Antimicrobial resistance in S. suis

Antimicrobial resistance in S. suis
Antimicrobial resistance patterns
The emergence of resistance to macrolides and lincosamides
and the use of these antimicrobial agents in
animal husbandry were connected for the first time in
Denmark, where the prevalence of antimicrobial resistance
among S. suis isolates increased from 0 to 20% over
a 15-year period (Aarestrup et al., 1998). In contrast, no
resistance to macrolides or lincosamides was reported in
Sweden, where the use of antibiotics as growth promoters
had been banned since 1986 (Aarestrup et al., 1998). After
introduction of the macrolide tylosin into the Danish
swine industry in 1982, it became the most widely used
swine growth promoter in Denmark (Aarestrup, 1999).
The difference in bacterial resistance observed between
Danish and Swedish isolates suggests a link between
antibiotic resistance and antibiotic use and points to
selective pressure specific for the type of antibiotic used
and the bacterial species (Kolar et al., 2001). Resistance to
macrolides and lincosamides has also been observed
among S. suis isolates from other countries. In Quebec,
Canada, up to 91 and 82% of S. suis isolates were resistant
to clindamycin and erythromycin, respectively (Cantin
et al., 1992). Lower resistance rates were found in western
Canada: 40 and 27% of S. suis isolates were resistant to
clindamycin and erythromycin, respectively (Cantin et al.,
1992). In the USA, a retrospective study of 256 cases over
a four-year period (1985–1989) reported that 42 and 45%
of 65 serotype 2 isolates were resistant to clindamycin and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพใน S. suisรูปแบบความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพการเกิดขึ้นของความต้านทาน macrolides และ lincosamidesและการใช้ตัวแทนต้านจุลชีพเหล่านี้ในสัตว์เลี้ยงถูกเชื่อมต่อเป็นครั้งแรกในเดนมาร์ก ที่ความชุกของการดื้อยาต้านจุลชีพระหว่าง S. suis แยกเพิ่มจาก 0 เป็น 20% ผ่านระยะ 15 ปี (Aarestrup et al. 1998) ตรงกันข้าม ไม่ความต้านทานต่อ macrolides หรือ lincosamides รายงานในสวีเดน ซึ่งการใช้ยาปฏิชีวนะเป็นก่อการเจริญเติบโตได้ถูกห้ามตั้งแต่ 1986 (Aarestrup et al. 1998) หลังจากแนะนำ tylosin แมคโคไรด์เป็นชาวเดนมาร์กอุตสาหกรรมสุกรในปี 1982 กลายเป็นที่นิยมใช้เดนมาร์ก (Aarestrup, 1999) สุกรเจริญความแตกต่างในการต้านทานเชื้อแบคทีเรียพบว่า ระหว่างเดนมาร์ก และสวีเดนแยกแสดงให้เห็นการเชื่อมโยงระหว่างความต้านทานยาปฏิชีวนะ และใช้ยาปฏิชีวนะ และจุดเลือกแรงดันเฉพาะสำหรับชนิดของยาปฏิชีวนะที่ใช้และสายพันธุ์แบคทีเรีย (Kolar et al. 2001) ความต้านทานการmacrolides และ lincosamides ได้ยังถูกตรวจสอบระหว่าง S. suis แยกจากประเทศอื่น ๆ ในควิเบกแคนาดา 91 และ 82% ของ S. suis แยกถูกทนโรและร่าง ตามลำดับ (Cantinet al. 1992) ลดความต้านทานที่พบในตะวันตกแคนาดา: 40 และ 27% ของ S. suis แยกได้ทนต่อการโร และ ร่าง ตามลำดับ (Cantin et al.,1992) . ในสหรัฐอเมริกา การศึกษาย้อนหลังของ 256 กรณีผ่านระยะเวลา 4 ปี (1985 – 1989) รายงานว่า 42 และ 45%ของ 65 serotype แยก 2 ถูกทนต่อโร และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดื้อยาใน S. suis
รูปแบบการดื้อยา
เกิดขึ้นของความต้านทานต่อการ macrolides และ lincosamides
และการใช้ยาต้านจุลชีพเหล่านี้ใน
การเลี้ยงสัตว์ได้รับการเชื่อมต่อสำหรับการเป็นครั้งแรกใน
เดนมาร์กที่ความชุกของความต้านทานยาต้านจุลชีพ
ในหมู่ S. suis แยกเพิ่มขึ้นจาก 0 ถึง 20% ในช่วง
ระยะเวลา 15 ปี (Aarestrup et al., 1998) ในทางตรงกันข้ามไม่มี
ความต้านทานต่อการ macrolides หรือ lincosamides ถูกรายงานใน
สวีเดนที่ใช้ยาปฏิชีวนะเป็นส่งเสริมการเจริญเติบโต
ได้รับอนุญาตตั้งแต่ปี 1986 (Aarestrup et al., 1998) หลังจาก
การเปิดตัวของ Tylosin macrolide เข้าไปในเดนมาร์ก
อุตสาหกรรมสุกรในปี 1982 มันก็กลายเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย
ก่อการสุกรเจริญเติบโตในเดนมาร์ก (Aarestrup, 1999).
