was once a Padishah whose daughter

was once a Padishah whose daughter was so beautiful that her loveliness was without equal in the world.



Now the Padishah's wife had an Arab slave whom she kept locked up in a room, and to whom every day she put the following questions: "Is the moon beautiful? Am I beautiful? Are you beautiful?" "Everything and everybody is beautiful," was invariably the answer. After this entertaining dialogue the Sultana would lock the door again and go away.

One day, as the Padishah's daughter, by name Nar-tanesi or little Pomegranate, was making a tour of the serai, the Arab caught a glimpse of her and immediately fell in love with her. Thus on the next day the Arab modified his usual answer as follows: "The moon is beautiful, you are beautiful, I am beautiful, but Nar-tanesi is the most beautiful of all."

The Sultana was exceedingly angry. Now that the Arab had seen her daughter, probably he would no longer admire the mother. So she went to the Princess and proposed that they should take a walk together. During the promenade they came to

p. 175

a meadow, where the maiden, being fatigued, lay down in the shade of a tree. When she fell asleep the mother left her there and hastened back to the palace.

When the Princess awoke and could not see her mother she began to weep, running hither and thither in fear, seeking her mother everywhere. It was of no avail, however, and soon her cries of despair echoed through wood and field.

Three brothers were by chance hunting in the forest, and came upon the distressed maiden. When she saw them she was still more afraid, and implored their grace and protection, requesting them to accept her as a sister. Overcome with pity the three hunters agreed to be her brothers, and she accompanied them to their home.

Henceforth the three youths went hunting every day, and when they brought home the game, the Princess prepared it for eating. Thus the days passed merrily away.

But the news of the maiden's extraordinary loveliness spread far and wide. The story was told of her discovery by the three brothers in the forest, and how they had taken her home to be their sister. This came to the ears of the Sultana, her mother, who was enraged to find her daughter still living. She thought the girl had long ago been torn to pieces and devoured by wild beasts.

She went accordingly to a witch and asked what she should do further to get rid of her daughter. The witch gave the Sultana two magic hairpins, saying that if she stuck them in the Princess's head the girl would surely die. The woman took the hairpins, and disguised herself as a poor beggar by means of an old feredje. Packing various articles in a bundle, she went to the maiden.

Whenever the three brothers were away hunting, the Princess kept the door locked; and when the woman knocked she made no answer. "Oh, my child," cried the woman, " why do you not open the door? I have come all the way from Anatolia with presents for my sons; at least

p. 176

receive them from me." Then the maiden answered through a crack in the door: "The door is locked." "My daughter," returned the woman, "having heard that you are their sister, I have brought you also a present of some hair pins; hold your head close to the keyhole that I may stick them in." Suspecting no evil the girl put her head to the key. hole. The woman stuck the pins into the Princess's head, and she fell down dead immediately. Having thus accomplished her revenge, the Sultana went straight back to the serai.
The woman stuck the pins into the Princess' head


When towards evening the brothers returned from hunting and entered the house, they saw the dead body of the maiden lying by the door. They raised loud lamentation and wrung their hands in despair. When their grief was somewhat calmed they began to prepare for the funeral. Laying their sister in a golden casket, they took it up a hill and hung it between two trees.

It came to pass soon after this that the son of a Padishah went hunting and saw the golden casket hanging from the trees. Taking it down he opened it, and when he saw the lovely maiden lying within he fell deeply in

p. 177

love with her. The casket was carried to his home and put into his own apartment, and whenever he went out he took care to lock the door. The Prince spent his days in hunting, and the nights in looking at and sighing over the dead maiden.

In the meantime the Padishah intended to take part in a war that had broken out; but the Vezir dissuaded him, advising him to send his son the Shahzada instead. Therefore the King called his son and ordered him to go to the battlefield. The youth returned to his apartment, opened the casket and took a last fond look at the serene countenance of the maiden. He then locked up the room, and ordering that none should enter it during his absence, he departed for the war.

