Are You Going To Help Me?In 1989 an

Are You Going To Help Me?
In 1989 an 8.2 earthquake almost flattened Armenia, killing over 30,000 people in less than four minutes.
In the midst of utter devastation and chaos, a father left his wife securely at home and rushed to the school where his son was supposed to be, only to discover that the building was as flat as a pancake.
After the traumatic initial shock, he remembered the promise he had made to his son: "No matter what, I'll always be there for you!" And tears began to fill his eyes. As he looked at the pile of debris that once was the school, it looked hopeless, but he kept remembering his commitment to his son.
He began to concentrate on where he walked his son to class at school each morning. Remembering his son's classroom would be in the back right corner of the building, he rushed there and started digging through the rubble.
As he was digging, other forlorn parents arrived, clutching their hearts, saying: "My son!" "My daughter!" Other well meaning parents tried to pull him off of what was left of the school saying:
"It's too late!"
"They're dead!"
"You can't help!"
"Go home!"
"Come on, face reality, there's nothing you can do!" "You're just going to make things worse!"
To each parent he responded with one line: "Are you going to help me now?" And then he proceeded to dig for his son, stone by stone.
The fire chief showed up and tried to pull him off of the school's debris saying "Fires are breaking out, explosions are happening everywhere. You're in danger. We'll take care of it. Go home." To which this loving, caring Armenian father asked, "Are you going to help me now?"
The police came and said, "You're angry, distraught and it's over. You're endangering others. Go home. We'll handle it!" To which he replied, "Are you going to help me now?" No one helped.
Courageously he proceeded alone because he needed to know for himself: "Is my boy alive or is he dead?"
He dug for eight hours ... 12 hours ... 24 hours ... 36 hours ... then, in the 38th hour, he pulled back a boulder and heard his son's voice. He
screamed his son's name, "ARMAND!"He heard back, "Dad!?! It's me, Dad! I told the other kids not to worry. I told 'em that if you were alive, you'd save me and when you saved me, they'd be saved. You promised, 'No matter what, I'll always be there for you!' You did it, Dad!"
"What's going on in there? How is it?" the father asked.
'There are 14 of us left out of 33, Dad. We're scared, hungry, thirsty and thankful you're here. When the building collapsed, it made a wedge, like a triangle, and it saved us."
"Come on out, boy!"
