I stare at the typed card, the holl

I stare at the typed card, the hollow in my chest expanding. No doubt, his assistant
sent this. Christian probably had very little to do with it. It‘s too painful to think about. I
examine the roses—they are beautiful, and I can‘t bring myself to throw them in the trash.
Dutifully, I make my way into the kitchen to hunt down a vase.
And so a pattern develops: wake, work, cry, sleep. Well, try to sleep. I can‘t even escape
him in my dreams. Gray burning eyes, his lost look, his hair burnished and bright all haunt
me. And the music . . . so much music—I cannot bear to hear any music. I am careful to
avoid it at all costs. Even the jingles in commercials make me shudder.
I have spoken to no one, not even my mother or Ray. I don‘t have the capacity for idle
talk now. No, I want none of it. I have become my own island state. A ravaged, war-torn
land where nothing grows and the horizons are bleak. Yes, that‘s me. I can interact impersonally
at work, but that‘s it. If I talk to Mom, I know I will break even further—and I have
nothing left to break.
I am finding it difficult to eat. By Wednesday lunchtime, I manage a cup of yogurt, and it‘s
the first thing I‘ve eaten since Friday. I am surviving on a newfound tolerance for lattes and
Diet Coke. It‘s the caffeine that keeps me going, but it‘s making me anxious.
Jack has started to hover over me, irritating me, asking me personal questions. What
does he want? I‘m polite, but I need to keep him at arm‘s length.
I sit and begin trawling through a pile of correspondence addressed to him, and I‘m
pleased with the distraction of menial work. My e-mail pings, and I quickly check to see
who it‘s from.
Holy shit. An e-mail from Christian. Oh no, not here . . . not at work.
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:05
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
Forgive this intrusion at work. I hope that it‘s going well. Did you get my flowers?
I note that tomorrow is the gallery opening for your friend‘s show, and I‘m sure you‘ve
not had time to purchase a car, and it‘s a long drive. I would be more than happy to take
you—should you wish.
Let me know.
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
Tears swim in my eyes. I hastily leave my desk and bolt to the restroom to escape into one
of the stalls. José‘s show. Crap. I‘d forgotten all about it, and I promised him I‘d go. Shit,
Christian is right; how am I going to get there?
I clutch my forehead. Why hasn‘t José phoned? Come to think of it—why hasn‘t anyone
phoned? I‘ve been so absentminded, I haven‘t noticed that my cell phone has been
silent.
Shit! I am such an idiot! I still have it on divert to the Blackberry. Holy hell. Christian‘s
been getting my calls—unless he‘s just thrown the Blackberry away. How did he get my
e-mail address?
He knows my shoe size, an e-mail address is hardly going to present him with many
problems.
Can I see him again? Could I bear it? Do I want to see him? I close my eyes and tilt my
head back as grief and longing lance through me. Of course I do.
Perhaps, perhaps I can tell him I‘ve changed my mind . . . No, no, no. I cannot be with
someone who takes pleasure in inflicting pain on me, someone who can‘t love me.
Torturous memories flash through my mind—the gliding, holding hands, kissing, the
bathtub, his gentleness, his humor, and his dark, brooding, sexy stare. I miss him. It‘s been
five days, five days of agony that has felt like an eternity.
