Another strength of this interventi

Another strength of this intervention was the use of chair
exercises adapted from the National Institute of Aging (2001). To
our knowledge, there are no published evaluations of these exercises
in older adults attending senior centers. We previously evaluated a
series of five educator-led lower body chair exercises and promotion
of physical activity that was implemented as part of 12 sessions
on nutrition and physical activity given during a 6-month period
(McCamey et al., 2003). Following this intervention, there were
significant increases in physical activity, knowledge of physical
activity recommendations, and improvements in physical function
(McCamey et al., 2003). The gains in physical performance (0.3
points), however, were smaller than in the current study (0.5 points),
perhaps because fewer chair exercises (five vs. 16) were used, meetings
with the educator were less frequent (12 vs. 16 times), less technical
and financial support was available at the senior centers for the
intervention, and there was less overall focus on physical activity.
Walking is the exercise of choice among older adults from various
cultural backgrounds (Belza et al., 2004). Although 10,000 steps daily
are often promoted, this goal may be overly ambitious and possibly
unsafe for some older adults (Berlin et al., 2006). Increasing steps
by 5% to 10% per week may be more achievable and more likely
to lead to a permanent lifestyle change than recommending 10,000
steps daily (Berlin et al., 2006). Pedometers are useful for motivation
and assessment of changes in walking (Cyarto et al., 2004). Similar to
other studies (Wellman et al., 2007), many participants had problems
using the step counters and reporting their steps. The subgroup that
reported step counts, however, increased their counts by about 2%
weekly and by a meaningful 29% (848 steps daily) in a 13-week
period. Similarly, in a 12-week evaluation of the "You Can!" program,
which strongly promoted walking in senior centers across the
country, the daily step counts increased from 3,110 at the pre-test
to 4,183 at the post-test for a gain of 1,073 steps or about 34%
(Wellman et al., 2007).
When controlled for other factors in regression analyses, minutes
of physical activity at the pre-test were positively associated with
the barrier "it costs too much" and negatively associated with the
barrier "health condition interfering with activity" and "30 minutes
daily is too much." Regression analyses also demonstrated that a
decrease in "30 minutes daily is too much for me" was associated
with increased minutes of physical activity following the intervention

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Another strength of this intervention was the use of chairexercises adapted from the National Institute of Aging (2001). Toour knowledge, there are no published evaluations of these exercisesin older adults attending senior centers. We previously evaluated aseries of five educator-led lower body chair exercises and promotionof physical activity that was implemented as part of 12 sessionson nutrition and physical activity given during a 6-month period(McCamey et al., 2003). Following this intervention, there weresignificant increases in physical activity, knowledge of physicalactivity recommendations, and improvements in physical function(McCamey et al., 2003). The gains in physical performance (0.3points), however, were smaller than in the current study (0.5 points),perhaps because fewer chair exercises (five vs. 16) were used, meetingswith the educator were less frequent (12 vs. 16 times), less technicaland financial support was available at the senior centers for theintervention, and there was less overall focus on physical activity.Walking is the exercise of choice among older adults from variouscultural backgrounds (Belza et al., 2004). Although 10,000 steps dailyare often