"No, Dad! Let the other kids out first, 'cause I know you'll get me! No matter what, I know you'll be there for me!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณจะช่วยฉันในปี 1989 แผ่นดินไหว 8.2 เกือบ flattened อาร์เมเนีย ฆ่ากว่า 30000 คนในน้อยกว่า 4 นาทีท่ามกลางความวุ่นวายและหลังสุด พ่อที่ทิ้งภรรยาที่บ้านอย่างปลอดภัย และวิ่งโรงเรียนที่บุตรไม่ควรจะ เฉพาะการค้นพบว่า อาคารราบเป็นแพนเค้กหลังจากการช็อกครั้งแรกเจ็บปวด เขาจำคำสัญญาที่เขาได้ทำให้บุตรชาย: "ไม่ว่าอะไร เสมอจะมีสำหรับคุณ" และน้ำตาเริ่มตา เป็นเขามองกองเศษ ที่เคยโรงเรียน มองตา แต่เขายังคงจดจำความมุ่งมั่นของบุตรเขาเริ่มที่จะเน้นที่เขาเดินบุตรชายไปเรียนที่โรงเรียนทุกเช้า เขาจดจำห้องเรียนของบุตรจะเป็นมุมหลังขวาของอาคาร มีวิ่ง และเริ่มขุดผ่านอิฐขณะที่เขาถูกขุด ผู้ปกครองอื่น ๆ forlorn ถึง กำหัวใจของพวกเขา พูด: "ลูกชายของฉัน" "ลูกสาวของฉัน" ผู้ปกครองอื่น ๆ ความหมายดีพยายามดึงเขาออกจากที่เหลือของคำกล่าวที่ว่าโรงเรียน:"ก็สายเกินไป""พวกเขาเสร็จแน่""คุณไม่ช่วย""ไปบ้าน""มาใน เผชิญความเป็นจริง ไม่มีอะไรคุณ! " "คุณเพียงแค่จะทำซ้ำ"หลักแต่ละที่เขาตอบ มีหนึ่งบรรทัด: "คุณจะช่วยฉันตอนนี้" แล้ว เขาครอบครัวขุดหาบุตร หินโดยหินหัวหน้าไฟรถไฟ และพยายามดึงเขาออกจากเศษของโรงเรียนที่ว่า "ไฟจะทำลาย ระเบิดเกิดขึ้นทุกหนทุกแห่ง คุณกำลังอยู่ในอันตราย เราจะดูแลมัน ไปบ้าน" ที่นี้พ่อที่อาร์เมเนียรัก เสน่ห์ถาม "คุณจะช่วยฉันตอนนี้"ตำรวจมา และกล่าว ว่า "คุณโกรธ จเป็น และเป็นไป คุณกำลังอำเภอใจผู้อื่น ไปบ้าน เราจะจัดการกับมัน" ซึ่งเขาตอบว่า "คุณจะช่วยฉันตอนนี้" ไม่มีใครช่วยปฏิญาณเขาครอบครัวคนเดียว เพราะเขาต้องการรู้ตน: "เด็กของฉันมีชีวิตอยู่ หรือเขาตาย"เขาขุด 8 ชั่วโมง... 12 ชั่วโมง... ตลอด 24 ชั่วโมง... ... 36 ชั่วโมง ชั่วโมง 38 เขาพับหิน แล้วได้ยินเสียงลูกชายของเขา เขากรีดร้องชื่อของบุตร "ARMAND"เขาได้ยินกลับ "พ่อชาด มันเป็นฉัน พ่อ ผมบอกเด็กไม่ต้องกังวล ฉันบอก 'em ว่าถ้าคุณมีชีวิตอยู่ คุณจะช่วยฉัน และเมื่อฉันบันทึกคุณ พวกเขาจะสามารถบันทึก คุณสัญญา 'ไม่ว่าอะไร เสมอจะมีสำหรับคุณ' คุณทำได้ พ่อ""สิ่งที่เกิดขึ้นมีหรือไม่ วิธีจะ "บิดาถาม' มี 14 เราเหลือจาก 33 พ่อ เรากำลังกลัว หิว กระหายน้ำ และขอบคุณคุณที่นี่ เมื่ออาคารยุบ ทำเป็นลิ่ม เช่นสามเหลี่ยม และจะรอด""มาหา เด็กผู้ชาย""ไม่มี พ่อ ให้เด็กก่อน 'cause ฉันรู้ว่า คุณจะได้รับฉัน ไม่ว่าสิ่งที่ ฉันรู้ว่า คุณจะมีฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะช่วยฉัน?
ในปี 1989 เกิดแผ่นดินไหว 8.2 เกือบแบนอาร์เมเนีย, ฆ่ามากกว่า 30,000 คนในเวลาน้อยกว่าสี่นาที.
ในท่ามกลางของการทำลายล้างและความสับสนวุ่นวายที่สุดพ่อทิ้งภรรยาของเขาอย่างปลอดภัยที่บ้านและรีบวิ่งไปที่โรงเรียนที่เขา บุตรชายคนที่ควรจะเป็นเพียงเพื่อจะพบว่าอาคารที่เป็นแบนเป็นแพนเค้ก.
หลังจากช็อตเริ่มต้นบาดแผลเขาจำสัญญาที่เขาทำกับลูกชายของเขา: "ไม่ว่าสิ่งที่ฉันมักจะมีสำหรับคุณ! " และน้ำตาเริ่มที่จะกรอกตาของเขา ขณะที่เขามองไปที่กองเศษที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นโรงเรียนมันดูสิ้นหวัง แต่เขาเก็บความทรงจำความมุ่งมั่นของเขากับลูกชายของเขา.
เขาเริ่มที่จะมีสมาธิในการที่เขาเดินลูกชายของเขาไปเรียนที่โรงเรียนทุกวัน ความทรงจำในห้องเรียนของลูกชายของเขาจะอยู่ในมุมขวาด้านหลังของอาคารเขารีบไปที่นั่นและเริ่มขุดผ่านซากปรักหักพัง.
