This is not The 1975 to me. Everyth

This is not The 1975 to me. Everything they've done has been so viby. The thing that kills bands is trying to "reinvent yourself". I fell in love with the B&W version of The 1975. I grew up listening to the 80s. Phil Collins, Duran Duran, Richard Marx, Don Heneley. You don't need to try and be them. I love them for the styles they've pioneered. But I love you for the style you've pioneered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่ไม่ใช่ 1975 กับฉัน ทุกอย่างที่พวกเขาได้ทำแล้ววุ่นวายมาก สิ่งที่ฆ่าวงกำลัง "กลับเอง" ฉันตกรัก 1975 ในรุ่นขาวดำ ฉันโตขึ้นฟังราว Phil Collins, Duran Duran ริชาร์ด Marx ดอน Heneley คุณไม่จำเป็นต้องมีพวกเขา และพยายาม ฉันรักพวกเขาลักษณะพวกเขาได้เป็นผู้บุกเบิก แต่รักคุณในแบบที่คุณได้เป็นผู้บุกเบิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้ไม่ได้เป็น 1975 กับผม ทุกสิ่งที่พวกเขาได้ทำเพื่อให้ได้รับ Viby สิ่งที่ฆ่าวงดนตรีที่มีการพยายามที่จะ "บูรณาการตัวเอง" ฉันตกหลุมรักกับรุ่น B & W ของปี 1975 ผมเติบโตขึ้นมาฟัง 80 ฟิลคอลลิน Duran Duran, ริชาร์ดมาร์กซ์, ดอน Heneley คุณไม่จำเป็นต้องที่จะลองและเป็นพวกเขา ฉันรักพวกเขาสำหรับรูปแบบที่พวกเขาได้เป็นผู้บุกเบิก แต่ผมรักคุณสำหรับรูปแบบที่คุณได้เป็นหัวหอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี่ไม่ใช่ 1975 เพื่อฉัน ทุกสิ่งที่เขาทำให้ถูกวิไบ . สิ่งที่ฆ่าและพยายามที่จะ " เปลี่ยนแปลงตัวเอง " ฉันตกหลุมรักกับ B & W รุ่นของ 1975 . ฉันเติบโตขึ้นมาฟัง 80s ฟิล คอลลินส์ ดูแรน ดูแรน ริชาร์ด มาร์กซ์ ก็ heneley . คุณไม่ต้องลองและได้รับพวกเขา ฉันรักพวกเขาในลักษณะที่พวกเขาได้บุกเบิก . แต่ฉันชอบคุณสำหรับสไตล์ที่คุณได้สร้าง .