Ophelia found Empath in the courtya

Ophelia found Empath in the courtyard of Adkarna’s central armory, stockpiling arrows, bolts, and various gunpowders shipped from the City of Iron. The battlecarts Empath had gathered carried enough equipment to level a large village.

Empath halted, more out of surprise than respect, her arms heavy with chainmail and her face slick with sweat. “My Queen.”

Ophelia lifted the mail from Empath’s arms. “I know, it is strange to see me within a city’s walls.” She carried the mail to one of the carts and draped it over the edge, where a squire hefted as much as he could and threaded it over thick wooden dowels.

Ophelia said, “I dislike the confinement almost as much as the stench of daemon blood. But when the messenger delivered your note, I had to come.”

She offered a waterskin and towel.

Empath used both. “You haven’t come to talk me out of it, I hope.”

“No. To ask why you insist on leading this mission.”

“King Jeraziah—”

“I spoke to my brother. We didn’t share much, but he did tell me the only reason he named you commander was because he was afraid not to. Apparently he believed if he hadn’t, you would have become one with him, issued the order, then left.”

“That would be disrespectful,” Empath said. “A violation.”

“But amusing, no? So tell me. Why is it so important for you to lead that odd band of warriors back into the Great Rift?”

Empath glanced at the Hunter’s Guild, those heroes who had been pulled into the Rift and survived—thrived, even—and returned to warn Newerth off the growing Riftspawn threat. They seemed even more uncomfortable than Ophelia, and rightfully so. Ophelia preferred the natural setting of Caldavar to anything man-made, but the Guild was suited to an entirely different realm.

Empath said, “I was there when they emerged. I saw what else came out of that rift, and what it intended for our world. I cannot in good conscience let another carry the responsibility.”

“But Jeraziah has granted you every resource you desire. I mean no offense, but there are other warriors better suited to spearhead an assault. The Black Legion comes to mind.”

“The mission is mine,” Empath said. She turned to collect another load of equipment, but Ophelia caught her arm.

“Tell me why.” Her voice was stern, that of a Queen, but her eyes were soft. Appealing. Empath felt within her a true desire to know…to find out if the Great Rift might offer what she hoped it would.

“Relief,” Empath said. “For years I have felt the suffering of Newerth. Of every living creature who has been tortured, maimed, killed. I will lead this mission into the Great Rift and close that gateway, because it will save Newerth. But while I am there, perhaps only for a moment…perhaps I won’t feel that suffering.”

Ophelia nodded.

Empath could not meet her eyes. “It is shameful. But the truth.”

“No,” Ophelia said. “No truth is shameful. It only is. And I, too, would embrace a moment of silence to avoid hearing my brothers and sisters of the natural world howling for the pain to stop. I wish you luck in your search for silence, even if it is only a moment.”

“Please,” Empath said. “Do not tell the King.”

Ophelia scoffed. “He wouldn’t understand. He might not even hear—he’s consumed by his dwindling faith. I feared the news of the Great Rift might topple him from his god’s altar completely. He cannot fathom an entire realm full of strange creatures, all of it beyond the touch of Sol. But he fears it.”

“He should,” Empath said.

“Have those Hunter rogues told you what to expect?”

“Chaos. Chaos and blood. They say our abilities will act erratically, as if we could swap them between us like items of clothing.”

Ophelia cocked an eyebrow. “So Jeraziah and Maliken could feel as you do, share the suffering of our world?”

“It seems so.”

“Maybe then these wars would end.” Ophelia considered this for a few moments, then shook her head. “Likely better if you or I borrowed Hammerstorm’s brute strength and just caved their fool heads in.”

“There is something else the Hunters speak of,” Empath said. “They call them Amulets of Rebirth. Activating one further scrambles the unknown Great Rift forces which grant them these new abilities. Use an Amulet, they say, and suddenly your abilities are different again.”

“Chaos doesn’t begin to describe this,” Ophelia said. “It will be anarchy on a level previously unknown.”

“The Hunter’s Guild claim it’s quite fun. Sporting, even.”

Ophelia studied the group of hardened soldiers, each one covered in skins, claws, teeth, and other trophies taken from their Rift prey. “I suppose they would.”

