Agricultural production systems can

Agricultural production systems can be viewed as consisting of three interrelated components: resources, technology, and environment (R-T-E). The quantities, qualities and terms of availability of resources condition the kinds of technology available to farmers and their choices among them. The technologies employed, in turn, may damage the environment, generating demands for policies to reduce the damages, and they also affect the future terms of availability of resources. The components of R-T-E systems are thus interdependent, and the relations among them change with time.

In thinking about the future of world R-T-E systems in agriculture it is useful to group countries in four categories, given presently available technologies: (1) low productivity potential/high land potential; (2) high productivity potential/high land potential; (3) high productivity potential/low land potential; and (4) low productivity potential/low land potential. Given prospective increases in real prices, or scarcity of energy, fertilizer, and water for irrigation, farmers in Category 1 countries (e.g., the United States) are likely to respond by adopting more land-using technologies than in the past, and soil erosion is likely to be the most important resulting environmental problem. In Category 2 countries (e.g., Brazil) also, land-using technologies will appear attractive, but the use of agricultural chemicals will also increase sharply. Environmental problems of erosion, habitat loss and pesticide damage are likely to increase. Category 3 countries (e.g., India) will adopt more land-saving technologies despite rising prices of non-land inputs, and environmental problems associated with large irrigation systems are likely to become more important. The options for Category 4 countries (e.g., Western Europe) are more limited. The most likely response will be towards larger farms rather than major changes in technology. Environmental impacts of agriculture are not now of major importance in these countries and this is not likely to change.

Governments have three broad options for dealing with energing problems of agricultural R-T-E systems. The traditional approaches rely on regulations or on a variety of financial inducements to move farmers towards more socially desirable patterns of resource use. A third, less traditional, approach is to invest in development of new technologies which simultaneously are economically attractive to farmers and less damaging to the environment.

☆
This paper is based on a much longer Working Paper (WP-79-103) titled Resources, Technology and Environment in Agricultural Development, issued by the International Institute for Applied Systems Analysis, Laxenburg, Austria, October 1979.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบการผลิตทางการเกษตรสามารถดูได้ว่าประกอบด้วยสามส่วนประกอบที่สัมพันธ์กัน: เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อม (R T E) ได้ ปริมาณ คุณภาพ และเงื่อนไขของความพร้อมของทรัพยากรเงื่อนไขประเภทของเทคโนโลยีเกษตรกรและตัวเลือกของพวกเขาในหมู่พวกเขา เทคโนโลยีที่ทำงาน จะ อาจทำลายสิ่งแวดล้อม สร้างความต้องการสำหรับนโยบายเพื่อลดความเสียหาย และพวกเขายังมีผลต่อเงื่อนไขความพร้อมของทรัพยากรในอนาคต ส่วนประกอบของระบบ R-T-E จัด และความสัมพันธ์ในหมู่พวกเขาเปลี่ยนแปลงเวลาในความคิดเกี่ยวกับอนาคตของโลกระบบ R-T-E ในเกษตร มีประโยชน์ไปยังกลุ่มประเทศในสี่ประเภท ให้ปัจจุบันมีเทคโนโลยี: ผลผลิตต่ำ (1) ศักยภาพ/สูงที่ดินศักยภาพ (2) ผลิตผลที่ศักยภาพศักยภาพ/ไฮแลนด์ (3) ผลผลิตสูง/ต่ำศักยภาพที่ดินศักยภาพ และศักยภาพที่ดินศักยภาพ/ต่ำผลผลิตต่ำ (4) ให้เพิ่มผู้สนใจในราคาจริง หรือการขาดแคลนพลังงาน ปุ๋ย และน้ำสำหรับการชลประทาน เกษตรกรในประเภทที่ 1 ประเทศ (เช่น ประเทศสหรัฐอเมริกา) มีแนวโน้มที่จะตอบสนอง โดยการใช้มากกว่าใช้ที่ดินเทคโนโลยีมากกว่าในอดีต และดิน พังทลายเป็นแนวโน้มที่สำคัญสุดจะเกิดปัญหาสิ่งแวดล้อม ในประเทศ 2 ประเภท (เช่น บราซิล) เทคโนโลยีการใช้ที่ดินจะปรากฏน่าสนใจ แต่การใช้สารเคมีเกษตรยังจะเพิ่มอย่างรวดเร็ว ปัญหาสิ่งแวดล้อมของการพังทลาย ความเสียหายสูญเสียและสารพิษอยู่อาศัยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ประเภท 3 ประเทศ (เช่น อินเดีย) จะนำมาใช้เทคโนโลยีที่ดินบันทึกเพิ่มเติมแม้ มีราคาเพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตไม่ใช่ที่ดิน และปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับระบบชลประทานขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นสิ่งที่สำคัญ ตัวเลือกสำหรับประเภท 4 ประเทศ (เช่น ยุโรปตะวันตก) มีจำกัดมากขึ้น การตอบสนองมักจะไปทางฟาร์มใหญ่แทนที่เป็นการเปลี่ยนแปลงสำคัญในเทคโนโลยี ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของเกษตรก็ไม่สำคัญที่สำคัญในประเทศเหล่านี้ และไม่มีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงรัฐบาลมีสามกว้างตัวเลือกสำหรับจัดการกับปัญหา energing ของระบบ R-T-E เกษตร วิธีแบบดั้งเดิมอาศัยระเบียบ หรือหลากหลาย inducements เงินย้ายเกษตรกรต่อรูปแบบที่สังคมปรารถนาเพิ่มเติมทรัพยากรใช้ ที่สาม น้อยดั้งเดิม วิธีการใน ลงทุนในการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ที่พร้อมจะน่าสนใจอย่าง การเกษตรกร และ ไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม☆เอกสารนี้อยู่มากต่อการทำงานเอกสาร (WP-79-103) ชื่อ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อมในการพัฒนาด้านการเกษตร ออกสำหรับใช้วิเคราะห์ระบบ Laxenburg ออสเตรีย 1979 ตุลาคม โดย สถาบันนานาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบการผลิตทางการเกษตรสามารถมองได้ว่าประกอบด้วยสามส่วนสัมพันธ์: ทรัพยากรเทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม (RTE) ปริมาณคุณภาพและเงื่อนไขของความพร้อมของทรัพยากรสภาพชนิดของเทคโนโลยีที่มีอยู่ให้กับเกษตรกรและทางเลือกของพวกเขาในหมู่พวกเขา เทคโนโลยีที่ใช้ในการเปิดอาจเกิดความเสียหายสภาพแวดล้อมที่สร้างความต้องการสำหรับนโยบายที่จะลดความเสียหายและพวกเขายังส่งผลกระทบต่อข้อตกลงในอนาคตของความพร้อมของทรัพยากร ส่วนประกอบของระบบการ RTE ที่มีการพึ่งพาซึ่งกันและกันจึงและความสัมพันธ์ในหมู่พวกเขาเปลี่ยนไปตามกาลเวลา. ในความคิดเกี่ยวกับอนาคตของระบบโลก RTE ในการเกษตรจะเป็นประโยชน์กับประเทศในกลุ่มสี่ประเภทที่ได้รับเทคโนโลยีที่สามารถใช้ได้ในปัจจุบัน (1) ที่มีศักยภาพในการผลิตต่ำ ที่ดินที่มีศักยภาพ / สูง (2) การผลิตที่มีศักยภาพสูง / ที่ดินที่มีศักยภาพสูง; (3) การผลิตที่มีศักยภาพสูง / ที่ดินที่มีศักยภาพต่ำ และ (4) การผลิตที่มีศักยภาพต่ำ / ที่ดินที่มีศักยภาพต่ำ ได้รับการเพิ่มขึ้นในอนาคตในราคาจริงหรือขาดแคลนพลังงานปุ๋ยและน้ำเพื่อการชลประทานเกษตรกรในประเภทที่ 1 ประเทศ (เช่นสหรัฐอเมริกา) มีแนวโน้มที่จะตอบสนองโดยการใช้เทคโนโลยีที่ที่ดินใช้มากขึ้นกว่าในอดีตที่ผ่านมาและการพังทลายของดิน มีแนวโน้มที่จะเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นที่สำคัญที่สุด ในประเภทที่ 2 ประเทศ (เช่นบราซิล) นอกจากนี้ยังมีที่ดินที่ใช้เทคโนโลยีจะปรากฏที่น่าสนใจ แต่การใช้สารเคมีทางการเกษตรนอกจากนี้ยังจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมของการพังทลายของการสูญเสียที่อยู่อาศัยและความเสียหายของสารกำจัดศัตรูพืชมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้น ประเภทที่ 3 ประเทศ (เช่นอินเดีย) จะนำมาใช้เทคโนโลยีการประหยัดมากขึ้นแม้จะมีที่ดินราคาที่เพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตที่ไม่ได้ที่ดินและปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับระบบชลประทานขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้น ตัวเลือกสำหรับประเภทที่ 4 ประเทศ (เช่นยุโรปตะวันตก) มีจำนวน จำกัด มากขึ้น การตอบสนองได้มากที่สุดจะเป็นฟาร์มขนาดใหญ่ที่มีต่อมากกว่าการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในด้านเทคโนโลยี ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการเกษตรไม่ได้ตอนนี้สิ่งที่สำคัญในประเทศเหล่านี้และนี้ไม่ได้มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยน. รัฐบาลมีสามตัวเลือกกว้างสำหรับการจัดการกับปัญหา energing ระบบการเกษตร RTE วิธีการแบบดั้งเดิมที่พึ่งพาระเบียบหรือบนความหลากหลายของสิ่งจูงใจทางการเงินที่จะย้ายเกษตรกรที่มีต่อรูปแบบอื่น ๆ ที่พึงประสงค์ของสังคมการใช้ทรัพยากร หนึ่งในสามแบบดั้งเดิมน้อยวิธีการคือการลงทุนในการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ ๆ ไปพร้อม ๆ กันซึ่งเป็นเศรษฐกิจที่น่าสนใจให้กับเกษตรกรและสร้างความเสียหายต่อสภาพแวดล้อมน้อย. ☆กระดาษนี้จะขึ้นอยู่กับกระดาษทำงานนาน (WP-79-103) ทรัพยากรบรรดาศักดิ์ เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อมในการพัฒนาการเกษตรที่ออกโดยสถาบันระหว่างประเทศเพื่อการประยุกต์ใช้การวิเคราะห์ระบบ, Laxenburg ออสเตรียตุลาคม 1979

