Results and discussion3.1. Composit

Results and discussion
3.1. Compositional changes
Table 1 shows the water and solute mass fraction of fresh and treated samples, as well as water and mass loss and sugar gain and mass variation of calcium after the different treatments and the mass loss after storage. As expected, the higher the level of dehydration, the greater the solute solid gain and the more water and total mass lost. The weight losses were more remarkable in samples dehydrated at atmospheric pressure till 20 °Brix. Calcium did not have a significant effect on the moisture content nor on the level of solutes reached in the samples and, subsequently, it did not affect the water and solute mass variation. The effect of the vac- uum pulse was not very marked, although there was an observed tendency towards a reduction in the loss of water and total mass in the treatments carried out with vacuum pulse when compared with treatments performed at atmospheric pressure. This is ex- plained by the fact that strawberry has a very low porosity and, therefore, there is only a slight effect of impregnation on the mass fluxes during the osmotic process. As regards the variation in cal- cium mass, there was a significant increase of this ion in treat- ments with calcium, especially when treatment time was longer,
though the vacuum pulse did not have a significant effect on the amount of calcium in the samples. This seems to indicate that this ion mainly penetrates the sample by diffusion. In samples dehy- drated till 15 °Brix, there were no losses of calcium, whereas, when the level of dehydration was 20 °Brix, there was a remarkable de- crease of calcium concentration. This is in accordance with the pro- motion of solute loss which occurs with longer treatment times due to the decompartmentation of a higher number of cells. Regarding the influence of storage on the weight variation of sam- ples, the weight loss in dehydrated samples was, in general, higher than in fresh samples. Only those samples dehydrated till 20 °Brix and treated with calcium did not show significant differences of mass loss during storage, as compared with fresh. The ANOVA which was carried out considering °Brix of the samples, the appli- cation of vacuum pulse and the presence of calcium as factors, gave evidence of a noteworthy effect of the level of dehydration and of added calcium on the liquid phase retention in samples. However, vacuum pulse did not affect the loss of liquid undergone by the samples during storage. There was a smaller loss of liquid observed in samples with 20 °Brix than in those with 15 °Brix, probably due to the lower amount of liquid phase in the more dehydrated sam- ple. Furthermore, in this case, cellular transpiration will be more limited since there is a smaller proportion of a cell unaltered by the osmotic treatment and, therefore, less global cellular activity. It is remarkable that samples treated with calcium showed a con- siderably lower loss of liquid during storage, this effect being high- er in samples dehydrated till 20 °Brix, where the concentration of this ion was also higher. This demonstrates that calcium contrib- utes to the reinforcement of the cellular structure by increasing its capability to retain liquid during storage (Lee et al., 2003; Quiles et al., 2004; Saftner et al., 2003). The fact that samples with cal- cium lose less liquid supports the theory that liquid loss is basically caused by gravitational collapse, since calcium reinforces the struc- ture thereby leading to a more limited collapse, above all in treat- ments till 20 °Brix.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลและการสนทนา3.1. การเปลี่ยนแปลง compositionalตารางที่ 1 แสดงเศษส่วนมวลน้ำและตัวถูกละลายของตัวอย่างสด และบำบัด น้ำ และสูญหายจำนวนมากและน้ำตาลได้รับ และโดยรวมรูปแบบของแคลเซียมหลังการรักษาแตกต่างกันและการสูญเสียโดยรวมหลังจากเก็บ ตามที่คาดไว้ ระดับสูงของการคายน้ำ ยิ่งกำไรแข็งตัวมากกว่าน้ำ และมวลรวมหายไป การสูญเสียน้ำหนักได้โดดเด่นมากในตัวอย่างที่อบแห้งที่ความดันบรรยากาศจนถึง 20 ° Brix แคลเซียมไม่ได้มีผลสำคัญ ในชื้น หรือ ในระดับของ solutes ถึงในตัวอย่าง และ ต่อ มันไม่ได้มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงมวลน้ำและตัวถูกละลาย ผลของชีพจร vac ระบุวันไม่มากทำเครื่องหมายไว้ ถึงแม้ว่ามีแนวโน้มที่พบลดการสูญเสียน้ำและมวลรวมในการรักษาที่ดำเนินการ ด้วยสูญญากาศชีพจรเมื่อเทียบกับการรักษาที่ดำเนินการที่ความดันบรรยากาศ เป็นแฟนเก่า-plained ความจริงที่ว่า สตรอเบอร์รี่มี porosity ต่ำมาก และ ดังนั้น มีเพียงเล็กน้อยผลของการทำให้มีขึ้นบน fluxes มวลระหว่างการออสโมติก สำหรับความผันแปรในมวล cal cium มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของไอออนนี้ในการรักษา-ments มีแคลเซียม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลารักษาอีกต่อไปthough the vacuum pulse did not have a significant effect on the amount of calcium in the samples. This seems to indicate that this ion mainly penetrates the sample by diffusion. In samples dehy- drated till 15 °Brix, there were no losses of calcium, whereas, when the level of dehydration was 20 °Brix, there was a remarkable de- crease of calcium concentration. This is in accordance with the pro- motion of solute loss which occurs with longer treatment times due to the decompartmentation of a higher number of cells. Regarding the influence of storage on the weight variation of sam- ples, the weight loss in dehydrated samples was, in general, higher than in fresh samples. Only those samples dehydrated till 20 °Brix and treated with calcium did not show significant differences of mass loss during storage, as compared with fresh. The ANOVA which was carried out considering °Brix of the samples, the appli- cation of vacuum pulse and the presence of calcium as factors, gave evidence of a noteworthy effect of the level of dehydration and of added calcium on the liquid phase retention in samples. However, vacuum pulse did not affect the loss of liquid undergone by the samples during storage. There was a smaller loss of liquid observed in samples with 20 °Brix than in those with 15 °Brix, probably due to the lower amount of liquid phase in the more dehydrated sam- ple. Furthermore, in this case, cellular transpiration will be more limited since there is a smaller proportion of a cell unaltered by the osmotic treatment and, therefore, less global cellular activity. It is remarkable that samples treated with calcium showed a con- siderably lower loss of liquid during storage, this effect being high- er in samples dehydrated till 20 °Brix, where the concentration of this ion was also higher. This demonstrates that calcium contrib- utes to the reinforcement of the cellular structure by increasing its capability to retain liquid during storage (Lee et al., 2003; Quiles et al., 2004; Saftner et al., 2003). The fact that samples with cal- cium lose less liquid supports the theory that liquid loss is basically caused by gravitational collapse, since calcium reinforces the struc- ture thereby leading to a more limited collapse, above all in treat- ments till 20 °Brix.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และการอภิปรายผล
