We included 12 studies with a total

We included 12 studies with a total of 1834 participants in this updated review. The methodological quality of the included studies was difficult to assess as it was poorly reported, so the predominant classification of bias was 'unclear'; the studies did not report on compliance with the prescribed therapy. We were able to include data from only 1160 patients in the meta-analysis. Four trials (152 patients) compared the effects of IS with no respiratory treatment. We found no statistically significant difference between the participants receiving IS and those who had no respiratory treatment for clinical complications (relative risk (RR) 0.59, 95% confidence interval (CI) 0.30 to 1.18). Two trials (194 patients) IS compared incentive spirometry with deep breathing exercises (DBE). We found no statistically significant differences between the participants receiving IS and those receiving DBE in the meta-analysis for respiratory failure (RR 0.67, 95% CI 0.04 to 10.50). Two trials (946 patients) compared IS with other chest physiotherapy. We found no statistically significant differences between the participants receiving IS compared to those receiving physiotherapy in the risk of developing a pulmonary condition or the type of complication. There was no evidence that IS is effective in the prevention of pulmonary complications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารวมศึกษา 12 มีจำนวน 1834 คนในบทความนี้ปรับปรุง คุณภาพของการศึกษารวม methodological ได้ยากที่จะประเมินเป็นเรื่องไม่ดีรายงาน ดังนั้นการจัดประเภทอคติกันได้ 'ชัดเจน' ไม่ได้ศึกษาในสอดคล้องกับการรักษาที่กำหนด สามารถรวมข้อมูลจากผู้ป่วยเพียง 1160 ใน meta-analysis ได้ การทดลองที่ 4 (152 ผู้ป่วย) เปรียบเทียบผลของ IS กับไม่รักษาทางเดินหายใจ เราพบไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้เข้าร่วมรับ IS และผู้ที่มีภาวะแทรกซ้อนทางคลินิก (ความเสี่ยงสัมพัทธ์ (RR) คือ 0.59 ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 0.30-1.18) ไม่รักษาทางเดินหายใจ ทดลองสอง (194 ผู้ป่วย) IS เทียบ spirometry จูงใจ ด้วยการฝึกหายใจลึก (DBE) เราพบไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้เข้าร่วมรับ IS และ DBE ผู้รับในการวิเคราะห์เมตาสำหรับการหายใจล้มเหลว (RR 0.67, 95% CI 0.04-10.50) การทดลองที่สอง (ผู้ป่วย 946) เปรียบเทียบ IS กับกายภาพอื่น ๆ หน้าอก เราพบไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้เข้าร่วมรับ IS เทียบกับกายภาพที่รับในความเสี่ยงของการพัฒนาสภาพระบบทางเดินหายใจหรือชนิดของภาวะแทรกซ้อน มีไม่มีหลักฐานที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนระบบทางเดินหายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรารวม 12 การศึกษามีจำนวน 1,834 เข้าร่วมในการตรวจสอบการปรับปรุงนี้ คุณภาพระเบียบวิธีการศึกษารวมเป็นเรื่องยากที่จะประเมินตามที่ได้รับรายงานไม่ดีดังนั้นการจัดหมวดหมู่ที่โดดเด่นของการมีอคติคือ 'ชัดเจน'; การศึกษาไม่ได้รายงานเกี่ยวกับการปฏิบัติตามการรักษาที่กำหนด เราก็สามารถที่จะรวมข้อมูลจากเพียง 1,160 ผู้ป่วยใน meta-analysis สี่การทดลอง (152 ราย) เมื่อเทียบกับผลกระทบของการเป็นที่ไม่มีการรักษาระบบทางเดินหายใจ เราพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้เข้าร่วมได้รับ IS และบรรดาผู้ที่ไม่ได้มีการรักษาระบบทางเดินหายใจสำหรับภาวะแทรกซ้อนทางคลินิก (ความเสี่ยง (RR) 0.59, 95% confidence interval (CI) 0.30-1.18) สองการทดลอง (194 ราย) เมื่อเทียบ spirometry แรงจูงใจด้วยการออกกำลังกายการหายใจลึก (DBE) เราพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้เข้าร่วมได้รับและเป็นผู้ที่ได้รับ DBE ในการวิเคราะห์อภิมาสำหรับการหายใจล้มเหลว (RR 0.67, 95% CI 0.04-10.50) สองการทดลอง (946 ราย) เมื่อเทียบกับ IS กายภาพบำบัดหน้าอกอื่น ๆ เราพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้เข้าร่วมที่ได้รับเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับการทำกายภาพบำบัดในความเสี่ยงของการพัฒนาสภาพปอดหรือชนิดของภาวะแทรกซ้อน มีหลักฐานว่าเป็นไม่ได้มีประสิทธิภาพในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนปอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรารวม 12 การศึกษามีทั้งหมด 1834 ผู้นี้ทบทวนปรับปรุง คุณภาพของการศึกษาในรวมเป็นเรื่องยากที่จะประเมินว่ามันไม่ดี ดังนั้นการโดดของอคติคือ ' ชัดเจน ' ; การศึกษาที่ไม่ได้รายงานการปฏิบัติตาม ที่กำหนด การรักษา เราสามารถรวมข้อมูลจากเพียง 160 ผู้ป่วยในการวิเคราะห์อภิมาน .4 การทดลอง ( 152 ราย ) เมื่อเปรียบเทียบผลของกับไม่มีการหายใจ การรักษา เราไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้รับและผู้ที่ไม่มีภาวะแทรกซ้อนระบบทางเดินหายใจการรักษาทางคลินิก ( ความเสี่ยงสัมพัทธ์ ( RR ) 0.59 , ช่วงความเชื่อมั่น 95% ( CI ) 0.30 1.18 )สองการทดลอง ( 194 ราย ) พบว่าเมื่อกระตุ้นด้วยแบบฝึกหัดการหายใจลึก ( สิงโต ) เราพบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างผู้รับและรับสิงโตในการวิเคราะห์อภิมานสำหรับการหายใจล้มเหลว ( RR เท่ากับ 0.67 , 95% CI 0.04 10.50 ) สองการทดลอง ( 946 ราย ) เมื่อเทียบกับการทำกายภาพบำบัดทรวงอก อื่น ๆเราพบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างผู้ที่ได้รับคือ เมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับการทำกายภาพบำบัดในความเสี่ยงของการพัฒนาภาวะปอด หรือ ประเภทของภาวะแทรกซ้อน ไม่มีหลักฐานว่ามีประสิทธิภาพในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนของปอด