Remoras are primarily tropical open

Remoras are primarily tropical open-ocean dwellers, occasionally found in temperate or coastal waters if they have attached to large fish that have wandered into these areas. In the mid-Atlantic, spawning usually takes place in June and July; in the Mediterranean, it occurs in August and September. The sucking disc begins to show when the young fish are about 1 cm (0.4 in) long. When the remora reaches about 3 cm (1.2 in), the disc is fully formed and the remora can then attach to other animals. The remora's lower jaw projects beyond the upper, and the animal lacks a swim bladder.[1]

Some remoras associate primarily with specific host species. They are commonly found attached to sharks, manta rays, whales, turtles, and dugongs (hence the common names "sharksucker" and "whalesucker"). Smaller remoras also fasten onto fish such as tuna and swordfish, and some small remoras travel in the mouths or gills of large manta rays, ocean sunfish, swordfish and sailfish.

The relationship between a remora and its host is most often taken to be one of commensalism, specifically phoresy. Though it was originally thought that the host to which it attaches for transport gains nothing from the relationship, research[6] indicates that hosts also benefit, given that remoras feed on parasites (such as copepods) and clean sloughing epidermal tissue as well as ingesting scraps of food, feces, and small nekton and zooplankton. The remora benefits by using the host as transport and protection, and also feeds on materials dropped by the host. Controversy surrounds whether a remora's diet is primarily leftover fragments, or the feces of the host. In some species (Echeneis naucrates and E. neucratoides), consumption of host feces is strongly indicated in gut dissections. For other species, such as those found in a host's mouth, scavenging of leftovers is more likely. On rare and even more rarely filmed occasions, such as the 2010 episode of Shark Week known as "Shark City", remoras that associate with sharks may end up as their prey as was the case of a lemon shark devouring a remora that attempted to adhere to it.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Remoras อาศัยอยู่ในมหาสมุทรเปิดหลักเขตร้อน บางครั้งพบในน่านน้ำเขตอบอุ่น หรือชายถ้ามีแนบกับปลาขนาดใหญ่ที่มีเดินเข้าไปในพื้นที่เหล่านี้ ในแอตแลนติก วางไข่มักจะเกิดขึ้นในเดือนมิถุนายนและกรกฎาคม ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน มันเกิดขึ้นในเดือนสิงหาคมและกันยายน แผ่นดูดเริ่มแสดงเมื่อหนุ่มปลา ยาวประมาณ 1 ซม. (0.4 นิ้ว) เมื่อปลาประมาณ 3 ซม. (1.2), เป็นรูปแผ่นดิสก์เต็ม และปลาสามารถแนบกับสัตว์อื่น ๆ แล้ว โครงการขากรรไกรล่างของปลานอกเหนือจากด้านบน และสัตว์ขาดกระเพาะ [1]บาง remoras เชื่อมโยงกับโฮสต์เฉพาะสายพันธุ์เป็นหลัก นอกจากนี้พวกเขามักจะพบกับฉลาม ราหู ปลาวาฬ เต่า และพะยูน (ด้วยเหตุนี้เหมือนกันชื่อ "sharksucker" และ "whalesucker") Remoras เล็กยังยึดลงบนปลาเช่นปลาทูน่าและปลากระโทงดาบ และ remoras บางเล็กเดินในปากหรือเหงือกใหญ่ราหู ocean sunfish ปลากระโทงดาบ และปลากระโทงร่มส่วนใหญ่มักจะดำเนินการความสัมพันธ์ระหว่างตัวปลากับโฮสต์เป็น commensalism, phoresy โดยเฉพาะอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ก็มาคิดว่า โฮสต์มันแนบสำหรับการขนส่งกำไรอะไรจากความสัมพันธ์ วิจัย [6] บ่งชี้ว่า โฮสต์นอก ที่กินปรสิต (เช่น copepods) remoras และสะอาด sloughing ผิว ตลอดจนการบริโภคเศษอาหาร อุจจาระ และ nekton เล็ก และแพลงตอนสัตว์ วงศ์ปลาเหาฉลามผลประโยชน์ โดยใช้โฮสต์เป็นระบบขนส่งและการป้องกัน และยัง กินวัสดุหลุด โดยโฮสต์ ความขัดแย้งอยู่ว่าปลาเป็นอาหาร หลักเหลือเศษ หรืออุจจาระของโฮสต์ บางสายพันธุ์ (Echeneis naucrates และ E. neucratoides), ปริมาณของอุจจาระโฮสต์ขอระบุไว้ในลำไส้ dissections สำหรับชนิดอื่น ๆ เช่นที่พบในปากของโฮสต์ scavenging ของทานมีแนวโน้ม หายาก และยิ่งไม่ค่อยถ่ายทำครั้ง เช่นตอน 2010 สัปดาห์ฉลามที่เรียกว่า "ฉลามเมือง remoras ที่เชื่อมโยงกับฉลามอาจท้ายเป็นเหยื่อเช่นในกรณีของมะนาวปลาฉลามกินปลาที่พยายามที่จะยึดมัน [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

