Both East and West Pakistan remaine

Both East and West Pakistan remained united because of their religion,
Islam. West Pakistan had 97% Muslims and East Pakistanis had
85% Muslims. However, there were several significant reasons
that caused the East Pakistani people to fight for their
independence.
West Pakistan had four provinces: Punjab, Sindh, Balochistan, and
the North-West Frontier. The fifth province was East Pakistan. Having
control over the provinces, the West used up more resources than the
East. Between 1948 and 1960, East Pakistan made 70% of all of
Pakistan's exports, while it only received 25% of imported money. In
1948, East Pakistan had 11 fabric mills while the West had nine. In 1971,
the number of fabric mills in the West grew to 150 while the number in
the East went down to 26. About 2.6 billion dollars of resources were
also shifted over time from East Pakistan to West Pakistan.
Although East Pakistan had the largest population among all the
provinces, it had much less political power than West Pakistan. This
eventually made the people of East Pakistan rebel. Sheik Mujibur
Rahman, the leader of the Awami League in East Pakistan, explicitly
demanded more economic and political powers. The struggle finally
culminated into the war of independence.There was also the language issue that kept East Pakistan and
West Pakistan in an uneasy status. In 1948, Mohammad Ali Jinnah stated
in Dhaka that Urdu was the official language for Pakistan. There was a
big argument about this because only the Muhajir in the West and the
Biharis in the East spoke Urdu. Most of the West Pakistanis spoke
Punjabi and Sindhi, while East Pakistanis spoke Bangla. East Pakistan
therefore disagreed; seven students were killed in a fierce protest on
February 21, 1952. This day has been remembered since then and is
observed each year to emphasize the importance of the Bengali
language. February 21st is now recognized as the International Mother
Language Day by the United Nations.
A devastating cyclone hit East Pakistan in 1970. It was called the
Bhola Cyclone. It killed about 500,000 people and made many more
homeless. It brought great shock and deep depression among the East
Pakistani people. But, the government did not provide enough relief to
alleviate the extremely miserable conditions wrought by the cyclone.
This caused enormous misery in East Pakistan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตะวันออกและตะวันตกยังคงสหรัฐเนื่องจากศาสนาของพวกเขาอิสลาม ตะวันตกมี 97% มุสลิม และตะวันออกสำคัญได้ชาวมุสลิม 85% อย่างไรก็ตาม มีสาเหตุสำคัญหลายประการที่เกิดจากคนปากีสถานตะวันออกต่อสู้สำหรับพวกเขาความเป็นอิสระ ตะวันตกมี 4 จังหวัด: ปัญจาบ Sindh, Balochistan และNorth-West Frontier จังหวัดห้าปากีสถานตะวันออกได้ มีควบคุมจังหวัด ทิศตะวันตกใช้ทรัพยากรมากขึ้นกว่าภาคตะวันออก ระหว่างค.ศ. 1948 และ 1960 ตะวันออกทำ 70% ของทั้งหมดส่งของปากีสถาน ในขณะที่ได้รับเพียง 25% ของเงินที่นำเข้าออก ในค.ศ. 1948 ปากีสถานตะวันออกได้ 11 ผ้าโรงงานผลิตในขณะที่ตะวันตกมีเก้า ในปี 1971จำนวนโรงงานผลิตผ้าตะวันตกเพิ่มขึ้นถึง 150 ในขณะที่ตัวเลขในทิศตะวันออกไปลง 26 ประมาณ 2.6 พันล้านดอลลาร์ของทรัพยากรได้ยัง ตกเป็นช่วงเวลาจากตะวันออกตะวันตก ถึงแม้ว่าตะวันออกมีประชากรมากที่สุดในทุกจังหวัด มันมีอำนาจทางการเมืองมากน้อยกว่าตะวันตก นี้ในที่สุดชาวปากีสถานตะวันออกกบฏได้ Sheik MujiburRahman ลี Awami ในปากีสถานตะวันออก ผู้นำอย่างชัดเจนแค่อำนาจเศรษฐกิจ และการเมืองมากขึ้น การต่อสู้ในที่สุดculminated ในสงครามเอกราชนอกจากนี้ยังมีปัญหาภาษาที่เก็บตะวันออก และปากีสถานตะวันตกในสถานะไม่สบายใจ ในค.ศ. 1948, Mohammad Ali Jinnah ระบุใน Dhaka ภาษาอูรดูที่เป็นภาษาทางการปากีสถาน มีการอาร์กิวเมนต์ใหญ่เกี่ยวกับเรื่องนี้เนื่องจากเฉพาะ Muhajir ในตะวันตกและBiharis ในภาคตะวันออกพูดภาษาอูรดู ส่วนใหญ่พูดสำคัญตะวันตกปัญจาบีและภาษาสินธุ ในขณะที่ตะวันออกสำคัญพูดลา ตะวันออกดังนั้น disagreed นักเรียน 7 ถูกฆ่าตายในการประท้วงรุนแรงใน21 กุมภาพันธ์ 1952 วันนี้ได้จดจำตั้งแต่นั้น และเป็นสังเกตแต่ละปีเพื่อเน้นความสำคัญของการเบงกาลีภาษา 21 กุมภาพันธ์ตอนนี้รับรู้เป็นแม่นานาชาติวันภาษา โดยสหประชาชาติพายุทำลายล้างตีตะวันออกในปี 1970 มันถูกเรียกว่าการเบรคฟาสไซโคลน มันฆ่าคน 500000 และทำมากมายจรจัด นำมากช็อกและภาวะซึมเศร้าลึกระหว่างทิศตะวันออกคนปากีสถาน แต่ รัฐบาลไม่ได้ให้เพียงพอบรรเทาบรรเทา wrought โดยพายุเงื่อนไขอนาถมากนี้เกิดจากความทุกข์ยากอย่างมากในตะวันออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งตะวันออกและตะวันตกของปากีสถานยังคงเป็นสหรัฐเพราะในการนับถือศาสนาของพวกเขา
นับถือศาสนาอิสลาม ปากีสถานตะวันตกมี 97% ชาวมุสลิมและปากีสถานตะวันออกมี
85% ของชาวมุสลิม แต่มีเหตุผลที่สำคัญอยู่หลายครั้ง
ที่ทำให้เกิดคนปากีสถานตะวันออกที่จะต่อสู้กับพวกเขา
เป็นอิสระ
ปากีสถานตะวันตกได้สี่จังหวัด: เจบดฮ์ Balochistan และ
ตะวันตกเฉียงเหนือชายแดน จังหวัดห้าคือปากีสถานตะวันออก มี
การควบคุมเหนือจังหวัดเวสต์ที่ใช้ทรัพยากรมากขึ้นกว่า
ทางทิศตะวันออก ระหว่างปี 1948 และปี 1960 ปากีสถานตะวันออกได้ 70% ของทั้งหมดของ
การส่งออกของปากีสถานในขณะที่มันเท่านั้นที่ได้รับ 25% ของเงินที่นำเข้า ใน
ปี 1948 ปากีสถานตะวันออกมี 11 โรงงานผ้าในขณะที่เวสต์เก้า ในปี 1971,
จำนวนของโรงงานผ้าในตะวันตกมีการเติบโตถึง 150 ในขณะที่จำนวนใน
ตะวันออกลงไป 26. 2.6 พันล้านดอลลาร์ของทรัพยากรที่ถูก
เปลี่ยนยังเมื่อเวลาผ่านไปจากปากีสถานตะวันออกไปทางทิศตะวันตกปากีสถาน
แม้ว่าปากีสถานตะวันออกมีประชากรมากที่สุด ในทุก
จังหวัดมีอำนาจทางการเมืองมากน้อยกว่าปากีสถานตะวันตก นี้
ในที่สุดก็ทำให้ผู้คนของปากีสถานตะวันออกกบฏ อาหรับ Mujibur
เราะห์มานผู้นำของ Awami ลีกในปากีสถานตะวันออกอย่างชัดเจน
เรียกร้องอำนาจทางเศรษฐกิจและการเมืองมากขึ้น การต่อสู้ในที่สุด
culminated เข้าสู่สงครามของ independence.There ก็ยังมีปัญหาภาษาที่เก็บไว้ปากีสถานตะวันออกและ
ตะวันตกปากีสถานในสถานะไม่สบายใจ ในปี 1948 โมฮัมมัดอาลีจินที่ระบุไว้
ในธากาว่าภาษาอูรดูเป็นภาษาอย่างเป็นทางการสำหรับปากีสถาน มีเป็น
เรื่องใหญ่เกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเพียง Muhajir ในตะวันตกและ
Biharis ในภาคอีสานพูดภาษาอูรดู ส่วนใหญ่ของปากีสถานตะวันตกพูด
ปัญจาบและสินธุในขณะที่ปากีสถานตะวันออกพูดบางลา ปากีสถานตะวันออก
จึงไม่เห็นด้วย; เจ็ดนักเรียนถูกฆ่าตายในการประท้วงที่รุนแรงใน
21 กุมภาพันธ์ 1952 วันนี้ได้รับการจดจำตั้งแต่นั้นมาและมีการ
ตั้งข้อสังเกตในแต่ละปีเพื่อเน้นความสำคัญของภาษาเบงกาลี
ภาษา 21 กุมภาพันธ์ได้รับการยอมรับในขณะนี้เป็นแม่นานาชาติ
วันภาษาโดยยูเอ็น
พายุหมุนทำลายล้างตีปากีสถานตะวันออกในปี 1970 มันถูกเรียกว่า
Bhola พายุไซโคลน มันถูกฆ่าตายราว 500,000 คนและทำให้อีกหลายคน
ไม่มีที่อยู่อาศัย มันทำให้ช็อตที่ดีและภาวะซึมเศร้าลึกในหมู่ตะวันออก
คนปากีสถาน แต่รัฐบาลไม่ได้ให้การสงเคราะห์พอที่จะ
บรรเทาภาวะความสุขมากที่เกิดขึ้นจากพายุไซโคลน
เรื่องนี้ทำให้เกิดความทุกข์ยากอย่างมากในปากีสถานตะวันออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งตะวันออกและตะวันตกของปากีสถาน ยังคง ยูไนเต็ด เพราะศาสนาของพวกเขา
ศาสนาอิสลาม ปากีสถานตะวันตกและตะวันออกมี 97 % ชาวมุสลิมปากีสถานมี
85% ของมุสลิม อย่างไรก็ตาม มีหลายเหตุผลที่ทำให้คนสําคัญ
ปากีสถานตะวันออกเพื่อต่อสู้เพื่อเอกราชของตน


ปากีสถานตะวันตกมี 4 จังหวัด คือ ปัญจาบ , Sindh , Balochistan ,
เหนือตะวันตกชายแดน จังหวัดที่ห้าคือ ทางตะวันออกของปากีสถานมี
ควบคุมหัวเมืองตะวันตกใช้ทรัพยากรมากกว่า
ตะวันออก ระหว่าง 1940 และ 1960 , ปากีสถานตะวันออกได้ 70% ของทั้งหมดของ
ปากีสถานส่งออก ในขณะที่มันได้รับ 25% ของเงินที่นำเข้า ใน
1948 , ปากีสถานตะวันออกมีโรงงานผ้า 11 ในขณะที่เวสต์มีเก้า ในปี 1971
จำนวนผ้าโรงงานในตะวันตกเติบโตถึง 150 ในขณะที่จํานวนใน
ตะวันออกไป 26 เรื่องที่ 26 พันล้านดอลลาร์ของทรัพยากรถูก
ยังขยับตลอดเวลาจากปากีสถานตะวันออกไปตะวันตกของปากีสถาน
แม้ว่าปากีสถานตะวันออกมีประชากรที่ใหญ่ที่สุดของทุกจังหวัด
, มันมีอำนาจมากน้อยทางการเมืองมากกว่าตะวันตก ปากีสถาน นี้
ในที่สุดทำให้ประชาชนปากีสถานตะวันออกของกบฏ ชีค mujibur
Rahman เป็นหัวหน้า Awami อย่างชัดเจน
ในปากีสถานตะวันออกเรียกร้องอำนาจทางเศรษฐกิจและการเมือง การต่อสู้สุดท้าย
culminated ในสงครามประกาศอิสรภาพ ยังมีปัญหาที่ทำให้ภาษาปากีสถานตะวันออกและ
ปากีสถานตะวันตกในภาวะอึดอัด ในปี 1948 , โมฮัมหมัดอาลีจินกล่าว
ในธากาที่ภาษาอูรดูเป็นภาษาอย่างเป็นทางการของปากีสถาน มี
ข้อโต้แย้งใหญ่เกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะเพียง muhajir ในตะวันตกและ
biharis ทางตะวันออกพูดภาษาอูรดู ที่สุดของปากีสถานปัญจาบตะวันตกพูด
Sindhi ปากีสถานตะวันออกและในขณะที่พูดคือ . ปากีสถานตะวันออก
จึงไม่เห็นด้วย ; เจ็ดคนถูกฆ่าตายในการประท้วงที่รุนแรงใน
เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 . วันนี้ได้ถูกจดจำตั้งแต่นั้นมา และพบว่าในแต่ละปี
เพื่อเน้นความสำคัญของภาษาเบงกาลี

21 กุมภา ตอนนี้รู้จักเป็นภาษานานาชาติแม่

วันโดยสหประชาชาติ เป็นแรงพายุตีปากีสถานตะวันออกใน 1970 มันถูกเรียกว่า
พายุไซโคลนโบล่าค่ะ มันฆ่าคน และทำเรื่อง 500000 อีกมากมาย
คนจรจัด มันทำให้ช็อคมากและลึก depression ระหว่างตะวันออก
ชาวปากีสถานคน แต่รัฐบาลไม่ได้ให้ชื้นพอ

บรรเทามากทุกข์ทรมานเงื่อนไขกระทำโดยพายุไซโคลน
นี้เกิดจากความทุกข์มหาศาลทางตะวันออกของปากีสถาน