The main objective of sustainable f

The main objective of sustainable forest management is to meet
the needs and aspirations of the current generation without
damaging future generations. Preventing local people from overutilizing
forests has proven unsuccessful in top-down type
governmental forest policies due to the difficulties of monitoring
and enforcement (see, e.g., Arnold,1991; Mather,1992). Thus, forest
management policies have shifted toward people-oriented management
and the provision of a continuous flow of multiple benefits.
This trend has been supported by scientists (see, e.g., Franklin,
1995; Malla, 1997). In this regard, forest management authorities
have placed the highest priority on participatory forest programs,
which encourage local communities to voluntarily get involved in
the management of forest resources to protect, manage, and
develop forests in a sustainable way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์หลักของการจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืนคือการตอบสนองความต้องการและแรงบันดาลใจของคนรุ่นปัจจุบันโดยไม่ต้องทำลายลูกหลานในอนาคต ป้องกันไม่ให้คนในท้องถิ่นจาก overutilizing ป่าได้พิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จในรูปแบบบนลงล่างนโยบายป่าไม้ของรัฐอันเนื่องมาจากความยากลำบากของการตรวจสอบและการบังคับใช้(ดูเช่นอาร์โนล 1991; ท้อง 1992) ดังนั้นป่านโยบายการจัดการได้เปลี่ยนไปสู่การบริหารจัดการคนที่มุ่งเน้น. และการไหลอย่างต่อเนื่องของผลประโยชน์หลายแนวโน้มนี้ได้รับการสนับสนุนจากนักวิทยาศาสตร์ (ดูเช่นแฟรงคลิน, 1995; Malla, 1997) ในเรื่องนี้หน่วยงานการจัดการป่าไม้ได้วางความสำคัญสูงสุดกับโปรแกรมป่ามีส่วนร่วมที่สนับสนุนให้ชุมชนท้องถิ่นที่จะสมัครใจจะมีส่วนร่วมในการจัดการทรัพยากรป่าไม้เพื่อป้องกันการจัดการและการพัฒนาป่าไม้อย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์หลักของการจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืน คือ การตอบสนองความต้องการและแรงบันดาลใจของ

รุ่นปัจจุบันโดยไม่ต้องทำลายอนาคตของลูกหลาน ป้องกันประชาชนจาก overutilizing
ป่าได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จในประเภทของนโยบายจากบนลงล่าง
ป่าเนื่องจากความยากลำบากของการตรวจสอบ
และการบังคับใช้ ( ดู เช่น อาร์โนลด์ , 1991 ; Mather , 1992 ) ดังนั้นป่า
นโยบายการจัดการ เลื่อนต่อการจัดการเชิงบุคคล และการให้การไหลอย่างต่อเนื่องของประโยชน์หลาย .
แนวโน้มนี้ได้รับการสนับสนุนโดยนักวิทยาศาสตร์ ( ดู เช่น แฟรงคลิน ,
1995 ; มัลละ , 1997 ) ในการนี้ เจ้าหน้าที่ป่าไม้
ได้วางความสำคัญสูงสุดในโปรแกรมป่าไม้แบบมีส่วนร่วม ซึ่งส่งเสริมให้ชุมชนท้องถิ่นที่จะสมัครใจ
กับ
การจัดการทรัพยากรป่าไม้เพื่อป้องกัน จัดการ และพัฒนาป่า
ในแบบยั่งยืน