As the two silvery hands approached

As the two silvery hands approached the rays of light emitted from the dagger’s dance, a bright laughter floated out, akin to what a hunter would do as he watches his prey step into a trap that was prepared beforehand. It was a laugh filled with immense satisfaction.

The laughter dulled Doctor Mo’s reactions and made his heart slightly tremble. As he slowed down his attacks, he heart a cold voice saying:

“You have completely fallen for my trap. Look at the dagger in my hand!”

After hearing this, Doctor Mo involuntarily shifted his gaze over, only to see that the dagger had stopped its dance. In place of it, Han Li made a strange stance. He arched the upper half of his body and moved the sword down to his waist. The lower half of his body was stretched tightly like a nocked bowstring. His overall posture was similar to an arrow that was about to be shot from a bow.

Other than emitting rays of green light, there wasn’t anything else strange about the dagger in Han Li’s hand. This caused Doctor Mo to be astonished. Could it be that Han Li adopted such a weird posture just to distract him?

Thinking of this, glee blossomed in his heart. Doctor Mo wanted to sneer at Han Li, only to find Han Li rushing forward like an arrow of incomparable sharpness. Shooting forward like a bullet, Han Li’s advance caused Doctor Mo’s expression to change.

Hurriedly, Doctor Mo once again joined his separated palms together, intending to use his palms to suppress the edge of his opponent’s blade. Strangely, the dagger only slightly wavered and somehow transformed into more than ten daggers that waved around in the air before piercing towards Doctor Mo from different directions.

Doctor Mo loudly snorted. In his heart, his evaluation of Han Li dropped by a few degrees. In front of an expert such as him, Han Li actually chose to use such an ordinary technique? Wasn’t that equivalent to seeking death? Doctor Mo could tell with a single glance where the body of the true dagger was.

As such, he squinted his eyes, targeting the position of the true blade. He increased his attack speed with the intention to crush the real dagger into pieces, causing Han Li to lose a weapon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสองสีเงินมือทาบทามรังสีของแสงที่ปล่อยออกมาจากของกริชเต้น เสียงหัวเราะสดใสลอย คล้ายกับนักล่าจะทำอะไร ตามที่เขานาฬิกาของเขาขั้นตอนเหยื่อในกับดักที่จัดเตรียมไว้ล่วงหน้า มันเป็นเสียงหัวเราะที่เต็มไป ด้วยความพึงพอใจอันยิ่งใหญ่เสียงหัวเราะไม่สดใสของแพทย์ Mo ปฏิกิริยา และทำให้หัวใจของเขาสั่นเล็กน้อย ขณะที่เขาทำงานช้าลงการโจมตีของเขา เขาหัวใจคำพูดเสียงเย็น:"คุณสมบูรณ์ตกสำหรับกับดักของฉัน ดูกริชมือฉัน"หลังจากที่ได้ยินนี้ Mo แพทย์ปรับเปลี่ยนสายตาของเขา เพียงเพื่อดูว่า กริชการหยุดเต้นของ แทน หลี่ฮั่นทำท่าทางแปลก เขาโค้งครึ่งบนของร่างกายของเขา และย้ายดาบลงไปที่เอวของเขา ครึ่งล่างของร่างกายของเขาถูกยืดแน่นเช่น bowstring ที่ nocked ท่าทางของเขาโดยรวมก็คล้ายกับลูกศรที่กำลังจะถูกยิงออกมาจากโบว์ใช่เปล่งแสงสีเขียวอ่อน ไม่มีอะไรอื่นแปลก ๆ เกี่ยวกับกริชมือหลี่ฮั่น นี้เกิดจากแพทย์ Mo จะประหลาดใจ อาจจะเป็นว่า หลี่ฮั่นนำเช่นท่าแปลกเพียงไปกวนใจเขาคิดนี้ ยินดีที่เบ่งบานในหัวใจของเขา แพทย์หมอต้องไยไพที่หลี่ฮั่น เพียงเพื่อจะพบหลี่ฮั่นวิ่งไปข้างหน้าเช่นลูกศรความคมชัดเปรียบมิได้ ถ่ายภาพไปข้างหน้าเช่นกระสุน Han Li ล่วงหน้าเกิดแพทย์ Mo นิพจน์เมื่อต้องการเปลี่ยนลอซู Mo แพทย์อีกครั้งรวมปาล์มของเขาแยก ตั้งใจจะใช้ฝ่ามือของเขาเพื่อระงับขอบใบของคู่ต่อสู้ แปลก ๆ กริชที่ wavered เพียงเล็กน้อย และเปลี่ยนเป็นมีดเหน็บมากกว่าสิบที่โบกรอบในอากาศก่อนที่จะเจาะต่อแพทย์ Mo จากทิศทางที่แตกต่างกัน อย่างใดแพทย์หมอที่ดัง snorted ในหัวใจของเขา เขาประเมินของหลี่ฮั่นลดลงกี่องศา ด้านหน้าของผู้เชี่ยวชาญเช่นเขา หลี่ฮั่นจริงเลือกที่จะใช้ดังกล่าวเป็นเทคนิคธรรมดา ไม่นั่นเท่ากับคุณตาย Mo แพทย์สามารถบอก ด้วยเดียวรวดเร็วร่างกายของกริชจริงอยู่ที่ไหนเช่นนี้ เขา squinted ตา กำหนดเป้าหมายตำแหน่งของใบมีดจริง เขาเพิ่มความเร็วการโจมตีของเขา ด้วยความตั้งใจที่จะบดขยี้กริชจริงเป็นชิ้น หลี่ฮั่นเสียอาวุธที่ก่อให้เกิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ทั้งสองมือสีเงินเข้าหารังสีของแสงที่ปล่อยออกมาจากการเต้นของกริชที่เสียงหัวเราะสดใสลอยออกมาคล้ายกับสิ่งที่นักล่าจะทำตามที่เขาเฝ้าดูขั้นตอนเหยื่อของเขาเข้าไปในกับดักที่ถูกจัดเตรียมไว้ก่อน มันเป็นเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจอันยิ่งใหญ่.

