I couldn’t look at her. I kept havi

I couldn’t look at her. I kept having to look away. I couldn’t make eye contact with my
mom. I think I was scared that if actually looked at her, I would- cause I was in my own
little world. And I was afraid if I looked at her, I would feel that disappointment …And I
would feel that fear that she has and I would come back to reality. And I was finally in that
place where I – like I didn’t have to worry about anything

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่สามารถมองที่เธอ ฉันเก็บต้องเบือนหน้า ฉันไม่สามารถสบตากับฉัน คุณแม่ ผมคิดว่า ผมกลัวว่า ถ้าจริง มองเธอ ฉันจะสาเหตุที่ผมอยู่ในตัวเอง โลกเล็กน้อย และผมกลัวถ้าฉันมองเธอ ฉันจะรู้สึกผิดหวังที่... และฉัน จะรู้สึกที่กลัวว่า เธอ และฉันจะกลับมาจริง และสุดท้ายได้ที่ สถานที่ชอบฉันไม่ต้องกังวลอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่สามารถมองไปที่เธอ ผมเก็บไว้ไม่ต้องมองออกไป
ผมไม่สามารถสบตากับฉันแม่ ผมคิดว่าผมกลัวว่าถ้าจริงมองที่เธอฉัน would-
ทำให้เกิดผมอยู่ในของตัวเองในโลกเล็กๆ น้อย ๆ และฉันก็กลัวว่าถ้าผมมองไปที่เธอฉันจะรู้สึกผิดหวังที่ ...
และฉันจะรู้สึกกลัวว่าว่าเธอมีและฉันอยากจะกลับมาสู่ความเป็นจริง และฉันก็ที่สุดในการที่สถานที่ที่ฉันชอบ - ฉันไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

We live, not perfect this pursuit of beauty in our life until death to ามามอบ perfection finally to all life.We live, not perfect this pursuit of beauty in our life until death to ามามอบ perfection finally to all life.