Riboflavin was successfully encapsu

Riboflavin was successfully encapsulated using both the internal
and external methods. The equilibrium concentration of riboflavin
in the microbeads from both methods, relative to the ratio of riboflavin
to protein in solution is shown in Fig. 1. The concentration of
riboflavin in the microbeads from both methods increased with
increasing ratio of riboflavin to protein. Higher ratios of riboflavin
to protein were achievable using the external method which resulted
in higher concentrations of riboflavin in the microbead. In
experiments using the internal method the ratio can only be increased
up to the point of maximum riboflavin solubility. As a result,
the maximum attainable concentration of riboflavin in the
microbeads is equal to the maximum solubility of riboflavin in
the microbead forming solution. Given the porous nature of the
microbeads and the smaller hydrodynamic radius of the riboflavin
molecule relative to the gel pore size, diffusion out of the microbead
can occur, as has been reported in the literature (Chen & Subirade,
2006). Similarly, diffusional losses were observed in this study with
losses increasing as the mass ratio of riboflavin to protein increased.
At a ratio of 1.05 the concentration of riboflavin in the microbead
forming solution was 120 mg/L however after crosslinking, the concentration
in the microbeads was 43.8 mg/L. At a lower ratio, 0.08
the riboflavin concentration decreased from 20 mg/L in the microbead
forming solution to 5.1 mg/L in the microbead. This shows
considerable losses of riboflavin occur during crosslinking and
washing. During crosslinking, gel formation occurs initially by
hydrophobic interactions however it is likely that subsequent disulphide
bond formation plays an important role in maintaining gel
structure (Bryant & McClements, 1998; Monahan, Mc Clements, &
German, 1996). If the bioactive can diffuse through the microbead
pores, diffusional losses are likely, since the microbeads need to
be allowed sufficient time in the CaCl2 solution to allow crosslinking
and disulphide bond formation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไรโบเฟลวินถูกนึ้ใช้ทั้งภายในเรียบร้อยแล้วและวิธีการภายนอก ความเข้มข้นที่สมดุลของวิตามินใน microbeads จากทั้งสองวิธี สัมพันธ์กับอัตราส่วนของวิตามินให้โปรตีนในโซลูชันจะแสดงใน Fig. 1 ความเข้มข้นของเพิ่มวิตามินใน microbeads จากทั้งสองวิธีมีเพิ่มอัตราส่วนของวิตามินให้โปรตีน อัตราส่วนที่สูงกว่าของไรโบเฟลวินให้โปรตีนถูกทำได้โดยใช้วิธีการภายนอกที่ส่งผลให้ในความเข้มข้นสูงของวิตามินในการ microbead ในเท่านั้นสามารถเพิ่มทดลองใช้วิธีภายในอัตราส่วนถึงจุดสูงสุดวิตามินละลาย เป็นผลความเข้มข้นตามสูงสุดของวิตามินในการmicrobeads เท่าการละลายสูงสุดของวิตามินในmicrobead ที่เป็นโซลูชั่น กำหนดลักษณะของ porousmicrobeads และขนาดเล็ก hydrodynamic รัศมีของวิตามินโมเลกุลที่สัมพันธ์กับขนาดเจรูขุมขน แพร่จาก microbeadสามารถเกิดขึ้นได้ มีรายงานว่าในวรรณคดี (Chen & Subirade2006) . คล้าย ขาดทุน diffusional ถูกสังเกตในการศึกษานี้ด้วยขาดทุนเพิ่มเป็นอัตราส่วนมวลของวิตามินเพื่อเพิ่มโปรตีนที่อัตราส่วนของ 1.05 ความเข้มข้นของวิตามินในการ microbeadแก้ปัญหาการขึ้นรูปได้ 120 mg/L อย่างไรก็ตามหลังจาก crosslinking ความเข้มข้นในการ microbeads เป็น 43.8 มิลลิกรัม/L. ที่อัตราต่ำ 0.08ความเข้มข้นวิตามินลดลงจาก 20 mg/L ในการ microbeadเป็นโซลูชันการ 5.1 mg/L ในการ microbead ฟิลด์นี้แสดงขาดทุนจำนวนมากของวิตามินที่เกิดขึ้นระหว่าง crosslinking และซักผ้า ระหว่าง crosslinking เจลก่อเกิดขึ้นครั้งแรกโดยhydrophobic โต้ตอบอย่างไรก็ตาม ก็มีแนวโน้ม disulphide ที่ตามมาตราสารหนี้ก่อตัวมีบทบาทสำคัญในการรักษาเจโครงสร้าง (ไบรอันท์และ McClements, 1998 Monahan, Mc Clements, &เยอรมัน 1996) ถ้ากรรมการกสามารถผ่านบริเวณ microbeadรูขุมขน diffusional ขาดทุนมีแนวโน้ม ตั้งแต่ microbeads ต้องการได้รับอนุญาตเพียงพอเวลาในโซลูชัน CaCl2 ให้ crosslinkingและก่อตัวพันธบัตร disulphide

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Riboflavin ถูกห่อหุ้มประสบความสำเร็จในการใช้ทั้งภายใน
และภายนอกวิธีการ ความเข้มข้นสมดุลของ riboflavin
ใน Microbeads จากวิธีการทั้งสองเมื่อเทียบกับอัตราส่วนของ riboflavin
กับโปรตีนในสารละลายแสดงในรูป 1. ความเข้มข้นของ
riboflavin ใน Microbeads จากวิธีการทั้งสองเพิ่มขึ้นด้วย
อัตราการเพิ่มขึ้นของ riboflavin โปรตีน อัตราส่วนที่สูงขึ้นของ riboflavin
โปรตีนถูกทำได้โดยใช้วิธีการภายนอกซึ่งส่งผลให้
ในความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ riboflavin ใน microbead ใน
การทดลองใช้วิธีการภายในอัตราส่วนเพียงสามารถเพิ่มขึ้น
ถึงจุดของการละลาย riboflavin สูงสุด เป็นผลให้
ความเข้มข้นสำเร็จสูงสุดของ riboflavin ใน
Microbeads เท่ากับสามารถในการละลายสูงสุดของ riboflavin ใน
การแก้ปัญหาการขึ้นรูป microbead เนื่องจากลักษณะของรูพรุน
Microbeads และรัศมีอุทกพลศาสตร์ขนาดเล็กของ riboflavin
โมเลกุลเทียบกับขนาดรูขุมขนเจลแพร่ออกมาจาก microbead
สามารถเกิดขึ้นได้ตามที่ได้รับรายงานในวรรณคดี (เฉิน & Subirade,
2006) ในทำนองเดียวกันการสูญเสียแพร่ถูกตั้งข้อสังเกตในการศึกษาครั้งนี้กับ
การสูญเสียเพิ่มขึ้นเป็นอัตราส่วนโดยมวลของ riboflavin โปรตีนเพิ่มขึ้น.