หัวเราะทื่อปฏิกิริยาหมอโมและทำให้หัวใจของเขาสั่นสะเทือนเล็กน้อย ในขณะที่เขาชะลอตัวลงการโจมตีของเขาเขาหัวใจเสียงเย็นกล่าวว่า

"คุณได้ลดลงอย่างสมบูรณ์สำหรับดักของฉัน ดูกริชในมือของฉัน! "

หลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้หมอโมไม่ได้ตั้งใจเปลี่ยนสายตาของเขามากกว่าเท่านั้นที่จะเห็นว่ากริชได้หยุดเต้นรำ ในสถานที่ของมันฮันลี่ทำท่าทางแปลก ๆ เขาโค้งครึ่งบนของร่างกายของเขาและย้ายดาบลงไปที่เอวของเขา ครึ่งล่างของร่างกายของเขาถูกยืดแน่นเหมือนธนู nocked ท่าทางโดยรวมของเขาคล้ายกับลูกศรที่กำลังจะถูกยิงออกมาจากคันธนู.

อื่น ๆ กว่าเปล่งรังสีของแสงสีเขียวไม่มีสิ่งอื่นแปลก ๆ เกี่ยวกับกริชในมือฮันลี่ฯ เรื่องนี้ทำให้เกิดหมอโมจะต้องประหลาดใจ มันสามารถเป็นที่ฮันลี่นำมาใช้เช่นท่าแปลกเพียงเพื่อหันเหความสนใจของเขา?

คิดนี้ Glee เบ่งบานในหัวใจของเขา หมอโมอยากจะหัวเราะเยาะที่ฮันหลี่เพียงเพื่อจะพบฮันลี่วิ่งไปข้างหน้าเหมือนลูกศรของความคมชัดที่เปรียบมิได้ ยิงไปข้างหน้าเหมือนกระสุนฮันหลี่ล่วงหน้าก่อให้เกิดการแสดงออกหมอโมที่จะเปลี่ยน.

รีบเร่งหมอโมอีกครั้งเข้าร่วมฝ่ามือของเขาแยกกันที่มีความประสงค์ที่จะใช้ฝ่ามือของเขาเพื่อให้การปราบปรามขอบใบของฝ่ายตรงข้ามของเขา แปลกกริชเพียงเล็กน้อยหวั่นไหวและเปลี่ยนอย่างใดลงไปกว่าสิบกริชที่โบกมือไปรอบ ๆ ในอากาศก่อนเจาะต่อหมอ Mo จากทิศทางที่แตกต่างกัน.