ความแตกต่างในการต่อต้านแบคทีเรียสังเกตระหว่าง
สายพันธุ์เดนมาร์กและสวีเดนที่แสดงให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่าง
ความต้านทานยาปฏิชีวนะและยาปฏิชีวนะ การใช้งานและชี้ไปที่
ความดันเลือกที่เฉพาะเจาะจงสำหรับประเภทของยาปฏิชีวนะที่ใช้
และชนิดของเชื้อแบคทีเรีย (Kolar et al., 2001) ความต้านทานต่อการ
macrolides และ lincosamides ยังได้รับการปฏิบัติ
ในหมู่ S. suis แยกจากประเทศอื่น ๆ ในควิเบก
ประเทศแคนาดาได้ถึง 91 และ 82% ของเอส suis พบแบคทีเรียที่สามารถทนต่อ
การ clindamycin และ erythromycin ตามลำดับ (Cantin
et al., 1992) อัตราค่าบริการที่ต่ำกว่าความต้านทานของเขาถูกพบในภาคตะวันตกของ
แคนาดา: 40 และ 27% ของเอส suis พบแบคทีเรียที่สามารถทนต่อการ
clindamycin และ erythromycin ตามลำดับ (. Cantin, et al,
1992) ในประเทศสหรัฐอเมริกามีการศึกษาย้อนหลัง 256 กรณีในช่วง
ระยะเวลาสี่ปี (1985-1989) รายงานว่า 42 และ 45%
จาก 65 serotype 2 พบแบคทีเรียที่ทนต่อการ clindamycin และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การดื้อต่อสารต้านจุลชีพในเกาหลีใต้ ซุยรูปแบบสามารถต้านจุลชีพการเกิดขึ้นของความต้านทานที่แมคโครไลด์ และลินโคซาไมด์และการใช้ยาต้านจุลชีพตัวแทนเหล่านี้การเลี้ยงสัตว์มีการเชื่อมต่อครั้งแรกในเดนมาร์กที่ความชุกของภาวะเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพระหว่าง S . ซุยแยกเพิ่มขึ้นจาก 0 ถึง 20 % มากกว่าระยะเวลา 15 ปี ( aarestrup et al . , 1998 ) ในทางตรงกันข้าม , ไม่ความต้านทานต่อแมคโครไลด์ หรือลินโคซาไมด์ถูกรายงานในสวีเดนที่ใช้ยาปฏิชีวนะเป็นโปรโมเตอร์การเจริญเติบโตถูกห้ามตั้งแต่ปี 1986 ( aarestrup et al . , 1998 ) หลังจากแนะนำยาฆ่าเชื้อแมคโครไลด์ไทโลซินในเดนมาร์กอุตสาหกรรมสุกรในปี 1982 มันเป็นส่วนใหญ่ใช้กันอย่างแพร่หลายส่งเสริมการเจริญเติบโตของสุกรในเดนมาร์ก ( aarestrup , 1999 )ความแตกต่างในการต้านทานแบคทีเรียได้ ระหว่างเดนมาร์กและสวีเดนแสดงให้เห็นการเชื่อมโยงระหว่างไอโซเลทความต้านทานยาปฏิชีวนะ และใช้ยาปฏิชีวนะ และจุดความดันเลือกเฉพาะสำหรับชนิดของยาปฏิชีวนะที่ใช้และชนิดของแบคทีเรีย ( โคเลอร์ et al . , 2001 ) ความต้านทานแมคโครไลด์ลินโคซาไมด์และยังถูกสังเกตระหว่าง S . ซุยสายพันธุ์จากประเทศอื่น ๆ ในควิเบกแคนาดาถึง 91 และ 82 % S . ซุยสายพันธุ์เป็นป้องกันเพื่อ clindamycin และ erythromycin ตามลำดับ ( แคนตินet al . , 1992 ) ต้านทานลดอัตราการพบในตะวันตกแคนาดา : 40 และ 27 % S . ซุยไอโซเลทป้องกันclindamycin และ erythromycin ตามลำดับ ( แคนติน et al . ,1992 ) ในประเทศสหรัฐอเมริกา , การศึกษาย้อนหลัง 256 คดีระยะเวลา 4 ปี ( พ.ศ. 2528 - พ.ศ. 2532 ) รายงานว่า 42 และ 45 %65 type 2 ไอโซเลทและทนต่อคลินดามัยซิน