The literature on communities of pr

The literature on communities of practice provides a tool for analysing what goes on in
groups that are bound together in a shared endeavour by understandings and routines
which have evolved within the group. Communities of practice are where, through
participation, meanings are negotiated and “shared histories of learning” (Wenger, 1998,
p.87) developed. Lea has noted that the term community of practice has now “become
ubiquitous in the literature of teaching and learning in higher education” (Lea 2005,
p.186), although the original ideas of situated learning (Lave and Wenger, 1991) and
communities of practice (Wenger, 1998) were not developed in a formal educational
context. Lea has argued that when applied to Higher Education, communities of practice
became a concept “used uncritically as a top-down educational model” (ibid). As she
argues, recent academic literacies research has raised doubts that groups including
both tutor and student could be seen as participating in the same communities of
practice where power imbalances, played out through impenetrable academic discourse,
“tend to position undergraduate students as permanent novices, never attaining full
membership of an academic community of practice” (2005, p.193).
However, the literature is useful, I argue, when applied to informal groupings within the
university. These may come together for academic purposes (informal peer groups), or
social, and the community of practice literature enables us to view the students through
a lens of individuals participating in groups and groupings in a shared endeavour of the
successful integration into new lives. The literature illuminates the creation of meanings
and the development of identity in the students’ participation in practices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณกรรมในชุมชนฝึกให้เครื่องมือสำหรับวิเคราะห์อะไรไปในกลุ่มที่ถูกผูกไว้ด้วยกันใน endeavour ที่ใช้ร่วมกัน โดยการเปลี่ยนความเข้าใจและคำสั่งซึ่งมีพัฒนาภายในกลุ่ม ชุมชนฝึกอยู่ที่ไหน ผ่านมีความหมายมีส่วนร่วม เจรจาต่อรอง และ "หากการเรียนรู้ร่วมกัน" (Wenger, 1998p.87) พัฒนา Lea ได้ตั้งข้อสังเกตว่า ชุมชนระยะฝึกได้ตอนนี้ "กลายเป็นแพร่หลายในเอกสารประกอบการสอน และการเรียนรู้ในระดับอุดมศึกษา" (Lea 2005p.186), แม้ว่าความคิดดั้งเดิมของห้องเรียน (Lave และ Wenger, 1991) และชุมชนปฏิบัติ (Wenger, 1998) ได้พัฒนาในระบบการศึกษาไม่บริบทการ Lea ได้โต้เถียงที่เมื่อใช้กับการศึกษา ชุมชนปฏิบัติเป็นแนวคิด "ใช้แต่โดยดีเป็นแบบศึกษาบนลงล่าง" (ibid) เป็นของเธอจน วิจัยศึกษา literacies ล่าสุดได้ยกข้อสงสัยที่จัดกลุ่มรวมทั้งกวดวิชาและนักเรียนสามารถเห็นได้เป็นการมีส่วนร่วมในชุมชนเดียวกันแบบฝึกหัดที่พลังงานไม่สมดุล เล่นหาผ่านวาทกรรมวิชาการ impenetrable"มักจะ เรียนเป็นสามเณรถาวร ไม่บรรลุเต็มตำแหน่งสมาชิกของชุมชนการศึกษาการปฏิบัติ" (2005, p.193)อย่างไรก็ตาม วรรณคดีมีประโยชน์ ฉันโต้เถียง เมื่อใช้กับกลุ่มที่ไม่เป็นทางการภายในมหาวิทยาลัย เหล่านี้อาจมาร่วมกันเพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาการ (กลุ่มเพื่อนที่ไม่เป็นทางการ), หรือประกันสังคม และชุมชนวรรณกรรมฝึกช่วยให้เราสามารถดูนักเรียนผ่านเลนส์ของแต่ละบุคคลเข้าร่วมกลุ่มและจัดกลุ่มใน endeavour ที่ใช้ร่วมกันของการรวมประสบความสำเร็จในชีวิตใหม่ วรรณคดี illuminates สร้างความหมายและการพัฒนาของตนในเรื่องการมีส่วนร่วมในทางปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือที่เกี่ยวกับชุมชนของการปฏิบัติให้เป็นเครื่องมือในการวิเคราะห์สิ่งที่เกิดขึ้นในกลุ่มที่ถูกผูกไว้ด้วยกันในความพยายามร่วมกันโดยความเข้าใจและการปฏิบัติที่มีการพัฒนาภายในกลุ่ม ชุมชนของการปฏิบัติที่ได้รับการที่ผ่านการมีส่วนร่วม, ความหมายมีการเจรจาและ "ประวัติศาสตร์ร่วมกันของการเรียนรู้" (เวนเกอร์, 1998, หน้า 87) ได้รับการพัฒนา ทุ่งหญ้าได้ตั้งข้อสังเกตว่าชุมชนระยะของการปฏิบัติได้ในขณะนี้ "กลายเป็นที่แพร่หลายในวรรณคดีของการเรียนการสอนและการเรียนรู้ในระดับอุดมศึกษา" (ทุ่งหญ้า 2005, p.186) แม้ความคิดเดิมของการเรียนรู้อยู่ (Lave และ Wenger, 1991) และชุมชนของการปฏิบัติ (Wenger, 1998) ไม่ได้รับการพัฒนาในการศึกษาอย่างเป็นทางการบริบท ทุ่งหญ้ามีคนแย้งว่าเมื่อนำไปใช้อุดมศึกษา, ชุมชนของการปฏิบัติที่กลายเป็นแนวความคิด"ที่ใช้ uncritically เป็นบนลงล่างการศึกษาแบบจำลอง" (อ้างแล้ว) ขณะที่เธอระบุการวิจัยความรู้เท่าทันทางวิชาการที่ผ่านมามีข้อสงสัยว่ากลุ่มรวมทั้งผู้ปกครองและนักเรียนอาจจะเห็นเป็นส่วนร่วมในชุมชนเดียวกันของการปฏิบัติที่ไม่สมดุลของพลังงานออกมาเล่นผ่านวาทกรรมทางวิชาการไม่ยอมรับ"มีแนวโน้มที่จะวางตำแหน่งของนักศึกษาระดับปริญญาตรีเป็นสามเณรถาวร ไม่เคยบรรลุเต็มเป็นสมาชิกของชุมชนวิชาการของการปฏิบัติ"(2005, p.193). อย่างไรก็ตามวรรณกรรมจะเป็นประโยชน์ผมยืนยันเมื่อนำไปใช้กับการจัดกลุ่มอย่างไม่เป็นทางการภายในมหาวิทยาลัย เหล่านี้อาจมาร่วมกันเชิงวิชาการ (กลุ่มเพื่อนอย่างไม่เป็นทางการ) หรือทางสังคมและชุมชนของวรรณกรรมปฏิบัติช่วยให้เราสามารถดูนักเรียนผ่านเลนส์ของบุคคลที่มีส่วนร่วมในกลุ่มและการจัดกลุ่มในความพยายามร่วมกันในการที่บูรณาการที่ประสบความสำเร็จในชีวิตใหม่ วรรณกรรมสว่างสร้างความหมายและการพัฒนาของตัวตนในการมีส่วนร่วมของนักเรียนในการปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วรรณคดีเกี่ยวกับชุมชนนักปฏิบัติมีเครื่องมือสำหรับวิเคราะห์อะไรไปในกลุ่มที่ถูกผูกไว้ด้วยกัน
ในความพยายามร่วมกันโดยความเข้าใจและการปฏิบัติ
ซึ่งมีการพัฒนาภายในกลุ่ม ชุมชนแห่งการปฏิบัติที่ผ่าน
การมีส่วนร่วม , ความหมาย " ร่วมเจรจาและประวัติของการเรียนรู้ " ( Wenger , 1998 ,
p.87 ) พัฒนาลี ได้กล่าวไว้ว่าคำว่าชุมชนนักปฏิบัติได้ตอนนี้กลายเป็น
ทั่วไปในวรรณกรรมของการเรียนการสอนในระดับอุดมศึกษา " ( อ่าน 2005
p.186 ถึงแม้ว่าความคิดเดิมของการเรียนรู้ ( ล้างและเวนเกอร์ , 1991 ) และ
ชุมชนนักปฏิบัติ ( เวนเกอร์ , 1998 ) ไม่ได้พัฒนาในบริบท การศึกษา
อย่างเป็นทางการ ลี ได้แย้งว่า เมื่อใช้กับการศึกษาระดับอุดมศึกษาชุมชนแห่งการปฏิบัติ
เป็นแนวคิด " ใช้ uncritically เป็นแบบบนลงล่าง รูปแบบการศึกษา " ( อ้างแล้ว ) ขณะที่เธอ
แย้ง การวิจัย literacies วิชาการสมัยใหม่ได้ทำให้สงสัยว่า กลุ่มรวมทั้ง
ทั้งครุและนักเรียนสามารถเห็นการมีส่วนร่วมในชุมชนเดียวกัน
ซ้อมที่พลังงาน imbalances เล่นผ่านวาทกรรมทางวิชาการผ่านเข้าไปไม่ได้
" มีแนวโน้มที่จะตำแหน่งนักศึกษาเป็นสามเณรถาวร ไม่บรรลุเต็ม
เป็นสมาชิกของชุมชนวิชาการของการปฏิบัติ " ( 2005 p.193 ) .
แต่วรรณกรรมมีประโยชน์ ผมเถียง เมื่อใช้กับกลุ่มที่ไม่เป็นทางการภายใน
มหาวิทยาลัย เหล่านี้จะมารวมตัวกันเพื่อจุดประสงค์ทางวิชาการ ( กลุ่มเพื่อนอย่างไม่เป็นทางการ ) หรือ
ทางสังคมและชุมชนวรรณกรรม ฝึกให้เราดูนักศึกษาผ่าน
เลนส์ของบุคคลในกลุ่มและกลุ่มที่เข้าร่วมในความพยายามร่วมกันของ
ประสบความสำเร็จบูรณาการในชีวิตใหม่ วรรณกรรมส่องสว่างสร้างความหมาย
และการพัฒนาเอกลักษณ์ในการมีส่วนร่วมของนักศึกษาในงาน