promoted, this goal may be overly ambitious and possiblyunsafe for some older adults (Berlin et al., 2006). Increasing stepsby 5% to 10% per week may be more achievable and more likelyto lead to a permanent lifestyle change than recommending 10,000ขั้นตอนทุกวัน (เบอร์ลิน et al. 2006) ก้าวจะมีประโยชน์เป็นแรงจูงใจและการประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงในเดิน (Cyarto et al. 2004) คล้ายกับอื่น ๆ ศึกษา (Wellman et al. 2007) หลายคนมีปัญหาใช้ตัวนับขั้นตอน และรายงานขั้นตอนการ กลุ่มย่อยที่ขั้นตอนรายงานตรวจนับ เพิ่มขึ้นของพวกเขานับประมาณ 2%สัปดาห์ และมีความหมายเป็น % 29 (848 ขั้นทุกวัน) ในสัปดาห์ 13ระยะเวลาการ ในทำนองเดียวกัน ในการประเมิน 12 สัปดาห์ของการ "คุณสามารถ" โปรแกรมซึ่งขอเลื่อนในศูนย์อาวุโสผ่านการประเทศ นับขั้นตอนประจำวันที่เพิ่มขึ้นจาก 3,110 ที่ทดสอบก่อนการ 4,183 ที่หลังการทดสอบสำหรับกำไร 1,073 ตอน หรือประมาณ 34%(Wellman และ al. 2007)เมื่อควบคุมปัจจัยอื่น ๆ ในการวิเคราะห์การถดถอย นาทีกิจกรรมทางกายภาพที่ทดสอบก่อนมีสัมพันธ์เชิงบวกกับอุปสรรค "ค่าใช้จ่ายมากเกินไป" และผลที่เกี่ยวข้องกับการอุปสรรค "สุขภาพรบกวนกิจกรรม" และ "30 นาทีทุกวันเป็นมากเกินไป" การวิเคราะห์การถดถอยแสดงให้เห็นว่าการลด "30 นาทีทุกวันเป็นมากเกินไปสำหรับฉัน" ถูกเชื่อมโยงเพิ่มการไปแทรกแซงกิจกรรมทางกายภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแข็งแรงของการแทรกแซงนี้อีกประการหนึ่งคือการใช้งานของเก้าอี้ออกกำลังกายที่ดัดแปลงมาจากสถาบันแห่งชาติของริ้วรอย (2001) เพื่อความรู้ของเราไม่มีการประเมินผลการตีพิมพ์ของการออกกำลังกายเหล่านี้ในผู้สูงอายุที่เข้าร่วมศูนย์อาวุโส ก่อนหน้านี้เราประเมินชุดของห้าที่นำการศึกษาที่ต่ำกว่าการออกกำลังกายเก้าอี้ของร่างกายและโปรโมชั่นของการออกกำลังกายที่ถูกนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของ12 ครั้งเกี่ยวกับโภชนาการและการออกกำลังกายที่ได้รับในช่วงระยะเวลา6 เดือน(McCamey et al., 2003) ต่อไปนี้การแทรกแซงนี้มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการออกกำลังกายทางกายภาพของความรู้คำแนะนำกิจกรรมและการปรับปรุงในการทำงานทางกายภาพ(McCamey et al., 2003) กำไรในสมรรถภาพทางกาย (0.3 คะแนน) แต่มีขนาดเล็กกว่าในการศึกษาในปัจจุบัน (0.5 คะแนน) บางทีอาจเป็นเพราะการออกกำลังกายน้อยลงเก้าอี้ (ห้าเมื่อเทียบกับ 16) ถูกนำมาใช้การประชุมที่มีการศึกษาอยู่บ่อยน้อย(12 เทียบกับ 16 ครั้ง) เทคนิคน้อยและการสนับสนุนทางการเงินที่มีอยู่ที่ศูนย์อาวุโสสำหรับการแทรกแซงและมีโฟกัสโดยรวมน้อยลงในการออกกำลังกาย. เดินคือการออกกำลังกายของทางเลือกของผู้สูงอายุจากที่ต่างๆภูมิหลังทางวัฒนธรรม (Belza et al., 2004) แม้ว่า 10,000 ขั้นตอนในชีวิตประจำวันมีการส่งเสริมมักเป้าหมายนี้อาจจะมีความทะเยอทะยานมากเกินไปและอาจไม่ปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุบาง(เบอร์ลิน et al., 2006) ขั้นตอนที่เพิ่มขึ้นจาก 5% เป็น 10% ต่อสัปดาห์อาจจะประสบความสำเร็จและมีแนวโน้มที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตที่ถาวรกว่า10,000 แนะนำขั้นตอนในชีวิตประจำวัน(เบอร์ลิน et al., 2006) pedometers มีประโยชน์สำหรับการสร้างแรงจูงใจและการประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงในการเดิน(Cyarto et al., 2004) คล้ายกับการศึกษาอื่น ๆ (Wellman et al., 2007) เข้าร่วมจำนวนมากมีปัญหาการใช้ขั้นตอนที่เคาน์เตอร์และการรายงานขั้นตอนของพวกเขา กลุ่มย่อยที่รายงานขั้นตอนนับ แต่การเพิ่มขึ้นของพวกเขาโดยการนับจำนวนประมาณ 2% รายสัปดาห์และโดยความหมาย 29% (848 ขั้นตอนทุกวัน) ใน 13 สัปดาห์ระยะเวลา ในทำนองเดียวกันในการประเมินผล 12 สัปดาห์ของ "คุณสามารถ!" โปรแกรมที่ขอเลื่อนตำแหน่งเดินในศูนย์อาวุโสทั่วประเทศนับขั้นตอนในชีวิตประจำวันเพิ่มขึ้นจาก3,110 ที่ทดสอบก่อนที่จะ4183 ที่โพสต์การทดสอบเพื่อผลประโยชน์ของ 1,073 ขั้นตอนหรือประมาณ 34% (Wellman et al., 2007) . เมื่อควบคุมปัจจัยอื่น ๆ ในการถดถอยวิเคราะห์นาทีของการออกกำลังกายที่ทดสอบก่อนมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอุปสรรค"ค่าใช้จ่ายมากเกินไป" และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอุปสรรค"ภาวะสุขภาพยุ่งกับกิจกรรม" และ "30 นาทีในชีวิตประจำวันคือมากเกินไป. " การวิเคราะห์การถดถอยนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการลดลงของ "30 นาทีทุกวันจะมากเกินไปสำหรับผม" มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นนาทีของการออกกำลังกายต่อไปนี้การแทรกแซง