Imagine the world is close to annih

Imagine the world is close to annihilation, everyone you’ve ever cared about is gone and uncertainty is around every corner. This is exactly how I felt after moving halfway across the world from Japan to Florida. After spending most of my later years of schooling in Japan, moving back to America was, lightly put, one of the most terrifying and forlorn experiences of my entire life. That was until my hero arrived. His entrance was exactly like an epic movie would portray it, only instead of a white horse, he drove his blue Nissan Versa and instead of a razor sharp blade he pulled out his iPhone. Yet none of this hindered my deliverance from ultimate solitude and terror. My hero is my boyfriend, not because he has any magic powers, hidden identity or even because he was the product of a scientific experiment gone wrong, but because he was there when no one else was.
When you are a teenager small things can feel like the end of the world like losing your favorite skirt to getting a bad haircut. After moving life as I knew it would never be the same and the rest of the world was going to be miserable with me. I wanted nothing more than to move back to Japan and reunite with all my old friends. When I met my boyfriend Michael who also moved from Japan to the States, he convinced me that change was a good thing. Michael told me that if change never happened nothing would ever get done. He inspired me to acknowledge that my life was changing and to deal with it in the most mature way a high school Junior could, and most importantly he taught me that the world was in fact not ending but beginning. He encouraged me to stay positive and told me that everything will only get better from now. From then to now I believe my life has gotten better.
To go from knowing everyone at my previous school to knowing no one at my new school was frightening, to say the least. All friends grown out of and grown into had suddenly vanished at the start of a plane engine. Loneliness pumped through my veins thickening my blood and turning my heart cold. Bitterness grew into general disgust of any and all who were happy without me. And to those few close friends that never called when all I needed was to know someone, besides my family cared for my well being. Then Michael appeared, and cared. He wanted to be apart of my life and somehow little by little he brought me out of my hollow self pity I basked in.
Like any hero Michael saved the day, and in my case my moral. I don’t believe that I could have made it out of my misery alone. The best part is he has no idea that he had an impact, literally picking me up from my lowest point effortlessly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จินตนาการเป็นโลกทำลายล้าง คนที่คุณเคยดูแลเกี่ยวกับหาย และความไม่แน่นอนเป็นทุกมุม นี้เป็นเหมือนวิธีที่ผมรู้สึกหลังจากย้าย halfway ทั่วโลกจากญี่ปุ่นไปฟลอริด้า หลังจากการใช้จ่ายของปีประถมในญี่ปุ่นของฉันในภายหลัง ย้ายกลับไปอเมริกาได้ เบาใส่ หนึ่งในประสบการณ์ที่น่ากลัว และ forlorn ที่สุดของชีวิต ที่ถูกจนมาถึงพระเอกของฉัน ทางเข้าของเขาเป็นเหมือนภาพยนตร์มหากาพย์จะวาดภาพ เฉพาะแทนม้าขาว เขาขับรถของเขาในทางกลับนิสสันบลู และแทนใบมีดคมมีดโกน ที่เขาดึงออก iPhone ของเขา ยัง นี้ไม่มีผู้ที่ขัดขวางฉันช่วยสุดความสันโดษและความหวาดกลัว ฮีโร่ของฉันเป็นแฟนของฉัน ไม่ได้ เพราะเขามีอำนาจวิเศษใด ๆ ซ่อนตัว หรือเพราะแม้แต่ผลิตภัณฑ์ทดลองเชิงวิทยาศาสตร์ไปไม่ถูกต้อง แต่ไม่มีเมื่อไม่มีใครถูกเมื่อคุณ มีสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่วัยรุ่นสามารถรู้สึกเหมือนสิ้นสุดของโลกเช่นสูญเสียกระโปรงของคุณชื่นชอบกับการตัดผมไม่ดี หลังจากย้ายชีวิตเท่าที่ผมรู้ว่า มันจะไม่เหมือนกัน และส่วนเหลือของโลกไปได้เองด้วย ฉันต้องการอะไรมากไปกว่าการกลับไปญี่ปุ่น และรวมตัวกับเพื่อนเก่าทั้งหมด เมื่อผมได้พบกับแฟนของฉัน Michael ที่ย้ายจากญี่ปุ่นไปอเมริกา เขาเชื่อฉันว่า เปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ดี Michael บอกฉันที่หากเปลี่ยนแปลงไม่เคยเกิดขึ้นอะไรจะเคยทำ เขาแรงบันดาลใจให้ยอมรับว่า ชีวิตกำลังเปลี่ยนแปลงสามารถจัดการกับมันแบบสุดผู้ใหญ่มัธยมจูเนียร์ และสำคัญเขาสอนว่า โลกอยู่ในความจริงที่ไม่สิ้นสุด แต่จุดเริ่มต้น เขาสนับสนุนให้ฉันพักบวก และบอกว่า ทุกอย่างจะได้รับที่ดีตั้งแต่วันนี้ จาก นั้นไป ตอนนี้ผมเชื่อว่า ชีวิตมีอากาศดีจากการทราบว่าที่โรงเรียนของฉันก่อนหน้านี้ทุกคนให้ทราบว่าไม่มีใครที่โรงเรียนใหม่ของฉันไปไม่น่ากลัว ซวี เพื่อนทั้งหมดของการเติบโต และเติบโตขึ้นเป็นได้ก็ศาสดาที่จุดเริ่มต้นของเครื่องยนต์เครื่องบิน ความเหงาที่สูบผ่านหลอดเลือดดำของฉัน thickening เลือดของฉัน และเปิดหัวใจของฉันเย็น รสขมโตเป็นชังทั่วไปของใด ๆ และทั้งหมดที่มีความสุขโดยไม่ต้องฉัน และกับเหล่าเพื่อนสนิทไม่กี่ที่ไม่เรียกว่า เมื่อทั้งหมดที่ฉันต้องคือการรู้บุคคล นอกเหนือจากครอบครัวอุปการะของฉันกำลังดี แล้ว Michael ปรากฏ และดูแลการ เขาต้องการแยกชีวิตของฉัน และอย่างใด น้อยเขามาผมไม่สงสารตัวเองของฉันกลวงฉันตะกร้าในเช่น Michael ฮีโร่ใด ๆ บันทึกวัน และ ในกรณีของฉันของฉันศีลธรรม ผมไม่เชื่อว่า ฉันสามารถทำมันออกจากความทุกข์ยากของฉันคนเดียว ส่วนดีที่สุดคือ เขามีความคิดว่า เขามีผลกระทบ อักษรรับฉันขึ้นจากจุดต่ำสุดของฉันได้อย่างง่ายดาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จินตนาการโลกใกล้จะพินาศ ทุกคนที่คุณเคยแคร์หายไปและความไม่แน่นอนอยู่รอบ ๆทุกมุม ฉันก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกันหลังจากการย้ายไปอีกฟากหนึ่งของโลกจากญี่ปุ่น ฟลอริดา หลังจากใช้เวลาส่วนใหญ่ของปีต่อมาของตนในญี่ปุ่นย้ายกลับอเมริกา เบาๆใส่หนึ่งที่น่ากลัวที่สุดและสิ้นหวัง ประสบการณ์ของชีวิตนั่นคือจนกว่าพระเอกของฉันมาแล้ว ทางเข้าของเขาเป็นเหมือนหนังมหากาพย์จะแสดงมัน แทนที่จะเป็นม้าขาว เขาขับรถของเขาสีฟ้านิสสันเวอร์ซ่า และแทนที่จะมีดโกนคมดาบ เขาดึงออก iPhone ของเขา ยังไม่มีนี้ขัดขวางการของฉันจากความโดดเดี่ยวที่สุดและความหวาดกลัว ฮีโร่ของฉันคือแฟนของฉัน ไม่ใช่เพราะเขามีพลังเวทที่ซ่อนอยู่ในตัวตน หรือแม้แต่เพราะผลิตภัณฑ์ของการทดลองทางวิทยาศาสตร์ไปผิด แต่เพราะเขาอยู่ที่นั่นตอนไม่มีใครอยู่ .
เมื่อคุณเป็นวัยรุ่นเล็กๆรู้สึกเหมือนตอนจบของโลก เช่น การสูญเสียกระโปรงที่คุณชื่นชอบที่จะได้รับการตัดผมที่ไม่ดี หลังจากที่ย้าย ชีวิต ฉันรู้ว่ามันอาจจะไม่เหมือนเดิม และส่วนที่เหลือของโลกจะเดือดร้อนไปด้วยฉันไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าที่จะย้ายกลับญี่ปุ่นและรวมตัวกับเพื่อนๆเก่า เมื่อผมได้พบกับแฟน ไมเคิล ที่ย้ายจาก ญี่ปุ่น อเมริกา เขาเชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ดี ไมเคิลบอกฉันว่าถ้าเปลี่ยนไม่เคยเกิดขึ้นไม่มีอะไรจะทำเขาเป็นแรงบันดาลใจให้ผมยอมรับว่าชีวิตคือการเปลี่ยนแปลง และจัดการกับมันในทางที่ส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่มัธยมได้ และที่สำคัญที่สุด เขาสอนฉันว่า โลกในความเป็นจริงไม่สิ้นสุดแต่ต้น เขาสนับสนุนให้ฉันยังคงเป็นบวก และบอกฉันว่าทุกอย่างจะดีขึ้นแล้ว จากตอนนั้นถึงตอนนี้ ผมเชื่อว่า ชีวิตเริ่มดีขึ้น
ไปจากทราบทุกคนที่โรงเรียนเก่าของฉันรู้ว่าไม่มีใครในโรงเรียนใหม่ของฉันมันน่ากลัวที่จะพูดน้อย เพื่อนทั้งหมดโตและโตได้หายตัวไปในช่วงเริ่มต้นของเครื่องบินเครื่องยนต์ ความเหงาสูบผ่านทางหลอดเลือดดำของฉันหนาเลือดของฉันและเปลี่ยนหัวใจเย็น ความขมขื่นที่เติบโตในรังเกียจทั่วไปใด ๆและทุกคนที่เคยมีความสุขโดยไม่มีฉันและผู้ที่ไม่กี่ของเพื่อนสนิทที่ไม่เคยเรียกเมื่อทั้งหมดที่ฉันต้องการทราบว่าใคร นอกจากครอบครัวที่ดูแลฉันเป็นอย่างดี แล้วไมเคิลก็ปรากฏตัว และสนใจ เขาต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของฉันและได้ทีละนิด เขาพาฉันออกมาจากโพรงของฉัน ฉันสงสารตนเองอาบแดด .
เหมือนพระเอก ไมเคิล บันทึกวันและในกรณีของฉันทางศีลธรรมผมไม่เชื่อว่า ผมสามารถทำให้มันพ้นทุกข์ ของฉันคนเดียว ส่วนที่ดีที่สุดคือ เขามีความคิดว่าเขามีผลกระทบอย่างแท้จริงมารับจากจุดต่ำสุดของฉันได้อย่างง่ายดาย