ขณะที่เขากำลังขุดพ่อแม่ลมๆแล้งๆอื่น ๆ มาถึงกำหัวใจของพวกเขาว่า: "ลูกชายของฉัน" "ลูกสาวของฉัน!" พ่อแม่ผู้ปกครองมีความหมายที่ดีอื่น ๆ พยายามที่จะดึงเขาออกจากสิ่งที่เหลือของคำกล่าวที่ว่าโรงเรียน:
"มันจะสายเกินไป!"
"พวกเขากำลังตาย"!
"คุณไม่สามารถช่วย!"
"ไปบ้าน"!
"Come on, เผชิญความจริง มีอะไรที่คุณสามารถทำได้! " "คุณกำลังจะทำให้สิ่งเลว!"
เพื่อให้ผู้ปกครองแต่ละคนเขาตอบกับหนึ่งบรรทัด: "คุณจะช่วยฉันตอนนี้หรือไม่" และแล้วเขาก็เดินไปขุดหาลูกชายของเขาหินหิน.
หัวหน้าหน่วยดับเพลิงปรากฏตัวขึ้นและพยายามที่จะดึงเขาออกจากซากปรักหักพังของโรงเรียนบอกว่า "ไฟจะทำลายออก, การระเบิดที่เกิดขึ้นทุกที่. คุณตกอยู่ในอันตราย. เราจะ ดูแลมัน. ไปที่บ้าน. " ที่นี้รักการดูแลพ่อของอาร์เมเนียถามว่า "คุณจะช่วยฉันตอนนี้หรือไม่"
ตำรวจมาและกล่าวว่า "คุณกำลังโกรธ, ความหวังและมันมากกว่า. คุณเป็นอันตรายต่อผู้อื่น. ไปที่บ้าน. เราจะจัดการกับ มัน! " ซึ่งเขาตอบว่า "คุณจะช่วยฉันตอนนี้หรือไม่" ไม่มีใครช่วย.
กล้าหาญเขาดำเนินการอยู่คนเดียวเพราะเขาต้องการที่จะรู้ว่าตัวเอง: "เด็กของฉันยังมีชีวิตอยู่หรือว่าเขาตาย?"
เขาขุดสำหรับแปดชั่วโมง ... 12 ชั่วโมง ... ตลอด 24 ชั่วโมง ... 36 ชั่วโมง ... จากนั้นในชั่วโมง 38 เขาดึงกลับก้อนหินและได้ยินเสียงของลูกชายของเขา เขา
กรีดร้องชื่อของลูกชายของเขา "ARMAND!" เขาได้ยินกลับ "พ่อ!?! มันฉันพ่อผมบอกเด็กคนอื่น ๆ ไม่ต้องกังวล. ผมบอก 'em ว่าถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่คุณจะช่วยฉันและเมื่อ คุณช่วยผมพวกเขาต้องการได้รับการบันทึก. คุณสัญญาว่า 'ไม่ว่าสิ่งที่ฉันมักจะมีสำหรับคุณ!' คุณคิดว่ามันพ่อ! "
"สิ่งที่เกิดขึ้นในที่นั่น? มันเป็นอย่างไร" พ่อถาม.
'มี 14 ของเราออกจาก 33 พ่อ เรากำลังกลัวหิวกระหายและขอบคุณคุณอยู่ที่นี่ เมื่ออาคารทรุดตัวลงมันทำให้ลิ่มเช่นรูปสามเหลี่ยมและมันช่วยให้เรารอด. "
"มาจากเด็ก!"
"ไม่มีพ่อ! ให้เด็กคนอื่น ๆ ออกก่อนเพราะฉันรู้ว่าคุณจะได้รับฉัน! ไม่ว่าสิ่งที่ฉันรู้ว่าคุณจะอยู่กับฉัน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะช่วยผมได้ยังไง
ในปี 1989 เป็น 8.2 แผ่นดินไหวเกือบแบนอาร์เมเนีย เสียชีวิตกว่า 30 , 000 คน ในเวลาไม่เกิน 4 นาที ท่ามกลางความโกรธแค้นเอ่ย
และความวุ่นวาย พ่อทิ้งภรรยาของเขาอย่างปลอดภัยที่บ้าน และรีบวิ่งไปที่โรงเรียนที่ลูกชายของเขาควรจะเป็นเท่านั้นที่จะพบว่าอาคารเป็นแบนเป็นแพนเค้ก
หลังจากเกิดอาการช็อคกับบาดแผล ,เขาจำสัญญาที่เขามีกับลูกชายของเขา : " ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ " และน้ำตาก็เริ่มกรอกดวงตาของเขา เมื่อมองไปที่กองเศษซากที่เคยเป็นโรงเรียน มันดูสิ้นหวัง แต่เขาจำความมุ่งมั่นของเขากับลูกชายของเขา เขาเริ่มฝักใฝ่
ที่เขาเดิน ลูกชายไปเรียนที่โรงเรียนทุกเช้าจำเรียน ลูกชายของเขาจะอยู่มุมขวาของตึก เขารีบและเริ่มขุดผ่านเศษหินหรืออิฐ .
ที่เค้าขุด , อื่น ๆถูกทอดทิ้งพ่อแม่ มาถึง กำหัวใจของเขา และพูดว่า : " ลูกชายของฉัน ! " ลูกสาวของฉัน ! อื่น ๆความหมายดี พ่อแม่พยายามจะดึงเขาออกจากซากของโรงเรียนพูด :
" มันสายเกินไป "
" พวกเขาตายแล้ว ! "
" คุณไม่สามารถช่วยได้ ! "
" กลับบ้าน ! "
" เอาน่า เผชิญหน้ากับความเป็นจริง ไม่มีอะไรที่คุณสามารถทำ ! " คุณกำลังจะทำให้เรื่องเลวร้าย !
แต่ละผู้ปกครองเขาตอบสนองกับหนึ่งบรรทัด : " คุณจะช่วยผมได้มั้ย ? " และจากนั้น เขาก็ขุดให้ลูกชายของเขา , หินโดยหิน
หัวหน้าไฟโผล่มา และพยายามจะดึงเขาออกจากโรงเรียนไปแล้วว่า " ไฟแตกกระจาย เกิดขึ้นได้ทุกที่ คุณกำลังอยู่ในอันตรายพวกเราจะดูแลเอง กลับบ้าน " ซึ่งนี้ดูแลความรักอาร์เมเนีย พ่อถามว่า " คุณจะช่วยผมได้มั้ย ? "
ตำรวจมาและกล่าวว่า " คุณกำลังโกรธ ฟั่นเฟือน และมันจบแล้ว คุณเป็นอันตรายต่อผู้อื่น กลับบ้าน เราก็จะจัดการมันเอง ! " ซึ่งเขาตอบว่า " คุณจะช่วยผมได้มั้ย ? " ไม่มีใครช่วย .
กล้าหาญเขาก็อยู่คนเดียว เพราะเขาต้องการรู้เพื่อตัวท่านเอง" ลูกของฉันยังมีชีวิตอยู่หรือเขาตายแล้ว ?
เขาขุดสำหรับแปดชั่วโมง . . . . . . . 12 ชั่วโมง . . . . . . . 24 ชั่วโมง . . . . . . . 36 ชั่วโมง . . . . . . . จากนั้น ในเวลาที่เขาดึงกลับหินและได้ยินเสียงของลูกชายของเขา เขา
ร้องบุตรชายของเขาชื่อ " อาร์มานด์ " เขาได้ยิน " พ่อ ! ? ? ? ? ? ? ฉันเอง พ่อ ! ผมบอกเด็ก ๆว่าไม่ต้องเป็นห่วง ฉันบอกพวกเขาว่า ถ้าคุณมีชีวิตอยู่ คุณจะช่วยฉัน และเมื่อเธอมาช่วยฉัน พวกเขาจะถูกบันทึกไว้ คุณสัญญาไว้' ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ " พ่อทำได้แล้ว ! "
" เกิดอะไรขึ้น ? มันเป็นยังไง ? พ่อถาม มันอาจเป็น
14 คน เหลือ 33 , พ่อ เรากลัว หิว กระหาย และ ขอบคุณ คุณอยู่ที่นี่ เมื่อตึกถล่ม ทำให้เป็นลิ่ม เป็นสามเหลี่ยม แล้วมันช่วยเรา "
" ออกมา ไอ้หนู ! "
" ไม่ พ่อ ! ให้เด็ก ๆก่อน เพราะฉันรู้ว่าคุณจะเข้าใจฉันไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันรู้ว่าคุณจะอยู่ที่นั่นสำหรับฉัน !