A complete sentence contains a subj

A complete sentence contains a subject and a predicate. First, let me clarify some of these terms. A subject is the main noun or pronoun that the sentence is about. The predicate contains the main verb that either demonstrates the subject's action or is linking the subject to another noun or adjective in the predicate (as in a linking verb). Not only does the predicate contain the verb, but it also contains complements, which are any words that modify or accompany the verb. In order for a sentence to be complete, it must have at least one subject and one predicate. Another word for a complete sentence is an independent clause.

The opposite of a complete sentence would be an incomplete sentence, or a fragment. Usually, a fragment is missing one of these necessary components (a subject or a verb) and is not an independent or complete thought. It generally doesn't make any sense. In addition, another opponent to the complete sentence is the run-on sentence. Unlike the fragment, the run-on contains both a subject and a verb; however, it usually consists of multiple sentences crammed together. It goes on and on and on without proper punctuation or conjunctions to help join ideas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประโยคสมบูรณ์ประกอบด้วยชื่อเรื่องและเป็นเพรดิเคต แรก ให้ฉันชี้แจงทั้งนี้ เรื่องคือ หลักนามหรือสรรพนามที่ประโยคที่เกี่ยวกับ เพรดิเคตประกอบด้วยคำกริยาหลักที่อธิบายการกระทำของวัตถุ หรือเป็นการเชื่อมโยงเรื่องคำนามหรือคุณศัพท์ในเพรดิเคต (เหมือนในคำกริยาเชื่อมโยง) อื่น ไม่เพียงไม่ประกอบด้วยเพรดิเคตกริยา แต่ยังประกอบด้วยสมบูรณ์ ซึ่งเป็นคำที่ปรับเปลี่ยน หรือมาพร้อมกับคำกริยา เพื่อให้ประโยคนั้นสมบูรณ์ มันต้องมีอย่างน้อยหนึ่งเรื่องและหนึ่งเพรดิเคต อีกคำหนึ่งสำหรับประโยคสมบูรณ์มีอนุประโยคอิสระฝั่งตรงข้ามของประโยคสมบูรณ์จะเป็นประโยคไม่สมบูรณ์ หรือส่วน มักจะ ส่วนขาดส่วนประกอบที่จำเป็นเหล่านี้ (หัวข้อหรือคำกริยา) อย่างใดอย่างหนึ่ง และไม่มีความคิดอิสระ หรือสมบูรณ์ โดยทั่วไปจะได้ไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ นอกจากนี้ ฝ่ายตรงข้ามอีกไปประโยคสมบูรณ์เป็นประโยคส่วน ๆ ซึ่งแตกต่างจากส่วน ส่วน ๆ ประกอบด้วยชื่อเรื่องและคำกริยา อย่างไรก็ตาม มันมักจะประกอบด้วยหลายประโยคหนาตากัน มันไปบน และบน และไม่ มีเครื่องหมายวรรคตอนที่เหมาะสมหรือสันธานช่วยร่วมคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นประโยคที่สมบูรณ์มีเรื่องและกริยา ครั้งแรกที่ผมขอชี้แจงบางส่วนของคำเหล่านี้ เรื่องที่เป็นคำนามหรือคำสรรพนามหลักว่าประโยคเป็นเรื่องเกี่ยวกับ คำกริยามีกริยาหลักที่ทั้งแสดงให้เห็นถึงการดำเนินการเรื่องของการเชื่อมโยงหรือเรื่องที่เป็นรูปธรรมอื่นหรือคำคุณศัพท์ในคำกริยา (ในขณะที่การเชื่อมโยงคำกริยา) ไม่เพียง แต่จะมีกริยาคำกริยา แต่ก็ยังมีการเติมเต็มซึ่งเป็นคำที่มาพร้อมกับการแก้ไขหรือคำกริยา เพื่อให้ประโยคจะแล้วเสร็จก็จะต้องมีอย่างน้อยหนึ่งเรื่องและหนึ่งคำกริยา คำเป็นประโยคที่สมบูรณ์ก็คือประโยคที่เป็นอิสระ.

ตรงข้ามเป็นประโยคที่สมบูรณ์จะเป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์หรือเศษ มักจะเป็นชิ้นส่วนที่ขาดหายไปหนึ่งในองค์ประกอบที่จำเป็นเหล่านี้ (เรื่องหรือคำกริยา) และไม่ได้เป็นอิสระทางความคิดหรือทั้งหมด มันมักจะไม่ได้ทำให้ความรู้สึกใด ๆ นอกจากนี้ฝ่ายตรงข้ามอีกครั้งเพื่อให้ประโยคที่สมบูรณ์คือประโยคที่วิ่งบน ซึ่งแตกต่างจากชิ้นส่วนที่วิ่งบนมีทั้งเรื่องและคำกริยา; แต่ก็มักจะประกอบด้วยหลายประโยคด้วยกันหนาตา มันไปบนและบนและบนโดยไม่ต้องเว้นวรรคเหมาะสมหรือสันธานที่จะช่วยให้การเข้าร่วมความคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประโยคที่สมบูรณ์ประกอบด้วยประธานและภาคแสดง ครั้งแรก ให้ฉันอธิบายบางส่วนของเงื่อนไขเหล่านี้ เรื่องคำนามหรือสรรพนามที่เป็นหลักของประโยคคือ ในประโยคมีกริยาหลักที่แสดงให้เห็นเรื่องของการกระทำ หรือมีการเชื่อมโยงภายใต้นามอื่นหรือคุณศัพท์ในประโยค ( เช่นคำกริยาเชื่อม ) ไม่เพียงประโยคมีกริยา แต่มันมีเพิ่มเติม ซึ่งมีคำพูดใดที่แก้ไขหรือกับคำกริยา เพื่อให้ประโยคสมบูรณ์ มันต้องมีอย่างน้อยหนึ่งเรื่อง และภาคแสดง อีกคำหนึ่งที่เป็นประโยคสมบูรณ์ที่เป็นอนุประโยคอิสระตรงข้ามกับประโยคที่สมบูรณ์จะเป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์ หรือเศษ . โดยปกติ ชิ้นส่วนหายไปหนึ่งของคอมโพเนนต์ที่จำเป็นเหล่านี้ ( เรื่อง หรือ กริยา ) และเป็นอิสระ หรือให้คิด โดยทั่วไปจะไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ นอกจากนี้คู่แข่งอื่นในประโยคที่สมบูรณ์ คือ ใช้ในประโยค ซึ่งแตกต่างจากชิ้นส่วนที่ใช้มีทั้งเรื่องและกริยา แต่มันมักจะประกอบด้วยหลายประโยครวมกัน ไปบนและบนและบนโดยไม่มีเครื่องหมายวรรคตอนหรือคำเชื่อมที่เหมาะสมเพื่อช่วยให้ เข้าร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็น