IntroductionHow well my friend Arth

Introduction
How well my friend Arthur Conan Doyle would tell this
story! How exciting and interesting he would make it.
I cannot do that. I am no writer. I have been a
doctor and a soldier. All I can do is make my report.
But who will read my words? What will the world be
like in 1976? Perhaps by then nobody will know the
names of Sherlock Holmes and Jack the Ripper.
Perhaps all Conan Doyle's wonderful stories will be
forgotten. There is so much to explain. I must ask my
reader to be patient!
I had known and worked with Sherlock Holmes for
almost four years when I first met Arthur Conan Doyle
- ACD I always called him. Like me, he was a doctor,
and we quickly became old friends. He told me
amusing stories of hospital life, and I raid him about
my life as an army doctor in Afghanistan.
I often talked to him about Sherlock Holmes. At that
time most people had never heard of him. Only the
police and some criminals knew what a great
detective he was. ACD seemed to enjoy my stories
very much. He was never too tired to hear 3.bout
another of Holmes's cases.
We met many times and enjoyed many good
dinners together before I realized that ACD had a
special interest in Holmes. He wanted to be a writer,
and had already enjoyed a little success. Now he
wanted to write about Holmes, using -Le facts of a
real case, but adding his own ideas to the story.
I found this an excellent idea. I was happy to think
that my dear friend would become famous.
I explained the plan to Holmes. He listened in silence,
his pipe in his hand. Then he said, 'Can he write, this
friend of yours? Can he tell a true story? Does he
understand the difference between facts and lies?'
'I think so,' I said. 'He has just begun to write, but
already he is becoming fashionable.'
'Fashionable!' Holmes said coldly. 'How can it interest
me that he is fashionable? Can a fashionable writer
have a serious interest in the facts of one of my
cases?'
I could not reply. Holmes sat silently, looking into the
fire. At last he said, 'Well, he may try. Let him do what
he can. You may send him your notes on the Hope
case, Watson.'
I wrote to ACD the next day, and he began work on
the story.
He called it A Study in Scarlet. When it appeared in
the shops, I hurried out to buy it, and then sat for
hours in a park reading it. The story was excellent -
fast -moving, exciting and clever. I ran back to Baker
Street. I could not wait to give the book to Holmes.
He looked up quickly as I entered the room.
'You're late, Watson,' he said. 'Were you ashamed to
come here with that book in your hand?'
'Ashamed, Holmes?' I cried. 'No! ACD has done well. I
see you have read it. Why don't you like it?'
I was soon sorry that I had spoken.
'Like it? It is rubbish, wild and fantastic rubbish. He has
been careless with the facts, added all kinds of
unnecessary lies, and made the most stupid
mistakes.'
'But Holmes ... ' 'I wonder what kind of doctor he is. I
am sorry for his patients. I would not be surprised to
hear that he had cut off a man's leg because the
man had a stomach ache. He is clearly not
interested in facts.'
'Holmes,' I said as calmly as I could, 'a writer does not
just report facts. He must make sure that the story is
interesting to read. I am sure you understand that.'
Holmes smiled at me sweetly.
'My dear fellow,' he said. 'I forget. You know all about
fine writing. How stupid of me to worry about a few
careless mistakes! But your friend Mr Doyle has shown
that he does not understand how important my work
is. He thinks that the criminals I fight against are
stupid, miserable little beings. They are not. I fight
against evil itself. He has failed to understand that.
The book is worthless. Away with it, and with your
friend the writer!'
I wondered what to say to ACD, but there was no
need to worry. A Study in Scarlet was not a success,
and he began to write about other things. Several
years later he decided to write about Holmes again,
but at that time 1 had other things to think about. I
had fallen in love with Miss Mary Morstan. When she
agreed to become my wife, I hurried to tell Holmes. I
was full of happiness.
I can still hear the cold surprise in his voice as he said,
'I cannot pretend to be happy about this.'
This hurt me terribly, but I tried to laugh.
'Well, Holmes,' I said, 'I hope you won't be too lonely
when
I go home to my wife.'
A shadow passed over his face.
'Oh no, Watson,' he said. 'I still have my cocainebottle.'
Was he asking me for help? Was it still
possible, then, to save him? Perhaps. In my heart I
know only that my dear friend needed me, and that I
failed him.

Introduction
How well my friend Arthur Conan Doyle would tell this
story! How exciting and interesting he would make it.
I cannot do that. I am no writer. I have been a
doctor and a soldier. All I can do is make my report.
But who will read my words? What will the world be
like in 1976? Perhaps by then nobody will know the
names of Sherlock Holmes and Jack the Ripper.
Perhaps all Conan Doyle's wonderful stories will be
forgotten. There is so much to explain. I must ask my
reader to be patient!
I had known and worked with Sherlock Holmes for
almost four years when I first met Arthur Conan Doyle
- ACD I always called him. Like me, he was a doctor,
and we quickly became old friends. He told me
amusing stories of hospital life, and I raid him about
my life as an army doctor in Afghanistan.
I often talked to him about Sherlock Holmes. At that
time most people had never heard of him. Only the
police and some criminals knew what a great
detective he was. ACD seemed to enjoy my stories
very much. He was never too tired to hear 3.bout
another of Holmes's cases.
We met many times and enjoyed many good
dinners together before I realized that ACD had a
special interest in Holmes. He wanted to be a writer,
and had already enjoyed a little success. Now he
wanted to write about Holmes, using -Le facts of a
real case, but adding his own ideas to the story.
I found this an excellent idea. I was happy to think
that my dear friend would become famous.
I explained the plan to Holmes. He listened in silence,
his pipe in his hand. Then he said, 'Can he write, this
friend of yours? Can he tell a true story? Does he
understand the difference between facts and lies?'
'I think so,' I said. 'He has just begun to write, but
already he is becoming fashionable.'
'Fashionable!' Holmes said coldly. 'How can it interest
me that he is fashionable? Can a fashionable writer
have a serious interest in the facts of one of my
cases?'
I could not reply. Holmes sat silently, looking into the
fire. At last he said, 'Well, he may try. Let him do what
he can. You may send him your notes on the Hope
case, Watson.'
I wrote to ACD the next day, and he began work on
the story. 
He called it A Study in Scarlet. When it appeared in
the shops, I hurried out to buy it, and then sat for
hours in a park reading it. The story was excellent -
fast -moving, exciting and clever. I ran back to Baker
Street. I could not wait to give the book to Holmes.
He looked up quickly as I entered the room.
'You're late, Watson,' he said. 'Were you ashamed to
come here with that book in your hand?'
'Ashamed, Holmes?' I cried. 'No! ACD has done well. I
see you have read it. Why don't you like it?'
I was soon sorry that I had spoken.
'Like it? It is rubbish, wild and fantastic rubbish. He has
been careless with the facts, added all kinds of
unnecessary lies, and made the most stupid
mistakes.'
'But Holmes ... ' 'I wonder what kind of doctor he is. I
am sorry for his patients. I would not be surprised to
hear that he had cut off a man's leg because the
man had a stomach ache. He is clearly not
interested in facts.'
'Holmes,' I said as calmly as I could, 'a writer does not
just report facts. He must make sure that the story is
interesting to read. I am sure you understand that.'
Holmes smiled at me sweetly.
'My dear fellow,' he said. 'I forget. You know all about
fine writing. How stupid of me to worry about a few
careless mistakes! But your friend Mr Doyle has shown
that he does not understand how important my work
is. He thinks that the criminals I fight against are
stupid, miserable little beings. They are not. I fight
against evil itself. He has failed to understand that.
The book is worthless. Away with it, and with your
friend the writer!'
I wondered what to say to ACD, but there was no
need to worry. A Study in Scarlet was not a success,
and he began to write about other things. Several
years later he decided to write about Holmes again,
but at that time 1 had other things to think about. I
had fallen in love with Miss Mary Morstan. When she
agreed to become my wife, I hurried to tell Holmes. I
was full of happiness.
I can still hear the cold surprise in his voice as he said,
'I cannot pretend to be happy about this.'
This hurt me terribly, but I tried to laugh.
'Well, Holmes,' I said, 'I hope you won't be too lonely
when
I go home to my wife.'
A shadow passed over his face.
'Oh no, Watson,' he said. 'I still have my cocainebottle.'
Was he asking me for help? Was it still
possible, then, to save him? Perhaps. In my heart I
know only that my dear friend needed me, and that I
failed him.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

แนะนำวิธีที่ดีเพื่อนอาร์เธอร์โคนันดอยล์จะบอกนี้เรื่อง วิธีการที่น่าตื่นเต้น และน่าสนใจเขาจะทำให้มันฉันทำไม่ ผมเขียนไม่ ฉันได้รับการแพทย์และทหาร ทำรายงานทั้งหมดสามารถทำได้แต่ที่จะอ่านคำพูดของฉัน โลกจะอะไรต้องใน 1976 บางทีแล้ว ไม่มีใครจะรู้ว่าการชื่อของโฮลมส์และแจ็คเดอะริปเปอร์บางทีจะเป็นเรื่องดีทั้งหมดโคนันดอยล์ลืม มีมากที่จะอธิบาย ขอของฉันอ่านอดผมรู้จัก และทำงานกับโฮลมส์สำหรับเกือบสี่ปีเมื่อฉันแรกพบอาร์เธอร์โคนันดอยล์-ACD ผมมักจะเรียกเขา เช่นฉัน เขาเป็นแพทย์และเราได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นเพื่อนเก่า เขาบอกฉันสนุกเรื่องราวของโรงพยาบาล และฉันจะบุกเขาเกี่ยวกับชีวิตของฉันเป็นการแพทย์ทหารในอัฟกานิสถานผมมักจะคุยกับเขาเกี่ยวกับเชอร์ล็อกโฮล์มส์ ที่ที่เวลาที่คนส่วนใหญ่ก็ไม่เคยได้ยินเขา เฉพาะตำรวจและอาชญากรบางคนรู้ว่าอะไรดีนักสืบเขา ทำงานที่ดูเหมือนจะ สนุกกับเรื่องราวของฉันมาก ๆ เขาก็ไม่เคยเหนื่อยเกินไปที่จะแข่งขัน 3.การได้ยินอีกกรณีของโฮล์มส์เราพบกันหลายครั้ง และบริการดีมากโดดก็รู้ว่า ACD มีอาหารค่ำแบบดอกเบี้ยพิเศษในโฮล์มส์ เขาอยากจะเป็นนักเขียนและมีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ประสบความสำเร็จแล้ว ตอนนี้เขาอยากจะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์ ใช้ - เลอข้อเท็จจริงของการคดี แต่เพิ่มความคิดของเขาเองเรื่องราวพบนี้มีความคิดที่ยอดเยี่ยม ผมมีความสุขในการคิดว่า เพื่อนรักจะกลายเป็นมีชื่อเสียงดิฉันได้อธิบายแผนให้โฮล์มส์ เขาฟังในความเงียบท่อของเขาในมือของเขา เขากล่าว ว่า, ' สามารถเขียน นี้เพื่อนของคุณ เขาสามารถบอกเรื่องจริง ไม่เขาเข้าใจความแตกต่างระหว่างข้อเท็จจริงและโกหก?''ผมนะ กล่าว ' เขาได้เพิ่งเริ่มต้นการเขียน แต่แล้วเขาจะกลายเป็นแฟชั่น ''แฟชั่น' โฮล์มส์กล่าวว่า จ้างงาน ' วิธีมันจะสนใจฉันว่า เขาเป็นแฟชั่น สามารถเป็นนักเขียนที่ทันสมัยมีผลประโยชน์อย่างรุนแรงในข้อเท็จจริงหนึ่งของฉันกรณี?'ฉันไม่สามารถตอบกลับ โฮล์มส์นั่งเงียบ ๆ มองไปไฟ ในที่สุด เขากล่าวว่า, ' ดี เขาอาจลอง ปล่อยให้เขาทำอะไรเขาสามารถทำ คุณอาจส่งบันทึกย่อของคุณในความหวังกรณี Watson .'ผมเขียนไปทำงานในวันถัดไป และเขาเริ่มทำงานบนเรื่องราว เขาเรียกว่ามันศึกษา A ในสีแดง เมื่อปรากฏในร้านค้า ผมรีบซื้อมัน และจากนั้น นั่งชั่วโมงในสวนอ่านมัน เรื่องราวดี - มากรวดเร็ว - ย้าย ตื่นเต้น และฉลาด ผมวิ่งกลับไปเบถนน ฉันไม่สามารถรอที่จะให้หนังสือให้โฮล์มส์เขามองขึ้นได้อย่างรวดเร็ว ตามที่ได้ใส่ห้อง'คุณสาย Watson เขากล่าวว่า ' ถูกคุณละอายที่จะมาที่หนังสือในมือของคุณ?'' ละอายใจ โฮล์มส์?' ฉันร้องไห้ ' ไม่มี ทำงานทำได้ดี ผมดูคุณได้อ่าน ทำไมคุณไม่ชอบมันหรือไม่ 'ได้เร็ว ๆ นี้ขออภัยที่ฉันได้พูด' ชอบมัน มันเป็นขยะ ขยะป่า และยอดเยี่ยม เขามีการประมาทกับข้อเท็จจริง เพิ่มทุกประเภทของไม่จำเป็นอยู่ และโง่ที่สุดความผิดพลาด '' แต่โฮล์มส์... ' ' ผมสงสัยว่า เขาเป็นอะไรของแพทย์ ผมน.ขออภัยสำหรับผู้ป่วยของเขา ผมจะไม่ประหลาดใจที่ได้ยินว่า เขาได้ตัดขาของมนุษย์เพราะการคนมีอาการปวดท้อง เขาไม่ชัดเจนสนใจในข้อเท็จจริง ''โฮล์มส์ ผมบอกว่า ใจเย็นเหมือนอย่างที่ฉันทำ, ' เป็นนักเขียนไม่ได้เพียงรายงานข้อเท็จจริง เขาต้องแน่ใจว่า เรื่องราวเป็นน่าสนใจในการอ่าน ผมแน่ใจว่า คุณเข้าใจว่าการ 'โฮล์มส์ยิ้มที่ฉันหวาน'ฉันรักเพื่อน เขากล่าวว่า ' ลืม คุณรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับเขียน เวรของฉันกังวลเกี่ยวกับกี่ความผิดพลาดประมาท แต่เพื่อนนายดอยล์ได้แสดงที่เขาไม่เข้าใจความสำคัญงานของฉันได้ เขาคิดว่า ผมต่อสู้กับอาชญากรสิ่งมีชีวิตน้อยโง่ ความสุข พวกเขาไม่ได้ ฉันต่อสู้กับความชั่วร้ายตัวเอง เขาไม่สามารถเข้าใจหนังสือเล่มนี้เป็นสามหาว กับมัน และเก็บของคุณเพื่อนผู้เขียน!'ผมสงสัยว่า จะพูดกับ ACD แต่มีไม่มีจำเป็นต้องกังวล แรงพยาบาทไม่ประสบความสำเร็จและเขาเริ่มที่จะเขียนเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ หลายปีต่อมาเขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์อีกแต่ที่ 1 มีสิ่งอื่น ๆ ที่จะคิดเกี่ยวกับ ผมได้ตกหลุมรักกับนางสาวแมรี่ Morstan เมื่อเธอยอมรับที่จะเป็น ภรรยาของฉัน ฉันรีบบอกโฮล์มส์ ผมเต็มความสุขได้ฉันยังคงได้ยินแปลกใจเย็นในเสียงของเขาเขากล่าว'ฉันไม่หลอกว่าจะมีความสุขเรื่องนี้'นี้ทำให้ฉันเจ็บชะมัด แต่ฉันพยายามหัวเราะ'ดี ล็อกเกอร์ กล่าว, ' ฉันหวังว่า คุณจะไม่เหงาเกินไปเมื่อไปบ้านภรรยาของฉัน.'เงาผ่านใบหน้าของเขา' โอ้ ไม่ Watson เขากล่าวว่า 'ฉันยังมี cocainebottle ของฉัน'คือเขาขอให้ฉันช่วยเหลือ มันยังไป แล้ว บันทึกเขา บางที ในใจฉันรู้ว่า เพื่อนรักต้องการฉัน และที่ฉันเท่านั้นไม่สามารถทำ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแนะนำ
วิธีที่ดีที่เพื่อนของฉันอาร์เธอร์โคนันดอยล์จะบอกนี้
เรื่อง! วิธีที่น่าตื่นเต้นและน่าสนใจว่าเขาจะทำให้มัน
ฉันไม่สามารถทำได้. ผมไม่มีนักเขียน ฉันได้รับ
แพทย์และทหาร ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือการทำรายงานของฉัน
แต่ผู้ที่จะอ่านคำของฉันได้อย่างไร สิ่งที่โลกจะเป็น
เช่นในปี 1976? บางทีตอนนั้นไม่มีใครจะรู้ว่า
ชื่อของ Sherlock Holmes และแจ็คเดอะริปเปอร์
บางทีโคนันดอยล์เรื่องราวที่ยอดเยี่ยมจะได้รับการ
ลืม มีมากที่จะอธิบาย ฉันต้องถามฉัน
อ่านจะเป็นผู้ป่วย!
ฉันได้รู้จักและทำงานร่วมกับ Sherlock Holmes สำหรับ
เกือบสี่ปีที่ผ่านมาเมื่อผมได้พบกับอาร์เธอร์โคนันดอยล์เป็นครั้งแรก
- ACD ฉันมักจะเรียกเขาว่า เหมือนผมเขาเป็นแพทย์
และเราอย่างรวดเร็วกลายเป็นเพื่อนเก่า เขาบอกผมว่า
สนุกเรื่องราวของชีวิตที่โรงพยาบาลและฉันโจมตีเขาเกี่ยวกับ
ชีวิตของฉันเป็นแพทย์กองทัพในอัฟกานิสถาน
ผมมักจะพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับ Sherlock Holmes ที่ว่า
เวลาที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินจากเขา เฉพาะ
ตำรวจและอาชญากรบางรู้ว่าสิ่งที่ดี
นักสืบเขาเป็น ACD ดูเหมือนจะสนุกกับเรื่องราวของฉัน
มาก เขาไม่เคยเหนื่อยเกินไปที่จะได้ยิน 3.bout
อื่นในกรณีที่โฮล์มส์
เราพบกันหลายครั้งและมีความสุขดีมาก
อาหารเย็นด้วยกันก่อนที่ฉันตระหนักว่า ACD มี
ความสนใจเป็นพิเศษในโฮล์มส์ เขาอยากจะเป็นนักเขียน
และมีความสุขอยู่แล้วประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้เขา
อยากจะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์โดยใช้ข้อเท็จจริงเลอของ
กรณีจริง แต่เพิ่มความคิดของตัวเองกับเรื่อง
ฉันพบความคิดที่ดี ฉันมีความสุขที่จะคิด
ว่าเพื่อนรักของฉันจะกลายเป็นที่มีชื่อเสียง
ผมอธิบายแผนการโฮล์มส์ เขาฟังในความเงียบ
ท่อของเขาในมือของเขา จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "เขาสามารถเขียนนี้
เพื่อนของคุณ? เขาสามารถบอกเล่าเรื่องราวที่เป็นจริง? เขาไม่
เข้าใจความแตกต่างระหว่างข้อเท็จจริงและโกหก?
'ฉันคิดอย่างนั้น' ผมบอกว่า 'เขาได้เพิ่งเริ่มต้นที่จะเขียน แต่
แล้วเขาจะกลายเป็นแฟชั่น.
'แฟชั่น! โฮล์มส์กล่าวว่าอย่างเย็นชา 'วิธีที่จะสามารถสนใจ
ผมว่าเขาเป็นแฟชั่น? นักเขียนที่ทันสมัยสามารถ
มีความสนใจอย่างจริงจังในข้อเท็จจริงของหนึ่งในของฉัน
กรณี?
ฉันไม่สามารถตอบกลับ โฮล์มส์นั่งเงียบ ๆ มองเข้าไปใน
ไฟ ที่สุดท้ายที่เขากล่าวว่า 'ดีเขาอาจจะลอง ปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่
เขาสามารถทำได้ คุณอาจจะส่งเขาบันทึกของคุณหวัง
กรณีวัตสัน.
ผมเขียนถึง ACD ในวันถัดไปและเขาก็เริ่มทำงานใน
เรื่องนี้
เขาเรียกมันว่าแรงพยาบาท เมื่อมันปรากฏอยู่ใน
ร้านค้าผมรีบออกไปซื้อมันแล้วนั่ง
ชั่วโมงในสวนสาธารณะอ่านมัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม -
-moving รวดเร็วและฉลาดที่น่าตื่นเต้น ฉันวิ่งกลับไปที่เบเกอร์
สตรีท ฉันไม่สามารถรอที่จะให้หนังสือไปยังโฮล์มส์
เขามองขึ้นอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่ฉันเข้ามาในห้อง
'คุณสายวัตสัน' เขากล่าวว่า ถูกคุณละอายใจที่จะ
มาที่นี่ด้วยการอ่านหนังสือที่อยู่ในมือของคุณหรือไม่ '
'ละอายใจโฮล์มส์' ฉันร้องไห้. 'ไม่! ACD ได้ทำดี ผม
เห็นคุณได้อ่านมัน ทำไมคุณไม่ชอบมัน?
ฉันไม่ช้าก็ขอโทษที่ฉันเคยพูด
'ชอบมัน? มันเป็นขยะป่าและขยะที่ยอดเยี่ยม เขาได้
รับการประมาทกับข้อเท็จจริงเพิ่มทุกชนิดของ
การโกหกที่ไม่จำเป็นและทำให้โง่ที่สุด
ความผิดพลาด.
แต่โฮล์มส์ ... '' ผมสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของหมอเขาเป็น ฉัน
ขอโทษสำหรับผู้ป่วยของเขา ผมจะไม่แปลกใจที่
ได้ยินว่าเขาได้ตัดขาของผู้ชายคนหนึ่งเพราะ
คนที่มีอาการปวดท้อง เขาเป็นอย่างชัดเจนไม่
สนใจในข้อเท็จจริง.
'โฮล์มส์' ผมบอกว่าเป็นอย่างใจเย็นเท่าที่จะทำได้ 'นักเขียนไม่ได้
เป็นเพียงแค่รายงานข้อเท็จจริง เขาจะต้องให้แน่ใจว่าเป็นเรื่องที่
น่าสนใจที่จะอ่าน ผมแน่ใจว่าคุณเข้าใจว่า.
โฮล์มส์ยิ้มให้ฉันหวาน
'เพื่อนรักของฉัน "เขากล่าวว่า 'ฉันลืม. คุณรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับการ
เขียนที่ดี วิธีการโง่ของผมที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับไม่กี่
ข้อผิดพลาดประมาท! แต่เพื่อนของคุณนายดอยล์ได้แสดงให้เห็น
ว่าเขาไม่เข้าใจวิธีการที่สำคัญการทำงานของฉัน
คือ เขาคิดว่าอาชญากรที่ผมต่อสู้กับเป็น
โง่สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าสังเวช พวกเขาจะไม่. ฉันต่อสู้
กับความชั่วร้ายของตัวเอง เขาล้มเหลวที่จะเข้าใจว่า
หนังสือเล่มนี้จะไร้ค่า ไปกับมันและกับ
เพื่อนนักเขียน!
ฉันสงสัยว่าสิ่งที่จะพูดกับ ACD แต่ก็ไม่มี
ความจำเป็นที่จะต้องกังวล แรงพยาบาทก็ไม่ประสบความสำเร็จ
และเขาก็เริ่มจะเขียนเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ หลาย
ปีต่อมาเขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์อีกครั้ง
แต่ในเวลาที่ 1 มีสิ่งอื่น ๆ ที่จะคิดเกี่ยวกับ ฉัน
เคยตกหลุมรักกับนางสาวแมรี่ Morstan เมื่อเธอ
ตกลงที่จะกลายเป็นภรรยาของฉันฉันรีบไปบอกโฮล์มส์ ฉัน
ก็เต็มไปด้วยความสุข
ฉันยังคงสามารถได้ยินเสียงแปลกใจที่หนาวเย็นในเสียงของเขาในขณะที่เขากล่าวว่า
"ผมไม่สามารถหลอกว่าจะมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้.
นี้ทำให้ฉันเจ็บชะมัด แต่ผมพยายามที่จะหัวเราะ
'ดีโฮล์มส์' ผมพูดว่า 'ฉันหวังว่าคุณจะไม่เหงาเกินไป
เมื่อ
ผมกลับบ้านกับภรรยาของฉัน.
เงาผ่านใบหน้าของเขา
'โอ้ไม่วัตสัน' เขากล่าวว่า 'ฉันยังคงมี cocainebottle ฉัน.'