remoras เป็นเขตร้อนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในมหาสมุทรเปิดเป็นครั้งคราวที่พบในน่านน้ำชายฝั่งสมควรหรือถ้าพวกเขาได้แนบมากับปลาขนาดใหญ่ที่ได้เดินเข้าไปในพื้นที่เหล่านี้ ในช่วงกลางมหาสมุทรแอตแลนติกพล่านมักจะเกิดขึ้นในเดือนมิถุนายนและกรกฎาคม ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนมันเกิดขึ้นในเดือนสิงหาคมและกันยายน แผ่นดิสก์ดูดเริ่มที่จะแสดงเมื่อมีปลาเล็กประมาณ 1 ซม. (0.4) นาน เมื่อรีโมตถึงประมาณ 3 ซม. (1.2 นิ้ว) แผ่นดิสก์จะเกิดขึ้นอย่างเต็มที่และรีโมตแล้วสามารถแนบไปกับสัตว์อื่น ๆ รีโมตล่างของขากรรไกรโครงการเกินบนและสัตว์ขาดกระเพาะปัสสาวะว่ายน้ำ. [1]

remoras บางเชื่อมโยงเกี่ยวเนื่องกับสายพันธุ์โฮสต์ที่เฉพาะเจาะจง พวกเขามักจะพบที่แนบมากับปลาฉลามปลากระเบนราหูปลาวาฬ, เต่าและพะยูน (เพราะฉะนั้นชื่อสามัญ "sharksucker" และ "whalesucker") remoras ขนาดเล็กยังยึดลงบนปลาเช่นปลาทูน่าและนากและบาง remoras ขนาดเล็กเดินทางในปากหรือเหงือกของปลากระเบนราหูขนาดใหญ่ปลาแสงอาทิตย์นากและปลาเซลฟิช.

ความสัมพันธ์ระหว่างรีโมตและโฮสต์ของมันส่วนใหญ่มักจะนำไปเป็นหนึ่งใน commensalism, phoresy เฉพาะ แม้ว่ามันจะเป็นความคิดเดิมว่าโฮสต์ที่มันยึดติดสำหรับกำไรขนส่งอะไรจากความสัมพันธ์การวิจัย [6] แสดงให้เห็นว่าเจ้าภาพยังได้รับประโยชน์ที่ได้รับว่า remoras กินปรสิต (เช่นโคพีพอด) และเนื้อเยื่อผิวหนังสะอาดลอกเช่นเดียวกับการบริโภค เศษอาหารอุจจาระและ Nekton ขนาดเล็กและแพลงก์ตอนสัตว์ ประโยชน์รีโมตโดยใช้โฮสต์การขนส่งและการป้องกันและยังฟีดบนวัสดุลดลงโฮสต์ การทะเลาะวิวาทรอบไม่ว่าจะเป็นอาหารของรีโมตเป็นหลักชิ้นส่วนที่เหลือหรืออุจจาระของโฮสต์ ในบางชนิด (Naucrates Echeneis และ neucratoides อี) การบริโภคของอุจจาระโฮสต์ถูกระบุมั่นในลำไส้เบามือ สำหรับสายพันธุ์อื่น ๆ เช่นที่พบในปากของโฮสต์ไล่เหลือมีโอกาสมากขึ้น ในโอกาสที่หายากและมากยิ่งขึ้นไม่ค่อยถ่ายทำเช่นกรณีของฉลามสัปดาห์ 2010 เรียกว่า "ฉลามเมือง" remoras ที่เชื่อมโยงกับปลาฉลามอาจสิ้นสุดขึ้นเป็นเหยื่อของพวกเขาเช่นกรณีของปลาฉลามมะนาวกินรีโมตที่พยายามที่จะปฏิบัติตาม ไป. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

remoras เป็นเขตร้อนในมหาสมุทรเปิด บางครั้งพบในเขตหนาว หรือถ้าพวกเขามีชายฝั่งติดปลาขนาดใหญ่ที่ได้หลงเข้าไปในพื้นที่เหล่านี้ ในกลางมหาสมุทรแอตแลนติก , วางไข่มักจะใช้สถานที่ในเดือนมิถุนายนและกรกฎาคม ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน มันเกิดขึ้นในเดือนสิงหาคมและกันยายน ดูดดิสก์เริ่มต้นการแสดงเมื่อปลาเล็กประมาณ 1 ซม. ( 0.4 ) นาน เมื่อความเป็นเจ้าของถึงประมาณ 3 เซนติเมตร ( 1.2 ) , แผ่นดิสก์เต็มรูปแบบและความเป็นเจ้าของสามารถแนบกับสัตว์อื่น ๆ มีความเป็นเจ้าของของขากรรไกรล่างโครงการนอกเหนือจากด้านบน และสัตว์ไม่มีกระเพาะปัสสาวะว่ายน้ำ [ 1 ]บางชนิดเป็นหลัก remoras เชื่อมโยงกับโฮสต์ที่เฉพาะเจาะจง พวกเขามักพบติดฉลามวาฬ กระเบนราหู วาฬ เต่า และพะยูน ( จึงชื่อ " ร่วม sharksucker " และ " whalesucker " ) remoras ขนาดเล็กยังยึดลงบนปลาเช่นปลาทูน่าและนาก และ remoras ขนาดเล็กบางส่วนเดินทางในปากหรือเหงือกของรังสี , ปลากระเบนราหูขนาดใหญ่ Ocean Sunfish ปลาเซลฟิช , และ .ความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นเจ้าของและโฮสต์ของส่วนใหญ่มักจะเป็นหนึ่งในภาวะอิงอาศัย โดยเฉพาะ phoresy . แม้ว่าแต่เดิมคิดว่าโฮสต์ที่ให้กำไรขนส่งอะไรจากความสัมพันธ์ วิจัย [ 6 ] แสดงว่าโฮสต์ยังประโยชน์ให้ที่เลี้ยง remoras ในปรสิต ( เช่นโคพิปอด ) และทำความสะอาดขจัดเซลล์เนื้อเยื่อตรงเช่นเดียวกับการกินเศษอาหาร อุจจาระ และเนกตอนขนาดเล็กและแพลงก์ตอนสัตว์ . การใช้ประโยชน์จากความเป็นเจ้าของโฮสต์ เป็น ป้องกัน และการขนส่ง และตัวดึงข้อมูลบนวัสดุตกหล่น โดยเจ้าภาพ การโต้เถียงที่ล้อมรอบว่าปลาเข็มเป็นอาหารหลัก เศษที่เหลือ หรืออุจจาระของโฮสต์ ในบางชนิด ( echeneis naucrates และ E . neucratoides ) ปริมาณอุจจาระเจ้าภาพขอระบุในอุทร dissections . สำหรับชนิดอื่น ๆ เช่นที่พบในโฮสต์ของปาก ไล่เหลือมีแนวโน้มมากขึ้น ที่หายากและยิ่งไม่ค่อยถ่ายโอกาสเช่น 2010 ตอนฉลามสัปดาห์ที่เรียกว่า " เมือง " ฉลาม remoras ที่เชื่อมโยงกับฉลามอาจสิ้นสุดขึ้นเป็นเหยื่อเช่นเดียวกับกรณีของฉลามขาวกินเป็นปลาเหาฉลามที่พยายามที่จะยึดติดกับมัน [ 7 ]