ในอัตราส่วน 1.05 เข้มข้นของ riboflavin ใน microbead
การแก้ปัญหาการขึ้นรูปเป็น 120 มิลลิกรัม / ลิตรอย่างไรก็ตามหลังจากเชื่อมขวางความเข้มข้น
ใน Microbeads เป็น 43.8 มิลลิกรัม / ลิตร ในอัตราส่วนที่ต่ำกว่า 0.08
เข้มข้น riboflavin ลดลงจาก 20 มิลลิกรัม / ลิตร microbead
การแก้ปัญหาการขึ้นรูปเป็น 5.1 มิลลิกรัม / ลิตร microbead นี้แสดงให้เห็น
ความสูญเสียมากของ riboflavin เกิดขึ้นระหว่างการเชื่อมขวางและ
ซักผ้า ในระหว่างการเชื่อมขวางการก่อเจลเกิดขึ้นครั้งแรกโดย
การมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ชอบน้ำ แต่ก็มีโอกาสที่ disulphide ต่อมา
สร้างพันธะมีบทบาทสำคัญในการรักษาเจ
โครงสร้าง (ไบรอันท์และ McClements 1998; Monahan, Mc เคลเมนท์และ
เยอรมัน, 1996) ถ้าออกฤทธิ์ทางชีวภาพที่สามารถแพร่กระจายผ่าน microbead
รูขุมขน, การสูญเสียมีแนวโน้มแพร่ตั้งแต่ Microbeads จำเป็นต้อง
ได้รับอนุญาตให้มีเวลาเพียงพอในการแก้ปัญหา CaCl2 เพื่อให้เชื่อมขวาง
และสร้างพันธะไดซัลไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Riboflavin ได้บรรจุการใช้ทั้งภายในและภายนอก
วิธี . สมดุลความเข้มข้นของ Riboflavin
ในไมโครบีดส์ จากทั้งสองวิธีเมื่อเทียบกับอัตราส่วนของ Riboflavin
กับโปรตีนในสารละลายจะแสดงในรูปที่ 1 ความเข้มข้นของ
Riboflavin ในไมโครบีดส์ จากทั้งสองวิธีเพิ่มอัตราส่วนของ Riboflavin ใน
เพิ่มโปรตีนสูงกว่าอัตราส่วนของ Riboflavin
ให้โปรตีนได้โดยใช้วิธีภายนอกซึ่งเป็นผล
สูงกว่าความเข้มข้นของ Riboflavin ใน microbead . ในการทดลองใช้วิธี
ภายในอัตราส่วนสามารถเพิ่มขึ้น
ถึงจุดของการละลาย Riboflavin สูงสุด เป็นผลให้ความเข้มข้นสูงสุดได้

Riboflavin ในไมโครบีดเท่ากับสูงสุดความสามารถในการละลายของ Riboflavin ใน
microbead สร้างโซลูชัน กําหนดลักษณะรูพรุนของ
ไมโครบีดส์ขนาดเล็กรัศมีและดัชนีของ Riboflavin
โมเลกุลที่สัมพันธ์กับเจลกระชับรูขุมขนขนาด กระจายออกมาจาก microbead
สามารถเกิดขึ้นได้เมื่อได้รับการรายงานในวรรณคดี ( เฉิน& subirade
, 2006 ) ในทํานองเดียวกันการสูญเสีย diffusional ที่พบในการศึกษานี้กับ
ขาดทุนเพิ่มขึ้นเป็น อัตราส่วนมวลของ Riboflavin ในโปรตีนเพิ่มขึ้น
อัตรา 1.05 ความเข้มข้นของ Riboflavin ใน microbead
สร้างโซลูชั่นคือ 120 มิลลิกรัมต่อลิตรอย่างไรก็ตามหลังจากทำปฏิกิริยา ความเข้มข้น
ในไมโครบีดส์อยู่ที่ 43.8 มิลลิกรัมต่อลิตรในสัดส่วนลดลง 0.08
การพร่ำพูดความเข้มข้นลดลงจาก 20 มิลลิกรัมต่อลิตร ใน microbead
เป็นโซลูชั่น 5.1 มิลลิกรัมต่อลิตรใน microbead . นี้แสดงให้เห็นถึงการสูญเสียมากของ Riboflavin
เกิดขึ้นระหว่างโมเลกุลและ
ซัก ในระหว่างการเชื่อม การเกิดเจลเกิดขึ้นเริ่มโดย
) ปฏิสัมพันธ์อย่างไรก็ตามมีแนวโน้มว่าตามมา =
พันธบัตรการมีบทบาทสำคัญในการรักษาโครงสร้างของเจล
( ไบรอัน& mcclements , 1998 ; โมนาแฮน , MC คลี&
, เยอรมัน , 1996 )ถ้าทางชีวภาพสามารถกระจายผ่าน microbead
รูขุมขน , การสูญเสีย diffusional มีโอกาส เนื่องจากไมโครบีดส์ต้อง
ได้รับอนุญาตเวลาเพียงพอในสารละลาย CaCl2 เพื่อให้ทำปฏิกิริยา
และการพัฒนา = . .