AbstractObjective: To evaluate the

Abstract
Objective: To evaluate the effects of tracheal suctioning (TS) on respiratory resistances in sedated critical care patients receiving mechanical ventilation (MV).

Setting: Surgical ICU of Bichat Hospital, Paris.

Patients and participants: Thirteen sedated critical care patients receiving MV for various conditions.

Measurements and results: Airway resistances (R1), airway and pulmonary resistances (R2), and intrinsic positive end-expiratory pressure (PEEPint) were measured according to the end-inspiratory and end-expiratory occlusion methods before and after TS. R1 and R2 increased by 49.1% and 46.3%, respectively, 0.5 min after TS (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์: เพื่อประเมินผลกระทบของการใส่ท่อดูดเสมหะ (TS) บนความต้านทานทางเดินหายใจในผู้ป่วยผ่อนคลายดูแลที่สำคัญที่ได้รับเครื่องช่วยหายใจ (MV)การตั้งค่า: ICU ผ่าตัดของโรงพยาบาล Bichat ปารีสผู้ป่วยและผู้เข้าร่วม: สิบสามเงียบสำคัญดูแลผู้ป่วยที่ได้รับ MV สำหรับเงื่อนไขต่าง ๆการวัดและผล: ความต้านทานทางเดินหายใจ (R1), ทางเดินหายใจ และปอดความต้านทาน (R2), intrinsic สิ้นอากาศแรงดันบวก (PEEPint) ถูกวัด และตามวิธีการ inspiratory สิ้นสุด และสุดท้ายอากาศอุดตันก่อน และ หลัง TS R1 และ R2 ที่เพิ่มขึ้น โดย 49.1% และ 46.3% ตามลำดับ 0.5 นาทีหลัง TS (p < 0.01) แต่กลับไปค่าพื้นฐานเวลา 1 นาทีโดยไม่เปลี่ยนแปลงใด ๆ หลังจากนั้น PEEPint ลดลงเรื่อย ๆ ต่อ TS ถึงระดับนัยสำคัญ (−13.3%) เวลา 10 นาที (p < 0.05) และเสมอลดลง 30 min(p<0.01) ผู้ป่วยเก้ารับ 500 µg ของดรีดมก่อนขั้นตอนอื่น suctioning R1 และ R2 ลดลง 11.5% และ 9.9% ตามลำดับ 20 นาทีหลังจากสูดดม (p < 0.05), แต่ R1 และ R2 เพิ่มเริ่มต้นต่อไปนี้ TS ไม่ได้แตกต่างกันระหว่างทั้งสองดูดเสมหะขั้นตอนบทสรุป: TS กระตุ้นตอบสนอง bronchoconstrictor ชั่วคราวเท่านั้น แต่หลังจากนั้น ลดความต้านทานทางเดินหายใจด้านล่าง presuctioning ค่า อย่างไรก็ตาม ลดต่อ TS PEEPint แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของกระแสอากาศ ปิดล้อมรับβ 2 พัฒนาในหลอดทดลองที่มีประสิทธิภาพไม่สามารถระงับการตอบสนองเกิด TS bronchoconstrictor

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินผลกระทบของหลอดลมดูด (TS) บนความต้านทานทางเดินหายใจในผ่อนคลายการดูแลผู้ป่วยที่สำคัญที่ได้รับเครื่องช่วยหายใจ (MV) ได้. การตั้งค่า:. ห้องไอซียูศัลยกรรมของโรงพยาบาล Bichat, ปารีสผู้ป่วยและผู้เข้าร่วม: สิบสามผ่อนคลายการดูแลผู้ป่วยที่สำคัญได้รับ MV เพลง เงื่อนไขต่างๆ. วัดและผล: ความต้านทาน Airway (R1) ทางเดินหายใจและปอดต้านทาน (R2) และความดันเป็นบวกภายในสิ้นหายใจ (PEEPint) วัดตามแบบ end-หายใจและสิ้นสุดการหายใจวิธีการบดเคี้ยวก่อนและหลัง TS R1 และ R2 เพิ่มขึ้น 49.1% และ 46.3% ตามลำดับ 0.5 นาทีหลังจาก TS (p <0.01) แต่กลับไปเป็นค่าพื้นฐานที่ 1 นาทีโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ หลังจากนั้น PEEPint ลดลงมีความก้าวหน้าต่อไปนี้ TS ไปถึงระดับที่มีนัยสำคัญ (-13.3%) 10 นาที (p <0.05) และได้รับการลดลงอย่างต่อเนื่องวันที่ 30 นาที (p <0.01) เก้าผู้ป่วยที่ได้รับ 500 ไมโครกรัมของ albuterol สูดดมก่อนขั้นตอนการดูดอีก R1 และ R2 ลดลง 11.5% และ 9.9% ตามลำดับ 20 นาทีเมื่อสูดดม (p <0.05) แต่ R1 และ R2 เริ่มต้นเพิ่มขึ้นต่อไปนี้ TS ไม่แตกต่างกันระหว่างสองขั้นตอนการดูดเสมหะ. สรุปผลการวิจัย: TS กระตุ้นเพียงการตอบสนอง bronchoconstrictor ชั่วคราว แต่หลังจากนั้นไม่ได้ลดความต้านทานทางเดินหายใจด้านล่างค่า presuctioning อย่างไรก็ตามการลดลงของ PEEPint TS ต่อไปนี้แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของการไหลหายใจ มีผลบังคับใช้β2-adrenergic รับการปิดล้อมล้มเหลวในการปราบปรามการตอบสนอง bronchoconstrictor TS-induced