We have omitted to state that the Shahzada was betrothed. The Princess he was going to marry chanced to hear of the Shahzada's locked apartment,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคย Padishah ลูกสาวถูกสวยงาม loveliness เธอได้ไม่เท่ากับในโลก ตอนนี้ภรรยาของ Padishah มีทาสอาหรับที่เธอเก็บ ล็อกค่า ในห้องพัก และที่ ทุกวันเธอใส่คำถามต่อไปนี้: "คือดวงจันทร์สวยงาม ฉันสวยไหม มีสวยงาม" "คนและสิ่งสวยงาม คงเส้นคงวาเป็นคำตอบ หลังจากบทสนทนานี้สนุกสนาน ซูลจะล็อคประตูอีกครั้ง และหายไปวันหนึ่ง ลูกสาวของ Padishah ชื่อนัร tanesi หรือน้อยทับทิม ทำทัวร์เซราย อาหรับจับความเธอ และตกหลุมรักทันทีกับเธอ ดังนั้น ในวันถัดไป อาหรับแก้ไขคำตอบของเขาปกติเป็นดังนี้: "ดวงจันทร์สวยงาม คุณมีความสวยงาม ผมสวย แต่นัร tanesi จะสวยที่สุดของทั้งหมด"ซูลถูกโกรธเหลือเกิน ขณะที่อาหรับเห็นลูกสาวของเธอ อาจจะเขาจะไม่ชื่นชมแม่ ดังนั้นเธอจึงไปเจ้าหญิง และเสนอว่า พวกเขาควรใช้เวลาเดินด้วยกัน ระหว่างเดินมาก็มาp. 175ทุ่งหญ้า ที่นาม กำลังเหนื่อย วางลงในร่มเงาของต้นไม้ เมื่อล้มลงหลับ แม่ซ้ายเธอมี และพริบกลับไปวังเมื่อเจ้าหญิงตื่นขึ้นมา และได้เห็นแม่ของเธอ เธอก็เริ่มร้อง เรียกใช้ hither และไปที่นั่นกลัว หาแม่ทุก อย่างไรก็ตาม มันเป็นของไม่มีประโยชน์ และเร็ว ๆ นี้ เสียงร้องของเธอสิ้นหวังกล่าวผ่านไม้และฟิลด์Three brothers were by chance hunting in the forest, and came upon the distressed maiden. When she saw them she was still more afraid, and implored their grace and protection, requesting them to accept her as a sister. Overcome with pity the three hunters agreed to be her brothers, and she accompanied them to their home.Henceforth the three youths went hunting every day, and when they brought home the game, the Princess prepared it for eating. Thus the days passed merrily away.But the news of the maiden's extraordinary loveliness spread far and wide. The story was told of her discovery by the three brothers in the forest, and how they had taken her home to be their sister. This came to the ears of the Sultana, her mother, who was enraged to find her daughter still living. She thought the girl had long ago been torn to pieces and devoured by wild beasts.She went accordingly to a witch and asked what she should do further to get rid of her daughter. The witch gave the Sultana two magic hairpins, saying that if she stuck them in the Princess's head the girl would surely die. The woman took the hairpins, and disguised herself as a poor beggar by means of an old feredje. Packing various articles in a bundle, she went to the maiden.Whenever the three brothers were away hunting, the Princess kept the door locked; and when the woman knocked she made no answer. "Oh, my child," cried the woman, " why do you not open the door? I have come all the way from Anatolia with presents for my sons; at leastp. 176ได้รับจากฉัน" จาก นั้นหญิงสาวที่ตอบผ่านรอยแตกประตู: "ประตูถูกล็อกไว้" "ลูกสาว คืนผู้หญิง "ได้ยินว่า คุณเป็นน้องสาวของพวกเขา จะนำคุณยังปัจจุบันของขาบางผม ค้างไว้ใกล้กับรูกุญแจที่ฉันอาจติดอยู่ในหัวของคุณ" สงสัยไม่มีความชั่วร้ายสาวใส่หัวของเธอไปยังคีย์ หลุม ผู้หญิงติดหมุดเป็นหัวเจ้าหญิง และเธอตกลงตายทันที ซูลจึงไม่ได้แก้แค้นของเธอ ก็ตรงกลับไปเซราย ผู้หญิงติดหมุดเป็นหัวของเจ้าหญิง เมื่อต่อตอนเย็นพี่น้องกลับมาจากล่าสัตว์ และเข้าไปในบ้าน เห็นศพหญิงสาวนอนอยู่ โดยประตูนี้ พวกเขายก lamentation ดัง และ wrung มือในความสิ้นหวัง เมื่อความเศร้าโศกของพวกเขาค่อนข้างสงบ พวกเขาเริ่มเตรียมสำหรับงานศพ วางน้องสาวของพวกเขาในผอบทอง พวกเขาเอามันขึ้นเขา และแขวนระหว่างต้นไม้สองต้นไปมาหลังจากนี้ว่า ลูกชายของ Padishah ไปล่าสัตว์ และเห็นแก้วกาแฟสีทองที่ห้อยจากต้นไม้ การลงเขาเปิด และเมื่อเขาเห็นหญิงสาวสวยที่นอนอยู่ภายใน เขาตกลึกในp. 177รักกับเธอ แก้วกาแฟที่ดำเนินการที่บ้านของเขา และใส่ลงในอพาร์ทเมนท์ของเขาเอง และเมื่อเขาออก ไป เขาเอาดูแลการล็อกประตู เจ้าชายใช้วันของเขาในล่าสัตว์ และคืนที่ และ sighing ผ่านหญิงสาวตายในขณะ Padishah ไว้ในสงครามที่มีหักออก แต่ Vezir กับ dissuaded เขา แนะนำให้เขาไปส่งลูกชายของเขา Shahzada แทน ดังนั้นกษัตริย์เรียกว่าลูกชายของเขา และสั่งเขาไปสนามรบ เยาวชนถูกส่งกลับไปที่อพาร์ทเมนท์ของเขา เปิดตัวแก้วกาแฟ และมาดูสีหน้าสวยของหญิงสาวรักครั้งสุดท้าย เขาถูกล็อคขึ้นห้อง และสั่งซื้อที่ ไม่ควรป้อนในระหว่างการขาดงานของเขา เขาออกสงครามเรามีไว้เพื่อระบุว่า การ Shahzada นั้นเป็นการรับหมั้นบุตร เขาจะแต่งงานกับเจ้าหญิงไปฟังของอพาร์ทเมนท์ล็อคของ Shahzada