I wrap my arms around my body, hugging myself tightly, holding myself together. I
miss him. I really miss him . . . I love him. Simple.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมมองที่แบบพิมพ์บัตร กลวงในหน้าอกของฉันขยาย มีข้อสงสัย ผู้ช่วยของเขาส่งนี้ คริสเตียนคงมีน้อยมากดังกล่าว เจ็บปวดเกินกว่าที่คิดไว้ ฉันตรวจสอบกุหลาบ — พวกเขามีความสวยงาม และไม่สามารถนำตัวเองไปโยนในถังขยะDutifully ฉันทำวิธีของฉันเข้าไปในครัวหาลงแจกันและเพื่อ ให้รูปแบบพัฒนา: ปลุก ทำงาน ร้องไห้ นอน ดี ลองนอน ผมไม่ได้หนีเขาในความฝันของฉัน เขียนตา ลักษณะของเขาหายไป ผมของเขาขัดวาว และสดใสของสีเทาทั้งหมดหลอนฉัน และเพลง...เพลงมาก — ฉันไม่สามารถทนฟังเพลงใดก็ได้ ผมระมัดระวังในการหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายทั้งหมด แม้ jingles ในโฆษณาทำให้ฉัน shudderผมได้พูด ไปไม่มีใคร ไม่ได้ของฉันแม่เรย์ ไม่มีกำลังการผลิตสำหรับปล่อยพูดคุย ไม่ ฉันต้องไม่มีของ ฉันได้กลายเป็นสถานะของตัวเองเกาะ A ravaged สงครามฮอลิซันส์และที่ดินที่ไม่มีอะไรเติบโตได้เยือกเย็น ใช่ ที่เป็นฉัน ฉันสามารถติดต่อ impersonallyที่ทำงาน แต่มันเป็นการ ถ้าผมคุยกับแม่ ฉันรู้ว่า ฉันจะหยุดยิ่ง — และมีเหลืออะไรแบ่งฉันกำลังค้นหาได้ยากที่จะกิน โดยวันพุธเที่ยง ฉันจัดการถ้วยโยเกิร์ต และมันสิ่งแรกผมได้กินตั้งแต่วันศุกร์ ฉันอยู่รอดในการยอมรับ newfound สำหรับ lattes และอาหารโค้ก มีคาเฟอีนที่ช่วยให้ฉันไป แต่มันจะทำให้ฉันกังวลแจ็คได้เริ่มร่อนข้า ระคายเคืองฉัน ถามคำถามส่วนบุคคล อะไรนะไม่ต้องการหรือไม่ ผมสุภาพ แต่ฉันจำเป็นต้องให้เขาที่ความยาวของแขนฉันนั่ง และเริ่ม trawling ผ่านกองจดหมายที่ส่งถึงเขา และฉันยินดีกับเพลิดเพลินไปกับงานถู ส่ง ping อีเมลของฉัน และตรวจสอบเพื่อดูได้อย่างรวดเร็วที่ได้จากฉิบหาย อีเมล์จากคริสเตียน โอ้ ไม่ ไม่ที่นี่...ที่ทำงานไม่จาก: คริสเตียนสีเทาหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:05ถึง: อนาสตาเซีย Steeleอนาสตาเซียรักยกโทษนี้บุกรุกที่ทำงาน หวังว่า มันดี คุณได้รับดอกไม้ของฉันทราบว่า พรุ่งนี้เก็บที่เปิดสำหรับการแสดงของเพื่อนของคุณ และฉันแน่ใจว่า คุณได้ไม่มีเวลาไปซื้อรถยนต์ และขับรถยาว ฉันจะมีความสุขมากกว่าจะคุณ — คุณต้องการแจ้งให้ทราบ สีเทาของคริสเตียนCEO เทาวิสาหกิจโฮลดิ้ง อิงค์ว่ายน้ำตาในดวงตาของฉัน ผมรีบออกจากโต๊ะของฉัน และจำหน่ายไปหน่อยหนีเข้าของร้าน การแสดงของ José อึ ฉันลืมเกี่ยวกับมัน และฉันสัญญาว่า เขาจะไป ขี้คริสเตียนถูกต้อง วิธีฉันจะเดินหรือไม่ฉัน clutch หน้าผากของฉัน ทำไมไม่ José phoned มาถึงคิดดูของมัน — ทำไมไม่ใครphoned ผมเคย absentminded ดังนั้น ผมไม่ได้สังเกตเห็นว่า โทรศัพท์ของฉันได้เงียบขี้ ฉันเป็นคนบ้า ผมยังมีมันอยู่สำราญกับ Blackberry นรกศักดิ์สิทธิ์ ของคริสเตียนการรับโทรศัพท์ของฉัน — ยกเว้นว่าเขาเพียงได้โยน Blackberry เก็บ วิธีทำเขาได้รับของฉันอีเมล์หรือไม่เขารู้ขนาดรองเท้าของฉัน ที่อยู่อีเมลจะไม่ไปปัจจุบันเขา มีจำนวนมากปัญหาพบกับเขาอีกหรือไม่ หมีมันได้หรือไม่ ต้องดูเขา ฉันปิดตา และเอียงของฉันหัวกลับเป็นความเศร้าโศกและแลนซ์คิดถึงฉัน ไม่แน่นอนบางที บางทีฉันสามารถบอกผมได้เปลี่ยนใจ... หมายเลขไม่ ไม่ ไม่มีคนที่ใช้ความ inflicting ความเจ็บปวดกับฉัน คนที่ไม่รักฉันความทรงจำ torturous แฟลชผ่านใจของฉัน — gliding จับมือ จูบ การอ่างอาบน้ำ มนต์เสนห์ของเขา อารมณ์ขันของเขา และจ้องเขามืด brooding เซ็กซี่ คิดถึงเขา จะได้รับวันที่ห้า ห้าวันที่ทุกข์ทรมานที่ได้รู้สึกชอบเป็นนิรันดร์ผมตัดแขนรอบ ๆ ร่างกายของฉัน กอดตัวเองแน่น จับตัวกัน ฉันคิดถึงเขา จริง ๆ คิดถึงเขา... ฉันรักเขา ง่าย ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจ้องมองที่พิมพ์บัตร, โพรงที่หน้าอกของฉันขยาย สงสัยไม่มีผู้ช่วยของเขา
ส่งไปนี้ คริสเตียนอาจจะมีน้อยมากที่จะทำอย่างไรกับมัน มันเจ็บปวดเกินไปที่จะคิดเกี่ยวกับ ผม
ตรวจสอบกุหลาบพวกเขามีความสวยงามและผมก็ไม่สามารถนำตัวเองจะโยนพวกเขาในถังขยะ.
ตามหน้าที่ผมทำวิธีของฉันเข้าไปในครัวเพื่อตามล่าแจกัน.
และเพื่อให้รูปแบบการพัฒนา: การปลุกการทำงานร้องไห้ การนอนหลับ ดีพยายามที่จะนอนหลับ ฉันจะไม่ได้หลบหนี
เขาในความฝันของฉัน การเผาไหม้ดวงตาสีเทาดูหายไปของเขาผมของเขาขัดและสดใสทุกหลอกหลอน
ฉัน และเพลง . . เพลงฉันมากทนไม่ได้ที่จะได้ยินเพลงใด ๆ ผมระมัดระวังเพื่อ
หลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายทั้งหมด แม้ประสาทในการโฆษณาทำให้ฉันสั่น.
ผมได้พูดถึงไม่มีใครไม่ได้แม่ของฉันหรือเรย์ ผมไม่ได้มีความสามารถในการใช้งานเป็นเวลา
พูดคุยตอนนี้ ไม่ต้องการไม่มีมัน ฉันได้กลายเป็นรัฐที่เป็นเกาะของตัวเอง ย่ำยี, สงคราม
ที่ดินที่ไม่มีอะไรเติบโตและขอบฟ้าเป็นเยือกเย็น ใช่ว่าเป็นฉัน ฉันสามารถโต้ตอบ impersonally
ในที่ทำงาน แต่ที่มัน ถ้าผมพูดคุยกับแม่ฉันรู้ว่าฉันจะแบ่งให้ดียิ่งขึ้นและฉันมี
อะไรเหลือที่จะทำลาย.
ฉันกำลังพบว่ามันยากที่จะกิน โดยอาหารกลางวันวันพุธที่ฉันจัดการถ้วยโยเกิร์ตและมันเป็น
สิ่งแรกที่ผมได้กินตั้งแต่ศุกร์ ฉันกำลังมีชีวิตรอดในความอดทนเพิ่งลาเต้และ
โค้ก มันเป็นคาเฟอีนที่ช่วยให้ฉันไป แต่มันทำให้ฉันกังวล.
แจ็คได้เริ่มต้นที่จะเลื่อนไปฉันรำคาญฉันถามคำถามส่วนตัว สิ่งที่
เขาต้องการไม่? ฉันสุภาพ แต่ฉันต้องการที่จะทำให้เขาที่ความยาวของแขน.
ฉันนั่งและเริ่ม trawling ผ่านกองจดหมายจ่าหน้าถึงเขาและผม
พอใจกับสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวของการทำงานของคนรับใช้ ส่ง Ping ทาง e-mail ของเราและเราได้อย่างรวดเร็วตรวจสอบเพื่อดู
ว่าใครจะเป็นจาก.
อึศักดิ์สิทธิ์ อีเมลจากคริสเตียน โอ้ไม่ได้อยู่ที่นี่ . . . ไม่ได้ทำงาน
จาก: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:05
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
ยกโทษให้แก่การบุกรุกนี้ในที่ทำงาน ผมหวังว่ามันจะดี คุณไม่ได้รับดอกไม้ของฉันได้อย่างไร
ผมทราบว่าในวันพรุ่งนี้คือการเปิดแกลลอรี่สำหรับการแสดงของเพื่อนของคุณและฉันแน่ใจว่าคุณได้
ไม่ได้มีเวลาที่จะซื้อรถและไดรฟ์ยาว it'sa ผมจะมีความสุขมากกว่าที่จะใช้
คุณคุณควรต้องการ.
แจ้งให้เราทราบ.
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc.
น้ำตาว่ายน้ำในสายตาของฉัน ผมรีบออกจากโต๊ะทำงานและสายฟ้าของฉันไปที่ห้องน้ำเพื่อหนีเป็นหนึ่ง
ของร้าน การแสดงของJosé อึ ฉันลืมทุกอย่างเกี่ยวกับมันและฉันสัญญากับเขาฉันไป อึ,
คริสเตียนที่ถูกต้อง; วิธีที่ฉันจะได้มี?
ฉันคว้าหน้าผากของฉัน ทำไมยังไม่ได้โทร Jose? มาคิดว่าทำไมมันยังไม่ได้ใคร
โทร? ฉันได้รับ absentminded ดังนั้นผมไม่ได้สังเกตเห็นว่าโทรศัพท์มือถือของฉันได้รับ
เงียบ.
อึ! ผมเช่นคนบ้า! ฉันยังคงมีไว้ในการโอน Blackberry นรกศักดิ์สิทธิ์ คริสเตียนที่
รับการเรียกร้องของฉันเว้นแต่เขาโยนเพียง Blackberry ไป วิธีการที่เขาไม่ได้รับของฉัน
ที่อยู่ e-mail?
เขารู้ว่าขนาดรองเท้าของฉันที่อยู่ e-mail คือแทบจะไม่จะนำเสนอเขาด้วยหลาย
ปัญหา.
ฉันสามารถเห็นเขาอีกครั้งหรือไม่ ฉันสามารถแบกมันได้หรือไม่ ฉันต้องการที่จะเห็นเขา? ฉันหลับตาและเอียงของฉัน
หัวกลับเป็นความเศร้าโศกและความปรารถนาหอกผ่านฉัน แน่นอนฉัน.
บางทีบางทีผมสามารถบอกเขาว่าผมได้เปลี่ยนความคิดของผม . . ไม่มีไม่มี ฉันไม่สามารถจะอยู่กับ
ใครสักคนที่จะใช้เวลาความสุขในการก่อให้เกิดความเจ็บปวดกับฉัน, คนที่ไม่สามารถรักฉัน.
ความทรงจำ Torturous แฟลชผ่านใจร่อนของฉันจับมือจูบ,
อ่างอาบน้ำ, ความอ่อนโยนของเขาอารมณ์ขันของเขาและความมืดของเขา ครุ่นคิดจ้องมองเซ็กซี่ ฉันคิดถึงเขา มันเป็น
เวลาห้าวันห้าวันของความทุกข์ทรมานที่ได้รู้สึกเหมือนนิรันดร์.
ฉันตัดแขนของฉันรอบร่างกายของฉันกอดตัวเองแน่นถือตัวเองด้วยกัน ฉัน
คิดถึงเขา ผมคิดถึงเขา . . ฉันรักเขา ง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันจ้องมองที่พิมพ์บัตร , โพรงหน้าอกขยาย สงสัยไม่มีผู้ช่วยของเขา
ส่งนี้ คริสเตียนอาจจะมีน้อยมากที่จะทำ มันเจ็บปวดเกินไปที่จะคิดเกี่ยวกับ ผม
ตรวจสอบมันเป็นดอกกุหลาบที่สวยงาม และผมไม่สามารถนำตัวเองที่จะโยนพวกเขาในถังขยะ
ตามหน้าที่ ผมทำวิธีของฉันเข้าไปในครัวเพื่อจะล่าลงแจกัน .
และรูปแบบพัฒนา : ปลุก , ทำงาน , ร้องไห้ , นอน อืมพยายามที่จะนอนหลับ ฉันไม่สามารถหนี
เขาในฝัน ตาไหม้ สีเทา ดูเสีย ผมขัดวาวสดใสและหลอกหลอน
ฉัน และดนตรี . . . . . . . มาก music-i ไม่สามารถทนฟังได้ทุกเพลง ผมระวัง
หลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายทั้งหมด แม้ผู้บริโภคในโฆษณาทำให้ฉันสั่น
ฉันได้พูดกับใคร แม้แต่แม่ หรือ เรย์ ฉันไม่ได้มีความสามารถพูดร่ำไร
ตอนนี้ ไม่ฉันต้องการพวกมัน ฉันได้กลายเป็นรัฐเกาะของตัวเอง ravaged ฉีกขาด
, ดินแดนที่ไม่มีอะไรเติบโตและขอบเขตมีความเยือกเย็น ใช่ , ฉันเอง ฉันสามารถโต้ตอบ impersonally
ที่ทำงาน แต่ก็นั่นแหละ ถ้าผมคุยกับแม่ ผมรู้ว่าผมจะเลิกแม้แต่เพิ่มเติม และมีอะไรเหลือที่จะแบ่ง
.
