Table 1 shows the diagnostic criter

Table 1 shows the diagnostic criteria for acute-onset type 1 diabetes
mellitus (2012). As previously reported diagnostic criteria
for fulminant type 1 diabetes3, it was taken as the 2012 version
because of the possibility of revision. In order to establish the
diagnostic criteria for ‘typical acute-onset type 1 diabetes’,
which can be used easily by general practitioners and can be
adapted to long-standing patients, we selected the following
three conditions as criteria: (i) acute-onset type; (ii) the need
for continuous insulin therapy; and (iii) anti-islet autoantibody
status. Patients are diagnosed as having ‘acute-onset type 1 diabetes
mellitus (autoimmune)’ if they are positive for anti-islet
autoantibodies, whereas they are diagnosed simply as having
‘acute-onset type 1 diabetes mellitus’ if their endogenous insulin
secretion is exhausted without verifiable anti-islet autoantibodies.
However, reassessment is required after certain periods in
case the statuses of anti-islet autoantibodies and/or endogenous
insulin secretory capacity are unknown. Although patients are
diagnosed as having ‘acute-onset type 1 diabetes mellitus (idiopathic)’
if they are negative for autoantibodies to glutamic acid
decarboxylase (GADA), insulinoma-associated antigen 2 (IA-
2A), insulin (IAA) and zinc transporter-8 (ZnT8A) at the onset
of diabetes, this category was not included in the present diagnostic
criteria, because it is difficult to measure all of these autoantibodies
at the clinic. Based on the previous reports, the
prevalence of acute-onset type 1 diabetes (idiopathic) is estimated
to be

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 แสดงเกณฑ์การวินิจฉัยโรคชนิดเฉียบพลันเริ่ม 1หวาน (2012) เป็นเกณฑ์วินิจฉัยรายงานไปก่อนหน้านี้สำหรับชนิด fulminant 1 diabetes3 มันถูกนำมาเป็นเวอร์ชัน 2012เนื่องจากสามารถปรับปรุง เพื่อสร้างการเกณฑ์การวินิจฉัย "โรคทั่วไปเริ่มมีอาการเฉียบพลันชนิด 1'ซึ่งสามารถใช้ได้ โดยทั่วไปผู้ และสามารถปรับให้แก่ผู้ป่วยที่ยาวนาน เราเลือกต่อไปนี้เงื่อนไขที่สามเป็นเงื่อนไข: (i) เริ่มมีอาการเฉียบพลันชนิด (ii)ความต้องการสำหรับการรักษาด้วยอินซูลินอย่างต่อเนื่อง และ (iii) autoantibody ต่อต้านอิสเล็ทสถานะการ ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่ามี ' เริ่มมีอาการเฉียบพลันชนิดโรคเบาหวาน 1หวาน (ผิดปกติ)' ถ้าเป็นค่าบวกสำหรับการป้องกันเกาะ(เล็ก)autoantibodies ในขณะที่พวกเขาได้รับการวินิจฉัยเพียงว่ามี' เริ่มมีอาการเฉียบพลันพิมพ์ 1 เบาหวานของอินซูลินของ endogenousหลั่งจะหมดโดยไม่ต้องพิสูจน์ต่อต้านอิสเล็ท autoantibodiesอย่างไรก็ตาม reassessment คือต้องหลังจากช่วงเวลาในกรณีสถานะ ของ autoantibodies เล็ทป้องกัน หรือ endogenousกำลังการผลิต secretory อินซูลินจะไม่รู้จัก แม้ว่าผู้ป่วยการวินิจฉัยว่ามี 'เริ่มมีอาการเฉียบพลันชนิด 1 เบาหวาน (idiopathic)'ถ้าเป็นค่าลบสำหรับ autoantibodies กับกลูตาเมตdecarboxylase (GADA), สัมพันธ์ insulinoma ตรวจหา 2 (IA-2A), อินซูลิน (IAA) และสังกะสีขนส่ง-8 (ZnT8A) อย่างของโรคเบาหวาน ประเภทนี้ไม่รวมอยู่ในการวินิจฉัยปัจจุบันเงื่อนไข เนื่องจากเป็นการยากที่จะวัด autoantibodies เหล่านี้ทั้งหมดคลินิก ตามรายงานก่อนหน้านี้ การชุกของโรคเบาหวานชนิดเฉียบพลันเริ่ม 1 (idiopathic) คือประมาณเป็น < 10% ของผู้ป่วยเริ่มมีอาการเฉียบพลันชนิดโรคเบาหวาน 1ใน Japan4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าเกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับประเภทที่เริ่มมีอาการเฉียบพลัน 1 โรคเบาหวาน
เบาหวาน (2012) ตามที่ได้รายงานไปก่อนหน้านี้เกณฑ์การวินิจฉัย
สำหรับประเภทวายเฉียบพลัน 1 diabetes3 มันถูกนำมาเป็นรุ่น 2012
เนื่องจากเป็นไปได้ของการแก้ไข เพื่อสร้าง
เกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับ 'ชนิดเฉียบพลันที่เริ่มมีอาการทั่วไป 1 โรคเบาหวาน'
ซึ่งสามารถใช้งานได้ง่ายโดยผู้ปฏิบัติงานทั่วไปและสามารถนำ
ไปปรับใช้กับผู้ป่วยที่ยาวนานเราเลือกต่อไปนี้
สามเงื่อนไขเป็นเกณฑ์ (i) acute- ประเภทการโจมตี; (ii) ความจำเป็น
สำหรับการรักษาด้วยอินซูลินอย่างต่อเนื่อง และ (iii) autoantibody ต่อต้านเกาะ
สถานะ ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่ามีประเภทที่เริ่มมีอาการเฉียบพลัน 1 โรคเบาหวาน
เบาหวาน (autoimmune) 'ถ้าพวกเขาอยู่ในเชิงบวกสำหรับการป้องกันการเกาะ
autoantibodies ในขณะที่พวกเขาได้รับการวินิจฉัยว่ามีเพียง
'ชนิดเฉียบพลันที่เริ่มมีอาการโรคเบาหวาน 1' ถ้าอินซูลินภายนอกของพวกเขา
หลั่งหมด โดยไม่ต้อง autoantibodies ป้องกันเกาะที่ตรวจสอบได้.
แต่จะต้องประเมินหลังจากระยะเวลาที่แน่นอนใน
กรณีที่สถานะของ autoantibodies ป้องกันเกาะและ / หรือภายนอก
ความจุหลั่งอินซูลินไม่เป็นที่รู้จัก แม้ว่าผู้ป่วยจะได้
รับการวินิจฉัยว่ามี 'ชนิดเฉียบพลันที่เริ่มมีอาการโรคเบาหวาน 1 (ไม่ทราบสาเหตุ)
หากพวกเขาเป็นเชิงลบสำหรับ autoantibodies กรดกลูตามิก
decarboxylase (GADA) แอนติเจน insulinoma ที่เกี่ยวข้อง 2 (IA-
2A) อินซูลิน (IAA) และขนส่งสังกะสี -8 (ZnT8A) ที่เริ่มมีอาการ
ของโรคเบาหวานประเภทนี้ไม่ได้รวมอยู่ในการวินิจฉัยปัจจุบัน
เกณฑ์เพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะวัดทั้งหมดของ autoantibodies เหล่านี้
ที่คลินิก ตามรายงานก่อนหน้านี้
ความชุกของชนิดเฉียบพลันที่เริ่มมีอาการโรคเบาหวาน 1 (ไม่ทราบสาเหตุ) เป็นที่คาดกัน
ว่าจะเป็น <10% ของผู้ป่วยที่มีชนิดเฉียบพลันที่เริ่มมีอาการโรคเบาหวาน 1
ใน Japan4

