดของ probiotics ลด pH จาก 5.6 ถึง 4.9 หลังจากหมักมีผลต่อการอยู่รอดของโปรไบโอติก ( Lrhamnosus GG และ e-97800 ) ในแหนม ( erkkila suihko eerola petaja , , , , mattila & sandholm , 2001 ) หลายการศึกษาพบว่า เมื่อเซลล์ในสภาพแวดล้อมที่เป็นเนื้อหมักขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ ( เกาะณ ozyn krajewskaa & dolatowski , 2012 ) ผลการ verymuch ก่อนหน้านี้บ่งชี้ว่า ความเครียดเป็นสิ่งจำเป็นในการพัฒนาของอาหารโปรไบโอติก ,