3.1 การเปลี่ยนแปลง compositional
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าน้ำและละลายส่วนมวลของกลุ่มตัวอย่างที่สดใหม่และได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับน้ำและการสูญเสียมวลและได้รับน้ำตาลและการเปลี่ยนแปลงมวลของแคลเซียมหลังจากการรักษาที่แตกต่างกันและการสูญเสียมวลหลังการเก็บรักษา เป็นที่คาดหวังที่สูงกว่าระดับของการขาดน้ำที่มากขึ้นกำไรของแข็งละลายและน้ำมากขึ้นและการสูญเสียมวลรวม การสูญเสียน้ำหนักได้น่าทึ่งมากในตัวอย่างแห้งที่ความดันบรรยากาศจนถึง 20 ° Brix แคลเซียมไม่ได้มีผลกระทบต่อปริมาณความชื้นไม่เกี่ยวกับระดับของสารถึงในตัวอย่างและต่อมาก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อน้ำและการเปลี่ยนแปลงตัวละลายมวล ผลของการเต้นของชีพจร vac- UUM ที่ได้รับไม่ได้ทำเครื่องหมายมากแม้จะมีแนวโน้มที่สังเกตต่อการลดการสูญเสียน้ำและมวลรวมในการรักษาดำเนินการกับการเต้นของชีพจรสูญญากาศเมื่อเทียบกับการรักษาดำเนินการที่ความดันบรรยากาศ นี้ plained อดีตจากข้อเท็จจริงที่ว่าสตรอเบอร์รี่มีความพรุนต่ำมากและจึงมีเพียงผลกระทบเล็กน้อยในการทำให้ฟลักซ์มวลในระหว่างกระบวนการออสโมติก ที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในมวล cal- cium มีการเพิ่มขึ้นอย่างมากของไอออนใน ments ลูออไรด์ที่มีแคลเซียมนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีเวลาในการรักษานาน,
แต่ชีพจรสูญญากาศไม่ได้มีผลกระทบต่อปริมาณของแคลเซียมในตัวอย่าง . นี้น่าจะแสดงให้เห็นว่าไอออนนี้ส่วนใหญ่แทรกซึมตัวอย่างโดยการแพร่ ในตัวอย่าง dehy- drated จนถึง 15 ° Brix มีการสูญเสียไม่แคลเซียมในขณะที่เมื่อระดับของการขาดน้ำได้ 20 ° Brix มีรอยพับ de- ที่โดดเด่นของความเข้มข้นของแคลเซียม ซึ่งเป็นไปตามที่มีการเคลื่อนไหวโปรของการสูญเสียตัวถูกละลายที่เกิดขึ้นกับเวลารักษาอีกต่อไปเนื่องจากการ decompartmentation ของจำนวนที่สูงขึ้นของเซลล์ เกี่ยวกับอิทธิพลของการจัดเก็บข้อมูลในรูปแบบที่น้ำหนักของ Ples sam- ที่การสูญเสียน้ำหนักในตัวอย่างแห้งได้โดยทั่วไปสูงกว่าในตัวอย่างสด เพียงตัวอย่างผู้ที่แห้งจนถึง 20 ° Brix และรับการรักษาด้วยแคลเซียมไม่ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของการสูญเสียมวลระหว่างการเก็บรักษาเมื่อเทียบกับความสดใหม่ ANOVA ซึ่งได้รับการดำเนินการพิจารณา° Brix ของกลุ่มตัวอย่างที่มีประจุบวกของปพลิเคชั่ชีพจรสูญญากาศและการปรากฏตัวของแคลเซียมเป็นปัจจัยให้หลักฐานของผลกระทบที่สำคัญของระดับของการขาดน้ำและแคลเซียมเพิ่มในการกักเก็บของเหลวในตัวอย่าง . แต่ชีพจรสูญญากาศไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการสูญเสียของของเหลวรับจากกลุ่มตัวอย่างระหว่างการเก็บรักษา มีการสูญเสียของของเหลวที่มีขนาดเล็กพบว่าในกลุ่มตัวอย่างที่มีเป็น 20 ° Brix กว่าในผู้ที่มี 15 ° Brix อาจเป็นเพราะจำนวนเงินที่ต่ำกว่าของของเหลวในเปิ้ล sam- แห้งมากขึ้น นอกจากนี้ในกรณีนี้การคายโทรศัพท์มือถือจะถูก จำกัด มากขึ้นเนื่องจากมีสัดส่วนที่เล็กลงของเซลล์โดยไม่เปลี่ยนแปลงการรักษาออสโมติกและมีโทรศัพท์มือถือทั่วโลกกิจกรรมน้อย มันน่าทึ่งที่กลุ่มตัวอย่างรับการรักษาด้วยแคลเซียมแสดงให้เห็นอย่างต่อ siderably การสูญเสียที่ลดลงของสภาพคล่องระหว่างการเก็บรักษาผลกระทบนี้เป็นเอ้อสูงในตัวอย่างแห้งจนถึง 20 ° Brix ที่ความเข้มข้นของไอออนนี้ก็ยังสูงขึ้น นี้แสดงให้เห็นว่าดินแคลเซียม contrib- การเสริมแรงของโครงสร้างของเซลล์โดยการเพิ่มความสามารถในการรักษาสภาพคล่องระหว่างการเก็บรักษา (Lee et al, 2003;.. Quiles et al, 2004;. Saftner, et al, 2003) ความจริงที่ว่ากลุ่มตัวอย่างที่มี cium cal- สูญเสียของเหลวน้อยสนับสนุนทฤษฎีว่าการสูญเสียของเหลวที่เกิดจากการล่มสลายโดยทั่วไปแรงโน้มถ่วงเนื่องจากแคลเซียมตอกย้ำ ture โครงสร้างจึงนำไปสู่การล่มสลาย จำกัด มากขึ้นดังกล่าวข้างต้นทั้งหมดใน ments ลูออไรด์จนถึง 20 ° Brix

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลและการอภิปราย
3.1 . ตารางที่ 1 แสดงการเปลี่ยนแปลง
ส่วนประกอบและโครงสร้างสัดส่วนมวลของน้ำตัวอย่างสด และปฏิบัติเช่นเดียวกับน้ำและสูญเสียมวลและได้รับน้ำตาลและมวลรูปแบบของแคลเซียม หลังจากการรักษาที่แตกต่างกันและมวลการสูญเสียหลังการเก็บรักษา เป็นไปตามคาด สูงกว่าระดับของการขาดน้ำ ยิ่งสารละลายของแข็งที่เพิ่มขึ้นและเพิ่มมวลน้ำทั้งหมดหายไปน้ำหนักขาดทุนที่โดดเด่นมากขึ้นในตัวอย่างน้ำที่ความดันบรรยากาศจนถึง 20 องศา Brix แคลเซียมไม่มีผลต่อความชื้น หรือในระดับของตัวถูกละลายในถึงตัวอย่าง และ ภายหลัง มันไม่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิน้ำและมวล . ผลของ Vac - ชีพจร uum ไม่ค่อยลงไว้แม้มีการตรวจสอบแนวโน้มต่อลดการสูญเสียน้ำและมวลรวมในการรักษาดำเนินการกับชีพจรสูญญากาศเมื่อเทียบกับการรักษาดำเนินการที่ความดันบรรยากาศ นี้คือ อดีต plained โดยความจริงที่ว่าสตรอเบอร์รี่มีความพรุนต่ำมาก ดังนั้นจึงมีเพียงเล็กน้อย ผลของการเคลือบบนมวลทั้งในระหว่างกระบวนการออสโมซิส .ส่วนการเปลี่ยนแปลงในแคล - มวล cium มีการเพิ่มขึ้นของไอออนนี้ในการรักษา - ments แคลเซียมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลาการรักษานาน
ถึงแม้ว่าสูญญากาศชีพจรไม่มีผลต่อปริมาณ แคลเซียม ในตัวอย่างที่ นี้น่าจะระบุว่ารายละเอียดนี้ส่วนใหญ่แทรกซึมกลุ่มตัวอย่างจากแพร่ ในตัวอย่าง dehy - drated จนถึง 15 องศาบริกซ์ ,ไม่มีการสูญเสียแคลเซียม และเมื่อระดับ dehydration คือ 20 องศาบริกซ์ มีรอยพับตาเดอ - ระดับความเข้มข้นของแคลเซียม . นี้จะสอดคล้องกับโปร - เคลื่อนไหวของตัวถูกละลายการสูญเสียที่เกิดกับยาวการรักษาครั้งเนื่องจากการ decompartmentation ของปริมาณเซลล์ เกี่ยวกับอิทธิพลของกระเป๋าในรูปแบบของแซม - ples น้ำหนัก ,การสูญเสียน้ำหนักในน้ำ จำนวน ทั่วไป สูงกว่าในตัวอย่างใหม่ ตัวอย่างเพียง 20 องศาบริกซ์และแห้งจนได้รับ แคลเซียม ไม่แสดงความแตกต่างของการสูญเสียมวลในช่วงกระเป๋าเทียบกับสด การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบซึ่งมีการพิจารณาองศาบริกซ์ของตัวอย่าง , ผู้เข้าชม - ไอออนบวกของชีพจรสูญญากาศและการปรากฏตัวของแคลเซียมเป็นองค์ประกอบให้หลักฐานของผลกระทบที่สำคัญของระดับของการขาดน้ำ และเพิ่มแคลเซียมในเฟสของเหลวในการเก็บตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม ชีพจรสูญญากาศไม่มีผลต่อการสูญเสียของของเหลวที่ได้รับโดยตัวอย่างในระหว่างการเก็บรักษา มีการสูญเสียขนาดเล็กของของเหลวที่พบในตัวอย่างกับ 20 องศาบริกซ์ มากกว่าในผู้ที่มี 15 องศาบริกซ์ ,อาจจะเนื่องจากการลดปริมาณของเฟสของเหลวในยิ่งแห้งแซม - เปิ้ล . นอกจากนี้ ในกรณีนี้เซลล์การคายน้ำจะ จำกัด มากขึ้นเนื่องจากมีสัดส่วนที่เล็กลงของเซลล์ที่ไม่เปลี่ยนแปลง โดยการรักษาปริมาณ ดังนั้นกิจกรรมโทรศัพท์มือถือทั่วโลกน้อยกว่า แต่เป็นที่น่าสังเกตว่าจำนวนที่ได้รับ แคลเซียม พบนักโทษ - siderably ลดการสูญเสียของของเหลวในระหว่างการเก็บนี้ผลเป็นสูง - เอ้อในตัวอย่างแห้งจนถึง 20 องศาบริกซ์ ที่ความเข้มข้นของไอออนนี้ยังสูงกว่า นี้แสดงให้เห็นว่า แคลเซียม - utes contrib เพื่อเสริมสร้างโครงสร้างของเซลล์โดยการเพิ่มความสามารถของของเหลวในระหว่างการเก็บรักษา ( ลี et al . , 2003 ; quiles et al . , 2004 ; saftner et al . , 2003 )ที่ว่าตัวอย่างกับแคล - cium สูญเสียของเหลวน้อยสนับสนุนทฤษฎีการสูญเสียของเหลวเป็นพื้นที่เกิดจากแรงโน้มถ่วง เนื่องจากแคลเซียมจะช่วยเสริมโครงสร้าง - ture จึงนำไปสู่การล่มสลาย จำกัด มากขึ้น เหนือสิ่งอื่นใดในการรักษา - ments จนถึง 20 องศา Brix