AbstractObjective To accurately mea

Abstract
Objective To accurately measure the incidence of gastric cancer among patients with gastric precancerous lesions, and to quantify the excess incidence in comparison with people with normal mucosa on endoscopy and a general population.
Design Population based cohort study.
Setting Population of Sweden using data from its national disease registers.
Participants 405?172 patients who had gastric biopsy samples taken for non-malignant indications between 1979 and 2011.
Main outcome measures Incidence of gastric cancer, reported separately for patients with different mucosal changes in biopsy samples. Standardised incidence ratios provided estimation of the relative risk, using the general Swedish population as reference; and hazard ratios were derived from Cox regression modelling for internal comparisons with patients with normal gastric mucosa.
Results After excluding the first two years of follow-up, 1599 cases of gastric cancer were identified. The annual crude incidence of gastric cancer was 20?10?5 for those in the normal mucosa group (standardised incidence ratio 1.0), 42?10?5 for those with minor changes (1.5), 59?10?5 for the gastritis group (1.8), 100?10?5 for the atrophic gastritis group (2.8), 129?10?5 for the intestinal metaplasia group (3.4), and 263?10?5 for the dysplasia group (6.5). Cox regression modelling confirmed that excess risks increased monotonically with progressive severity of gastric lesions, with the highest hazard ratio of 10.9 (dysplasia versus normal mucosa, 95% confidence interval 7.7 to 15.4). The increased incidence was stable throughout the follow-up period, and the gaps between cumulative incidence curves grew continuously.
Conclusions Among patients who undergo gastroscopy with biopsy for clinical indications, approximately 1 in 256 with normal mucosa, 1 in 85 with gastritis, 1 in 50 with atrophic gastritis, 1 in 39 with intestinal metaplasia, and 1 in 19 with dysplasia will develop gastric cancer within 20 years. These numbers, along with cost-benefit analyses, should guide future surveillance policies for these particular patient groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์เพื่อแม่นยำในการวัดอัตราการเกิดมะเร็งกระเพาะอาหารในผู้ป่วยที่มีรอยโรคมะเร็งในกระเพาะอาหารและปริมาณการเกิดส่วนเกินเมื่อเทียบกับคนที่มีเยื่อบุผิวปกติในการส่องกล้องและประชาชนทั่วไป.
ออกแบบประชากรตามการศึกษาการศึกษา.
ตั้งประชากรของประเทศสวีเดนโดยใช้ข้อมูลจาก ลงทะเบียนโรคแห่งชาติของตน.
ผู้เข้าร่วม 405? 172 ผู้ป่วยที่มีตัวอย่างการตรวจชิ้นเนื้อในกระเพาะอาหารที่สำหรับตัวชี้วัดที่ไม่ใช่มะเร็งระหว่างปี 1979 และปี 2011
วัดที่สำคัญของการเกิดโรคมะเร็งกระเพาะอาหารรายงานแยกต่างหากสำหรับผู้ป่วยที่มีการเปลี่ยนแปลงเยื่อเมือกที่แตกต่างกันในตัวอย่างการตรวจชิ้นเนื้อ อัตราส่วนมาตรฐานให้อุบัติการณ์ประมาณความเสี่ยงโดยใช้ประชากรสวีเดนทั่วไปอ้างอิง และอัตราส่วนอันตรายได้มาจากการสร้างแบบจำลองการถดถอยค็อกซ์สำหรับการเปรียบเทียบภายในกับผู้ป่วยที่มีเยื่อบุกระเพาะอาหารปกติ.
ผลหลังจากไม่รวมสองปีแรกของการติดตาม, 1599 กรณีของโรคมะเร็งในกระเพาะอาหารที่ถูกระบุ อุบัติการณ์ราคาน้ำมันดิบประจำปีของมะเร็งกระเพาะอาหารเป็น 20? 10? 5 สำหรับผู้ที่อยู่ในกลุ่มเยื่อบุผิวปกติ (อัตราส่วนอุบัติการณ์มาตรฐาน 1.0) 42? 10? 5 สำหรับผู้ที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย (1.5) 59? 10? 5 กลุ่มโรคกระเพาะ (1.8) 100? 10? 5 สำหรับกลุ่มโรคกระเพาะแกร็น (2.8) 129? 10? 5 สำหรับกลุ่ม metaplasia ลำไส้ (3.4) และ 263? 10? 5 สำหรับกลุ่ม dysplasia นี้ (6.5) การสร้างแบบจำลองการถดถอยค็อกซ์ได้รับการยืนยันว่ามีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นเกิน monotonically ความรุนแรงกับความก้าวหน้าของแผลในกระเพาะอาหารที่มีอัตราการเกิดอันตรายสูงสุด 10.9 (dysplasia เมื่อเทียบกับเยื่อบุผิวปกติ 95% confidence interval 7.7-15.4) อุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นคงที่ตลอดระยะเวลาการติดตามและช่องว่างระหว่างเส้นโค้งอุบัติการณ์ที่สะสมเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง.
สรุปผลการวิจัยในบรรดาผู้ป่วยที่ได้รับการ gastroscopy กับการตรวจชิ้นเนื้อสำหรับตัวชี้วัดทางคลินิกประมาณ 1 ใน 256 กับเยื่อบุผิวปกติ 1 ใน 85 มีโรคกระเพาะ 1 ใน 50 มีโรคกระเพาะแกร็น 1 ใน 39 ที่มี metaplasia ลำไส้และ 1 ใน 19 ที่มี dysplasia จะพัฒนาโรคมะเร็งกระเพาะอาหารภายใน 20 ปี ตัวเลขเหล่านี้พร้อมกับการวิเคราะห์ต้นทุนและผลประโยชน์ที่ควรเฝ้าระวังเป็นแนวทางในการกำหนดนโยบายในอนาคตสำหรับกลุ่มผู้ป่วยเหล่านี้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
วัตถุประสงค์เพื่อแม่นยำในการวัดการเกิดมะเร็งกระเพาะอาหารในผู้ป่วยที่มีแผลในกระเพาะอาหาร precancerous และปริมาณการเกิดส่วนเกินในการเปรียบเทียบกับคนปกติที่มีเยื่อเมือกส่องกล้องและประชากรทั่วไป .
ประชากรแบบการศึกษาไปข้างหน้าตาม .
ตั้งค่าประชากรของสวีเดนที่ใช้ข้อมูลจากทะเบียนโรคแห่งชาติ .
เข้าร่วมฉัน ?แต่ผู้ป่วยมีกระเพาะอาหาร biopsy ตัวอย่างไม่ใช่เนื้อร้ายสังเกตระหว่างปีค.ศ. 2011
หลักการวัดผลอุบัติการณ์ของมะเร็งกระเพาะอาหาร , รายงานแยกต่างหากสำหรับผู้ป่วยที่แตกต่างกันที่ถูกเปลี่ยนแปลงในตัวอย่างชิ้นเนื้อ มาตรฐานการจัดการประมาณอัตราส่วนความเสี่ยงสัมพัทธ์ โดยใช้ประชากรสวีเดนทั่วไปเป็นอ้างอิงและอัตราส่วนอันตรายได้มาจาก ค็อกซ์ถดถอยสำหรับการเปรียบเทียบภายในเยื่อบุกระเพาะอาหารผู้ป่วยปกติ
ผลลัพธ์หลังรวมสองปีแรกของการติดตามข้อมูลกรณีของโรคมะเร็งกระเพาะอาหารมีการระบุ . อุบัติการณ์ของมะเร็งกระเพาะอาหาร คือ ดิบ ปี 20 10 5 สำหรับกลุ่มเยื่อเมือกปกติ ( มาตรฐานการอัตราส่วน 1.0 ) , 42 ? 105 สำหรับผู้ที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ( 1.5 ) 59 ? 10 5 สำหรับกลุ่มโรคกระเพาะ ( 1.8 ) , 100 10 5 สำหรับกลุ่มกระเพาะตีบ ( 2.8 ) , 129 ? 10 5 สำหรับกลุ่ม metaplasia ลำไส้ ( 3.4 ) , และคุณ ? 10 5 สำหรับกลุ่ม dysplasia ( 6.5 ) ค็อกซ์ถดถอยแบบจำลองความเสี่ยงส่วนเกินเพิ่มขึ้นด้วย ยืนยันว่า monotonically ความรุนแรงก้าวหน้าของแผลกระเพาะกับอันตรายสูงสุดต่อ 109 ( dysplasia และเยื่อเมือก ปกติช่วงความเชื่อมั่น 95% 7.7 ถึง 15.4 ) พบเพิ่มขึ้นคงที่ตลอดช่วงการติดตามผล และช่องว่างระหว่างเส้นโค้งอุบัติการณ์สะสมเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
สรุปของผู้ป่วยที่ผ่าน gastroscopy กับเนื้อเยื่อสำหรับข้อบ่งชี้ทางคลินิกประมาณ 1 ใน 256 กับเยื่อเมือกปกติ 1 ใน 85 กับโรคกระเพาะ , 1 ใน 50 กับกระเพาะอาหารตีบ ,1 ใน 39 กับลำไส้ metaplasia และ 1 ใน 19 ที่มี dysplasia จะพัฒนาเป็นมะเร็งกระเพาะอาหารภายใน 20 ปี ตัวเลขเหล่านี้ รวมทั้งการวิเคราะห์ต้นทุน - ผลได้ ควรนำนโยบายเฝ้าระวังในอนาคต เหล่านี้โดยเฉพาะผู้ป่วยกลุ่ม