หมอโม snorted เสียงดัง ในหัวใจของเขาและการประเมินผลของเขาฮันลี่ลดลงไม่กี่องศา ในด้านหน้าของผู้เชี่ยวชาญเช่นเขาฮันลี่จริงเลือกที่จะใช้เช่นเทคนิคสามัญ? ไม่ได้เทียบเท่ากับการแสวงหาความตายที่? หมอ Mo สามารถบอกได้อย่างเดียวที่ร่างกายของกริชที่แท้จริงเป็น.

เช่นนี้เขา squinted ดวงตาของเขากำหนดเป้าหมายตำแหน่งของใบมีดที่แท้จริง เขาเพิ่มขึ้นความเร็วในการโจมตีของเขาด้วยความตั้งใจที่จะบดขยี้กริชจริงเป็นชิ้นที่ก่อให้เกิดฮั่นหลี่ที่จะสูญเสียอาวุธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นสองสีมือเข้าหาแสงที่ปล่อยออกมาจากกริชเต้น เสียงหัวเราะสดใสลอยออกไป , คล้ายกับ สิ่งที่นักล่าจะทำตามขั้นตอนที่เขานาฬิกาเหยื่อของเขาเข้าไปในกับดักที่ถูกเตรียมไว้ล่วงหน้า มันเป็นเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจเวิ้งว้างเสียงหัวเราะ dulled ปฏิกิริยาหมอโม และทำให้หัวใจของเขาสั่นเล็กน้อย . เขาชะลอความเร็วลงโจมตีเขา ใจเย็น เสียงพูด" คุณต้องตกหลุมรักกับดักของฉัน มองมีดสั้นในมือของฉัน "หลังจากได้ฟังเรื่องนี้ หมอโมรัวขยับสายตาของเขามากกว่า เพียงแต่เห็นว่ากริชหยุดเต้นของ ในสถานที่ของมัน ฮันลี่มีท่าทางแปลกๆ เขาโค้งครึ่งบนของร่างกายของเขาและย้ายดาบลงไปที่เอวของเขา ครึ่งล่างของร่างกายของเขาถูกยืดให้แน่นเหมือน nocked ธนู . ท่าทางของเขาโดยรวมคล้ายกับลูกศรที่ถูกยิงจากคันธนูนอกจากการเปล่งแสงเขียว ไม่มีอะไรแปลกเกี่ยวกับฮานลีกริชในมือ นี้เกิดจากหมอโมต้องตกตะลึง หรือว่าฮันลี ประกาศใช้ เช่น ท่าแปลก แค่ดึงความสนใจเขาคิดนี้ ชมรมได้เบ่งบานในหัวใจ หมอโมอยากหัวเราะเยาะ ฮัน อี เพียงพบ ฮานลีวิ่งไปข้างหน้าเหมือนลูกศรของความความคมชัด ยิงไปข้างหน้าเหมือนกระสุนของฮันลี่ล่วงหน้าทำให้สีหน้าหมอโมเปลี่ยนอย่างรีบเร่ง , หมอโมอีกครั้งเข้าร่วมของเขาแยกฝ่ามือเข้าด้วยกัน จะใช้ฝ่ามือของเขาเพื่อปราบปรามขอบใบมีดของฝ่ายตรงข้ามของเขา แปลกนะ กริชเพียงเล็กน้อยโอนเอนและแปลงอย่างใดในกว่าสิบ กริชที่โบกไปมาในอากาศ ก่อนเจาะต่อหมอโม จากทิศทางที่แตกต่างกันหมอโมเสียงดังได้กลิ่น . ในจิตใจของเขา การประเมินของเขา ฮันลี่ลดลง 2-3 องศา ในด้านหน้าของผู้เชี่ยวชาญเช่นเขา ฮานลีจริงเลือกที่จะใช้เทคนิคธรรมดา ? ไม่เทียบเท่าที่จะแสวงหาความตาย ? หมอโมก็บอกได้อย่างเดียวว่าร่างกายของกริชที่แท้จริงคือเช่น เขา squinted ตา เล็งตำแหน่งของใบจริง เขาเพิ่มความเร็วในการโจมตีของเขากับความตั้งใจที่จะสนใจกริชที่แท้จริงเป็นชิ้น ทำให้ฮันลี สูญเสียอาวุธ