Finally, Wu Chen couldn’t take it a

Finally, Wu Chen couldn’t take it any more. After a moment’s hesitation, he hurried forward and said in lowered voice, “Grand… Grandmaster Meng…. Grandmaster Meng, sir, just what exactly is the relationship between you and Grandmaster Gu?”

Behind him, the eyes of the others began to shine. This was the same question all of them had been hesitating about the entire time.

Meng Hao didn’t pause for even a moment as he proceeded forward. Instead, he smiled.

“When I came to this place, I brought along a Wild Giant who happens to be addicted to meat. Feeding it was quite bothersome. Thankfully, I had an attendant in charge of taking care of the Wild Giant. He was none other than Gu La.” Having given this simple explanation, Meng Hao continued onward.

When Wu Chen heard the explanation, it resounded like thunderclaps in his ears. The others gasped, and they all looked at Meng Hao with expressions even more fanatical than before.

From what they could tell, the Wild Giant was a neo-demon, and a shocking one at that. But even more shocking was that Meng Hao had a rank 7 Dragoneer raising it for him!

All of this immediately turned into cloak of mystery that enveloped Meng Hao in their eyes.

As they neared the Crow Scout Tribe, Meng Hao turned back to look at Wu Chen and the others. With a smile, he said, “I don’t mind you all knowing about this matter, but please don’t spread the word to others.” Then he turned, transforming into a beam of light that shot off into the distance along with his neo-demon horde.

Wu Chen and the others clasped hands and bowed as he left. Each and every one decided in their hearts that since Grandmaster Meng did not wish the events which had occurred today to be spread about, they definitely wouldn’t mention them to anyone.

Wu Chen and the others watched him until he disappeared. All of them had indescribable feelings within them; what they had experienced today was something far beyond anything they had experienced in many years.

Sighing emotionally, they continued onward toward the Tribe. In contrast to the fanaticism of Wu Chen, Wu Ling was thoughtful as she walked silently through the Tribe. She had a dark, torn look on her face, as well as a bit of hesitation. However, after glancing back at Wu Chen, her eyes filled with determination that added a certain special beauty to her looks.

After night fell, Wu Ling’s figure turned into a beam of light that shot directly toward Meng Hao’s courtyard.

She arrived quickly, whereupon she stood outside beneath the moonlight, beautiful enough to make anyone’s heart pound.

Biting her lip, but eyes filled with determination, she stepped forward and then softly said, “Wu Ling requests an audience with Grandmaster Meng.”

Meng Hao sat cross-legged in the courtyard. His eyes opened, and he scanned the area. When he caught sight of Wu Ling, his brow furrowed. However, he didn’t refuse her. Without saying a word, he waved his hand, causing the courtyard door to open.

Wu Ling’s beautiful silhouette could be seen hurrying in.

She stood there nervously, and, seeing Meng Hao’s cold expression, quickly said, “Many thanks, for allowing Wu Ling to enter, Grandmaster Meng.”

Meng Hao looked at her, expressionless.

“Last time, when Wu Chen came to ask for your help, Wu Ling did not understand matters, and made many improper remarks. Grandmaster Meng, please don’t take offense….” She was starting to get even more nervous, and was now unconsciously gripping the corner of her garment. She lowered her head.

Meng Hao frowned.

She was now panting a little bit. Her mind felt as if it were in chaos. All the words she had prepared before coming here just wouldn’t come out. “… Regarding the matter today, please don’t worry, Grandmaster Meng. I will make sure they understand not to spread the word.”

“Why are you here?” barked Meng Hao coldly, cutting her off.

Wu Ling was now completely nervous. Meng Hao’s loud words caused her heart to tremble. Gritting her teeth, she looked up.

As she did, her right hand reached up and unfastened her outer garment. The garment immediately fell to the ground, revealing her yellowish-pink underclothing. Beneath the moonlight, her beautiful curves suddenly seemed to emanate a soul-stirring air of seduction.

Her face was pale, but her eyes were determined. She stood there beneath the moon, trembling slightly, but staring at Meng Hao with gritted teeth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้ายอู๋เฉินไม่สามารถใช้มันใด ๆ เพิ่มเติม หลังจากลังเลอยู่ครู่เขาก็รีบไปข้างหน้าและกล่าวว่าในเสียงลดลง "แกรนด์มาสเตอร์ ... เม้ง ... แกรนด์มาสเตอร์เม้งครับเพียงแค่สิ่งที่แน่นอนคือความสัมพันธ์ระหว่างคุณและแกรนด์มาสเตอร์ Gu หรือไม่ "

ด้านหลังของเขาสายตาของคนอื่นที่จะเริ่มต้นที่จะส่องแสง นี่เป็นคำถามเดียวกันทั้งหมดของพวกเขาได้รับการลังเลใจเกี่ยวกับตลอดเวลา.

เม้ง Hao ไม่หยุดแม้สักครู่ในขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า แต่เขายิ้ม.

"เมื่อฉันมาถึงสถานที่นี้ผมมาพร้อมยักษ์ป่าที่เกิดขึ้นจะติดอยู่กับเนื้อสัตว์ การให้อาหารมันก็น่ารำคาญมากทีเดียว โชคดีที่ผมมีผู้เข้าร่วมประชุมในค่าใช้จ่ายในการดูแลป่ายักษ์ เขาเป็นคนที่ไม่มีใครอื่นนอกจากลา Gu. "มีให้คำอธิบายง่ายๆนี้เม้งเฮาอย่างต่อเนื่องเป็นต้นไป.

เมื่ออู๋เฉินได้ยินคำอธิบายมันดังก้องเหมือนเสียงฟ้าผ่าในหูของเขา คนอื่น ๆ อ้าปากค้างและพวกเขาทั้งหมดมองไปที่เม้งเฮาที่มีการแสดงออกมากยิ่งคลั่งมากขึ้นกว่าก่อน.

จากสิ่งที่พวกเขาสามารถบอกป่ายักษ์เป็นนีโอปีศาจและหนึ่งที่น่าตกใจที่ว่า แต่ถึงแม้จะน่าตกใจมากขึ้นก็คือว่าเม้งเฮามียศ 7 Dragoneer ยกมันขึ้นสำหรับเขา!

ทั้งหมดนี้ทันทีกลายเป็นเสื้อคลุมของความลึกลับที่ห่อหุ้มเม้งเฮาในสายตาของพวกเขา.

ขณะที่พวกเขาใกล้อีกาลูกเสือเผ่าเม้งเฮาหันกลับไปดู อู๋เฉินและคนอื่น ๆ ด้วยรอยยิ้มที่เขากล่าวว่า "ผมไม่คิดว่าทุกท่านรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่โปรดอย่ากระจายคำกับคนอื่น ๆ ." จากนั้นเขาก็หันไปเปลี่ยนเป็นลำแสงที่ยิงออกไปไกลพร้อมกับที่ ฝูงชนของเขานีโอปีศาจ.

อู๋เฉินและคนอื่น ๆ พนมมือกราบลงขณะที่เขาออก ทุกคนตัดสินใจในหัวใจของพวกเขาว่าตั้งแต่มาสเตอร์เม้งไม่อยากเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นในวันนี้จะได้รับการแพร่กระจายเกี่ยวกับพวกเขาแน่นอนจะไม่พูดถึงพวกเขาให้กับทุกคน.

อู๋เฉินและคนอื่น ๆ ดูเขาจนกว่าเขาจะหายไป ทั้งหมดของพวกเขามีความรู้สึกสุดจะพรรณนาภายในพวกเขา; สิ่งที่พวกเขาเคยมีประสบการณ์ในวันนี้เป็นสิ่งที่ไกลเกินกว่าสิ่งที่พวกเขาเคยมีประสบการณ์ในหลายปีที่ผ่านมา.

ถอนหายใจอารมณ์เป็นต้นไปพวกเขายังคงมีต่อชนเผ่า ในทางตรงกันข้ามกับความคลั่งของอู๋เฉินวูหลิงเป็นความคิดขณะที่เธอเดินผ่านเงียบเผ่า เธอมีสีเข้มดูฉีกบนใบหน้าของเธอเช่นเดียวกับบิตของความลังเล อย่างไรก็ตามหลังจากวินาศภัยกลับมาที่อู๋เฉิดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่เพิ่มความงามที่พิเศษบางอย่างที่เธอดู.

หลังจากที่คืนลดลงตัวเลขวูหลิงกลายเป็นลำแสงที่ยิงตรงไปคอร์ทยาร์ดเม้ง Hao ของ.

เธอกลับมาได้อย่างรวดเร็วครั้นแล้ว เธอยืนอยู่นอกใต้แสงจันทร์ที่สวยงามพอที่จะทำให้ปอนด์หัวใจของทุกคน.

กัดริมฝีปากของเธอ แต่สายตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่เธอก้าวไปข้างหน้าและจากนั้นเบา ๆ กล่าวว่า "วูหลิงขอให้ผู้ชมกับมาสเตอร์เม้ง."

เม้งเฮานั่งไขว่ห้าง ในลาน ดวงตาของเขาเปิดและเขาสแกนพื้นที่ เมื่อเขาจับสายตาของวูหลิงคิ้วของเขาขมวด แต่เขาไม่ได้ปฏิเสธเธอ โดยไม่พูดอะไรสักคำเขาโบกมือก่อให้เกิดประตูลานจะเปิด.

เงาสวยงามวูหลิงอาจจะเห็นรีบใน.

เธอยืนอยู่ที่นั่นหงุดหงิดและเห็นการแสดงออกเย็นเม้งเฮาส์ได้อย่างรวดเร็วกล่าวว่า "ขอบคุณมากสำหรับการอนุญาตให้วู หลิงเพื่อป้อนมาสเตอร์เม้ง. "

เม้งเฮามองที่เธออารมณ์.

" ครั้งสุดท้ายเมื่ออู๋เฉินมาเพื่อขอความช่วยเหลือของคุณวูหลิงไม่เข้าใจเรื่องและทำข้อสังเกตที่ไม่เหมาะสมจำนวนมาก แกรนด์มาสเตอร์เม้งโปรดอย่าใช้ความผิด ... . "เธอก็เริ่มที่จะได้รับแม้แต่ประสาทมากขึ้นและตอนนี้ไม่รู้จับมุมของเสื้อผ้าของเธอ เธอก้มหน้าลง.

เม้งเฮาขมวดคิ้ว.

เธอเป็นคนที่ตอนนี้หอบนิด ๆ หน่อย ๆ ใจของเธอรู้สึกราวกับว่ามันเป็นในความสับสนวุ่นวาย ทุกคำที่เธอได้เตรียมไว้ก่อนที่จะมาที่นี่ก็จะไม่ออกมา " ... เกี่ยวกับเรื่องนี้ในวันนี้กรุณาไม่ต้องกังวลมาสเตอร์เม้ง เราจะทำให้แน่ใจว่าพวกเขาไม่เข้าใจในการกระจายคำ. "

" ทำไมคุณมาที่นี่? "เห่าเม้งเฮาเย็นชาตัดเธอออก.

วูหลิงตอนนี้ประสาทอย่างสมบูรณ์ คำพูดดังเม้งเฮาทำให้เกิดหัวใจของเธอสั่น gritting ฟันของเธอเธอเงยหน้าขึ้นมอง.

ขณะที่เธอทำมือข้างขวาของเธอถึงขึ้นและปลดเสื้อผ้าด้านนอกของเธอ เสื้อผ้าทันทีล้มลงกับพื้นเผยให้เห็นเสื้อกางเกงชั้นในสีเหลืองสีชมพูของเธอ ภายใต้แสงจันทร์เส้นโค้งที่สวยงามของเธอจู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะออกมาอากาศหวาดเสียวของการล่อลวง.

ใบหน้าของเธอซีด แต่ตาของเธอได้รับการพิจารณา เธอยืนอยู่ที่นั่นใต้ดวงจันทร์สั่นเล็กน้อย แต่จ้องมองที่เม้งเฮากับฟัน gritted