The Kaplan–Meier analysis showed th

The Kaplan–Meier analysis showed that patients in the I-131 cohort had significantly lower pregnant cumulative incidence than the non-I-131 cohort (Log-rank test, P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์ Kaplan – มุนเช่นแสดงให้เห็นว่า ผู้ป่วยในเปรียบ I-131 มีอุบัติการณ์สะสมตั้งครรภ์ต่ำกว่าศึกษาปลอด-ฉัน-131 (ทดสอบล็อก rank, P < 0.001) (รูปที่ 2) อุบัติการณ์ของการตั้งครรภ์เป็นอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าใน cohort I-131 กว่าใน cohort ไม่-ผม-131 (อุบัติการณ์อัตราอัตราส่วน [IRR] 0.86, 95% CI 0.79 – 0.97) อัตราปรับอันตราย (HR) สำหรับการตั้งครรภ์คือ 0.77 (95% CI 0.70 – 0.86) ใน cohort I-131 ที่เปรียบเทียบกับการศึกษาไม่ใช่-ฉัน-131

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ Kaplan-Meier พบว่าผู้ป่วยใน I-131 หมู่มีอุบัติการณ์สะสมลดลงอย่างมีนัยสำคัญกว่าการตั้งครรภ์ที่ไม่ได้ I-131 หมู่ (log-rank test, p <0.001) (รูปที่ 2) อุบัติการณ์ของการตั้งครรภ์อย่างมีนัยสำคัญลดลงใน I-131 หมู่กว่าในหมู่คนที่ไม่ใช่-I-131 (อัตราส่วนอัตราอุบัติการณ์ [IRR] 0.86, 95% CI 0.79-0.97) ค่า hazard ratio ปรับ (HR) สำหรับการตั้งครรภ์เป็น 0.77 (95% CI 0.70-0.86) ใน I-131 หมู่เมื่อเทียบกับที่ไม่ใช่-I-131 หมู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Kaplan – ไมเออร์ การวิเคราะห์พบว่า ผู้ป่วยที่ศึกษาในทางเคมีมีอุบัติการณ์ต่ำกว่าท้องสะสมกว่า non-i-131 COHORT ( ทดสอบอันดับ log P < 0.001 ) ( รูปที่ 2 ) อุบัติการณ์ของการตั้งครรภ์ลดลงในทางเคมีศึกษากว่าใน non-i-131 COHORT ( อัตราส่วนอัตราอุบัติการณ์ [ ต่อ ] 0.86 , 95%CI เท่ากับ 0.79 ( 0.97 ) ปรับอัตราส่วนอันตราย ( HR ) สำหรับการตั้งครรภ์เป็น 0.77 ( 95% CI 0.70 0.86 ( ) ในทางเคมีที่ศึกษาเทียบกับ non-i-131 รุ่นที่เข้าศึกษา