She put her hands on Empath’s shoulders and looked into her eyes. “Lead the way into the Great Rift, warrior of Newerth. We will follow. We will close that cursed gateway. And—most important—we will all return.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ophelia พบ Empath ในลาน armory ของ Adkarna อนตัวศร กรู และ gunpowders ต่าง ๆ ส่งมาจากเมืองเหล็ก Battlecarts รวบรวม Empath ดำเนินอุปกรณ์เพียงพอไปถึงระดับหมู่บ้านขนาดใหญ่Empath หยุด ขึ้นจากประหลาดใจมากกว่าเคารพ รีดแขนหนัก chainmail ด้วยใบหน้าของเธอกับเหงื่อ "ฉันพร้อม"Ophelia ยกจดหมายจากแขนของ Empath "ฉันรู้ แปลกหาผมภายในกำแพงของเมือง" เธอทำจดหมายไปรถ และภาพยนตร์ผ่านขอบ ที่ squire เป็น hefted มากเท่าที่เขาสามารถ และเธรดมากกว่า dowels ไม้หนากล่าวว่า Ophelia "แนะนำการเข้าเกือบเป็นกลิ่นเหม็นมอนเลือด เมื่อศาสนส่งบันทึกย่อของคุณ ผมก็มา"เธอเสนอ waterskin และผ้าเช็ดตัวEmpath ใช้ทั้ง "คุณไม่ได้มาพูดคุยฉันออกมาจากมัน หวัง"หมายเลข" ถามทำไมคุณยืนยันในการนำภารกิจนี้""คิง Jeraziah — ""ฉันได้พูดกับพี่ชาย เราไม่ได้ใช้ร่วมกันมาก แต่เขาไม่ได้บอกฉันมีเหตุผลเดียวที่เขาชื่อผู้บัญชาการเนื่องจากเขากลัวไม่ เห็นได้ชัดว่าเขาเชื่อว่า ถ้าเขาไม่ได้ คุณจะได้กลายเป็นหนึ่งกับเขา สั่ง ออกแล้วทิ้ง ""ที่จะหยาบคายของ Empath กล่าว "เป็นการละเมิด""ไม่สนุกแต่ ดังนั้น บอกฉัน เหตุใดจึงสำคัญมากสำหรับคุณที่จะนำวงที่แปลกของนักรบไว้ริฟท์ดี"Empath glanced ที่สมาคมของฮันเตอร์ วีรบุรุษผู้ที่เคยไปริฟท์ และรอดชีวิตซึ่งฟื้นตัว แม้ — และส่งคืนเตือน Newerth ปิด Riftspawn ภัยคุกคาม พวกเขาดูเหมือนอึดอัดยิ่งกว่า Ophelia และพวกให้ Ophelia ต้องธรรมชาติของ Caldavar สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่กิลด์ถูกเหมาะสมกับขอบเขตแตกต่างกันทั้งหมดEmpath กล่าวว่า "ฉันไม่มีเมื่อพวกเขาปรากฏขึ้น ผมเห็นอะไรมาจากริฟท์นั้น และมันมีวัตถุประสงค์เพื่อโลกของเรา ฉันไม่สามารถในจิตสำนึกที่ดีให้อีกมีความรับผิดชอบ""แต่ Jeraziah ได้รับทุกทรัพยากรที่คุณต้องการ ผมหมายถึง ไม่กระทำผิด แต่มีนักรบอื่น ๆ ดีเหมาะ spearhead โจมตี พยุหะดำมา""ภารกิจเหมือง, " Empath กล่าวว่า เธอหันไปเก็บอุปกรณ์ประ แต่ Ophelia จับแขนของเธอ"บอกฉันทำไมกัน" เสียงของเธอถูกสเติร์น ที่พระราชินี แต่ตาของเธออ่อน น่าสนใจ Empath รู้สึกภายในของเธอความปรารถนาที่แท้จริงรู้...หาถ้าริฟท์ดีอาจมีอะไรเธอหวังว่าจะ"บรรเทา Empath กล่าว "สำหรับปีที่มีรู้สึกบ้าง Newerth ของสิ่งมีชีวิตทุกชีวิต ที่ได้ถูกทรมาน maimed ฆ่า ฉันจะทำภารกิจนี้เป็นริฟท์ดี และปิดประตูที่ เนื่องจากจะช่วยประหยัด Newerth แต่ในขณะที่ฉันมี บางทีเพียงอึดใจ...อาจจะไม่รู้สึกทุกข์นั้น"Ophelia พยักหน้าEmpath อาจไม่ตรงกับตาของเธอ "ได้แม้ แต่ความจริง""ไม่ Ophelia กล่าว "ความจริงไม่ได้ถึงแม้ เฉพาะได้ และ เกินไป จะโอบกอดช่วงเวลาของความเงียบเพื่อหลีกเลี่ยงการได้ยินของฉันพี่ชายและน้องสาวของธรรมชาติของโลกที่เห่าหอนในความเจ็บปวดให้หยุด ฉันต้องการคุณโชคในการค้นหาสำหรับความเงียบ แม้ว่ามันจะเพียงครู่""กรุณา Empath กล่าว "ไม่บอกพระ"Ophelia scoffed "เขาจะไม่เข้าใจ ไม่อาจได้ยิน — เขาจะใช้ความเชื่อ dwindling กลัวข่าวริฟท์ดีอาจโค่นล้มเขาจากแท่นบูชาของพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ เขาไม่สามารถเข้าใจขอบเขตทั้งหมดเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด ทั้งหมดนอกเหนือจากสัมผัสของโซล แต่เขากลัว""เขาควร Empath กล่าว"Rogues ฮันเตอร์นั้นบอกคุณสิ่งที่คาดหวังหรือไม่""ความวุ่นวาย ความวุ่นวายและเลือด พวกเขากล่าวว่า ความสามารถของเราจะทำผิด ถ้าเราสามารถสลับระหว่างเราเช่นเสื้อผ้า"Ophelia ถูกผึ่งมีคิ้ว "เพื่อ Jeraziah และ Maliken สามารถรู้สึกกับคุณ ร่วมทุกข์ของโลกของเราหรือไม่""เหมือนเป็นสิ่งนั้น""บางทีสงครามเหล่านี้จะสิ้นสุดด้วย" Ophelia พิจารณานี้สำหรับครู่ แล้วจับหัวของเธอ "น่าจะดีกว่า ถ้าคุณหรือฉันยืมของ Hammerstorm เยี่ยงเพียง caved หัวหลอกของพวกเขาใน""มีอย่างอื่นที่นายพรานพูดของ Empath กล่าว "พวกเขาเรียกพวกพระเครื่องเกิดใหม่ เรียกใช้หนึ่งต่อ scrambles กองดีริฟท์ไม่ทราบซึ่งให้ความสามารถเหล่านี้ใหม่ ใช้เป็นพระเครื่อง ว่า และความสามารถของคุณจะแตกต่างกันอีก""วุ่นวายไม่เริ่มการอธิบายนี้ Ophelia กล่าว "มันจะเป็นอนาธิปไตยในระดับก่อนหน้านี้ไม่รู้จัก""สมาคมของฮันเตอร์อ้างเป็นสนุกมาก กีฬา แม้"Ophelia ศึกษากลุ่มเสริมทหาร แต่ละคนครอบคลุมอยู่ในสกิน เล็บ ฟัน และถ้วยรางวัลอื่น ๆ จากริฟท์ของกลุ่มเป้าหมาย "ฉันคิดว่า พวกเขาจะ"เธอใส่มือของเขาบนไหล่ของ Empath และมองเข้าไปในตาของเธอ "นำทางไปสู่ดีริฟท์ นักรบของ Newerth เราจะทำตาม เราจะปิดที่สาปเกตเวย์ และตัวสำคัญซึ่งเราจะส่งคืนทั้งหมด "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางเอกพบดวงชะตาในลานของคลังแสงกลาง Adkarna, ลูกศรซ้อนกลอนประตูและ gunpowders ต่างๆส่งมาจากเมืองเหล็ก battlecarts ดวงชะตามารวมตัวกันดำเนินการอุปกรณ์เพียงพอที่จะยกระดับเป็นหมู่บ้านขนาดใหญ่. ดวงชะตาหยุดเพิ่มเติมจากความประหลาดใจกว่าเคารพอ้อมแขนของเธอหนักกับสวนสวรรค์และเนียนใบหน้าของเธอไปด้วยเหงื่อ "ราชินีของฉัน." นางเอกยกจดหมายจากอ้อมแขนของดวงชะตา "ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องแปลกที่จะเห็นฉันอยู่ภายในกำแพงเมือง." เธอดำเนินอีเมลให้เป็นหนึ่งในรถและพาดมันเกินขอบที่ตุลาการ hefted มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และเกลียวมันมากกว่า dowels ไม้หนา. นางเอก กล่าวว่า "ผมไม่ชอบการคุมขังเกือบเท่ากลิ่นเหม็นของเลือดภูต แต่เมื่อผู้ส่งสารส่งบันทึกย่อของคุณผมต้องมา. " เธอเสนอ waterskin และผ้า. ดวงชะตาใช้ทั้ง "คุณยังไม่ได้มาพูดคุยให้ฉันออกจากมันฉันหวังว่า." "ฉบับที่ ถามว่าทำไมคุณยืนยันในชั้นนำของภารกิจครั้งนี้. " "กษัตริย์ Jeraziah-" "ผมพูดกับพี่ชายของฉัน เราไม่ได้มีส่วนร่วมมาก แต่เขาไม่บอกเหตุผลเดียวที่เขาตั้งชื่อบัญชาการคุณเป็นเพราะเขากลัวที่จะไม่ เห็นได้ชัดว่าเขาเชื่อว่าถ้าเขาไม่ได้ที่คุณจะได้กลายเป็นหนึ่งกับเขาออกคำสั่งแล้วเหลือ. " "นั่นจะไม่สุภาพ" ดวงชะตากล่าวว่า "การละเมิด." "แต่สนุกไม่? ดังนั้นบอกฉัน ทำไมมันจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับคุณที่จะนำวงดนตรีที่แปลกของนักรบกลับเข้าไปในรอยแยกที่ดี? " ดวงชะตาเหลือบมองไปที่ฮันเตอร์กิลด์, วีรบุรุษผู้ที่ได้รับการดึงเข้าสู่ความแตกแยกและรอดชีวิต-เติบโตแม้-และกลับไปเตือน Newerth ออก การเจริญเติบโตของภัยคุกคาม Riftspawn ดูเหมือนว่าพวกเขาแม้จะอึดอัดมากกว่านางเอกและชอบธรรมดังนั้น นางเอกที่ต้องการการตั้งค่าตามธรรมชาติของ Caldavar กับสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่สมาคมก็เหมาะกับดินแดนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง. ดวงชะตากล่าวว่า "ผมมีเมื่อพวกเขาโผล่ออกมา ผมเห็นอะไรที่ออกมาจากความแตกแยกที่และสิ่งที่มันมีไว้สำหรับโลกของเรา ฉันจะไม่ได้อยู่ในจิตสำนึกที่ดีให้คนอื่นดำเนินการรับผิดชอบ. " "แต่ Jeraziah ได้รับทรัพยากรคุณทุกครั้งที่คุณต้องการ ฉันหมายความว่าไม่มีความผิด แต่มีนักรบอื่น ๆ ที่เหมาะสมดีกว่าที่จะเป็นหัวหอกในการโจมตี กองพันสีดำที่อยู่ในใจ. " "ภารกิจเป็นของเรา" กล่าวว่าดวงชะตา เธอหันไปโหลดเก็บอุปกรณ์อื่น แต่นางเอกจับแขนของเธอ. "บอกฉันว่าทำไม." เสียงของเธอเป็นสเติร์นที่ของสมเด็จพระราชินี แต่ตาของเธอเป็นที่อ่อนนุ่ม อุทธรณ์ ดวงชะตารู้สึกของเธอที่อยู่ในความปรารถนาที่แท้จริงจะรู้ว่า ... เพื่อดูว่ารอยแยกที่ดีอาจจะนำเสนอสิ่งที่เธอหวังว่ามันจะ. "โล่งอก" ดวงชะตากล่าวว่า "ปีที่ผ่านมาผมรู้สึกทุกข์ทรมานของ Newerth ของสิ่งมีชีวิตทุกคนที่ได้รับการทรมานพิการฆ่า ผมจะนำไปสู่การปฏิบัติภารกิจนี้ในความแตกแยกที่ดีและปิดประตูนั้นเพราะมันจะช่วยให้ Newerth แต่ในขณะที่ผมมีอาจเพียงสักครู่ ... บางทีฉันจะไม่รู้สึกทุกข์ทรมานที่. " นางเอกพยักหน้า. ดวงชะตาอาจจะไม่ตรงกับตาของเธอ "มันเป็นเรื่องที่น่าอับอาย แต่ความจริง. " "ไม่" นางเอกกล่าวว่า "ความจริงไม่น่าอับอาย มันเป็นเพียง และผมก็เช่นกันจะโอบกอดช่วงเวลาของความเงียบเพื่อหลีกเลี่ยงการได้ยินพี่ชายของฉันและน้องสาวของโลกธรรมชาติยิ่งใหญ่สำหรับความเจ็บปวดที่จะหยุด ฉันขอให้คุณโชคดีในการค้นหาของคุณสำหรับความเงียบถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงช่วงเวลา. " "กรุณา" ดวงชะตากล่าวว่า "อย่าบอกพระมหากษัตริย์." นางเอกเย้ยหยัน "เขาจะไม่เข้าใจ เขาอาจไม่ได้ฟังเขาบริโภคโดยความเชื่อของเขาลดน้อยลง ฉันกลัวว่าข่าวการแตกแยกที่ดีอาจจะโค่นล้มเขาจากแท่นบูชาพระเจ้าของเขาอย่างสมบูรณ์ เขาไม่สามารถเข้าใจทั้งดินแดนที่เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดทั้งหมดของมันเกินกว่าที่สัมผัสของโซล แต่เขากลัวมัน. " "เขาควรจะ" ดวงชะตากล่าวว่า. "มีเหล่าร้ายเหล่านั้นฮันเตอร์บอกคุณว่าจะคาดหวัง?" "ความสับสนวุ่นวาย ความสับสนวุ่นวายและเลือด พวกเขากล่าวว่าความสามารถของเราจะทำหน้าที่ผิดพลาดเช่นถ้าเราสามารถสลับระหว่างพวกเราเหมือนรายการของเสื้อผ้า. " นางเอกง้างคิ้ว "ดังนั้น Jeraziah และ Maliken รู้สึกที่คุณทำแบ่งปันความทุกข์ทรมานของโลกของเราได้หรือไม่" "มันดูเหมือนดังนั้น." "บางทีแล้วสงครามเหล่านี้จะจบลง." นางเอกคิดว่าเรื่องนี้สักครู่แล้วส่ายหัวของเธอ "ที่น่าจะดีกว่าถ้าคุณหรือฉันยืมความโง่ Hammerstorm และเพียงแค่ยุบหัวคนโง่ของพวกเขาใน." "มีสิ่งอื่นล่าพูดถึงคือ" ดวงชะตากล่าวว่า "พวกเขาเรียกพวกเขาพระเครื่องของวิญญาณ การเปิดใช้งานอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไป scrambles กองกำลังไม่ทราบระแหงดีที่ให้พวกเขามีความสามารถใหม่ ๆ เหล่านี้ ใช้พระเครื่องพวกเขากล่าวว่าและก็ความสามารถของคุณจะแตกต่างกันอีกครั้ง ". "ความโกลาหลไม่ได้เริ่มต้นที่จะอธิบายนี้" นางเอกกล่าวว่า "มันจะเป็นรัฐบาลอยู่ในระดับที่ไม่รู้จักก่อนหน้านี้." "ฮันเตอร์กิลด์อ้างว่ามันสนุกมาก กีฬาแม้. " นางเอกศึกษากลุ่มทหารแข็งแต่ละคนครอบคลุมในหนังกรงเล็บฟันและรางวัลอื่น ๆ ที่นำมาจากเหยื่อของพวกเขาแตกแยก "ผมคิดว่าพวกเขาจะ." เธอเอามือของเธอบนไหล่ของดวงชะตาและมองเข้าไปในดวงตาของเธอ "วิธีการที่นำเข้าไปในรอยแยกใหญ่นักรบ of Newerth เราจะทำตาม เราจะปิดประตูที่สาปแช่ง และที่สำคัญที่สุดเราจะกลับมาทั้งหมด. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอฟีเลียเจอคนเห็นใจคนอื่นในนามของคลังแสงกลาง adkarna ก็สะสม ลูกศร , bolts , และต่าง ๆ gunpowders ส่งจากเมืองเหล็ก การ battlecarts อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้รวมตัวกันนำอุปกรณ์พอระดับหมู่บ้านใหญ่

อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้หยุดลง เพิ่มเติมจาก เซอร์ไพรส์กว่าที่เคารพ แขนหนักและใบหน้าของเธอเรียบ Chainmail ด้วยเหงื่อ " ราชินี "

โอฟลีเลียยกข้อความจากคนเห็นใจคนอื่นของแขน " ฉันรู้ว่ามันแปลกๆที่เห็นฉันภายในกำแพงของเมือง " เธอถือจดหมายหนึ่งของเกวียน พาดผ่านขอบที่เด็กรับใช้ hefted เท่าที่เขาสามารถและเกลียวมันมากกว่า dowels ไม้หนา

นางเอกพูดว่า " ฉันชอบการเกือบเท่า ๆ กลิ่นเลือดปีศาจ . แต่เมื่อผู้ส่งสารส่งข้อความของคุณฉันต้องมา "

เธอเสนอ waterskin และผ้าขนหนู .

อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้ใช้ทั้ง " คุณไม่ได้มาพูดให้ฉันออกจากมัน , ฉันหวังว่า "

" ไม่ต้องถาม ทำไมคุณถึงยืนยันที่จะนำภารกิจนี้ "

" กษัตริย์ jeraziah - "

" ฉันพูดกับพี่ชายฉัน เราไม่ได้บอกอะไรมาก แต่เขาบอกว่าเหตุผลเดียวที่เขาชื่อท่านผู้บัญชาการก็เพราะกลัวไม่ได้ไป เขาเชื่อว่า ถ้าเขาไม่ทำคุณจะเป็นหนึ่งกับเขาออกคำสั่ง แล้วทิ้ง "

" มันเสียมารยาท " อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้กล่าวว่า " การละเมิด "

" แต่ก็สนุกไม่ใช่เหรอ ดังนั้นบอกฉันว่า ทำไมมันสำคัญสำหรับคุณที่จะนำวงดนตรีที่แปลกของนักรบกลับเข้าไปในรอยแยกที่ดี ? "

อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้เหลือบในสมาคมของนายพราน บรรดาวีรบุรุษที่ถูกดึงเข้าไปในรอยแยกและอยู่รอดเจริญเติบโตแม้และกลับไปเตือน Newerth ปิดการ riftspawn คุกคาม พวกเขาดูเหมือนอึดอัดยิ่งกว่านี้ไหม และชอบธรรมดังนั้น . โอฟลีเลียที่ต้องการบรรยากาศธรรมชาติของ caldavar อะไรที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่สมาคมก็เหมาะกับดินแดนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้กล่าวว่า " ผมมีเมื่อพวกเขาโผล่ออกมา . ผมเห็นอะไรออกมาจากรอยแยกนั้น และสิ่งที่ตั้งใจ เพื่อโลกของเราผมไม่สามารถมโนธรรมที่ดีให้คนอื่นแบกความรับผิดชอบ . "

" แต่ jeraziah ได้ให้คุณทรัพยากรทั้งหมดที่คุณต้องการ . ฉันหมายถึงความผิดที่ไม่มี แต่ มีนักรบที่เหมาะกับการเป็นหัวหอกในการบุก กองทหารดำในใจ "

" ภารกิจของฉัน " อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้กล่าวว่า เธอหันไปเก็บอีก โหลด ของอุปกรณ์ แต่โอฟลีเลียจับแขนเธอ

" บอกทำไม" เสียงของเธอ ท้ายเรือของราชินี แต่แววตาของเธอที่อ่อนนุ่ม น่าสนใจ คนเห็นใจคนอื่นรู้สึกภายในเธอความปรารถนาที่แท้จริง . . . . . เพื่อค้นหาว่า รอยแยกใหญ่อาจเสนอในสิ่งที่เธอหวังว่าจะ

" โล่งอก " อ่านความรู้สึกของคนอื่นได้กล่าวว่า " สำหรับปีผมจะรู้สึกทุกข์ของ Newerth . สิ่งมีชีวิตที่ถูกทรมาน พิการ ตาย ผมจะนำภารกิจนี้เข้าไปเยี่ยมความแตกแยกและปิดที่เกตเวย์