Slowly she reached forward and open

Slowly she reached forward and opened the door to the attic. She looked round the door into the room. There was a window on the right. It was open. "Who opened the window?" Emma saked herself. "Charlie,maybe."
Emma went into the room and reached over to close the window. Suddenly, there was a loud noise right outside the window.Emma jumped back, eyes wide open, and watched a bird fly away from a tree just near the window. "Silly me!" Said Emma to herself. "It was just a bird." Then she said it again. "It was just a bird. Don't be stupid, Emma," actually speaking the words this time to make herself feel better. She her heart was still going fast.
Feeling better, she began to look round the room. There was something strange about it. There were a lot of old chair under the window. The window-cleaning shirt was clean, the books and papers were tidy. Then she realized why the room felt strange.
"That's it!" She thought. "Everywhere else in the house is very dirty. But this room isn't. It's clean. And I didn't even start to clean and the others, not?"
She walked round the room. She looked behing the chair. There were some pretty dried flower behind the chair.Emma picked them up. She looked round againd with het back to the window. Her back felt cold as she noticed once again the clean and tidy room. "Why?" She thought. "Who did this? Not me. Not Charlie. And why this room? What was important about this room?" Again a cold feeling of fear moved up her back. She looked round the room. It was just a normal room but it did feel strange in some way. She couldn't say how, but something was not quite right. It was almost as if someone was living there.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้า ๆ เธอถึงไปข้างหน้า และเปิดประตูสู่ถังห้องใต้หลังคา เธอมองรอบประตูเข้าสู่ห้อง มีหน้าต่างด้านขวา เปิดได้ "ผู้เปิดหน้าต่าง" เอ็มมา saked ตัวเอง "ชาร์ลี อาจได้"เอ็มม่าเดินเข้าไปในห้อง และเดินทางผ่านเพื่อปิดหน้าต่าง ทันใดนั้น มีสิทธิที่กึกก้องอยู่นอกหน้าต่าง เอ็มม่าไปกลับ ตาที่เปิดกว้าง และดูนกที่บินจากต้นไม้ใกล้กับหน้าต่าง "โง่ฉัน! " กล่าวว่า เอ็มมากับตัวเอง "มันเป็นเพียงนก" จากนั้น เธอกล่าวว่า อีกครั้ง "มันเป็นเพียงนก ไม่โง่ เอ็มม่า, "จริง พูดคำนี้เวลาจะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น เธอหัวใจของเธอยังคงกำลังอย่างรวดเร็วรู้สึกดี เธอเริ่มมองรอบห้อง ไม่มีอะไรแปลกเลย เก่ามากมีเก้าอี้ภายใต้หน้าต่าง เสื้อทำความสะอาดหน้าต่างสะอาด สมุดบัญชีและเอกสารถูกระเบียบ แล้ว เธอรู้ทำไมห้องรู้สึกแปลก"ใช่" เธอคิดว่า "ทุกที่อื่นในบ้านนั้นสกปรกมาก แต่ห้องนี้ไม่ มีความสะอาด และผมไม่ได้เริ่มต้นแม้แต่การทำความสะอาดและอื่น ๆ ไม่ได้หรือไม่" เธอเดินรอบห้อง เธอมอง behing เก้าอี้ ดอกไม้บางแห้งสวยหลังเก้าอี้ได้ เอ็มมารับพวกเขา เธอมองรอบ againd ด้วยกรุณากลับไปยังหน้าต่าง เธอกลับรู้สึกเย็นเธอสังเกตเห็นอีกห้อง กระ "ทำไม" เธอคิดว่า "ที่ทำอย่างนี้ ไม่ใช่ฉัน ชาไม่ และทำไมห้องนี้ สิ่งสำคัญเกี่ยวกับห้องนี้" อีก ความรู้สึกเย็นกลัวย้ายขึ้นเธอกลับ เธอมองรอบห้อง มันเป็นเพียงห้องพักปกติ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแปลกในบางวิธี เธอไม่พูดไร แต่บางสิ่งบางอย่างไม่เหมาะสมมากขึ้น เกือบได้เป็นคนนั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช้าเธอเอื้อมมือไปข้างหน้าและเปิดประตูห้องใต้หลังคา เธอมองไปรอบ ๆ ประตูเข้ามาในห้อง มีหน้าต่างด้านขวาเป็น มันเปิด "ใครเปิดหน้าต่างได้หรือไม่" เอ็มม่า saked ตัวเอง "ชาร์ลีอาจจะ."
เอ็มม่าเดินเข้าไปในห้องและถึงกว่าเพื่อปิดหน้าต่าง ทันใดนั้นก็มีเสียงดังด้านนอก window.Emma เพิ่มขึ้นหลังดวงตาที่เปิดกว้างและดูนกบินหนีไปจากต้นไม้เพียงใกล้หน้าต่าง "โง่ฉัน!" กล่าวว่าเอ็มม่ากับตัวเอง "มันเป็นเพียงนก." จากนั้นเธอก็บอกว่ามันอีกครั้ง "มันเป็นเพียงนก. อย่าโง่เอ็มม่า" จริงคำพูดในครั้งนี้จะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น เธอหัวใจของเธอก็ยังคงไปอย่างรวดเร็ว.
