Historically the importance of prop

Historically the importance of proper quantification of the fiber of food as well as effects nutritionals, digestives and metabolics, has been delegated to second plan in fish nutrition. Most approaches emphasize the negative aspects of its presence in the diet (Wilson, 1995; Tripathy and Mishra, 2007) without considering that, when in adequate amounts, its effects can be as important as those of the commercial prebiotics currently applied as promoters of the development of beneficial microbiota in the digestive tract, which reflect positively on the performance and body composition of animals
The results of Yarahmadi et al. (2014) demonstrated that using fiber sources for fish is promising and should be explored further in order to optimize animal performance and immune response. Fiber sources are typically plentiful and discarded by the Brazilian agribusiness, taking massive densities of nutrients of significant nutritional application and causing considerable environmental impacts due to improper waste disposal. However, these fiber sources can be extensively exploited as eco-friendly growth promoters in fish nutrition, contributing to the production of fish with greater food security and, at the same time, acting as a mitigating agent. Brazilian fish farming is developing rapidly, turning to breeding native species such as catfish (Rhamdia quelen), which are typically more susceptible to the stresses resulting from high density stock breeding compared to other species consolidated in the international market, such as carp (Cyprinus carpio) and tilapia (Oreochromis niloticus). This fact requires nutritional strategies that assist in maintaining the health of animals and promoting growth, even under adverse conditions, and the use of prebiotics in feed agents may be promising. Inthis context,the additionofdietaryfiber inthediet shouldbe studiedinorder to elucidate its effects onfishperformance, since there are abundant sources of fiber being discarded by Brazilian agricultural industries. The aim of this study was to evaluate the effect of the nutritional dietary fiber derived from agroindustrial disposal on productive performance, nutrient deposition and activity of digestive enzymes the juvenile silver catfish

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติความสำคัญของการนับที่เหมาะสมของเส้นใยอาหารเป็นผลโภชนาการ digestives และ metabolics ได้ถูกมอบหมายแผนสองในโภชนาการของปลา วิธีการส่วนใหญ่เน้นด้านลบของตนในการรับประทานอาหาร (Wilson, 1995 Tripathy และมิชราเกส์ 2007) โดยพิจารณาว่า ในปริมาณที่เพียงพอ ผลกระทบสามารถที่สำคัญเป็นของ prebiotics เชิงพาณิชย์ที่ใช้ในปัจจุบันเป็นการก่อการของการพัฒนาของจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์ในทางเดินอาหาร ซึ่งบวกองค์ประกอบประสิทธิภาพและร่างกายของสัตว์ ผลของ Yarahmadi et al. (2014) แสดงให้เห็นว่า ใช้ใยแหล่งปลามีแนวโน้ม และควรสำรวจเพิ่มเติมเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพสัตว์และการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน แหล่งไฟเบอร์โดยทั่วไปมากมาย และถูกยกเลิก โดยเกษตรบราซิล ถ่ายขนาดใหญ่ความหนาแน่นของสารอาหารของโปรแกรมทางโภชนาการที่สำคัญ และก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมากเนื่องจากการกำจัดขยะที่ไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม แหล่งเส้นใยเหล่านี้สามารถอย่างกว้างขวางใช้ประโยชน์เป็นก่อมิตรเจริญเติบโตในปลาโภชนาการ การเอื้อต่อการผลิตของปลาความปลอดภัยอาหาร และ พร้อม กัน ทำหน้าที่เป็นตัวแทน mitigating เลี้ยงปลาชาวบราซิลถูกพัฒนาอย่างรวดเร็ว หันไปเพาะพันธุ์สายพันธุ์พื้นเมืองเช่นปลาดุก (Rhamdia quelen), ซึ่งมักจะไวต่อความเครียดที่เกิดจากความหนาแน่นสูงพันธุ์หุ้นเมื่อเทียบกับสายพันธุ์อื่นๆ รวมในตลาดต่างประเทศ เช่นปลาคาร์ฟ (ปลาไน) และปลานิล (Oreochromis niloticus) ข้อเท็จจริงนี้ต้องใช้กลยุทธ์ทางโภชนาการที่ช่วยในการรักษาสุขภาพของสัตว์ และส่งเสริมการเจริญเติบโต แม้ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่พึงประสงค์ และ prebiotics ในอาหารแทนการใช้อาจมีแนวโน้ม ในบริบท studiedinorder ควร inthediet additionofdietaryfiber ไป elucidate ของผล onfishperformance เนื่องจากมีแหล่งอุดมของเส้นใยที่ถูกละทิ้ง โดยอุตสาหกรรมเกษตรที่บราซิล จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ประเมินผลของใยอาหารทางโภชนาการที่ได้มาจากการขายหลักด้านการเกษตรเกี่ยวกับประสิทธิผล สะสมสารอาหาร และกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารปลาดุกเงินเยาวชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์สำคัญของปริมาณที่เหมาะสมของใยอาหารเช่นเดียวกับอาหารเสริมผลกระทบ digestives และ metabolics ที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นแผนสองในด้านโภชนาการปลา วิธีการส่วนใหญ่เน้นด้านลบของการแสดงตนในการรับประทานอาหาร (วิลสัน, 1995; Tripathy และ Mishra, 2007) โดยไม่ต้องพิจารณาว่าเมื่ออยู่ในปริมาณที่เพียงพอผลกระทบของมันสามารถเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นของผู้ prebiotics เชิงพาณิชย์นำไปใช้ในปัจจุบันเป็นโปรโมเตอร์ของ พัฒนา microbiota ประโยชน์ในระบบทางเดินอาหารซึ่งสะท้อนให้เห็นในเชิงบวกต่อประสิทธิภาพการทำงานและร่างกายองค์ประกอบของสัตว์
