Box 4. Wastewater irrigation and aq

Box 4. Wastewater irrigation and aquifer recharge in the Mezquital Valley in
Tula, Mexico
North of Mexico City, in the Mezquital Valley, 85,000 ha are irrigated with mostly untreated
wastewater produced in Mexico City. Wastewater allows agricultural development in an area with
550 mm rainfall and soils with low organic matter and nutrient content. Farmers are therefore
against wastewater treatment that could remove the fertilizing matter and promote the reuse of
water within Mexico City. Wastewater contributes to the soils 2400 kg of organic matter, 195 kg
of nitrogen and 81 kg of phosphorus per hectare per year. After 80 years of irrigation, phosphorus
content in the soils has increased from 6 to 20 g/m2, nitrogen from 0.2 to 0.8 kg/m2 and organic
matter from 2 to 5%.
Wastewater has increased microbial activity and soil denitrification capacity. However, in sites irrigated
over more than 65 years, it has been observed that salinity in soil and plants has increased
(e.g. in alfalfa, from 1.5 to 4 g/kg) (Siebe, 1998) and has reduced soil microbial activity. The
heavy metal content in soils has also increased from 3 to 6 times their original values, but crops
did not show elevated heavy metal concentrations.
Due to the high irrigation rate (1.5-2.2 m/year), and to the storage and transport of wastewater in
unlined dams and channels, the aquifer is being recharged. In 1998, it was found by the British
Geological survey that the water infiltration rate was at least 25 m3/s. This unplanned recharge,
which took place during several decades, has raised the water table in some places from 50 m
deep to the surface. Springs have appeared with flows between 40 and 600 l/s. These springs have
become the only source of water supply for more than 500,000 people. The transport of wastewater
in channels and its use in irrigation has improved its quality. By the time water enters the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล่อง 4. ชลประทานน้ำทิ้งและเติมน้ำแข็งใน Mezquital ในหุบเขา
Tula เม็กซิโก
ทางตอนเหนือของเม็กซิโกซิตี้ใน Mezquital หุบเขา 85,000 ฮ่าชลประทานกับได้รับการรักษาส่วนใหญ่เป็น
น้ำเสียที่เกิดขึ้นในกรุงเม็กซิโกซิตี้ น้ำเสียช่วยให้การพัฒนาการเกษตรในพื้นที่ที่มี
550 มิลลิเมตรปริมาณน้ำฝนและดินที่มีอินทรียวัตถุต่ำและปริมาณสารอาหาร เกษตรกรจึง
ต่อต้านการบำบัดน้ำเสียที่สามารถลบเรื่องการใส่ปุ๋ยและส่งเสริมนำมาใช้ใหม่ของ
น้ำภายในเม็กซิโกซิตี้ ก่อให้เกิดน้ำเสียดิน 2400 กิโลกรัมของสารอินทรีย์ 195 กก.
ของไนโตรเจนและ 81 กก. ของฟอสฟอรัสต่อเฮกตาร์ต่อปี หลังจาก 80 ปีของชลประทานฟอสฟอรัส
เนื้อหาในดินได้เพิ่มขึ้น 6-20 กรัม / M2, ไนโตรเจน 0.2-0.8 กก. / m2 และอินทรีย์
เรื่อง 2-5%.
น้ำทิ้งได้เพิ่มขึ้นและกิจกรรมของจุลินทรีย์ดิน denitrification ความจุ อย่างไรก็ตามในเว็บไซต์ชลประทาน
มากกว่า 65 ปีจะได้รับการปฏิบัติที่มีความเค็มในดินและพืชได้เพิ่มขึ้น
(เช่นในหญ้าชนิต 1.5-4 กรัม / กิโลกรัม) (Siebe, 1998) และมีการลดกิจกรรมของจุลินทรีย์ดิน
ปริมาณโลหะหนักในดินได้เพิ่มขึ้น 3-6 ครั้งค่าเดิมของพวกเขา แต่พืช
ไม่ได้แสดงความเข้มข้นของโลหะหนักสูง.