ความรู้สึกที่ดีกว่าเธอเริ่มที่จะมองไปรอบห้อง มีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับมันเป็น มีจำนวนมากของเก้าอี้เก่าภายใต้หน้าต่างได้ เสื้อหน้าต่างทำความสะอาดสะอาดหนังสือและเอกสารเป็นระเบียบเรียบร้อย จากนั้นเธอก็ตระหนักว่าทำไมห้องรู้สึกแปลก.
"นั่นมัน!" เธอคิดว่า. "ทุกอย่างอื่นในบ้านสกปรกมาก. แต่ห้องนี้ไม่ได้. มันสะอาด. และฉันไม่ได้เริ่มต้นในการทำความสะอาดและคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้?"
เธอเดินรอบห้อง เธอมอง behing เก้าอี้ มีบางดอกไม้แห้งสวยอยู่เบื้องหลัง chair.Emma ได้เลือกพวกเขาขึ้น เธอมอง againd รอบ Het กลับไปที่หน้าต่าง เธอกลับรู้สึกเย็นขณะที่เธอสังเกตเห็นอีกครั้งห้องพักที่สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย "ทำไม?" เธอคิดว่า. "ใครทำอย่างนี้หรือไม่ไม่ฉัน. ไม่ชาร์ลี. และทำไมห้องนี้หรือไม่? อะไรคือสิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับห้องนี้หรือไม่?" อีกครั้งความรู้สึกเย็นของความกลัวขยับขึ้นหลังของเธอ เธอมองไปรอบ ๆ ห้อง มันเป็นเพียงห้องปกติ แต่มันก็รู้สึกแปลกในทางใดทางหนึ่ง เธอไม่สามารถบอกว่า แต่สิ่งที่ไม่ถูกต้องนัก มันเกือบจะเป็นถ้ามีคนมาอาศัยอยู่ที่นั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอค่อยๆเอื้อมมือไปข้างหน้าและเปิดประตูห้องใต้หลังคา เธอมองรอบๆเปิดประตูเข้าไปในห้อง จะมีหน้าต่างด้านขวา มันเปิด . ใครเปิดหน้าต่าง ? เอ็มม่าสะเก็ดตัวเอง " ชาร์ลี บางที "
เอมเข้าไปในห้องและเอื้อมมือไปปิดหน้าต่าง ทันใดนั้น มีเสียงดังอยู่ข้างนอกหน้าต่าง เอ็มม่า กระโดดกลับ ดวงตาเบิกกว้างและมองดูนกบินออกไปจากต้นไม้ใกล้หน้าต่าง . ฉันโง่ ! " กล่าวว่า " เอ็มม่าเอง มันเป็นแค่ . . . " แล้วเธอก็พูดมันอีกครั้ง " . มันเป็นนก อย่าโง่น่า เอ็มม่า " จริงๆแล้วการพูดถ้อยคำนี้เพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น เธอ หัวใจของหล่อนยังไปเร็ว
รู้สึกดีขึ้น เธอเริ่มมองรอบๆห้อง มีบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับมันมีมากของเก้าอี้เก่าภายใต้หน้าต่าง หน้าต่างทำความสะอาดเสื้อสะอาด หนังสือและเอกสารได้เรียบร้อย แล้วแม่ก็คิดได้ว่า ทำไมห้องรู้สึกแปลก .
" นั่นแหละ ! " เธอว่า " ทุกคนในบ้านสกปรกมาก แต่ห้องนี้ไม่มี มันสะอาด ผมยังไม่ได้เริ่มสะอาดและคนอื่นไม่ได้
เธอเดินไปรอบๆห้อง เธอดู behing เก้าอี้มีบางแห้งดอกไม้สวยอยู่หลังเก้าอี้ เอ็มม่าเลือกพวกเขาขึ้น เธอมองรอบ againd กับมันกลับไปที่หน้าต่าง เธอกลับรู้สึกเย็นเมื่อเธอสังเกตเห็นอีกครั้ง " ห้องพักสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย ทำไม ? " เธอว่า " ใครทำแบบนี้ ? ไม่ใช่ผม ไม่ ชาร์ลี แล้วทำไมต้องเป็นห้องนี้ สิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับห้องนี้ ? อีกครั้งความรู้สึกเย็นของความกลัวที่ย้ายมาด้านหลังเธอ เธอมองรอบๆห้องมันเป็นแค่ห้องปกติ แต่มันรู้สึกแปลกๆ ในบางวิธี เธอไม่พูดแล้ว แต่สิ่งที่ไม่ค่อนข้างขวา มันเหมือนกับว่ามีคนอยู่ที่นั่น