ผลการ Yarahmadi et al, (2014) แสดงให้เห็นว่าการใช้แหล่งใยอาหารสำหรับปลามีแนวโน้มและควรจะสำรวจเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของสัตว์และการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกัน แหล่งไฟเบอร์มักจะอุดมสมบูรณ์และทิ้งโดยธุรกิจการเกษตรบราซิลพาความหนาแน่นขนาดใหญ่ของสารอาหารทางโภชนาการของการประยุกต์ใช้อย่างมีนัยสำคัญและก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมากเนื่องจากการกำจัดของเสียที่ไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตามแหล่งเส้นใยเหล่านี้จะสามารถใช้ประโยชน์อย่างกว้างขวางเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมส่งเสริมการเจริญเติบโตในด้านโภชนาการปลาที่เอื้อต่อการผลิตของปลาที่มีความมั่นคงทางอาหารมากขึ้นและในเวลาเดียวกันทำหน้าที่เป็นตัวแทนบรรเทา การเลี้ยงปลาบราซิลมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วเปลี่ยนไปชนิดพันธุ์พื้นเมืองเช่นปลาดุก (Rhamdia quelen) ซึ่งมักจะอ่อนแอมากขึ้นเพื่อความเครียดที่เกิดจากความหนาแน่นสูงพันธุ์เมื่อเทียบกับสายพันธุ์อื่น ๆ รวมอยู่ในตลาดต่างประเทศเช่นปลาคาร์พ (Cyprinus คาร์พ ) และปลานิล (Oreochromis niloticus) ความจริงเรื่องนี้ต้องใช้กลยุทธ์ทางโภชนาการที่ช่วยในการรักษาสุขภาพของสัตว์และส่งเสริมการเจริญเติบโตแม้ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่พึงประสงค์และการใช้ prebiotics ในตัวแทนฟีดอาจจะมีแนวโน้ม inthis บริบท inthediet additionofdietaryfiber shouldbe studiedinorder เพื่ออธิบายผลกระทบของมัน onfishperformance เนื่องจากมีแหล่งอุดมสมบูรณ์ของเส้นใยถูกยกเลิกโดยอุตสาหกรรมเกษตรบราซิล จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อประเมินผลกระทบของใยอาหารทางโภชนาการที่ได้มาจากการกำจัด agroindustrial เกี่ยวกับประสิทธิภาพการผลิตการสะสมสารอาหารและกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารปลาดุกเงินเด็กและเยาวชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีตความสำคัญของปริมาณที่เหมาะสมของเส้นใยอาหาร รวมทั้งผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร digestives metabolics ผล , และได้รับมอบหมายให้วางแผนที่สองในโภชนาการของปลา วิธีการส่วนใหญ่เน้นด้านลบของตนในอาหาร ( Wilson , 1995 ; และ tripathy Mishra , 2007 ) โดยพิจารณาว่า เมื่อมีปริมาณ ผลของมันสามารถที่สำคัญของพรีไบโอติกทางการค้าที่ใช้ในปัจจุบันเป็นโปรโมเตอร์ของการพัฒนาประโยชน์ไมโครไบโ ้าในระบบทางเดินอาหาร ซึ่งสะท้อนให้เห็นมีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพ และส่วนประกอบของร่างกายสัตว์ผล yarahmadi et al . ( 2014 ) แสดงให้เห็นว่าการใช้แหล่งไฟเบอร์สำหรับปลาที่มีอนาคต และควรได้รับการสำรวจเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของสัตว์และการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน แหล่งที่มาของเส้นใยมักจะอุดมสมบูรณ์และยกเลิกโดยธุรกิจบราซิล , การลดลงของสารอาหารทางโภชนาการขนาดใหญ่ของโปรแกรม และก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมาก เนื่องจากขยะมูลฝอยไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม แหล่งเส้นใยเหล่านี้สามารถอย่างกว้างขวางใช้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในการเจริญเติบโตส่งเสริมโภชนาการปลาที่เอื้อต่อการผลิตของปลาที่มีความมั่นคงด้านอาหารมากขึ้น และในเวลาเดียวกัน ก็ทำหน้าที่เป็นบรรเทาตัวแทน การเลี้ยงปลาบราซิลมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว เปลี่ยนเป็นสายพันธุ์พื้นเมือง เช่น ปลาดุกพันธุ์ ( rhamdia quelen ) ซึ่งมักจะเสี่ยงต่อความเครียดที่เกิดจากการเพาะพันธุ์ความหนาแน่นสูงหุ้นเมื่อเทียบกับชนิดอื่น ๆรวมในตลาดต่างประเทศ เช่น ปลาคาร์พ ( cyprinus Carpio ) และ ปลานิล ( Oreochromis niloticus ) ความเป็นจริงนี้ต้องการโภชนาการกลยุทธ์ที่ช่วยในการรักษาสุขภาพสัตว์และส่งเสริมการเจริญเติบโต ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่พึงประสงค์ และการใช้สารพรีไบโอติกในอาหารอาจจะสดใส ในบริบท additionofdietaryfiber inthediet ให้ studiedinorder ทำให้ผลกระทบ onfishperformance เนื่องจากมีแหล่งอุดมสมบูรณ์ของเส้นใยที่ถูกทิ้งจากอุตสาหกรรมการเกษตรของบราซิล จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาผลของอาหารเส้นใยที่ได้มาจากการกำจัด agroindustrial ต่อสมรรถภาพการผลิต และกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารสะสมเงินและปลาดุก