AbstractBACKGROUND:The administrati

Abstract
BACKGROUND:
The administration of evidence-based pharmacotherapy and timely primary percutaneous coronary intervention have been shown to improve outcome in ST elevation myocardial infarction (STEMI). However, implementation remains a challenge due to the limitations in facilities, expertise and funding.
OBJECTIVES:
To investigate adherence to guideline-based management and mortality of STEMI patients in Malaysia.
DESIGN:
Retrospective analysis.
SETTINGS:
STEMI patients from 18 participating hospital across Malaysia included in the National Cardiovascular Database-Acute Coronary Syndrome (NCVD-ACS) registry year 2006 to 2013.
PATIENTS AND METHODS:
Patients were categorized into four subgroups based on the year of admission (2006 to 2007, 2008 to 2009, 2010 to 2011 and 2012 to 2013). Baseline characteristics and clinical presentation, in-hospital pharmacotherapy, invasive revascularization and in-hospital/30-day mortality were analysed and compared between the subgroups.
MAIN OUTCOME MEASURE(S):
Rate of in-hospital catheterization/percutaneous coronary intervention.
RESULTS:
The registry contained data on 19483 patients. Intravenous thrombolysis was the main reperfusion therapy. Although the overall rate of in-hospital catheterisation/PCI more than doubled over the study period, while the use of primary PCI only slowly increased from 7.6% in 2006/2007 to 13.6% in 2012/2013. The use of evidence-based oral therapies increased steadily over the years except for ACe-inhibitors and angiotensin-receptor blockers. The adjusted risk ratios (RR) for in-hospital mortality for the four sub-groups have not shown any significant improvement. The 30-day adjusted risk ratios however showed a significant albeit gradual risk reduction (RR 0.773 95% CI 0.679-0.881, P < .001).
CONCLUSION:
Adherence to evidence-based treatment in STEMI in Malaysia is still poor especially in terms of the rate of primary PCI. Although there is a general trend toward reduced 30-day mortality, the reduction was only slight over the study period. Drastic effort is needed to improve adherence and clinical outcomes.
LIMITATION:
Retrospective registry data with inter-hospital variation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง:การบริหารงานของ pharmacotherapy ตามหลักฐานและแทรกแซงหลอดเลือดหัวใจ percutaneous หลักทันเวลาได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ในเซนต์สูงกล้ามเนื้อหัวใจตาย (STEMI) อย่างไรก็ตาม การใช้งานยังคง ความท้าทายเนื่องจากข้อจำกัดในสิ่งอำนวยความสะดวก ความเชี่ยวชาญ และเงินทุนวัตถุประสงค์:การตรวจสอบการบริหารจัดการตามหลักเกณฑ์และอัตราการตายของผู้ป่วย STEMI ในมาเลเซียออกแบบ:การวิเคราะห์ย้อนหลังการตั้งค่า:ผู้ป่วย STEMI จากโรงพยาบาลที่เข้าร่วมทั่วมาเลเซียรวมอยู่ในรีจิสทรีชาติหัวใจเฉียบพลันฐานหัวใจซินโดรม (NCVD-ACS) ปี 2006 ถึง 2556ผู้ป่วยและวิธีการ:ผู้ป่วยถูกแบ่งเป็นสี่กลุ่มตามปีเข้า (2006 กับ 2007, 2008 กับ 2009, 2010 กับ 2011 และ 2012 ถึง 2556) ลักษณะพื้นฐาน และนำเสนอทางคลินิก pharmacotherapy ในโรงพยาบาล revascularization รุกราน และตายในโรง พยาบาล/30-วันถูกวิเคราะห์ และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่วัดผลหลัก (S):อัตราของการแทรกแซงหลอดเลือดหัวใจในโรงพยาบาล ใส่/percutaneousผลลัพธ์:ข้อมูลรีจิสทรีที่มีอยู่ในผู้ป่วย 19483 Thrombolysis ทางหลอดเลือดดำเป็นการรักษาหลักกลับ แม้ว่าราคาโดยรวมของโรงพยาบาล catheterisation/PCI มากกว่าสองเท่าในช่วงศึกษา ในขณะที่การใช้ PCI หลักช้าเท่าเพิ่มขึ้นจาก 7.6% ใน 2006/2007 ถึง 13.6% ใน 2012/2013 การใช้ตามหลักฐานการรักษาช่องปากเพิ่มมากขึ้นกว่าปียกเว้น ACe inhibitors และ angiotensin-รีเซพเตอร์บล็อกเกอร์ อัตราส่วนความเสี่ยงปรับปรุง (RR) สำหรับอัตราการตายในโรงพยาบาลสำหรับกลุ่มย่อย 4 ไม่มีแสดงใด ๆ ปรับปรุงที่สำคัญ อัตราส่วนความเสี่ยงปรับ 30 วันอย่างไรก็ตามพบว่าการลดความเสี่ยงที่สำคัญแม้ว่าค่อย ๆ (95% CI RR 0.773 0.679 0.881, P < .001).สรุป:การรักษาตามหลักฐานใน STEMI ในมาเลเซียมียังคงไม่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของอัตราของ PCI หลัก แม้ว่ามีแนวโน้มทั่วไปตาย 30 วันลดลง การลดได้เพียงเล็กน้อยระยะเวลาศึกษา จำเป็นต้องมีความพยายามอย่างมากเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ทางคลินิกและยึดมั่นข้อจำกัด:ข้อมูลรีจิสทรีย้อนหลังกับการเปลี่ยนแปลงระหว่างโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
มา:
การบริหารงานของยาตามหลักฐานและทันเวลาหลอดเลือดหัวใจหลักลวดได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงผลในการยกระดับ ST กล้ามเนื้อหัวใจตาย (STEMI) อย่างไรก็ตามการดำเนินงานยังคงเป็นความท้าทายเนื่องจากข้อ จำกัด ในการอำนวยความสะดวกความเชี่ยวชาญและการระดมทุน.
วัตถุประสงค์
ในการตรวจสอบการปฏิบัติตามแนวทางที่ใช้ในการจัดการและการเสียชีวิตของผู้ป่วย STEMI ในประเทศมาเลเซีย.
DESIGN:
. วิเคราะห์ย้อนหลัง
การตั้งค่า:
ผู้ป่วย STEMI จาก 18 โรงพยาบาลที่เข้าร่วมโครงการทั่วประเทศมาเลเซีย รวมอยู่ในหัวใจและหลอดเลือดแห่งชาติฐานข้อมูลหลอดเลือดหัวใจเฉียบพลันซินโดรม (NCVD-ACS) ปีรีจิสทรี 2006 ถึงปี 2013
ผู้ป่วยและวิธีการ:
ผู้ป่วยจะถูกแบ่งออกเป็นสี่กลุ่มย่อยขึ้นอยู่กับปีของการรับสมัคร (2006-2007, 2008-2009, 2010-2011 และ 2012-2013) ลักษณะพื้นฐานและนำเสนอทางคลินิกในโรงพยาบาลยา, revascularization รุกรานและในโรงพยาบาลการตาย / 30 วันถูกนำมาวิเคราะห์และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มย่อย.
มาตรวัดผลลัพธ์หลัก (S):
อัตราการในโรงพยาบาลสวน / หลอดเลือดหัวใจลวด.
ผลการศึกษา:
สตรีที่มีข้อมูลเกี่ยวกับผู้ป่วย 19,483 thrombolysis หลอดเลือดดำเป็นหลักบำบัดกลับคืน แม้ว่าอัตราโดยรวมของในโรงพยาบาล catheterisation / PCI เพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวในช่วงระยะเวลาการศึกษาในขณะที่การใช้งานของ PCI หลักเท่านั้นที่เพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ จาก 7.6% ในปี 2006/2007 เป็น 13.6% ในปี 2012/2013 การใช้การรักษาในช่องปากตามหลักฐานเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วงหลายปียกเว้นเอซยับยั้งและบล็อค angiotensin receptor- อัตราส่วนปรับความเสี่ยง (RR) การเสียชีวิตในโรงพยาบาลสำหรับสี่กลุ่มย่อยยังไม่ได้แสดงการปรับปรุงที่สำคัญใด ๆ อัตราส่วน 30 วันปรับความเสี่ยง แต่แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญแม้ว่าการลดความเสี่ยงอย่างค่อยเป็นค่อยไป (RR 0.773 95% CI 0.679-0.881, p <0.001).
สรุป:
ยึดมั่นในการรักษาตามหลักฐานใน STEMI ในประเทศมาเลเซียยังคงไม่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของ อัตรา PCI หลัก แม้ว่าจะมีแนวโน้มทั่วไปที่มีต่อการลดอัตราการตาย 30 วันลดลงเพียงเล็กน้อยกว่าระยะเวลาการศึกษา ความพยายามที่รุนแรงเป็นสิ่งจำเป็นในการปรับปรุงการยึดมั่นและผลลัพธ์ทางคลินิก.
จำกัดความ:
ข้อมูลรีจิสทรีย้อนหลังที่มีการเปลี่ยนแปลงระหว่างโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อพื้นหลัง :การบริหารงานของเภสัชบำบัดและทันเวลาการผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ มีการแสดงเพื่อปรับปรุงผลใน St ระดับความสูงกล้ามเนื้อหัวใจตาย ( จำกัด ) อย่างไรก็ตาม การยังคงเป็นความท้าทายเนื่องจากข้อ จำกัด ในเครื่อง ความเชี่ยวชาญ และเงินทุนวัตถุประสงค์ :เพื่อศึกษาแนวทางในการจัดการพื้นฐาน และอัตราการตายของผู้ป่วยที่จำกัดในมาเลเซียออกแบบ :การวิเคราะห์ย้อนหลัง .การตั้งค่า :จำกัดจากผู้ป่วย 18 เข้าร่วมโรงพยาบาลทั่วประเทศมาเลเซีย รวมอยู่ในฐานข้อมูลแห่งชาติ โรคหัวใจเฉียบพลัน ncvd-acs ) ปี รีจิสทรี ในปี 2013ผู้ป่วยและวิธีการ :ผู้ป่วยออกเป็น 4 กลุ่มย่อย ตามปีของเข้า ( 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 และ 2013 ) การนำเสนอลักษณะพื้นฐานทางเภสัชบำบัดการปฏิบัติ Spectrometry , บุกรุกและการปฏิบัติ / 30 วัน อัตราการตาย วิเคราะห์และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มย่อยการวัดผลหลัก ( s ) :อัตราการปฏิบัติการสวนหลอดเลือดหัวใจ / กลุ่มผลลัพธ์ :รีจิสทรีที่มีข้อมูลเกี่ยวกับ 19483 ผู้ป่วย การรักษา การรักษาภาวะขาดเลือดเป็นหลัก แม้ว่าโดยรวมคะแนนของการปฏิบัติ catheterisation / PCI มากกว่าสองเท่าในช่วงการศึกษา ในขณะที่การใช้ PCI หลักเพียงค่อยๆเพิ่มขึ้นจาก 7.6% ใน 2006 / 2007 13.6 เปอร์เซ็นต์ใน 2012 / 2013 การใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ในช่องปากรักษาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องกว่าปี ยกเว้นสารยับยั้ง ACE และแองจิโอเทนซินรีเซพเตอร์บล็อกเกอร์ . ปรับอัตราส่วนความเสี่ยง ( RR ) สำหรับอัตราการตายของการปฏิบัติสำหรับสี่กลุ่มย่อยได้ไม่แสดงใด ๆอย่างมีนัยสำคัญปรับปรุง 30 วัน ปรับอัตราส่วนความเสี่ยง อย่างไรก็ตาม พบว่าแม้ว่าจะค่อยๆลดความเสี่ยง ( RR 0.773 95% CI 0.679-0.881 , p < . 001 )สรุป :การใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ในการจำกัดในมาเลเซียยังไม่ดี โดยเฉพาะในแง่ของอัตราการผลิตหลัก ถึงแม้ว่ามีทั่วไปมีแนวโน้มลดลงจาก 30 วัน ลดได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ตลอดระยะเวลาการศึกษา ความพยายามที่รุนแรงคือ ต้องการปรับปรุงความร่วมมือและผลทางคลินิกข้อ จำกัด :ย้อนหลังให้กับ อินเตอร์ การเปลี่ยนแปลงรีจิสทรีข้อมูลโรงพยาบาล