มันยากสำหรับฉันที่จะกิน โดยกลางวันวันพุธ ผมจัดการถ้วยของโยเกิร์ต และมัน
สิ่งแรกที่ผมได้กินตั้งแต่วันศุกร์ ฉันมีชีวิตอยู่บน newfound สำหรับ Lattes และความอดทน
Diet Coke มันมีคาเฟอีนที่ช่วยให้ฉันไป แต่มันทำให้ฉันกังวล
แจ็คเริ่มโฉบมากกว่าฉัน ทำให้ฉันโมโห ถามฉันคำถามส่วนตัว สิ่งที่
เขาต้องการอะไร ผมจะสุภาพ แต่ฉันต้องการที่จะเก็บเขาไว้ในอ้อมแขน
ฉันนั่งลงและเริ่ม trawling ผ่านกองจดหมายจ่าหน้าถึงเขา และผมพอใจกับการรบกวน
งานงาน โทรศัพท์อีเมลของฉันและฉันได้อย่างรวดเร็วดู

ใครมันจาก ชิบ อีเมลล์จากคริสเตียน โอ้ ไม่ ไม่ใช่ที่นี่ . . . . . . . ไม่ทำงาน .
จากคริสเตียนเรื่องสีเทา

: : พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14:05
: Anastasia Steele
ที่รัก Anastasia
ยกโทษให้ การบุกรุกที่งานฉันหวังว่ามันจะไปได้ดี คุณได้รับดอกไม้ของฉัน
ผมทราบว่าพรุ่งนี้จะเปิดแกลเลอรี่โชว์เพื่อนของคุณ และฉันแน่ใจว่าคุณได้
ไม่ได้มีเวลาที่จะซื้อรถ และอีกยาวไกล ฉันจะมีความสุขมากกว่าที่จะใช้

คุณควรที่คุณต้องการ ให้ฉันได้รู้

คริสเตียนสีเทา ( เกรย์วิสาหกิจ Holdings Inc .
น้ำตา แหวกว่ายในดวงตาของฉันผมรีบออกจากโต๊ะทำงานและสายฟ้าของฉันไปที่ห้องน้ำเพื่อหนีเข้า
ของคอกม้า ของโฮเซ โชว์ อึ ฉันลืมทุกอย่างเกี่ยวกับมัน และฉัน ฉันสัญญากับเขาไว้แล้ว อึ
คริสเตียนขวา แล้วผมจะไปยังไงล่ะ
ผมหนีบหน้าผากของฉัน ทำไมไม่ได้ โฮเซ โทรมา ? มาคิดดูว่าทำไมยังไม่มีใคร
โทรมา ? ฉันใจลอย ผมไม่ได้สังเกตว่าโทรศัพท์ของฉันได้

เงียบ เอ้ย !ฉันเหมือนเป็นคนโง่ ผมก็จะโอนให้ BlackBerry บริสุทธิ์นรก ของคริสเตียน
ได้รับโทรศัพท์ของฉันถ้าเขาแค่โยนเครื่องทิ้ง เขาได้รับอีเมลของฉัน
ยังไง ?
เขารู้ขนาดรองเท้าของฉัน อีเมล์ก็แทบจะถวายด้วยปัญหามากมาย
.
ฉันสามารถเห็นเขาอีกครั้ง ผมจะแบก ฉันต้องการพบเขา ? ฉันหลับตาลงและเอียงของฉัน
กลับไปที่เศร้า และโหยหาแลนซ์ผ่านฉัน แน่นอนฉันทำ .
บางที , บางทีฉันอาจจะบอกเขาว่าฉันได้เปลี่ยนความคิดของฉัน . . . . . . . ไม่ ไม่ ไม่ ข้าไม่สามารถอยู่กับ
คนที่ใช้เวลาความสุขในการสร้าง ความเจ็บปวดให้แก่ฉัน คนที่ไม่รัก
ทรมานความทรงจำแฟลชผ่านใจของฉันการร่อน , จับมือ , จูบ ,
อ่างอาบน้ำของเขา ความอ่อนโยน อารมณ์ขันของเขาและเขาเข้ม หรูหรา เซ็กซี่ จ้องฉันคิดถึงเขา มันถูก
5 วัน 5 วันแห่งความทรมานที่ได้รู้สึกเหมือนกัลป์ .
ผมตัดแขนของฉัน ร่างกายของฉัน กอดตัวเองแน่น ถือเองด้วยกัน ผม
คิดถึงเขา ฉันคิดถึงเขาจริงๆ . . . . . . . ฉันรักเขา
ง่าย .