Turning to food applications, Gray et al (1998), Malla et al (2007), and Gyles et al (2010), all use a COI approach to quantify the potential health cost savings from dietary changes.
เปิดโปรแกรมประยุกต์อาหาร Gray et al (1998), มัลลา et al (2007), และ Gyles et al (2010), ทั้งหมดใช้วิธี COI ประหยัดต้นทุนสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงอาหารการวัดปริมาณ
เปิดการใช้งานอาหาร, สีเทา, et al (1998), Malla, et al (2007) และ Gyles, et al (2010) ทั้งหมดใช้วิธีการที่จะหาจำนวน COI ประหยัดค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงการบริโภคอาหาร
เปิดโปรแกรมอาหาร , สีเทา et al ( 1998 ) มัลละ et al ( 2007 ) , และไจลึส et al ( 2010 ) ทั้งหมดใช้วิธีการวัดคงประหยัดต้นทุนสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงอาหาร