Actually, we're already breaking it

Actually, we're already breaking it. We're starting to decarbonize. The only question is whether we'll do it fast enough to avoid planetary catastrophe which, granted, is an important question. I'm not arguing for a don't worry-be-happy attitude. We should worry! But we're not doomed. The Stone Age didn't end because we ran out of stones, and the carbon age will end when alternatives are more attractive than carbon. The happy news is that we've reached the beginning of that end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จริง เรากำลังแล้วทำลายมัน เรากำลังเริ่ม decarbonize คำถามเดียวคือ ว่าเราจะทำมันอย่างรวดเร็วเพียงพอเพื่อหลีกเลี่ยงแผ่นดินไหวดาวเคราะห์ซึ่ง ให้ เป็นคำถามที่สำคัญ ฉันกำลังโต้เถียงในการทัศนคติกังวลสามารถมีความสุขไม่ เราควรกังวล แต่เรากำลังไม่ถึงวาระ ยุคหินไม่สิ้นสุด เพราะเราวิ่งออกจากหิน และคาร์บอนอายุจะสิ้นสุดเมื่อทางเลือกที่น่าสนใจมากขึ้นกว่าคาร์บอน ข่าวความสุขอยู่ที่เราได้มาถึงจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อันที่จริงแล้วเรากำลังทำลายมัน เรากำลังเริ่ม decarbonize คำถามเดียวก็คือว่าเราจะทำมันได้อย่างรวดเร็วพอที่จะหลีกเลี่ยงภัยพิบัติดาวเคราะห์ที่ได้รับเป็นคำถามที่สำคัญ ผมไม่ได้เถียงไม่ทัศนคติกังวลจะมีความสุข เราควรต้องกังวล! แต่เราไม่ได้อีกต่อไป ยุคหินยังไม่จบเพราะเราวิ่งออกมาจากก้อนหินและอายุคาร์บอนจะสิ้นสุดเมื่อทางเลือกที่น่าสนใจมากกว่าคาร์บอน ข่าวที่มีความสุขคือการที่เราได้มาถึงจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จริงๆแล้ว เรากำลังทำลายมัน เราก็เริ่ม decarbonize . คำถามก็คือว่า เราจะทำมันเร็วพอที่จะหลีกเลี่ยงดาวเคราะห์หายนะซึ่งมอบให้ เป็นคำถามที่สำคัญ ผมไม่เถียง เพราะไม่ต้องกังวลจะมีท่าทีมีความสุข we should เช่นเดียวกับ แต่เราไม่เดือนร้อน ยุคหินไม่ได้จบเพราะเราวิ่งออกมาจากหินและอายุด้วยคาร์บอนจะสิ้นสุดเมื่อทางเลือกที่น่าสนใจกว่าคาร์บอน ข่าวความสุขคือการที่เราถึงจุดเริ่มต้นของจุดจบนั้น