Sample sizes were calculated using

Sample sizes were calculated using WIN EPISCOPE 2.0 (Thrusfield et al., 2001) using 95% confidence (two tailed)
and 80% power to detect a difference between 3 and 15% prevalence (Dung et al., 2010) between groups.
This resulted in a sample size of 87 snails per group.
As 20% of snails would not be alive (Dudgeon,1986), at least 110 snails per group should be sampled.
Based on this we have decided to sample 120 M. tuberculata snails per sampling area.
Each pond was “divided” in 9 sampling areas, being the 4 corners, 4 sides between corners and the middle of the pond in
rectangular ponds.
For each of these areas, 1 or 2 types of land use bordering a sampling area were recorded (Table 1).
Road, dike, rice cultured in pond, none (middle of the pond), or agriculture (crops and fruit trees) were considered as low-risk land use for infection of snails.
Presence of livestock sty (pigs and/or poultry), human access point to pond or water connection to canal were considered
as higher risk.
Based on type of land use bordering a sampling area, they were categorized in 5 risk-categories: low-risk, human access
point to pond, livestock sty, both human access point and livestock sty, and water connection to canal.
In case two different types of land use (e.g. livestock sty and agriculture) bordered a sampling area, it was assigned to the risk-category with potentially the highest risk (in the example: livestock sty).
It was assumed that both human access point and livestock sty was at highest risk, and was therefore categorized as a separate risk-category.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำนวณขนาดตัวอย่างใช้ชนะ EPISCOPE 2.0 (Thrusfield et al. 2001) โดยใช้ความเชื่อมั่น 95% (สองหาง) และพลังงาน 80% พบความแตกต่างระหว่าง 3 และ 15% ชุก (ขี้ et al. 2010) ระหว่างกลุ่ม นี้ส่งผลให้ขนาดตัวอย่าง snails 87 ต่อกลุ่ม เป็น 20% ของ snails จะไม่มีชีวิต (Dudgeon, 1986), ควรอย่างน้อย 110 snails ต่อกลุ่ม ตามนี้เราได้ตัดสินใจเข้า 120 M. snails tuberculata ต่อพื้นที่การสุ่มตัวอย่าง แต่ละบ่อถูก "แบ่ง" ใน 9 พื้นที่การสุ่มตัวอย่าง การ 4 มุม ด้านที่ 4 มุมและตรงกลางบ่อบ่อสี่เหลี่ยม สำหรับแต่ละพื้นที่เหล่านี้ 1 หรือ 2 ชนิดของที่ดินใช้ล้อมรอบพื้นที่สุ่มตัวอย่างถูกบันทึกไว้ (ตารางที่ 1) ถนน เขื่อนหลี่ ข้าวเพาะเลี้ยงในบ่อ ไม่มี (ตรงกลางของบ่อ), การเกษตร (พืชและไม้ผล) ได้ถือเป็นการใช้ที่ดินเป็นเสี่ยงต่ำสำหรับการติดเชื้อของ snails พิจารณาว่ามีปศุสัตว์เล้า (สุกรและสัตว์ปีก), มนุษย์จุดเชื่อมต่อบ่อหรือน้ำคลองเป็นความเสี่ยงที่สูงขึ้น ตามประเภทการใช้ที่ดินที่ล้อมรอบพื้นที่สุ่มตัวอย่าง พวกเขาถูกจัดประเภทในประเภทความเสี่ยง 5: ความ เสี่ยงต่ำ มนุษย์เข้าชี้ไปที่บ่อ เล้าสัตว์ ทั้งมนุษย์เข้าจุดและปศุสัตว์ เล้า และน้ำเชื่อมต่อกับคลอง ในกรณีที่สองประเภทการใช้ที่ดิน (เช่นเล้าปศุสัตว์และเกษตร) ล้อมรอบบริเวณที่ต้องการสุ่มตัวอย่าง มันถูกกำหนดให้กับประเภทความเสี่ยงที่มีความเสี่ยงสูงอาจ (ในตัวอย่าง: เล้าสัตว์) มันสันนิษฐานว่า จุดและปศุสัตว์ทั้งเล้าเข้าถึงมนุษย์ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุด และดังนั้นจึงมีการแบ่งประเภทเป็นประเภทความเสี่ยงแยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขนาดตัวอย่างจะถูกคำนวณโดยใช้ WIN EPISCOPE 2.0 (Thrusfield et al., 2001) โดยใช้ 95 ความเชื่อมั่น% (สองเทลด์)
และการใช้พลังงาน 80% ในการตรวจสอบความแตกต่างระหว่าง 3 และ 15% ชุก (Dung et al., 2010) ระหว่างกลุ่ม.
นี้ ส่งผลให้ขนาดของกลุ่มตัวอย่าง 87 หอยทากต่อกลุ่ม.
ถึง 20% ของหอยทากจะไม่ได้มีชีวิตอยู่ (ขุ่นเคือง, 1986) อย่างน้อย 110 หอยทากต่อกลุ่มควรจะชิม.
ตามนี้เราได้ตัดสินใจที่จะลิ้มลอง 120 เมตรหอย tuberculata ต่อ พื้นที่การสุ่มตัวอย่าง.
บ่อแต่ละคนได้ "สามัคคี" ใน 9 พื้นที่สุ่มตัวอย่างเป็น 4 มุม 4 ด้านระหว่างมุมและตรงกลางของบ่อในที่
บ่อสี่เหลี่ยม.
สำหรับแต่ละพื้นที่เหล่านี้ 1 หรือ 2 ประเภทของการใช้ที่ดินที่มีพรมแดนติดพื้นที่การสุ่มตัวอย่าง ถูกบันทึกไว้ (ตารางที่ 1).
ถนนเขื่อนข้าวที่เพาะเลี้ยงในบ่อไม่มี (กลางน้ำ) หรือการเกษตร (พืชและผลไม้) ได้รับการพิจารณาเป็นการใช้ประโยชน์ที่ดินมีความเสี่ยงต่ำสำหรับการติดเชื้อของหอยทาก.
การแสดงตนของกุ้งยิงปศุสัตว์ ( สุกรและ / หรือสัตว์ปีก), จุดเชื่อมต่อของมนุษย์ที่จะบ่อหรือการเชื่อมต่อน้ำคลองได้รับการพิจารณา
. เป็นความเสี่ยงที่สูงขึ้น
ตามประเภทของการใช้ที่ดินที่มีพรมแดนติดพื้นที่การสุ่มตัวอย่างพวกเขาจะถูกแบ่งออกเป็น 5 ความเสี่ยงประเภท: ความเสี่ยงต่ำเข้าถึงมนุษย์
จุด บ่อ, กุ้งยิงปศุสัตว์ทั้งจุดเชื่อมต่อมนุษย์และกุ้งยิงปศุสัตว์และการเชื่อมต่อน้ำคลอง.
ในกรณีที่ทั้งสองประเภทที่แตกต่างกันของการใช้ที่ดิน (เช่นกุ้งยิงปศุสัตว์และการเกษตร) ล้อมรอบพื้นที่การสุ่มตัวอย่างมันได้รับมอบหมายให้หมวดหมู่ความเสี่ยงกับการที่อาจเกิดขึ้น ความเสี่ยงสูงสุด (ในตัวอย่างนี้: กุ้งยิงปศุสัตว์).
สันนิษฐานว่าทั้งจุดเชื่อมต่อมนุษย์และปศุสัตว์กุ้งยิงเป็นที่มีความเสี่ยงสูงสุดและจึงถูกจัดเป็นความเสี่ยงแยกหมวดหมู่