เขาขอให้ฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ? คือมันยังคง
เป็นไปได้แล้วจะช่วยเขา? บางที ในหัวใจของฉันฉัน
รู้เพียงว่าเพื่อนรักของฉันต้องการฉันและที่ฉัน
ล้มเหลวเขา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

แนะนำดีเพื่อนของฉัน อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ จะบอกข่าว วิธีการที่น่าตื่นเต้น และน่าสนใจ เขาจะทำมันฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ ผมไม่ใช่นักเขียน ฉันได้รับแพทย์และทหาร ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือการสร้างรายงานแต่คนที่จะอ่านคำของฉัน สิ่งที่โลกจะเป็นเช่น ในปี 1976 ? บางทีก็ไม่มีใครทราบชื่อของ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ และ แจ็คเดอะริปเปอร์บางทีเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดของโคนัน ดอยล์ จะเป็นลืม มีมากที่จะอธิบาย ฉันต้องถามฉันผู้อ่านต้องอดทน !ผมได้รู้จักและร่วมงานกับ Sherlock Holmes สำหรับเกือบสี่ปีเมื่อฉันพบอาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ แรก- และฉันก็เรียกเขา เหมือนข้า เขาเป็นหมอและเราได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นเพื่อนเก่า เขาบอกฉันว่าสนุก เรื่องราวชีวิต ของโรงพยาบาล และโจมตีเขาชีวิตของฉันเป็นหมอทหารในอัฟกานิสถานฉันมักจะพูดกับเขาเรื่อง Sherlock Holmes ที่เวลาที่คนส่วนใหญ่เคยได้ยินจากเขา เพียงตำรวจและอาชญากรบางคน รู้ว่าอะไรดีนักสืบที่เขาเป็น และดูเหมือนจะเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวของผมมาก เขาไม่เคยเบื่อที่จะฟัง 3.boutอีกหนึ่งของโฮล์มส์เป็นกรณีเราพบกันหลายครั้ง และเพลิดเพลินกับหลายดีดินเนอร์ด้วยกัน ก่อนที่ผมจะรู้ว่า ACD มีความสนใจพิเศษใน Holmes เขาต้องการที่จะเป็นนักเขียนและได้เพลิดเพลินกับความสำเร็จเล็ก ๆน้อย ๆ ตอนนี้เขาอยากเขียนเรื่องโฮล์ม โดยใช้ข้อเท็จจริงของ - เลอจริง ๆคดี แต่เพิ่มความคิดของเขาในเรื่องฉันพบนี้เป็นความคิดที่ดี ฉันมีความสุขที่จะคิดว่าที่เพื่อนรักของฉันจะกลายเป็นที่มีชื่อเสียงฉันอธิบายแผน โฮมส์ เขาเชื่อในความเงียบท่อของเขาในมือของเขา แล้วเขาก็บอกว่า เขาสามารถเขียนนี้เพื่อนของนายเหรอ เขาจะสามารถบอกเรื่องราวที่แท้จริง ? เขาเข้าใจความแตกต่างระหว่างข้อเท็จจริงและคำโกหก ?' ฉันคิดว่า ' ผมพูด ' เขาเพิ่งจะเริ่มเขียน แต่แล้วเขาเป็นแฟชั่น . . .' ' แฟชั่น โฮล์มส์กล่าวอย่างเย็นชา . . . ทำไมถึงสนใจฉันว่าเขาเป็นแฟชั่น ? สามารถเป็นนักเขียนแฟชั่นมีความสนใจอย่างจริงจังในข้อเท็จจริงของคนของฉันกรณี ?ผมจะไม่ตอบ โฮล์มส์นั่งอยู่เงียบๆ มองเข้าไปไฟ สุดท้ายเขาบอกว่า เขาอาจจะลอง ให้เขาทำอะไรเขาสามารถ คุณอาจส่งเขาบันทึกย่อของคุณบนความหวังกรณี , วัตสัน’ผมเขียนถึงประเทศไทย ในวันถัดไป และเขาเริ่มทำงานในเรื่องราวเขาเรียกมันว่า แรงพยาบาท . เมื่อมันปรากฏในร้าน ผมรีบวิ่งออกไปซื้อแล้วนั่งสำหรับชั่วโมงในสวนสาธารณะที่อ่านมัน เรื่องราวที่ยอดเยี่ยม -รวดเร็ว - ย้าย น่าตื่นเต้น และฉลาด ฉันวิ่งกลับไป เบเกอร์ถนน ฉันไม่สามารถรอที่จะให้หนังสือโฮล์มส์เขาเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่ผมเข้าไปในห้องคุณมาช้า , วัตสัน , ' ' เขากล่าวว่า คุณละอายที่มากับหนังสือในมือของคุณ ?' ' อาย โฮล์มส์ ? ฉันร้องไห้ . . . ไม่ ! และทำได้ดีมาก ฉันเห็นคุณได้อ่านมัน ทำไมคุณไม่ชอบมัน ?ผมเร็ว ๆ นี้ ขอโทษที่ต้องพูดเหมือนมัน มันคือขยะ และขยะ ป่ามหัศจรรย์ เขามีการประมาทกับข้อเท็จจริงเพิ่มทุกชนิดของไม่โกหกและงี่เง่าที่สุดความผิดพลาด . . .แต่โฮล์มส์ . . . ' ' ฉันสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของหมอเขา ฉันขอโทษสำหรับผู้ป่วยของเขา ผมจะไม่ประหลาดใจได้ยินว่าเขาตัดขาของผู้ชาย เพราะคนปวดท้อง เขาเห็นได้ชัดว่าไม่สนใจในข้อเท็จจริง .' ' ผมพูดอย่างใจเย็น โฮมส์ เท่าที่ฉันสามารถ ' นักเขียนไม่ได้รายงานข้อเท็จจริง เขาต้องทำให้แน่ใจว่า เรื่องคือน่าสนใจ ฉันแน่ใจว่า คุณเข้าใจ ว่าโฮล์มส์ยิ้มให้ฉันหวานซึ้ง' เพื่อนรัก ' ' เขากล่าวว่า ฉันลืม คุณรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับเขียนดี ว่าผมโง่มากที่จะกังวลเกี่ยวกับไม่กี่ความผิดพลาดประมาท ! แต่เพื่อนนายดอยล์ได้ที่เขาไม่เข้าใจงานสำคัญมากแค่ไหนคือ เขาคิดว่าฉันต่อสู้กับอาชญากร คือโง่ มนุษย์น้อยน่าสงสาร พวกเขาจะไม่ ผมสู้กับความชั่วร้ายนั่นเอง เขาล้มเหลวที่จะเข้าใจหนังสือเป็นสิ่งที่ไร้ค่า ออกไปกับมันและกับของคุณเพื่อนนักเขียน !ฉันสงสัยว่าสิ่งที่จะพูดกับ ACD , แต่ไม่มีต้องกังวล การศึกษาในสีแดงไม่ประสบความสำเร็จและเขาเริ่มที่จะเขียนเรื่องอื่น หลาย ๆปีต่อมา เขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮลมส์อีกครั้งแต่ตอนนั้น 1 มีเรื่องอื่นที่ต้องคิด ฉันตกหลุมรักคุณแมรี่ morstan . เมื่อเธอตกลงจะมาเป็นภรรยาของผม ผมรีบบอก โฮล์ม ฉันที่เต็มไปด้วยความสุขฉันยังได้ยินเสียงของเขาแปลกใจเย็นอย่างที่เขาพูดผมไม่สามารถแกล้งทำเป็นมีความสุขกับมัน .นี้ผมเจ็บชะมัด แต่ฉันก็พยายามจะหัวเราะ' อืม โฮล์มส์ , ' ฉันกล่าวว่า ' ฉันหวังว่าคุณจะไม่โดดเดี่ยวเกินไปเมื่อฉันกลับบ้านกับภรรยาของฉันเงาผ่านใบหน้าของเขาโอ้ไม่ , วัตสัน , ' ' เขากล่าวว่า ผมยัง cocainebottle ของฉันเขาขอให้ฉันช่วย ? มันยังคงเป็นไปได้ แล้ว เพื่อช่วยเขา บางที ในหัวใจฉันรู้เพียงว่าเพื่อนรักของฉันเป็นฉัน และฉันเขาผิดหวัง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.