เนื่องจากอัตราการชลประทานสูง (1.5-2.2 เมตร / ปี) และการจัดเก็บและการขนส่งของ น้ำเสียใน
เขื่อนริ้วรอยและช่องน้ำแข็งจะถูกชาร์จ ในปี 1998 มันถูกพบโดยชาวอังกฤษ
สำรวจทางธรณีวิทยาว่าอัตราการแทรกซึมน้ำเป็นอย่างน้อย 25 m3 / S เติมเงินนี้ไม่ได้วางแผน
ที่เกิดขึ้นในช่วงหลายสิบปีได้ยกตารางน้ำในบางสถานที่จาก 50 เมตร
ลึกไปยังพื้นผิว สปริงส์ได้ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับกระแสระหว่าง 40 และ 600 ลิตร / s น้ำพุเหล่านี้ได้
กลายเป็นแหล่งเดียวของการจัดหาน้ำมานานกว่า 500,000 คน การขนส่งน้ำเสีย
ในช่องทางและการใช้งานในการชลประทานที่มีการปรับปรุงคุณภาพ ด้วยน้ำเวลาที่เข้าสู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กล่อง 4 น้ำเสียน้ำ และเติมน้ำในหุบเขา mezquital ในตุลา , เม็กซิโกทางเหนือของเม็กซิโก เมืองในหุบเขา mezquital , 85 ฮาชลประทานส่วนใหญ่ดิบน้ำเสียที่ผลิตในเม็กซิโก น้ำช่วยให้การพัฒนาการเกษตรในพื้นที่ด้วย550 มม. ปริมาณน้ำฝนและดินที่มีอินทรียวัตถุต่ำ และปริมาณสารอาหาร เกษตรกรจึงกับการบำบัดน้ำเสียที่สามารถเอาใส่ปุ๋ยอะไร และส่งเสริมการนำกลับมาใช้ใหม่น้ำในเมืองเม็กซิโก น้ำมีส่วนช่วยในดิน 2400 กก. ของสารอินทรีย์ , 195 ฿ไนโตรเจนและฟอสฟอรัส 81 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ต่อปี หลังจาก 80 ปีชลประทาน ฟอสฟอรัสเนื้อหาในดินเพิ่มขึ้นจาก 6 ถึง 20 g / m2 , ไนโตรเจนจาก 0.2 ถึง 0.8 kg / m2 และอินทรีย์เรื่อง จาก 2 เป็น 5 %กิจกรรมของจุลินทรีย์ดินและน้ำได้เพิ่มความจุน้ำ . อย่างไรก็ตาม ในพื้นที่นาชลประทานมากกว่า 65 ปี มันได้รับการตรวจสอบที่ความเค็มในดินและพืชได้เพิ่มขึ้น( เช่น ในอัลฟัลฟา จาก 1.5 ถึง 4 กรัม / กก. ) ( siebe , 1998 ) และมีการลดกิจกรรมของจุลินทรีย์ดิน . ที่ปริมาณโลหะหนักในดินได้เพิ่มขึ้นจาก 3 ไป 6 ครั้ง ค่าเดิมของพวกเขา แต่พืชไม่ได้แสดงระดับความเข้มข้นของโลหะหนักเนื่องจากอัตราการส่งสูง ( 1.5-2.2 เมตร / ปี ) , และการจัดเก็บและการขนส่งของน้ำเสียในเขื่อน Unlined และช่องทางที่น้ำจะถูกชาร์จ . ในปี 1998 มันถูกค้นพบโดยชาวอังกฤษการสำรวจทางธรณีวิทยาว่า อัตราการซึมน้ำอย่างน้อย 25 m3 / s ชาร์จที่ไม่ได้วางแผนนี้ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ได้ยกน้ำโต๊ะในบางสถานที่ตั้งแต่ 50 เมตรลึกเพื่อผิว สปริงมีปรากฏกับไหลระหว่าง 40 และ 600 L / s Springs เหล่านี้เป็นแหล่งเดียวของน้ำมากกว่า 500000 คน การขนส่งของน้ำเสียในช่องทางและการใช้ในการชลประทาน มีการปรับปรุงคุณภาพของ โดยเวลาน้ำเข้า