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 1 แสดงเกณฑ์การวินิจฉัยเบาหวานชนิดที่ 1 เบาหวานมีอาการเฉียบพลัน
( 2012 ) ตามที่รายงานก่อนหน้านี้เกณฑ์วินิจฉัยภาวะ diabetes3
ประเภท 1 ก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นเวอร์ชั่น 2012
เพราะความเป็นไปได้ของการแก้ไข เพื่อสร้างเกณฑ์การวินิจฉัยทั่วไป
' เฉียบพลันชนิดการโจมตี 1 โรคเบาหวาน '
ซึ่งสามารถใช้งานได้ง่าย โดยแพทย์ทั่วไปและสามารถ
เหมาะกับผู้ป่วยที่ยาวนาน เราเลือกต่อไปนี้
3 ข้อเป็นเกณฑ์ : ( ฉัน ) ประเภทการโจมตีแบบเฉียบพลัน ( 2 ) ต้องการ
สำหรับการบำบัดด้วยอินซูลินอย่างต่อเนื่อง ; และ ( 3 ) ภาวะต่อต้านหนักหน่วง autoantibody

ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่ามี ' เฉียบพลันอาการโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เบาหวาน ( autoimmune )
' ถ้าพวกเขาเป็นบวกสำหรับจำรูญต่อต้านหนักหน่วง
ในขณะที่พวกเขาได้รับการวินิจฉัยแต่เพียงว่ามี
' เฉียบพลันอาการโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ' ถ้าพวกเขาพบการหลั่งอินซูลิน
หมดโดยไม่ได้ป้องกัน แก่งจำรูญ .
อย่างไรก็ตาม การประเมินจะต้องหลังจากระยะเวลาที่แน่นอนใน
กรณีสถานภาพของ anti แก่งจำรูญและ / หรือภายนอก
การหลั่งอินซูลิน ความจุที่ไม่รู้จัก แม้ว่าผู้ป่วยจะ
วินิจฉัยว่ามี ' เฉียบพลันอาการโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ( ไม่ทราบสาเหตุ ) '
ถ้าจะลบจำรูญกับกรดกลูตามิก
ดีคาร์บอกซิเลส ( NO ) นซูลินเกี่ยวข้องแอนติเจน 2 ( IA -
2A ) อินซูลิน ( IAA ) และสังกะสี transporter-8 ( znt8a ) ที่เริ่มมีอาการ
โรคเบาหวานประเภทนี้ไม่ได้ถูกรวมอยู่ใน ปัจจุบัน การวินิจฉัย
เกณฑ์เพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะวัดทั้งหมดของจำรูญเหล่านี้
ที่คลินิก ตามรายงานก่อนหน้านี้
ความชุกของเบาหวานชนิดที่ 1 เริ่มมีอาการเฉียบพลัน ( ไม่ทราบสาเหตุ ) คือประมาณ
เป็น < 10% ของผู้ป่วยเฉียบพลันอาการโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ใน japan4