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบการผลิตทางการเกษตรที่สามารถดูเป็นประกอบด้วยส่วนประกอบคาบสาม ทรัพยากร เทคโนโลยี และ สิ่งแวดล้อม ( r-t-e ) ปริมาณ , คุณภาพและเงื่อนไขความพร้อมของสภาพทรัพยากรชนิดของเทคโนโลยีที่สามารถใช้ได้กับเกษตรกรและทางเลือกของพวกเขา ในหมู่พวกเขา เทคโนโลยีที่ใช้ในการเปิดอาจทำให้เกิดความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมการสร้างความต้องการสำหรับนโยบายเพื่อลดความเสียหาย และยังส่งผลกระทบต่ออนาคตของเงื่อนไขความพร้อมของทรัพยากร ส่วนประกอบของระบบ r-t-e จึงพึ่งพากัน และความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเปลี่ยนแปลงกับเวลา .

คิดเกี่ยวกับอนาคตของระบบ r-t-e ระดับโลกในด้านการเกษตรที่เป็นประโยชน์ต่อประเทศ ในกลุ่มสี่ประเภทให้เทคโนโลยีปัจจุบันที่มีอยู่ :( 1 ) ศักยภาพต่ำ / สูง ศักยภาพที่ดิน ผลผลิต ( 2 ) ศักยภาพสูง / สูงศักยภาพที่ดินผลผลิต ; ( 3 ) ศักยภาพสูง / ต่ำ ศักยภาพที่ดิน ผลผลิต และ ( 4 ) ศักยภาพการผลิตต่ำ / ต่ำที่ดินที่มีศักยภาพ ให้ข้อมูลเพิ่มในราคาจริง หรือความขาดแคลนพลังงาน ปุ๋ย และน้ำชลประทาน เกษตรกรประเภทที่ 1 ประเทศ ( เช่น